Eισβολή στην Ουκρανία: ένας νέος κόσμος προβάλλει-η απειλή για την Ελλάδα

2,2K

του Αντώνη Σπυρόπουλου

1. «Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είπε στον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου στο Πεκίνο ότι η Ρωσία έχει ετοιμάσει μια νέα συμφωνία για την προμήθεια της Κίνας με 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου από την περιοχή της στην Άπω Ανατολή. Ο Πούτιν, σύμφωνα με το Reuters, είπε επίσης ότι η ρωσική πετρελαϊκή επιχείρηση έχει “νέες λύσεις” για τις προμήθειες υδρογονανθράκων στην Κίνα» Πηγή Reuters

2. «O πρόεδρος της Ρωσίας Βλάντιμιρ Πούτιν είχε τηλεφωνική συνομιλία  με τον πρόεδρο της Κίνας Σι Τζινπίνγκ, σύμφωνα με το κινεζικό κρατικό δίκτυο CCTV για το ουκρανικό ζήτημα.»

3. «Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Εμανουέλ Μακρόν κάλεσε τον πρόεδρο της Τουρκίας να πάρει θέση για το κλείσιμο των στενών των Δαρδανελίων. Το περιεχόμενο της συνομιλίας δεν έχει διαρρεύσει από τις τουρκικές πηγές.» πηγή Reuters

4. «Η Τουρκία δεν μπορεί να σταματήσει την πρόσβαση ρωσικών πολεμικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα μέσω των στενών της, όπως έχει ζητήσει η Ουκρανία, λόγω μιας ρήτρας σε μια διεθνή συνθήκη που επιτρέπει στα σκάφη να επιστρέφουν στη βάση τους, δήλωσε σήμερα ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου».

Ωστόσο επισημαίνουμε πως, βάσει της Συνθήκης του Μοντρέ (1936), η Τουρκία έχει τον έλεγχο των στενών και μπορεί και οφείλει να περιορίσει τη διέλευση πολεμικών πλοίων σε περίοδο πολέμου ή αν απειληθεί.

5. «Πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας του Πακιστάν χρησιμοποιεί ο Ερντογάν για τις παραβιάσεις στο Αιγαίο. Σύμφωνα με πληροφορίες ελληνικών μέσων Πακιστανοί πιλότοι ήδη πετούν με τουρκικά F-16 στη Μεσόγειο. Άλλες ελληνικές πηγές ομιλούν επίσης περί “δανεισμού” Πακιστανών πιλότων από τους Τούρκους ήδη μετά την απόπειρα πραξικοπήματος»

Από τα αποσπάσματα αυτά από τον διεθνή τύπο μαζί με τις τελευταίες απειλές του Πούτιν προς Φινλανδία και Σουηδία, να μην σκεφτούν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ συνάγονται κάποια βασικά συμπεράσματα.

Συμπέρασμα 1o: Αρχίζει να σχηματίζεται η μετα-παγκοσμιοποιητική γεωστρατηγική σκακιέρα δύο διαφορετικών κόσμων.

Ο πρώτος είναι ο δεσποτικός Ευρασιατικός κόσμος όπου τα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά δικαιώματα ελέγχονται άμεσα από τα δεσποτικά καθεστώτα. Ο πόλος αυτός έχοντας ως προκεχωρημένους στρατιωτικούς βραχίονές του τη Ρωσία, τη Β. Κορέα ,το Πακιστάν και την Τουρκία αποκόπτεται οριστικά από το δυτικό.

Ο δεύτερος πόλος-κόσμος αποτελείται από τη Δύση η οποία διασπάται σε δύο επιπλέον γεωπολιτικά οικοσυστήματα. Το πρώτο αποτελείται από έναν σκληρό αγγλοσαξονικό πυρήνα μέσω της AUKUS (ΗΠΑ, Αυστραλία, Αγγλία) και ένα περιφερειακό μέσω της QUAD (Ινδία, Ιαπωνία, Αυστραλία, ΗΠΑ) που δημιουργείται ως ανάσχεση της Κίνας στον ινδο-ειρηνικό ωκεανό.

Το δεύτερο υποσύστημα -και πλέον ευάλωτο και εύθραυστο- είναι η Ευρώπη. Μια Ευρώπη με τα τραγελαφικά χαρακτηριστικά που τη χαρακτήρισαν τα τελευταία χρόνια και κυρίως από την πλήρη αδυναμία της να σχηματίσει έναν ενιαίο πολιτικό μηχανισμό τόσο στην εξωτερική της πολιτική όσο και στην άμυνά της. Μια Ευρωπαϊκή Ήπειρος διασπασμένη σε κοντόθωρα οικονομικά συμφέροντα, δηώμενη δημογραφικά, παρακμάζουσα πολιτισμικά και κοινωνικά. Τα αποτελέσματα της κρίσης της Ευρώπης τα  διαπιστώνουμε σήμερα στην Ουκρανία και στην εισβολή της Ρωσίας στο ευαίσθητο υπογάστριο της.    

