Ο πατρο-Καραμανλής

Την πορεία του αποτυπώνουν όχι οι ψευδαισθησιακοί δεκάρικοι αλλά οι πράξεις του!

του Αλέξανδρου Ασωνίτη από τη Ρήξη φ. 92

Δύσκολα βρίσκονται λέξεις να χαρακτηρίσουν το πολιτικό σύστημα που ζει, αυτοκομπάζοντας και υπερσιτιζόμενο,  εκτός πραγματικότητας. Λίγες μέρες μετά τον θάνατο των δύο φοιτητών από το αυτοσχέδιο μαγκάλι (το πρωτοποριακό όραμα της τρόικας και των εντόπιων δούλων της είναι οι εικοσάχρονοι να σερφάρουν στο ίντερνετ με το μαγκάλι στη γωνία), αμέριμνοι κι αδιάφοροι, οι νέοι σουρεαλιστές συγκεντρώθηκαν, μεσούσης της υποδούλωσής μας στην ΕΕ, την οποία κατακρίνουν όλοι πλην ημών, για να εξυμνήσουν, στα καλά καθούμενα, τον Καραμανλή, που θεωρούσε κύριο έργο του την ένταξή μας στην ΕΕ! Συνυπολογίζοντας  τη ναζιστικού τύπου  υποδούλωση στην ΕΕ της Κύπρου, του μεγάλου θύματος του Καραμανλή, ας θαυμάσουμε τον έξοχο, διορατικό πολιτικό, την πορεία του οποίου αποτυπώνουν όχι οι διχαστικοί, ψευδαισθησιακοί δεκάρικοι, αλλά οι πράξεις του, ελπίζοντας ότι κάποτε θα πρυτανεύσουν η παρρησία και το ακριβοδίκαιο, για να προχωρήσουμε μπροστά:
Α) Δεν μετείχε στον ελληνοϊταλικό πόλεμο (απηλλάγη λόγω βαρηκοΐας (!)) ούτε στην Αντίσταση. Επί Κατοχής, στην αδούλωτη Αθήνα, με τους χιλιάδες νεκρούς από την πείνα, εκείνος, παντελώς αμέτοχος, προετοίμαζε και οραματιζόταν την πολιτική του αναρρίχηση. Πήγε στην Αίγυπτο ένα μήνα πριν φύγουν ταπεινωμένοι οι Γερμανοί από την Ελλάδα – συμπτωματικώς, οι Τούρκοι κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Γερμανίας επίσης ένα μήνα πριν  αυτός τελειώσει.
Β) Ως υπουργός Δημοσίων Έργων, ξήλωσε τα τραμ σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη, εφάρμοσε  την ολέθρια αντιπαροχή στην πρωτεύουσα, αύξησε καταστροφικά τον συντελεστή δόμησης, βάζοντας την πρώτη  ταφόπλακα στην Αθήνα, επέβαλε το πρώτο μεγάλο κύμα αστυφιλίας.
Γ) Διορίσθηκε αντισυνταγματικά πρωθυπουργός από Ανάκτορα και Αμερικανούς.
Δ) Δεν ολοκλήρωσε καμιά τετραετία, οργάνωσε τις διαβόητες εκλογές βίας και νοθείας του ’61, όταν ψήφισαν δέντρα και νεκροί, και η Ρηγίλλης μετατράπηκε σε κωμόπολη με εκατοντάδες ψηφοφόρους.
Ε) Περιέθαλψε και προώθησε το παρακράτος, που τρομοκρατούσε και δολοφόνησε τον Λαμπράκη, απορώντας: «Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;».
ΣΤ) Επέδειξε την εγγενή αντιδημοκρατικότητά του με τρομοκρατία, φυλακίσεις, εξορίες (τρεις νεκροί από την αστυνομία, στις διαδηλώσεις για τον απαγχονισμό των Καραολή-Δημητρίου), λόγω δε της άφθαστης «καλλιέργειάς» του απαγόρευσε, μέσω Τσάτσου, τους αριστοφανικούς Όρνιθες.
Ζ) Στην οκταετία του, η χώρα είχε το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό ποσοστό μετανάστευσης. Η) Με την υπόθεση Μέρτενς και τις συμφωνίες Αντενάουερ, συναίνεσε στη γερμανική ιταμότητα να παραιτηθούμε από τις πολεμικές διεκδικήσεις μας, και, αν σήμερα μπορούμε να τις απαιτούμε, το οφείλουμε στον διορατικό πρέσβυ, αείμνηστο Θωμά Υψηλάντη.
