νέος Ερμής ο Λόγιος τ. 2

του Χαράλαμπου Μηνάογλου, από το περιοδικό Νέος Ερμής ο Λόγιος τ. 2, Μάιος-Αύγουστος 2011 Ἀνάμεσα στοὺς Εὐρωπαίους περιηγητὲς, ποὺ πέρασαν ἀπὸ τὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία τὸν 18ο αἰώνα, ξεχωριστὴ θέση κατέχει…

του Τάσου Χατζηαναστασίαου από το τ.2 του νέου Λόγιου Ερμή

Η επαναξιολόγηση της περιόδου της Τουρκοκρατίας είναι ένα ζήτημα που επανέρχεται διαρκώς στην επικαιρότητα. Σύμφωνα, μάλιστα, με ορισμένους συγγραφείς, ακόμη και ο όρος Τουρκοκρατία είναι πλέον αδόκιμος και θα έπρεπε να αντικατασταθεί με τον όρο Οθωμανική Περίοδος. Το βασικότερο επιχείρημα των υποστηρικτών της άποψης αυτής είναι πως ο προτεινόμενος όρος είναι ουδέτερος και άρα δεν εμπεριέχει το στοιχείο της αρνητικής αξιολόγησης μιας ιστορικής περιόδου που είχε πολλές θετικές πλευρές, και σε καμία περίπτωση δεν επρόκειτο για μια «σκοτεινή περίοδο» όπου όλα «τα ’σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Κατά συνέπεια, δεν δικαιολογείται η χρήση όρων όπως Κατάκτηση, Κατοχή, ή ακόμη χειρότερα, Τουρκικός Ζυγός

Εισαγωγή στο αφιέρωμα «Η εξάντληση της δυτικής ηγεμονίας, οι μετασχηματισμοί του παγκόσμιου συστήματος και η Ελλάδα», από το δεύτερο τεύχος του νέου Λόγιου Ερμή που κυκλοφορεί.

του Πέρυ Άντερσον από το νέο Λόγιο Ερμή τ.2

Σήμερα, μόνο ένας ηγέτης στον κόσμο μπορεί να ισχυριστεί ότι πέτυχε αυτό το επίτευγμα: ο πρώην εργάτης ο οποίος εγκατέλειψε τον Ιανουάριο του 2011 την προεδρία της Βραζιλίας, απολαμβάνοντας την αποδοχή του 80% των πολιτών της. Όπως και να το δει κανείς, ο Λούιζ Ιγκνάσιο ντα Σίλβα είναι ο πιο επιτυχημένος πολιτικός της εποχής του […]

Παύλος Καρανικόλας & Νίκος Μαρτίνος* από το νέο Λόγιο Ερμή τ.2

[…] Όπως θα ήταν λάθος να αποδώσει κανείς τα όσα αρνητικά συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία και οικονομία αποκλειστικά στις παγκόσμιες εξελίξεις, άλλο τόσο θα ήταν λάθος να θεωρήσει κανείς τις εξελίξεις στην ελληνική γεωργία ως αποκλειστικό επακόλουθο της δημοσιονομικής κρίσης που ξέσπασε στην Ελλάδα το φθινόπωρο του 2009. Επομένως, επείγει η κατανόηση των αιτίων της σημερινής κρίσης και η αναζήτηση προοπτικών διεξόδου […]

του Γιώργου Καραμπελιά από το τ.2 του νέου Λόγιου Ερμή

[…] Διαμορφώνεται τωόντι το παράδοξο της ηγεμονίας μιας ελίτ, η οποία αισθάνεται –και αποτελεί εν πολλοίς– μέρος των δυτικών ελίτ, μεταβάλλοντας την ίδια της τη χώρα σε ημι-αποικία! Δεν πρόκειται για μια διαπίστωση ηθικού χαρακτήρα, αλλά για μια κατ’ εξοχήν υλική, αντικειμενική διαδικασία, κατά τη διάρκεια εξέλιξης της οποίας παρεμποδίστηκαν και υπονομεύθηκαν οι ελληνικές παραγωγικές δραστηριότητες έτσι, οι Έλληνες επιχειρηματίες στράφηκαν υποχρεωτικά προς μεταπρατικές δραστηριότητες, «συμμαχώντας» με τους ίδιους τους δημίους τους, είτε τους Τούρκους πασάδες, που έλεγχαν τη διαδικασία της παραγωγής πρώτων υλών, και το οθωμανικό κράτος, είτε τους ανταγωνιστές τους, τους δυτικούς βιομηχάνους, εμπόρους και τραπεζίτες. Και βεβαίως, σήμερα, μετατρέπουν και το κράτος, το οποίο ελέγχουν, σε ένα ιδιότυπο προτεκτοράτο των κυρίαρχων δυνάμεων και –γιατί όχι;– και του επανακάμψαντος νεο-οθωμανισμού […]