Συμπέρασμα 2o: Μετά και τις σημερινές απειλές του Πούτιν προς Σουηδία και Φινλανδία να μην διανοηθούν να εισέλθουν στο Βορειοαντλαντικό Σύμφωνο (ΝΑΤΟ) γιατί θα έχουν τις τύχες της Ουκρανίας διαφαίνεται η προσπάθεια του Ευρασιατικού πόλου να σχηματίσει στα σύνορά του με το δυτικό κόσμο μια ουδέτερη ζώνη φινλανδοποιημένων κρατών, άμεσα εξαρτημένων και υποχείριών τους. Μια ουδέτερη νεκρή ζώνη που θα διασφαλίζει τα δικά του σύνορα και τη δική του ασφάλεια.

Μέσα στη ζώνη αυτή του γεωπολιτικού λυκόφωτος βρίσκεται και η χώρα μας. Θα ήταν αφελές να μην γνωρίζει κάποιος πως ο Ευρασιατικός Δεσποτικός Πόλος της νέας εποχής θα αφήσει στις τύχες της τη Μεσόγειο και το Αιγαίο πέλαγος. Τον γεωγραφικά, γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά «ομφαλό του κόσμου». Για το λόγο αυτό έχει την Τουρκία και τις νεοθωμανικές ορέξεις του Ερντογάν για να υλοποιήσει τις βλέψεις του. Άλλωστε mutatis mutandis, η Ελλάδα (η πατρίδα μας) αποτελεί το ιστορικό ανάλογο της Ουκρανίας για την γεωπολιτική αναθεωρητική αυτή πολιτική και εντάσσεται ακριβώς στον σχεδιασμό αυτού του νέου Ευρασιατικού Δεσποτικού Κόσμου.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η Τουρκία είναι η χώρα που για κάθε λόγο ικανοποιεί και αυτή τη λογική συνθήκη: τον γεωπολιτικό αναθεωρητισμό-σχηματισμό του νέου, εν δυνάμει, Ευρασιατικού Κόσμου και την ανάγκη για έξοδο και διαχείριση της Μεσογείου. Υπ’ αυτήν την σκέψη ο νεοωθομανισμός του σουλτάνου Ερντογάν “κάθεται” γάντι στους σχεδιασμούς αυτούς και τούμπαλιν. 

Συμπέρασμα 3ο: Η κατάσταση για τη πατρίδα μας διαφαίνεται άσχημη και άκρως ανησυχητική. Με ένα πολιτικό σύστημα σαστισμένο και αναθρεμμένο στο φαντασιακό κόσμο της παγκοσμιοποιητικής σούπας, αδύναμο και ανίκανο να συνειδητοποιήσει και να σταθμίσει  τους κινδύνους που διαγράφονται αλλά και με μια κοινωνία παρασιτοποιημένη και  εκμαυλισμένη από τις εκάστοτε πολιτικές εξουσίες, με τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, με ευρύτατη κοινωνική κρίση και κρίση αυτόνομου παραγωγικού αποτυπώματος, καλείται να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις-κινδύνους “εδώ και τώρα”.

Συμπέρασμα 4ο (και τελευταίο)  Αν η Ευρώπη δεν μετασχηματιστεί σε μια ενιαία δομή εξωτερικής, αμυντικής και παραγωγικής πολιτικής οντότητας. Αν η Ελλάδα δεν συμβάλει τα μέγιστα προς αυτή την κατεύθυνση τότε οι τύχες της Γηραιάς Ηπείρου, στο άμεσο μέλλον, θα είναι παρόμοιες, τηρουμένων των αναλογιών, με αυτές της Ουκρανίας. Αν δεν συνειδητοποιήσει τους κινδύνους που διαγράφονται και δεν κινηθεί άμεσα ως ένας ενιαίος διακριτός γεωπολιτικός πόλος τότε της μέλει να  «συνθλιβεί» και να «εξανδραποδιστεί» από το μεγάλο Ευρασιατικό Γίγαντα. Κι αυτό πρέπει «εδώ και τώρα» να το συνειδητοποιήσει πρώτη η Ελλάδα, η πατρίδα μας.

ΥΓ: Πότε άραγε θα θέσουμε θέμα αποχώρησης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ ως μόνιμης και υπαρκτής απειλής των συνόρων μας και των συνόρων της Ευρώπης;