ΟΥ ΚΛΕΠΤΩ ΤΗΝ ΝΙΚΗΝ
(μικρό σχόλιο γιά τό «μπενάλτι» τοῦ Σαμαρᾶ)
Ἀλέξανδρος δὲ τῶν Μακεδόνων ἀναπαυομένων αὐτὸς πρὸ τῆς σκηνῆς μετὰ τοῦ μάντεως Ἀριστάνδρου διέτριβεν, ἱερουργίας τινὰς ἀπορρήτους ἱερουργούμενος καὶ τῷ Φόβῳ σφαγιαζόμενος. Οἱ δὲ πρεσβύτεροι τῶν ἑταίρων καὶ μάλιστα Παρμενίων, ὡς τὸ μὲν πεδίον τὸ μεταξὺ τοῦ Νιφάτου καὶ τῶν ὀρῶν τῶν Γορδυαίων ἅπαν ἑωρᾶτο καταλαμπόμενον τοῖς βαρβαρικοῖς φέγγεσιν, ἀτέκμαρτος δέ τις φωνὴ συμμεμειγμένη καὶ θόρυβος ἐκ τοῦ στρατοπέδου καθάπερ ἐξ ἀχανοῦς προσήχει πελάγους, θαυμάσαντες τὸ πλῆθος καὶ πρὸς ἀλλήλους διαλεχθέντες, ὡς μέγα καὶ χαλεπὸν ἔργον εἴη συμπεσόντας ἐκ προφανοῦς τοσοῦτον ὤσασθαι πόλεμον, ἀπὸ τῶν ἱερῶν γενομένῳ τῷ βασιλεῖ προσελθόντες, ἔπειθον αὐτὸν ἐπιχειρῆσαι νύκτωρ τοῖς πολεμίοις καὶ τῷ σκότῳ τὸ φοβερώτατον συγκαλύψαι τοῦ μέλλοντος ἀγῶνος. Ὁ δὲ τὸ μνημονευόμενον εἰπὼν οὐ κλέπτω τὴν νίκην, ἐνίοις μὲν ἔδοξε μειρακιώδη καὶ κενὴν ἀπόκρισιν πεποιῆσθαι, παίζων πρὸς τοσοῦτον κίνδυνον, ἐνίοις δὲ καὶ τῷ παρόντι θαρρεῖν καὶ στοχάζεσθαι τοῦ μέλλοντος ὀρθῶς, μὴ διδοὺς πρόφασιν ἡττηθέντι Δαρείῳ πρὸς ἄλλην αὖθις ἀναθαρρῆσαι πεῖραν, αἰτιωμένῳ τούτων νύκτα καὶ σκότος, ὡς ὄρη καὶ στενὰ καὶ θάλασσαν τῶν προτέρων.
(Πλουτάρχου, Βίος Ἀλεξάνδρου, 31.9.1 – 31.14.1)
Γιά τήν ἀντιγραφή: Χρῖστος Δάλκος
5 ΣΧΟΛΙΑ
Μετά από σύσκεψη των ειδικευμένων (!) περί του ποδοσφαίρου συντακτών του Άρδην και της Ρήξης καταλήξαμε στο ομόφωνο συμπέρασμα ότι το πέναλντι ήταν γνήσιο. Ο Ιβοριανός αμυντικός με τον τετρακέφαλό του χτυπά το πόδι του Σαμαρά που ήταν έτοιμος να σουτάρει και να σκοράρει! Δυστυχώς ο Βραζιλιάνος σκηνοθέτης δεν επικεντρώθηκε στο χτύπημα του παίχτη μας, αλλά στη θεαματική πτώση του κεραυνοβολημένου παίχτη μας.
Επίσης, η πράξη του Σαμαρά να πάει να παρηγορήσει τον αντίπαλο τερματοφύλακα, παρότι πριν το πέναλντι του έκανε διάφορα για να τον εκνευρίσει, καταγράφεται στα υπέρ του Έλληνα παίκτη.
Διδακτικό το απόσπασμα από τον Πλούταρχο, αλλά χωρίς λόγο στην περίπτωση μας: http://www.gazzetta.gr/football/article/627017/moyntial-itan-penalti-ston-samara-vid
τοπεναλτι των μποοκ..!
Δέν πρόκειται βέβαια γιά καμμιά σύσκεψη εἰδικευμένων περί τά ποδοσφαιρικά ἀλλά γιά μιά προσωπική ἄποψη τοῦ ὑποφαινομένου. Καί ἐάν μέν ἐπρόκειτο γιά τήν ἄποψη ὅτι τό πέναλτυ ἦταν γνήσιο, ἐγώ δέν θά εἶχα καμμία μομφή νά προσάψω στούς ὑποστηρικτές της. Μέ λύπη μου ὅμως παρατηρῶ ὅτι οἱ περισσότεροι ἐρωτοτροποῦν μέ τήν ἐπικίνδυνη ἰδέα ὅτι, ἀκόμα κι ἄν δέν ἦταν γνήσιο, ἡ ἐκβίασή του εἶναι μιά καθ᾿ ὅλα ἐπαινετέα πράξη.
Καί εἶναι ἐπικίνδυνη μιά τέτοια νοοτροπία γιατί θυσιάζει στόν βωμό σκοπιμοτήτων καί ὑπεράσπισης -ὑποτίθεται- τῆς ἐθνικῆς μας ὑπόθεσης τήν βαθύτερη οὐσία τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, ἐνῷ παράλληλα γαλουχεῖ τά νέα παιδιά στήν χουλιγκάνικη λογικἠ τοῦ “ὁ σκοπός ἁγιάζει τά μέσα” (τί σήμαινε ὁ ἔπαινος τοῦ ἐκφωνητῆ γιά τούς “πολυμήχανους” Ἕλληνες;).
Θεωρῶ λοιπόν ὅτι τά Ἑλληνόπουλα πρέπει νά διαπαιδαγωγηθοῦν μέ τό πνεῦμα τοῦ ἀλεξάνδρειου “Οὐ κλέπτω τήν νίκην” -θά πρότεινα νά γραφῇ μεγάλοις γράμμασι ὡς σύνθημα σέ ὅλα τά γήπεδα τῆς χώρας- στοχαζόμενος τοῦ μέλλοντος ὀρθῶς: ἄν παγιωθῇ στήν κοινωνική ζωή αὐτή ἡ στρεβλή λογική καί ἠθική, τότε θά χαθῇ ἡ ὁποιαδήποτε σύνδεση μέ τήν βαθύτερη οὐσία τοῦ πολιτισμοῦ μας καί θά ἔχουμε οἱ ἴδιοι ἀπεμπολήσει τό ἠθικό δικαίωμα νά διεκδικοῦμε τό δίκαιο.
η γλώττα υμών προτρέχει της διανοίας σας, κύριοι του Άρδην. αν μπαίνατε στον κόπο να δείτε το βίντεο ΟΛΟ και ίχι το μισό θα βλέπατε ΚΑΘΑΡΑ την τρικλοποδιά του Ακτινού, πολύ καθαρά. γι’ αυτό ΔΙΟΡΘΩΣΤΕ τον τίτλο σας.