Η τουρκογερμανική πρόκληση της FUEN

     Τήν ὥρα πού γράφουμε αὐτές τίς ἀράδες ἔχει μόλις λήξει τό πολύκροτο συνέδριο τῆς FUEN (Ὁμοσπονδιακή Ἕνωση Εὐρωπαϊκῶν Ἐθνοτήτων) στήν Κομοτηνή. Ἤμασταν ὡς «Ἀντιφωνητής» τό ΜΟΝΟ παρόν ἑλληνικό ἔντυπο καί παραθέτουμε – ὅπως πάντα – τά πράγματα ψύχραιμα καί ἔγκυρα.

Σημειώνουμε ὅτι ἡ FUEN δέν εἶναι κάποια ὀργάνωση ἰδιαίτερης βαρύτητας. Ἀποτελεῖται ἀπό ἑνώσεις γερμανικῶν, σλαβικῶν καί (τελευταίως) τουρκικῶν μειονοτήτων πού ζοῦν σέ χῶρες τῆς κεντρικῆς καί ἀνατολικῆς Εὐρώπης καί χρηματοδοτεῖται ἀπό τοπικές Κυβερνήσεις, κυρίως γερμανικές. Ἡ ἐπιλογή της νά κάνει τό ἐτήσιό της συνέδριο στήν Κομοτηνή καί ὅλες οἱ προκλητικές λεπτομέρειες στήν διοργάνωση ἦταν προφανέστατα ἀποτέλεσμα τουρκικῆς «πειθοῦς» (μέ πολιτικά μέσα; μέ χρῆμα;).

1) Ήρθαν στήν Κομοτηνή ἀνήμερα τῆς ἀπελευθέρωσης τῆς πόλης: τή στιγμή πού ὅλοι γιορτάζανε τήν ἔνταξη τῆς περιοχῆς στόν ἐθνικό κορμό, μετά ἀπό 600 χρόνια σκλαβιᾶς, ἦρθαν νά πουλήσουν ἐκδούλευση στήν Τουρκία! 2) Πρόταξαν παντοῦ ὡς κύριο θέμα τῶν ἐργασιῶν τους «τά προβλήματα τῆς Τουρκικῆς Μειονότητας τῆς Δυτικῆς Θράκης», υἱοθετώντας ἐξαρχῆς τήν τουρκική ὁρολογία σέ ἕνα θέμα γιά τό ὁποῖο ξέρουν τίς ἑλληνικές ἀντιρρήσεις. Μάλιστα ἀπηύθυναν πρόσκληση (μόνο) στόν δήμαρχο τῆς πόλης καί στόν Περιφερειάρχη γιά τό συνέδριο «τῶν Τούρκων τῆς Δ. Θράκης», ἀποτρέποντάς τους ἀπό τό νά παραστοῦν ἤ νά χαιρετίσουν ἀκόμη καί τυπικά – κι εἶχε καί παράπονο ὁ πρόεδρός της πού δέν τούς ὑποδέχτηκε καμμία ἐγχώρια Ἀρχή – δέν παρέστησαν οὔτε οἱ μειονοτικοί δήμαρχοι καί βουλευτές! 3) Εξαφάνισαν – ὅσο μπόρεσαν – τούς μή τουρκόφρονες μουσουλμάνους ἀπό τήν διοργάνωση: τό αἴτημα τῶν Ρομά τοῦ Δροσεροῦ (ἀπό τόν σύλλογο ΕΛΠΙΔΑ τῆς Σαμπιχά Σουλεϊμάνογλου) πρίν δυό χρόνια τό «ἔχασαν», τό αἴτημα τοῦ Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων ἀπό τόν περασμένο Δεκέμβρη δέν τό ἀπάντησαν καί ἀγνόησαν ἐπιδεικτικά τόν νόμιμο μουφτή τῆς πόλης. 4) Έφεραν ἕτοιμο κατάπτυστο ψήφισμα μέ 10 (!) αἰτήματα γιά τή νέα Κυβέρνηση ὄχι μόνο γιά τή Θράκη ἀλλά καί γιά τούς Ψευτομακεδόνες καί τούς Τούρκους τῆς Ρόδου πού τούς κουβάλησαν κι ὡς εἰσηγητές! 5) Στούς χαιρετισμούς ἡ Τουρκάλα κονφερασιέ καλωσόρισε τούς συνέδρους «στήν Γκιουμουλτζίνα – Κομοτηνή καί στή Δυτική Θράκη» καί τό ἴδιο ἐπανέλαβε ὁ πρόεδρος τῆς FUEN Χάνς Χάινριχ Χάνσεν (ἡ Ἑλλάδα δέν ἀκούστηκε πουθενά, λές καί ἦρθαν σέ αὐτόνομη περιοχή!). Καί πᾶμε στίς εἰσηγήσεις.

