Η συνταγή για την ανάπτυξη της βιομηχανίας

Το παράδοξο που συμβαίνει

του Νίκου Φιλιππίδη από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο

Το 2020 μια έξυπνη μετατροπή ενός σκληρού μνημονιακού νόμου προκάλεσε την έκρηξη επενδύσεων σε έναν σημαντικό υποκλάδο της ελληνικής βιομηχανίας. Το «τρισκατάρατο» clawback, που για χρόνια στερούσε από την ελληνική φαρμακοβιομηχανία τεράστια κεφάλαια, λειτούργησε ως καταλύτης μεγάλων επενδύσεων στον χώρο του φαρμάκου. Εκατοντάδες εκατομμύρια επενδυτικά κεφάλαια που θα κατέληγαν στο κράτος απελευθερώθηκαν και έγιναν εργοστάσια, γραμμές παραγωγής, κέντρα έρευνας και ανάπτυξης και προσέλκυσης νέων επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Πάνω από 2.000 νέες θέσεις εργασίας, καλά αμειβόμενες, δημιουργήθηκαν.

Κυρίως όμως οι διοικήσεις των συγκεκριμένων επιχειρήσεων βρήκαν κίνητρο για να δημιουργήσουν προϊόντα ανταγωνιστικά στις ξένες αγορές και να δημιουργήσουν μια ιστορία επιτυχίας στον κλάδο της βιομηχανίας, που επί χρόνια βρισκόταν σε αποδρομή. Μια παρόμοια συνταγή αναζητείται και για την υπόλοιπη βιομηχανία. Ενδεχομένως μέσω κινήτρων αυτή τη φορά και όχι με την απειλή παρακράτησης ποσών όπως λειτούργησε επί χρόνια το clawback. Μια μελέτη που είχε κάνει το 2020 το ΙΟΒΕ έδειχνε ότι για κάθε 1 εκατομμύριο που επενδύεται για τη δημιουργία νέων παραγωγικών μονάδων, η ανταποδοτικότητα αγγίζει το 86%, δημιουργούνται 20 νέες θέσεις εργασίας, ενώ η αύξηση των εσόδων του Δημοσίου αντιστοιχεί στο 22,5% της επενδυτικής δαπάνης. Στο ΑΕΠ η συμβολή των νέων μονάδων έχει ακόμα πιο πολλαπλασιαστικά χαρακτηριστικά καθώς φτάνει το 129% της επενδυτικής δαπάνης.

Ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒ Σπύρος Θεοδωρόπουλος, βαθύς γνώστης της κατάστασης στη βιομηχανία και όχι μόνο, πρότεινε από το βήμα της γενικής συνέλευσης δύο πολύ συγκεκριμένα μέτρα ως κίνητρα για τις επενδύσεις στον κλάδο. Το ένα ήταν οι υποτιμημένες και όχι ιδιαίτερα κοστοβόρες για το Δημόσιο υπεραποσβέσεις σε παραγωγικές επενδύσεις, που θα βασίζονται στην αξιοποίηση ιδίων πόρων των επιχειρήσεων με φορολογικές επιβραβεύσεις αντί για επιδοτήσεις. Το άλλο μέτρο, εξίσου σημαντικό, είναι ότι πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να γίνεται άμεσα η έναρξη μιας επένδυσης χωρίς χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες εγκρίσεων.
Χρειάζονται όμως και άλλες παρεμβάσεις προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων μέσω της βελτίωσης των δεξιοτήτων του προσωπικού.

Η πρόταση της Ελληνικής Ενωσης Επιχειρηματιών για επιμόρφωση του προσωπικού μέσα στην επιχείρηση με κονδύλια του ΕΣΠΑ και την πιστοποίηση της εκπαίδευσης από ανεξάρτητο ελεγκτικό μηχανισμό, μπορεί να λειτουργήσει. Οι επιχειρήσεις θα συνεισφέρουν σύμφωνα με την πρόταση με υποχρεωτική αύξηση του μισθού τουλάχιστον για μία τριετία, μέχρι την επόμενη επιμόρφωση, με αντίστοιχη απαλλαγή της αύξησης από φόρους και εισφορές. Το σίγουρο είναι ότι κάτι πρέπει να κάνουμε, καθώς συμβαίνει το πρωτοφανές να υπάρχουν διαθέσιμα τεράστια ποσά από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, η ρευστότητα των επιχειρήσεων επίσης να κινείται σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα και οι νέες επενδύσεις, ακόμα και οι πιο απλές για την αγορά ενός μηχανήματος, να καταγράφουν σοβαρή ανάσχεση. Οπως έλεγε πρόσφατα ένας σοβαρός επιχειρηματίας, πώς να επενδύσει κάποιος στην αγορά ενός μηχανήματος υψηλής τεχνολογίας, όταν δεν έχει εκπαιδευμένο εργαζόμενο να το λειτουργήσει…