Του Αλέκου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο
Λίγο συγκινήθηκε το πολιτικό κατεστημένο από το ρεπορτάζ του Γιάννη Ιωάννου στην «Καθημερινή» της Κυριακής, σχετικά με τη διάθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας να ανοίξει προξενικό γραφείο στα κατεχόμενα. Την είδηση διέψευσε η ρωσική πρεσβεία, τόσο μέσω της τηλεόρασης του «ΣΙΓΜΑ» όσο και με επίσημη ανακοίνωση, ενώ η Λευκωσία εξέφρασε ικανοποίηση, αλλά η μπάλα έχει ήδη χαθεί. Υπήκοοι μεγάλων χωρών διαμένουν και εργάζονται στα κατεχόμενα, επιχειρούν, αγοράζουν και έχουν πάρε-δώσε με το παράνομο καθεστώς. Τα κράτη τους διατηρούν γραφεία (όχι προξενικά) για να τους βοηθούν. Εκτιμάται πως ούτε η Ρωσία θα αργήσει να πράξει κάτι παρόμοιο, αλλά ας μην προτρέχουμε.
Τέλος πάντων, το ρεπορτάζ για το προξενικό γραφείο μπορεί να διαψεύδεται, αλλά η ρωσική πρεσβεία χρειάζεται να δώσει εξηγήσεις και για άλλες πράξεις που αφορούν στα κατεχόμενα. Μερικές απ’ αυτές, κάνει η εταιρεία ρωσικών συμφερόντων «Leverage Investments». Όπως επισημαίνεται στην επίσημη ιστοσελίδα, η εταιρεία υπάρχει από το 2004 και ειδικεύεται σε πωλήσεις ακινήτων σε πολλές περιοχές των κατεχομένων, στην Αμμόχωστο, στον Καραβά, στην Κερύνεια, στη Λάπηθο και αλλού. Τα ακίνητα (επαύλεις, διαμερίσματα, στούντιο), προφανώς, έχουν κτιστεί σε κλεμμένη γη Ελληνοκυπρίων, αλλά αυτό δεν φαίνεται να ενδιαφέρει την εταιρεία. Σε παρόμοιες συναλλαγές ενεπλάκησαν και εταιρείες άλλων χωρών, ενώ Βρετανοί και Γερμανοί συχνά αγοράζουν ακίνητα στην κατεχόμενη Κύπρο.
Στην ιστοσελίδα της εταιρείας, που προσελκύει επιχειρηματίες για ανάπτυξη καζίνο, τραπεζών, πανεπιστημίων, ακόμα και κτηνοτροφείων, μεγάλο ενδιαφέρον έχουν οι ερωτοαπαντήσεις σχετικά με την περιοχή. Ειδικότερα, προτάσσεται η παρανομία ως πλεονέκτημα για τους επιχειρηματίες: «Η “Βόρεια Κύπρος” είναι μία μη αναγνωρισμένη χώρα. Και αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα για όσους μένουν εδώ». Πέραν τούτου, προτάσσονται ως πλεονεκτήματα η απουσία κανόνων της ΕΕ, η απουσία έκδοσης και πιθανά αιτήματα μέσω της αστυνομίας, η απουσία βίζας εισόδου και τα συνηθισμένα για τη Μεσόγειο και το κλίμα της. Τονίζεται δε, πως δεν υπάρχει ρωσικό προξενείο στα κατεχόμενα, αλλά κάθε Πέμπτη, ο Ρώσος πρέσβης στις ελεύθερες περιοχές δέχεται ρωσόφωνους που ζουν εκεί «και επιλύει όλα τα ζητήματά τους».
Καταγράφεται δε, πως «χάρη στις ενέργειες της ρωσικής ηγεσίας, ένας αυξανόμενος αριθμός Ρώσων, επιλέγει τη “Βόρεια Κύπρο” ως εναλλακτικό αεροδρόμιο». Υπάρχει, μάλιστα, και η προειδοποίηση πως «εάν λυθεί το Κυπριακό» οι τιμές των ακινήτων θα αυξηθούν κατά 3-5 φορές, ενώ σημειώνεται ότι «δεν υπάρχουν αντιρρήσεις από τη “Νότια Κύπρο”» για την προμήθεια ακινήτων, αφού «καταβάλλονται αποζημιώσεις στους Ελληνοκύπριους». Παλιότερα, αναφέρθηκαν κι άλλες εταιρείες ρωσικών συμφερόντων, που δραστηριοποιούνται στα κατεχόμενα, όπως η «Holding MIEL», που έχει έδρα στη Μόσχα και ασχολείται με αγορές πολυτελών ακινήτων (συμμετέχει και σε διαγωνισμούς δημόσιων κατασκευών στη Ρωσία), η «Independent Trade Union Bank», η «First Merchant Bank» και άλλες.
Εξ αφορμής της διάψευσης για ίδρυση προξενείου, δε, αρκετές χώρες διατηρούν γραφεία στα κατεχόμενα για να επιλύουν τα ζητήματα των υπηκόων τους. Πρέπει, ωστόσο, να γίνει ένα συνολικό ξεκαθάρισμα και να δοθούν εξηγήσεις για τα αλισβερίσια των Άγγλων, των Αμερικάνων, των Ρώσων, που αγοράζουν και πουλούν κλεμμένες περιουσίες Ελληνοκυπρίων. Χρειάζεται, επίσης, να γίνει ξεκαθάρισμα σχετικά με τα γραφεία που διατηρούν ή θέλουν να δημιουργήσουν: «Ήδη από το 2016, ο Ρώσος πρέσβης, Στάνισλαβ Οσάτσι, με βολιδοσκόπησε για το άνοιγμα προξενείου στα κατεχόμενα και τον απέτρεψα, χωρίς δεύτερη σκέψη», έγραψε δημόσια την Τρίτη, ο τότε γενικός διευθυντής του υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβης Αλέξανδρος Ζήνων. Γιατί φτάνουμε, όμως, μέχρι τις βολιδοσκοπήσεις; Γιατί δεν κόβουμε τον βήχα των ουρανοκατέβατων διπλωματών, όπως τη Νούλαντ και τον Οσάτσι, πριν βολιδοσκοπήσουν ή πριν πετάξουν τις ματσαράγκες τους; Γιατί ο Λαβρόφ αισθάνεται την άνεση να μιλά για «ΤΔΒΚ»;
