Στην συζήτησή του Γιώργου Καραμπελιά με τον Λάμπρο Καλαρρύτη (εκπομπή «Εμείς οι Έλληνες», Παραπολιτικά FM) σχολιάζεται το κλίμα που διαμορφώνεται λίγες ημέρες πριν τις ευρωεκλογές στην Ευρώπη συνολικά σε αντιδιαστολή με την συζήτηση που επικρατεί στην χώρα μας σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο.
Τονίζεται ότι ενώ πανευρωπαϊκά και σε κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά το μεταναστευτικό και το θέμα της ασφάλειας είναι κορυφαία κι αυτά τα οποία διαμορφώνουν πολιτικό κλίμα και θα καθορίσουν τον πολιτικό χάρτη στην Ευρώπη την επομένη των ευρωεκλογών στην Ελλάδα απουσιάζουν από την πολιτική αντιπαράθεση.
Σημειώνει ότι πολιτικά πρόσωπα, όπως η Μελόνι, ενώ μέχρι πρότινος χαρακτηρίζονταν ακροδεξιά και υπήρχε προσπάθεια από την συστημική πολιτική στην Ευρώπη να κρατηθούν στο περιθώριο, τώρα βρίσκονται στο επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων στην ΕΕ δίνοντας τον τόνο των πολιτικών που πρέπει να ακολουθηθούν. Και αυτό δε συμβαίνει μόνο στην Ιταλία. Τα κόμματα που προτάσσουν την εθνική και ευρωπαϊκή ταυτότητα με το πραγματικό περιεχόμενο τους κυριαρχούν στην μία μετά την άλλη ευρωπαϊκές χώρες διαμορφώνοντας ένα νέο σκηνικό που αμφισβητεί την μέχρι τώρα ακολουθούμενη πολιτική.
Σε ό,τι αφορά στην χώρα μας είναι χαρακτηριστική η παρακάτω τοποθέτηση: “Εν κατακλείδι, σύσσωμο το κομματικό σύστημα δείχνει να αποφεύγει να αναμετρηθεί με την ουσία των ζητημάτων που ταλανίζουν τη χώρα: ουδείς συζητά για τη στόχευση, τη στρατηγική – εν τέλει για ένα όραμα του πώς πρέπει να είναι η Ελλάδα του 2040, προκειμένου να αντιμετωπίσει το δημογραφικό, τον νεοοθωμανισμό, την παραγωγική καχεξία. Αντίθετα, η τακτική όλων επικεντρώνεται στη μικροπολιτική, και τον μικροελλαδισμό.
Εν τέλει, «εγώ ελπίζω να την βολέψω». Διευρύνεται έτσι το χάσμα ανάμεσα στις ανάγκες τη χώρας, τα αιτήματα που εκφράζει η κοινωνία, και τις προτεραιότητες του πολιτικού συστήματος. Έχει δημιουργηθεί ένα αυξανόμενο ιδεολογικό και πολιτικό κενό, συνέπεια της έλλειψης οράματος και στρατηγικής όλων των ελίτ της χώρας, που αντανακλάται και στον αυξανόμενο κατακερματισμό του πολιτικού συστήματος και την στροφή σημαντικού μέρους των πολιτών σε ευκαιριακές πολιτικές επιλογές.”
