Εκλογές στην εξωτική Θράκη

311

Μεθοδεύσεις του προξενείου και μεταγραφές…

του Κώστα Καραΐσκου από τη Ρήξη (φ. 86) που κυκλοφορεί

Στις 17 Ιουνίου, οι εκλογές στη Θράκη είχαν –ως είθισται, άλλωστε– ξεχωριστό χρώμα: κόκκινο. Και δεν εννοούμε βέβαια καμιά κομμουνιστική έκπληξη, αλλά μιλάμε για την, καθιερωμένη πια, άμεση παρέμβαση της Τουρκίας στην εκλογική διαδικασία.

Το αποτέλεσμα ήταν η εκλογή τριών μειονοτικών βουλευτών σε σύνολο έξι: στην Ξάνθη, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ με τον ΣΥΡΙΖΑ και, στην Κομοτηνή, Αχμέτ Χατζηοσμάν με το ΠαΣοΚ και Αϊχάν Καραγιουσούφ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Λογικό το αποτέλεσμα, λαμβανομένης υπόψιν της πληθυσμιακής αναλογίας στην περιοχή, ειδικά όταν δεκάδες λεωφορεία φέρνουν ψηφοφόρους από την Πόλη, την Προύσα κ.λπ., κι ας μην αγγίζουν τα νούμερα του παρελθόντος (1989-1990). Όμως τι ακριβώς έγινε;
Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Ήταν δεδομένη η απέχθεια της Τουρκίας προς το πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά, εξ ου και η απίστευτη αποδοκιμασία της ΝΔ στα μειονοτικά εκλογικά τμήματα, ειδικά στη Ροδόπη, όπου πήρε κάπου …4%. Στην Ξάνθη, το μένος των μειονοτικών ταγών εστράφη πρωτίστως κατά του ΠαΣοΚ (που δεν δέχθηκε πίσω τον Τσετίν Μάντατζη, όταν αυτός επέστρεψε μετά την αποτυχημένη του απόπειρα να ενταχθεί στη ΔΗΜΑΡ), δίνοντας στην παλιά τους προτίμηση μονοψήφιο ποσοστό. Η σαφής προτίμηση των μειονοτικών προχθές ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και προέκυψαν δύο βουλευτές από τα ψηφοδέλτιά του. Ας δούμε λοιπόν τα πρόσωπα που εξελέγησαν.
Στην Ξάνθη, ο φαρμακοποιός Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, πριν δυόμισι χρόνια, είχε πάρει 1.144 ψήφους και τον Μάιο τις δεκαπλασίασε. Πώς το πέτυχε αυτό, όταν καμία συνολική στροφή των μουσουλμάνων προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε καταγραφεί; Γνώμη μας είναι πως ο Ζεϊμπέκ έπαιξε με τους όρους του Προξενείου και αυτό δείχνει και η παρουσία του στη Ρόδο, δίπλα στον ιμάμη Ιλτέρ Μέτσο, τον οποίο έστειλε εκεί ο τουρκομουφτής Ξάνθης Αχμέτ Μετέ, για να δημιουργήσει μειονοτικό ζήτημα για τη χώρα μας στη Δωδεκάνησο. Η τουρκοφροσύνη σεσημασμένων φασιστών κάνει μετάσταση από τη Θράκη σε Ρόδο–Κω και κανείς δεν δείχνει να αντιδρά! Τώρα θα έχουμε και βουλευτή της «Αριστεράς» –τελάλη των νεοσουλτάνων της Άγκυρας– να πατρονάρει την πρακτόρικη αυτή υπόθεση;