Τό συνέδριο ἄνοιξε μέ τήν τοποθέτηση τοῦ Χάνσεν (2η φωτογραφία) γιά τήν μειονότητα. Νά μήν μακρυγοροῦμε, εἶπε κατά λέξη ὅλες τίς τουρκικές θέσεις στά γερμανικά, χωρίς νά παραλείψει τίποτε. Τόσο αὐτός, ὅσο καί ὁ Βίλυ Φότρ, ἔδειξαν πώς λειτουργοῦν γιά κάποιον λόγο ὡς φερέφωνα τῆς Ἄγκυρας. Ἀκολούθησε ὁ τουρκομουφτής Ἀχμέτ Μέτε (3η και 4η φωτογραφία). Αὐτή τή φορά χωρίς ἀφρούς στό στόμα (ὅπως τότε στό βίντεο γιά τούς «γκιαούρηδες») ἀλλά μέ τό κλαψιάρικο ὕφος τοῦ «θρησκευτικοῦ ἡγέτη» μιᾶς «ἀναξιοπαθούσας μειονότητας». Γιά τήν ἀπουσία τῶν ἑλληνικῶν Ἀρχῶν ἀπό τό συνέδριο – πού ὁ ἴδιος συνειδητά τήν προκάλεσε – σχολίασε ὅτι «ἐμεῖς ἐδῶ συνηθίσαμε νά θεωρούμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας»! Μέσα στίς γνωστές του ἀθλιότητες ξεχωρίσαμε τήν ἀγωνιώδη του προσπάθεια νά προλάβει κάθε λόγο περί Πομάκων καί Τσιγγάνων, δηλώνοντας ὁ ἴδιος …«Πομᾶκος Τοῦρκος».

Στό ἴδιο μοτίβο κινήθηκαν οἱ Τσαβούς (DEB) καί Χαϊρουλά (ΠΕΚΕΜ), παρουσιάζοντας τίς γνωστές αἰτιάσεις τῆς Ἄγκυρας. Ἀκολούθησαν τοποθετήσεις ἀπό τόν Ἀλή Χουσεΐνογλου (Παν/μιο Ἀδριανούπολης) γιά τήν προϊστορία τῶν Ε/Τ σχέσεων καί ἀπό τόν ντόπιο δικηγόρο Χαλίλ Μουσταφά γιά τό θέμα τῶν ἀνιθαγενῶν, ἐνῶ ὁ Ὀνούρ Μουσταφά Ἀχμέτ (ἀπόφοιτος ΔΟΣΑ) παρουσίασε τήν οἰκονομική κατάσταση στή Θράκη καί στήν μειονοτική κοινωνία, μέ ἐνδιαφέροντα ὄντως στοιχεῖα. Σέ δύο περιπτώσεις ἔγιναν τρίλεπτες, καταπελτικές τοποθετήσεις ἀπό τούς ἐκπροσώπους τῶν πομακικῶν συλλογικοτήτων (Σερήφ Μουσταφά καί Ἰμάμ Ἀχμέτ), πού ὅμως ἔμειναν ἀπολύτως ἀσχολίαστες γιά προφανεῖς λόγους. Ἔτσι ἡ πρώτη μέρα ἔκλεισε. ἀφήνοντας στούς συνέδρους τήν ἐντύπωση πώς ἕνα σαδιστικό ἑλληνικό κράτος στή Θράκη σκαρφίζεται χρόνια τώρα ἀπίθανους τρόπους γιά νά βασανίσει τούς καημένους τούς Τούρκους.

