Κυκλοφορεί στα περίπτερα το φύλλο Σεπτεμβρίου
Ρήξη φ. 184 – Σεπτέμβριος 2023: Δεξιοτέχνης του κενού
Όλοι υποπτευόμαστε πως η Ελλάδα, για να μπορέσει να πορευτεί στα δυσκολότερα χρόνια που έρχονται –ναι, ίσως πιο δύσκολα από τα προηγούμενα, γιατί πλέον διακυβεύεται η ίδια η επιβίωση του ελληνισμού–, έχει ανάγκη και από ένα σύγχρονο πολιτικό σύστημα. Ένα πολιτικό σύστημα που να αντιστοιχεί στις νέες επείγουσες προκλήσεις.
Και παρότι το επίπεδο των ελίτ της χώρας είναι εμφανώς κατώτερο των περιστάσεων, εντούτοις, με τον έναν ή άλλο τρόπο –έστω ράβοντας και μπαλώνοντας από τα κουρέλια που κυκλοφορούν στο δημόσιο χώρο–, έχουμε όντως ανάγκη από ένα νέο πολιτικό σύστημα. Ένα πολιτικό σύστημα προσανατολισμένο πλέον σε αυτό που έχουμε αποκαλέσει πατριωτικό εκσυγχρονισμό.
Και αν στον ένα πόλο του πολιτικού συστήματος, εκείνον της κεντροδεξιάς, έχουν πραγματοποιηθεί, κουτσά στραβά, κάποιες προσαρμογές, στον άλλο πόλο, της κεντροαριστεράς, επικρατεί το χάος. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν ακόμα προσκολλημένοι στην παλιά μηδενιστική και λαϊκιστική λογική των δύο προηγούμενων δεκαετιών.
Και το αποτέλεσμα είναι μπροστά μας, όπως καταγράφηκε και στις τελευταίες εκλογές. Το μονοπολικό μοντέλο οδηγεί σε οπισθοδρόμηση και την ίδια την κυβερνώσα κεντροδεξιά – σε όλα τα πεδία, από τα εθνικά και το μεταναστευτικό, μέχρι τη διάλυση στον τομέα της πολιτικής προστασίας, της αστυνόμευσης κ.λπ. Η χώρα, για να πάει μπροστά, χρειάζεται επειγόντως τη δημιουργία ενός δημοκρατικού πατριωτικού κόμματος που θα λειτουργεί και ως βουκέντρα για την επαναπαυμένη και αλαζονική κεντροδεξιά.
Άλλωστε, η μονοπολική φύση του πολιτικού συστήματος προκαλεί ανησυχία και σε όλα τα εξωκυβερνητικά κέντρα, που έχουν πάντοτε ανάγκη από δύο τουλάχιστον για να μπορούν να κάνουν παιγνίδι. Καθώς όμως από το πολιτικό σύστημα ελλείπει ο ανάλογος και πειθήνιος πολιτικός πόλος, οι Αμερικανοί, οι ολιγάρχες, οι μηντιάρχες βιάζονται να δημιουργηθεί ένα ελεγχόμενο σχήμα. Διότι είναι αναπόφευκτο –τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα– να αναδυθεί μέσα από το λαϊκό σώμα ένας αυθεντικά νέος πολιτικός πόλος.
Καθώς, δε, ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να παίξουν έναν τέτοιο ρόλο, είναι απαραίτητο να εφευρεθεί ένα νέο όχημα. Και εδώ μπαίνει στη σκηνή ο Αλέξης Τσίπρας, ο Νίκος Παππάς και –ως κερασάκι στην τούρτα, όπως υπαινίχθηκε ο Σκουρλέτης– ο Στέφανος Κασσελάκης.
………………………………………………………..
