του Κώστα Σαμάντη από τη Ρήξη (φ. 86)
[…] Η κριτική του στρέφεται κατά πάντων, μην αφήνοντας στο απυρόβλητο τίποτα. Τη μήνιν του θα υποστούν οι πάντες. Τα ιερά σύμβολα του καθολικισμού, ο Χριστός, ο σταυρός του μαρτυρίου, η ιερά σινδόνη, τα θαύματα, όπως αυτό του πολλαπλασιασμού του άρτου, μπαίνουν στο στόχαστρο της αποδόμησης. Από την άλλη, οι ίδιες οι δυτικές κοινωνίες, με την κατανάλωση ως υπέρτατη αξία, τη βουλιμική σχέση με τη ζωή, το σεξισμό να κυριαρχεί, την οικολογική και διατροφική καταστροφή ως επιλογή πλέον, δεν είναι παρά κοινωνίες σε διαδικασία σήψης […]