Τήν δεύτερη μέρα, καί χάρη στά ὅσα εἶπαν οἱ Κ. Τσιτσελίκης καί Η. Μήλλας, τό πρᾶγμα ἄρχισε νά στρώνει. Ἀκούστηκαν ἐπιτέλους καί κάποιες ( ὁ λ ό κ λ η ρ ε ς ) ἀλήθειες καί τό κυριότερο: ἡ πολιτική αἰτία καί ἡ ἄμφω ὑποκρισία. Κι ἐνῶ μέχρι τή στιγμή ἐκείνη ὅλοι ἔδειχναν τή χώρα μας ἔνοχη καί τήν Τουρκία ἐκτός κάδρου, ἡ εἰκόνα ἄλλαξε. Ὁ μέν Τσιτσελίκης ἀναφέρθηκε στόν ρόλο τοῦ Κυπριακοῦ καί στήν ἀναγκαιότητα ἐκδημοκρατισμοῦ στό ἐσωτερικό τῆς μειονότητας (ἀναφέροντας τό παράδειγμα τῶν Πομάκων καί τῶν Ρομά), ὁ δέ Μήλλας ἔφερε παραδείγματα ἔλλειψης ἔμπιστοσύνης ἀπό τίς δυό πλευρές καί ζήτησε αὐτονόμηση τῆς μειονότητας ἀπό τή Μητέρα πατρίδα. Παρά τίς γνωστές διαφωνίες μας μέ τούς προαναφερθέντες, πρέπει νά τούς ἀναγνωρίσουμε τόν πολύ θετικό ρόλο πού ἔπαιξαν μέ τίς ἰσορροπημένες τους προσεγγίσεις (πού, ἄν κρίνουμε ἀπό τά μοῦτρα τοῦ προεδρεύοντος Χαλίτ Χαμπίμπογλου, καθόλου δέν ἄρεσαν).

Τέλος, ἡ παρέμβαση τῆς Σαμπιχά γιά τούς μουσουλμάνους Ρομά τῆς Θράκης κίνησε τή συμπάθεια πολλῶν πού πῆγαν νά τήν συγχαροῦν καί ἀνάγκασε τόν Χάνσεν νά πεῖ διάφορα σαχλά (πώς ἔχασε τήν αἴτηση τοῦ συλλόγου της κτλ). Σημειωτέα καί ἡ δική μας διανομή ἔντυπου ὑλικοῦ μέ ὅλα τά ἐξώφυλλα ὅλων τῶν ἐκδόσεων γιά τούς Πομάκους, μέ τίς ἀναφορές τοῦ Στέητ Ντηπάρτμεντ γιά τίς πιέσεις τῶν Τούρκων κατά τῶν Πομάκων στίς ἐκθέσεις γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα (2012, 2013) καί μέ τήν ρατσιστική ἀπόφαση τοῦ δημοτικοῦ συμβουλίου Μύκης κατά τοῦ πομακόφωνου δελτίου εἰδήσεων στό Κανάλι 6 (2010), ὅλα σχολιασμένα λακωνικῶς.

Φυσικά τό ἀποτέλεσμα δέν διαφοροποιήθηκε σημαντικά. Οἱ Τοῦρκοι κάνανε ἕνα βῆμα μπροστά, καί οἱ δικές μας θέσεις χάσαν ἔδαφος, κάτι φυσικό ὅταν ὁ ἕνας ρίχνει χρῆμα καί κόπο, ὅσο ὁ ἄλλος κοιμᾶται. Ἄς ἐλπίσουμε ἡ ὡραία ἀπάντηση τοῦ ἑλληνικοῦ ΥΠΕΞ διά στόματος Κ. Κούτρα («Ἐλπίζουμε, τά μέλη τῆς FUEN νά ἐξασφαλίσουν τήν ἰσότιμη ἐκπροσώπηση καί τῶν τριῶν συνιστωσῶν τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητας, τόσο στό συνέδριο ὅσο καί στήν ὀργάνωσή τους καί αὐτό τό στοιχεῖο νά λαμβάνεται ἐφεξῆς ὑπόψη ἀπό φίλες χῶρες πού σπεύδουν ἀβίαστα νά χρηματοδοτήσουν τέτοιου εἴδους δραστηριότητες») νά μήν μείνει μόνο λόγια.

«Αντιφωνητής», 17/5/2015