Ο Γιώργος Καραμπελιάς φιλοξενούμενος στο newshub.gr μιλά για τις τελευταίες εξελίξεις με την αγορά των Eurofighter απο τους Τουρκους και για το πώς χάθηκε η ευκαιρία να συμμετέχει η Ελλάδα, στην παραγωγή τους.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η Ελλάδα είχε επιδιώξει η χώρα να ενταχθεί στο πρόγραμμα συμπαραγωγής των Eurofighter. Η Ελλάδα είχε προσπαθήσει να ενταχθεί στο πρόγραμμα της παραγωγής και είχε υπογράψει σχετική συμβαση ότι με αγορά τους θα συμμετείχε και με 12% στην παραγωγή τους. Αυτό θα ήταν σημαντικό βήμα για την βιομηχανία παραγωγή της χώρας εκείνη την περίοδο. Ομως το 2003, η κυβέρνηση Σημίτη είπε ότι σταματάμε το πρόγραμμα και ακυρώνουμε την συμμετοχή μας στη παραγωγή. Εάν αυτό δε είχε γίνει, τώρα πιθανότατα θα ήταν διαφορετική η ισορροπία στην παραγωγή αμυντικών συστημάτων από την ελληνική βιομηχανία. Με αυτές τις νοοτροπίες, η Ελλάδα έμεινε οικονομικά σε παρασιτική κατάσταση: το 2003 οι εξαγωγές της ήταν το 32% των εισαγωγών, μιλάμε για τεράστια διαφορά και αποτέλεσμα να καταρρεύσει οικονομικά το 2010.»
Η Αγγλία παίζει σταθερά την Τουρκία. Αυτό το έκανε πολλά χρόνια γιατί ήθελε να εμποδίσει την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και στη συνέχεια για να κάνει δουλειές με την Τουρκία. Εκείνο που αλλάζει είναι η στάση των χωρών που είναι στην ΕΕ. Η Γερμανία συνεχίζει να είναι σταθερά με την Τουρκία (από την εποχή του Κάιζερ). Έχει μεγάλες οικονομικές σχέσες, έχει 8000 επιχειρήσεις γερμανικές που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία και έχει και 3 εκατ. Τούρκους στην Γερμανία! Το μεγάλο πρόβλημα της Γερμανίας είναι ότι θέλει συνεργασία με την Τουρκία, θέλει να την βάλει στην ασφάλεια χωρίς όμως να γίνει μέλος της ΕΕ! Το ίδιο και η Ιταλία! Εδώ και πολλές δεκαετίες υποστηρίζει σταθερά και φανερά την Τουρκία έναντι της Ελλάδας! Ενώ η ΕΕ έπρεπε να προχωράει ενωμένη γιατί δεν έχει άλλη επιλογή, βλέπουμε νοοτροπίες του «ο καθένας για τα συμφέροντα του».
Μεγάλο διπλωματικό λάθος της κυβέρνησης ότι εμφάνισε την εικόνα του «όλα καλά» με την Τουρκία και απενοχοποίησε τους ευρωπαίους, από το να πουν, «ε τότε παντού δουλειές με την Τουρκία». Η πολιτική μας δεν ήταν καθόλου ενεργητική τα τελευταία χρόνια και τώρα τρέχουμε να καλύψουμε τα κενά! Είναι όμως αργά!
