Με αφορμή το περιστατικό του 9χρονου κοριτσιού που λιποθύμησε από την πείνα σε φούρνο της Ρόδου, παιδί μονογονεικής οικογένειας με μητέρα άνεργη ξενοδοχοϋπάλληλο.
Μια πρώτη παρατήρηση αφορά στην χορήγηση του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», η οποία θα έπρεπε να προσαρμοστεί στις έκτακτες συνθήκες που δημιουργήθηκαν λόγω κορονοιού. Το όριο των 300 € ανά μήνα για την χορήγηση του επιδόματος σε μονογονεικές οικογένειες με ένα ανήλικο παιδί, είναι εξαιρετικά χαμηλό όταν γνωρίζουμε πως μόνο η ανταπόκριση στις φορολογικές – ασφαλιστικές υποχρεώσεις και στα πάγια ενός σπιτιού υπερβαίνει μηνιαίως κατά πολύ αυτό το ποσό. Ιδιαίτερα για την προστασία των μονογονεικών οικογενειών είναι εκκωφαντική η σιωπή του γυναικείου κινήματος που ενώ αναδεικνύει –και σωστά- τα κρούσματα κακοποίησης των γυναικών από τους άντρες τους είναι πολύ υποτονικό στον τρόπο επιβίωσης αυτών των γυναικών, -όταν μάλιστα βρίσκονται κοντά στην μέση ηλικία- και εφόσον βρουν τελικά την δύναμη να ανεξαρτητοποιηθούν.
Τα Κέντρα Κοινότητας, τα ΚΕΠ και οι τοπικές υπηρεσίες του ΟΑΕΔ πέρα από την διασταύρωση των δηλούμενων στοιχείων στις αιτήσεις θα έπρεπε στο πλαίσιο της παροχής εξατομικευμένων υπηρεσιών να βρίσκονται σε άμεση επαφή με τους δικαιούχους με κατ οίκον επισκέψεις, ώστε να γνωρίζουν τις πραγματικές συνθήκες διαβίωσης των νοικοκυριών και τις ανάγκες τους. Οι Δήμοι σε συνεργασία με την Περιφέρεια και τους Κοινωνικούς Εταίρους θα έπρεπε να έχουν ήδη ξεκινήσει την εκπόνηση σχεδίων για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε τοπικό επίπεδο ενισχύοντας τα ενδογενή παραγωγικά κοιτάσματα του κάθε τόπου, ενόψει και των αναμενόμενων ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων. Η προετοιμασία αυτή ενόψει ενός δύσκολου χειμώνα είναι προφανής, αφού πολλές τουριστικές μονάδες δεν πρόκειται να λειτουργήσουν φέτος με αποτέλεσμα την διόγκωση της ανεργίας και των δυσκολιών επιβίωσης την περίοδο μετά την τουριστική σεζόν και την λήξη της επιδότησης εργασίας. Τα ζήτημα είναι επίσης ιδιαίτερα κρίσιμο για τις ακριτικές μας περιοχές και τα νησιά όπου ευλόγως θα έπρεπε η πολιτεία να συμβάλλει τόσο στην διατήρηση του ελληνικού στοιχείου αλλά και στην ενίσχυση μέσω κινήτρων νέων μόνιμων εγκαταστάσεων από τα αστικά κέντρα, σε συνθήκες έντονης αμφισβήτησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο.
Δυστυχώς όμως οι Δήμοι, ιδιαίτερα σ’ αυτές τις περιοχές, εξαντλούν την κοινωνική τους ευαισθησία και την αλληλεγγύη τους στην κοινωνική ένταξη των προσφύγων και των μεταναστών, καθιστάμενοι αποδέκτες γενναίων χρηματοδοτήσεων από τα ποικιλώνυμα κυκλώματα των Ιδρυμάτων Σόρος. Το δε πολιτικό σύστημα συναγελάζεται με όρους μαφίας με τους Παπασταύρους, Μιωνήδες και λοιπούς κρατικοδίατους απατεώνες στήνοντας παρα-δικαστικά κυκλώματα ή νοικιάζοντας σπίτια που αποκτήθηκαν μέσα στην κρίση σε ΜΚΟ, καθιστώντας την πολιτική τον προσφορότερο τρόπο πλουτισμού.
Αυτή η αντιφατική εικόνα οδηγεί στην πλήρη διχοτόμηση του κοινωνικού σώματος από την πολιτική και οικονομική ελίτ και στην από-νομιμοποίηση του Κοινοβουλευτισμού, στην πιο κρίσιμη ιστορική στιγμή για τον Ελληνισμό…
Νίκος Ντάσιος