Στη Ροδόπη, ο οδοντίατρος Αϊχάν Καραγιουσούφ εξελέγη επίσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με το πράσινο φως από το ίδιο κέντρο εξουσίας, παρά την προσωπική του θητεία στην τουρκική Αριστερά (κάτι που ισχύει και για τον Ζεϊμπέκ). Δεν έχουμε σαφή εικόνα του πώς θα πολιτευτεί, αλλά η παρουσία του δίπλα στον Τούρκο πρόξενο, στη γιορτή «40 Κουρμπάνια», στη Χλόη της Ροδόπης, όπου τιμήθηκαν οι πρώτοι 40 Οθωμανοί «μάρτυρες» της κατάκτησης της Θράκης κατά τον 14ο αιώνα, δεν προϊδεάζει για κάτι θετικό. Ας σημειωθεί ότι η «γιορτή» αυτή (που την τίμησαν ΟΛΟΙ οι μειονοτικοί πολιτευτές εφέτος) άρχισε να γίνεται πρόσφατα, με προτροπή του Τούρκου προξένου Κομοτηνής, Μουσταφά Σάρνιτς, ο οποίος προσφέρεται να στήσει και… μνημείο στην περιοχή! Ωραία σημειολογία για αριστερό βουλευτή, η τιμή στα στίφη των βασιβουζούκων που επέδραμαν στην περιοχή πριν 700 χρόνια…
Στον ίδιο νομό, η επανεκλογή του Αχμέτ Χατζηοσμάν δεν εξέπληξε κανέναν, αφού ήταν δεδομένη. Ας σημειωθεί πάντως ότι ο Χατζηοσμάν δεν είναι καν μέλος του ΠαΣοΚ κι ότι οφείλει τη δημοφιλία του αφενός στο πολιτικό του παρελθόν (δίπλα στον θανόντα αυτονομιστή Αχμέτ Σαδίκ) και αφετέρου στην ιδιότητά του ως ιμάμη (που κανονικά θα έπρεπε να είναι ασυμβίβαστη με τη βουλευτική του υποψηφιότητα, αλλά στην Ελλάδα ζούμε…). Τέλος, η πολιτική προστυχιά της τοπικής ΔΗΜΑΡ, με τη μεταγραφή του δικηγόρου Ιλχάν Αχμέτ από τη ΔΗΣΥ της Ντόρας, έφερε μεν 10.000 ψήφους στο μαγαζί του κυρ-Φώτη, όμως δεν κατάφερε να εκλέξει βουλευτή, αφού οι χριστιανοί ψηφοφόροι συσπειρώθηκαν γύρω από τον Ευριπίδη Στυλιανίδη, εκτοξεύοντας το ποσοστό της ΝΔ από το 18% του Μαΐου στο 27% του Ιουνίου.
Η αφύπνιση του πλειονοτικού στοιχείου* είναι οπωσδήποτε μία αναγκαία συνθήκη για την αλλαγή της ελεεινής εικόνας που περιγράψαμε ανωτέρω, δεν είναι όμως και ικανή. Τι μπορεί να κάνει ο απλός Έλληνας ψηφοφόρος και πώς μπορεί να αποφύγει έναν διαχωρισμό των πολιτευτών με «καλούς χριστιανούς – κακούς μουσουλμάνους», όταν η μεν πολιτεία δέχεται τη γελοιοποίηση της εκλογικής διαδικασίας από τα φερέφωνα του προξενικού μηχανισμού, τα δε κόμματα απλώς κοιτάνε να επωφεληθούν ψηφοθηρώντας; Όσο δεν ξηλώνεται το τουρκικό προξενείο από την Κομοτηνή, η μήτρα της παραχάραξης είναι ενεργή και οι υπηρέτες της θρασείς και πολυάριθμοι. Αν δώσουμε, ως Ελλάς, το σήμα «ως εδώ και μη παρέκει», ας δείξουν και τα πολιτικά κόμματα ότι ο αυτοσεβασμός τους προέχει των ψηφοσυλλεκτικών τους αναγκών και τότε θα δούμε όλο το τοπίο να αλλάζει άρδην…
*Για την οποία εμείς, ως Παράταξη Πολιτών «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ», κάναμε το παν, διοργανώνοντας (11-6-12) και ειδική συνέντευξη Τύπου στην Κομοτηνή, με αυτό ως μοναδικό θέμα.