Κούρασε πολύ η συζήτηση για τα συνθήματα του αγήματος της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού (ΣΜΥΝ) στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1821.
Ενόχλησε το «η Κύπρος είναι ελληνική» και το «γ@@@@ η Τουρκία» και εξελίσσεται -ειδικά στο διαδίκτυο- η γνωστή φλυαρία για το πραξικόπημα, για τους φιλοπόλεμους και για τον στρατό που πρέπει να βάλει δήθεν τάξη.
Λες και περιμένουν από στελέχη και μέλη του στρατού να τραγουδούν το «We are the world», το «Imagine» ή το «Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ» για να μην ενοχλούνται τα απόνερα της αποικιοκρατίας. Συζητούν και εκνευρίζονται γιατί, λέει, τα συνθήματα… προετοιμάζουν πόλεμο με την Τουρκία και θυμίζουν τη Χούντα.
Τόσα ξέρουν μες στις ανυπόφορες ιδεοληψίες τους. Αφενός γιατί η Χούντα δεν ήθελε ποτέ να «γ….» την Τουρκία και να κάνει την Κύπρο ελληνική. Το αντίθετο. Αφετέρου, σιγά τα αυγά. Κάποτε θέλαμε μαζικώς να «γ……» τις ΗΠΑ, για τις εισβολές της στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν και δεν χάθηκε ο κόσμος.
Να στείλουμε αίτημα, λοιπόν, στη Σχολή: Τα μέλη της να τραγουδούν το «Είπα σου χτενίστου λλίον» όταν θέλουν να τιμήσουν την Κύπρο.
Δανειζόμαστε το Υστερόγραφο του σημερινού Άριστου Μιχαηλίδη για το… θέμα των ημερών:
ΟΥΤΕ ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Παρακολούθησα το βράδυ της Τρίτης το ρεπορτάζ της ΕΡΤ στο κεντρικό δελτίο, για τις παρελάσεις που έγιναν σε όλη την Ελλάδα για την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης. Είχαν ρεπορτάζ και ταινίες από παντού. Από την Κοζάνη μέχρι το Ηράκλειο και από τους Παξούς μέχρι τον Κόρακα. Μέχρι και τη Λαμία που ένας μαθητής σηκώθηκε από το αναπηρικό αμαξίδιο του και με τη βοήθεια ενός συμμαθητή του παρέλασε όρθιος για λίγο. Συγκινητικές στιγμές ασφαλώς. Περίμενα να κάνουν και μια αναφορά στην Κύπρο. Ότι έγιναν παρελάσεις και στην Κύπρο. Σε όλη την ελεύθερη Κύπρο. Για να τιμηθεί η Ελλάδα. Και οι θυσίες των Κυπρίων.Ούτε λέξη, όμως. Ούτε λέξη!
Μόνο ο εκφωνητής τους, που περιέγραφε την παρέλαση στην Αθήνα, πήγε να μας κάνει την τιμή κι έκανε γκάφα. Ανέφερε, και μπράβο του, στίχους του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, χαρακτηρίζοντάς τον «ο Ρήγας Φεραίος της Κύπρου», αλλά στο τέλος είπε πως ήταν ο τελευταίος που απαγχονίστηκε από τους Οθωμανούς!
Ευτυχώς, να λέμε, που ήταν και το άγημα του πολεμικού ναυτικού. Κι ας ωρύονται και οι Τούρκοι και η ελίτ των Αθηνών και οι τζιτζιφιόγκοι της Λευκωσίας.