Απόσπασμα από το κεντρικό άρθρο του Γιώργου Καραμπελιά
Διαβάστε στη Ρήξη που κυκλοφορεί
Η Ρήξη σε νέες «περιπέτειες»…, της Σύνταξης
Αφιέρωμα: Γιώργος Καραμπελιάς, Τα τρία στάδια της συνέχειας του ελληνικού έθνους
Δημοσιεύουμε το πρώτο μέρος μιας σειράς 25 μαθημάτων του Γιώργου Καραμπελιά, γύρω από την ελληνική εθνική συνείδηση και ιδιοπροσωπία, τα οποία μπορείτε να διαβάστε στην ιστοσελίδα μας, ardin-rixi.gr
Πολιτική:
Γιάννης Ξένος, Τα πρωινάδικα έβγαλαν πρόεδρο Παππάς – Πολάκης στην ηγεσία του Σύριζα
Γιώργος Γκόντζος, Ακροβασίες
Γιώργος Ρακκάς, Κυβέρνηση: Προσοχή στο κενό
Πλημμύρες στη Θεσσαλία:
Δημήτρης Μπούσμπουρας, Λειψυδρία και πλημμύρες στον θεσσαλικό κάμπο
Σωτήρης Κύρμπας, Η υπάρχουσα θωράκιση της χώρας πνίγηκε ή κάηκε
Εθνικά θέματα:
Βαγγέλης Ντούλες, Το διαχρονικό σχέδιο του αλβανικού κράτους για την εξάλειψή του ελληνισμού της Β. Ηπείρου
Νικόλας Δημητριάδης, Ο Μενέντεζ, τα F-16 και η σημασία τους για την Τουρκία (και την Ελλάδα)
Οικονομία:
Παναγιώτης Καυγάς, Ο νέος εργασιακός νόμος & άλλες ιστορίες ελληνικής γραφειοκρατικής τρέλας
Γιάννης Ξένος, Γιατί ακριβαίνει το ελαιόλαδο;
Αναστάσης Μπαλτατζής, Η γεωπολιτική του υδρογόνου Μία πρόκληση για τον 21ο αιώνα
Διεθνή:
Αρτσάχ: Η Δύση αναγκάζεται να επανεξετάσει τις σχέσεις της με τους Αζέρους
Στην Αρμενία, το Τζερμούκ φοβάται έναν νέο πόλεμο μετά την απώλεια του Ναγκόρνο-Καραμπάχ
Γιώτα Χουλιάρα, «Πόλεμος» ΗΠΑ- Κίνας στη Μέση Ανατολή
Η εμμονή του Πούτιν με το παρελθόν τροφοδοτεί τη ρωσική οπισθοδρόμηση
Ιδέες
Σπύρος Κουτρούλης, Η μεσοπολεμική διαμάχη του Παναγιώτη Κανελλόπουλου και του Θεοφύλακτου Παπακωνσταντίνου
Μανώλης Εγγλέζος-Δεληγιαννάκης, Διαχρονικές συνέπειες του μικροελλαδισμού: Η περίπτωση του Αρτσάχ
Λησμονημένες Ιστορίες:
Κωνσταντίνος Μαυρίδης, Ρώσοι και βότκα
Θεατροκριτική:
Κώστας Σαμάντης, Βρίζοντας το κοινό… Μια μικρή αποτίμηση του θεατρικού καλοκαιριού
cineρήξη
Κωνσταντίνος Μπλάθρας, Οπενχάιμερ & Στην τύχη ο Μπαλταζάρ
Τα αθλητικά της Ρήξης
Ο καθημερινός θάνατος του Μιχάλη…
Ενισχύστε την προσπάθειά μας κάνοντας μια δωρεά στο Άρδην πατώντας ΕΔΩ.
Γνωρίστε τα βιβλία των Εναλλακτικών Εκδόσεων
Ακολουθήστε το Άρδην στο Facebook
Ακολουθήστε το Άρδην στο twitter
Εγγραφείτε στο κανάλι του Άρδην στο Youtube
1 ΣΧΟΛΙΟ
[…] Ρήξη Σεπτεμβρίου […]