Θ) Συνετρίβη στις εκλογές του 1963 και, προκειμένου να μην  «υποβιβασθεί» στην αντιπολίτευση, διέφυγε στο εξωτερικό με ξένο όνομα: Τριανταφυλλίδης.
Ι) Η Ένωση Κέντρου τον απήλλαξε από το σκάνδαλο της ΔΕΗ.
ΙΑ) Δεν καταδίκασε την αποστασία.
ΙΒ) Σε επιστολές του τασσόταν υπέρ μιας ελεγχόμενης συνταγματικής εκτροπής.
ΙΓ) Δεν καταδίκασε την χούντα, δεν μετείχε και δεν οργάνωσε καμία αντιστασιακή ομάδα, δεν έκανε καμία δήλωση για: Παναγούλη-Τσικουρή/Αντζελόνι-Πολυτεχνείο.
ΙΔ) Υπέγραψε τις συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου, παρά τις θεμελιώδεις αντιρρήσεις Μακάριου-αντιπολίτευσης,  χαρίζοντας στην Τουρκία ρόλο τριτεγγυήτριας δύναμης, με δικαίωμα επέμβασης στην Κύπρο, πράγμα που καπηλεύθηκε η Τουρκία, εισβάλλοντας μετά το χουντικό πραξικόπημα. Χαρακτήρισε την ημέρα της συμφωνίας ως την «ευτυχέστερη της ζωής του», ενώ ο Αβέρωφ δήλωσε: «Νενικήκαμεν». Δεν δικάσθηκαν ποτέ. Απαγόρευσε τις διαδηλώσεις στην Αθήνα και, την επομένη της συμφωνίας, διαδηλώσεις έγιναν στη Θεσσαλονίκη. Δεν επισκέφθηκε ποτέ την Κύπρο.
Μετά την εισβολή, παραγκωνίζοντας τους αείμνηστους αντιχουντικούς πολιτικούς Γιώργο Μαύρο και Παναγιώτη Κανελλόπουλο, διορίσθηκε πρωθυπουργός με συμφωνία χούντας-Αβέρωφ-Αμερικάνων. Επί κυβερνήσεώς του,  οι Τούρκοι επεξέτειναν την κατοχή από το 13% στο 36% της Κύπρου, καταλαμβάνοντας  την Αμμόχωστο. Δεν ευθύνεται αυτός, αλλά γιατί δήλωσε πως «η Κύπρος είναι μακριά για τα ελληνικά αεροπλάνα»; Κατόπιν: Α) Δεν πήγε και δεν κατέθεσε ποτέ στεφάνι στο Πολυτεχνείο. Β) Μετέτρεψε σε ισόβια τη θανατική ποινή των αρχιχουντικών, περιόρισε δραματικά τη δίωξη  των υπολοίπων. Γ) Δολοφονίες από αστυνομικούς έμειναν ανεξιχνίαστες  (Τσιρώνης, Σιδέρης κ.ά.). Δ) Παρέδωσε τον αντάρτη πόλεων Ραλφ Πόλε στη Γερμανία με ειδική συμφωνία. Ε) Αμνήστευσε τον απόβλητο της πολιτικής, Μητσοτάκη, υπουργοποιώντας τον και επιτρέποντάς του να ξαναβυσσοδομεί. ΣΤ) Παραιτήθηκε από πρωθυπουργός για να μην ηττηθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου, εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τις ψήφους Μητσοτάκη, Χούτα και εαυτού! Ζ) Διαιώνισε  οικογενειοκρατία και αυλοκόλακες. Η) Η πολιτική του σοφία συνοψίζεται στις δηλώσεις: «Να μάθετε να κολυμπάτε στην ΕΟΚ» – «Να είμαστε με το όπλο παρά πόδα μέχρι την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση». Υπερδιορατικότατος. Θ) Αποτιμώντας ορθά την πολιτεία του,  τάφηκε ξεχωριστά, όπως  επιθυμούσε, αιτιωδώς αυτοέκβλητος  της Ελληνικής Ιστορίας, στα διαβόητα «βραχώδη» Φιλοθέης, κληρονομιά οικογενειακή. Στα μετρημένα δυσκαταφρόνητα υπέρ του, και η πρόταση μόνιμης διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα. Το πολιτειακό, η νομιμοποίηση του ΚΚΕ, η αποκατάσταση του κοινοβουλευτισμού είχαν λυθεί ντε φάκτο με την καταστροφή της Κύπρου.