Έγιναν, όμως, εξαιρέσεις στον κανόνα αυτό και αναγνωρίστηκε η εφαρμογή μικρού μέρους του κεκτημένου στις Βάσεις (οι Βάσεις έγιναν με το Πρωτόκολλο μέρος του τελωνειακού εδάφους της ΕΕ και ισχύει σ’ αυτό τελωνειακή νομοθεσία της ΕΕ, ισχύει επίσης το κεκτημένο για γεωργία, αλιεία κ.λπ.).
Το Πρωτόκολλο ρυθμίζει ακόμη το ζήτημα της διακίνησης προσώπων ανάμεσα στο έδαφος των Βάσεων και εκείνο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οι απαντήσεις και στα δυο ερωτήματα είναι θετικές. Πώς και πόσο θα πρέπει να εξεταστεί μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων της ΕΕ με τη Βρετανία είναι ένα δεδομένο που θα το βιώσουμε προσεχώς. Περαιτέρω, η συμφωνία για την ανάπτυξη των ιδιοκτησιών που έχουν πολίτες εντός του εδάφους της Ένωσης είναι ένα ζήτημα το οποίο μπορεί να είναι διμερές, ωστόσο θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά. Κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί να επανεξεταστεί.
Παρόλο που ουδέποτε υποβάθμισε τον ρόλο των Βάσεων, τώρα θα υπάρξει μια στροφή προς την αυτοσυντήρηση και την ανάδειξη των δικών της δυνατοτήτων, ως χώρα που έχει χάσει τις τελευταίες δεκαετίες την επιρροή της στο διεθνές πεδίο.
Η έξοδος από την ΕΕ θα αξιοποιηθεί από το Λονδίνο για την ανάδειξη των διεθνών επιδόσεών της, που έχουν περιοριστεί. Η πάλαι ποτέ αποικιοκρατική δύναμη έχει εξασθενήσει και τούτο δεν οφείλεται στη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά στο γεγονός ότι το μοντέλο πολιτικής της είχε προ πολλού ολοκληρώσει τον κύκλο του.
Το συμπέρασμα αυτό συνοψίζεται σε ένα έγγραφο του Βρετανικού Δημοσίου Αρχείου της 4ης Απριλίου 1964 (C 1015/1361) ως εξής: