Του Χρήστου Καπούτση
Η αντιμετώπιση μιας σοβαρής εθνικής απειλής, θα πρέπει να έχει ιδεολογικο- κομματικό «χρώμα» ή πατριωτικό (υπερκομματικό); Και σε ποια περίπτωση η Εθνική στρατηγική θα πρέπει να είναι αποχρωματισμένη από ιδεολογικά στερεότυπα και κομματικές στοχεύσεις; Αφού απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα, πάμε παρακάτω.
Στην ερώτηση, αν υπάρχει πιθανότητα ενός «θερμού» (στρατιωτικού) επεισοδίου στο Αιγαίο, η απάντηση είναι μάλλον θετική. Και μάλιστα, η Ελλάδα, δεν θα είναι η χώρα που θα το προκαλέσει.
Η ένταση στο Αιγαίο, είναι σχεδιασμένη από το στενό επιτελείο του προέδρου της Τουρκίας Τ. Ερντογάν και θα κλιμακώνεται, καθώς θα πλησιάζει η 16η Απριλίου, ημερομηνία Δημοψηφίσματος στην Τουρκία, όπου εφόσον επικρατήσει το «ΝΑΙ», ο τούρκος Πρόεδρος θα μετατραπεί σε Σουλτάνο.
Έχει ανάγκη ο Τ. Ερντογάν να πολώσει το κλίμα στο εσωτερικό της Τουρκίας , να συσπειρώσει το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα ΑΚΡ, να «γοητεύσει» τους όψιμους υποστηριχτές του, τους εθνικιστές «Γκρίζους Λύκους» και να προσελκύσει το σκληροπυρηνικό εθνικοπατριωτικό τμήμα των κεμαλιστών. Ο Τ. Ερντογάν, χρησιμοποιεί το Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο, ως χώρους εφαρμογής των Στρατηγικών σχεδίων με ασφαλή, κατά την εκτίμησή του, αποτελέσματα, διότι στα άλλα μέτωπα, όπως στη Συρία και στο Κουρδικό, η Τουρκία, έχει να επιδείξει στρατιωτικές απώλειες και διπλωματικές ήττες.
Ο Τ. Ερντογάν αντιλαμβάνεται ότι δεν θα αποφύγει την ίδρυση μιας ακόμη αυτόνομης Κουρδικής οντότητας στα τουρκοσυριακά σύνορα και ακόμη, ότι τα σχέδιά του για τον έλεγχο της Μοσούλης ναυαγούν, αφού οι αμερικανοί δεν επιτρέπουν καμιά ανάμειξη της Τουρκίας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των τζιχαντιστών του ISIS, σε αυτή την περιοχή του Ιράκ. Επειδή όμως ο Τ. Ερντογάν θέλει να πείσει ότι διαθέτει Στρατηγική, ότι έχει όραμα, για μια μεγάλη ισλαμική Τουρκία, ώστε να τονώσει το εθνικό φρόνημα των τούρκων πολιτών και να εγκρίνουν τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις του στο Δημοψήφισμα, έχει επιλέξει , ως εύκολο στόχο, την παραπαίουσα λόγω οικονομικής κρίσης Ελλάδα και την ασθενή στρατιωτικά Κύπρο, προκειμένου, είτε με την απειλή , είτε με την χρήση στρατιωτικής βίας, να εφαρμόσει την πάγια επεκτατική πολιτική της, προσδοκώντας μάλιστα να έχει και απτά αποτελέσματα σε βάρος του ελληνισμού, που θα τα αξιοποιήσει στο εσωτερικό!
Εντυπωσιάζουν οι ιδιαίτερα αιχμηρές και προσωπικές επιθέσεις κατά του Έλληνα υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου, κατά του υπουργού Εξωτερικών Ν.Κοτζιά και γενικότερα κατά της Ελλάδας, από τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου που δήλωσε προκλητικά πως, «η Ελλάδα, ξέρει πολύ καλά, τι μπορεί να κάνει ο τουρκικός στρατός. Οι Έλληνες στρατιώτες που έχουν τοποθετηθεί σε διάφορα μικρά νησιά είναι καταληψίες τουρκικών εδαφών».
Ο ηγέτης του Εθνικιστικού κόμματος (MHP) Ντεβλέτ Μπαχτσελί και υποστηριχτής των μεταρρυθμίσεων Ερντογάν δήλωσε ότι, «η Κύπρος είναι τουρκική. Και οι έλληνες να φύγουν από την Κύπρο και να πάνε να ενωθούν με την Ελλάδα». Επίσης, ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί αναφερόμενος στην ένταση στο Αιγαίο είπε πως «αν οι Έλληνες θέλουν να ξαναπέσουν στην θάλασσα, ο τουρκικός στρατός είναι έτοιμος. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να εξηγήσει στους πολίτες, τι συνέβη το 1921 και το 1922». Οι παραπάνω δηλώσεις, δεν αποτελούν προσωπικές απόψεις κάποιων, ίσως και γραφικών τούρκων πολιτικών, αλλά απηχούν τις πολιτικές θέσεις της ισλαμικής Κυβέρνησης, του Προέδρου Ερντογάν, του εθνικιστικού κόμματος, αλλά και του αντιπολιτευόμενου Κόμματος των Κεμαλιστών
Ακόμη και οι ΥΠΕΞ της Ε.Ε. εξέφρασαν την έκπληξη και την ανησυχία τους, για την επίσκεψη του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ της Τουρκίας την περιοχή των Ιμίων και την πρόσθεσή του να ανέβει στην βραχονησίδα! Επίσης, οι Υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, συμφώνησαν ότι η εκτέλεση βολών με πραγματικά πυρά από τουρκικό πολεμικό πλοίο εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων είναι ακραία πρόκληση της Τουρκίας σε βάρους συμμάχου χώρας. Ενημερώθηκαν οι σύμμαχοί μας ότι, επανάληψη παρομοίου περιστατικού από την Τουρκία, η Ελλάδα θα απαντήσει, όχι μόνο σε διπλωματικό επίπεδο. Βέβαια η ανησυχία των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ, δεν προκύπτει από το ενδιαφέρον τους για τα απειλούμενα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, αλλά επειδή απειλείται η συνοχή στην νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Η εκτίμηση επιτελών στο ΓΕΕΘΑ, αλλά και διπλωματών, είναι ότι η τουρκική προκλητικότητα, πιθανότατα να γίνει πιο εντυπωσιακή, ώστε να αξιοποιηθεί αναλόγως και από τα τουρκικά ΜΜΕ, στα πλαίσια της τουρκικής επικοινωνιακής προπαγάνδας.
Για αυτό ακριβώς, απαιτείται από την ελληνική πλευρά «Στρατηγική Ψυχραιμία» στις τουρκικές προκλήσεις και απειλές, όχι πανικός και σπασμωδικές κινήσεις, μέχρι το διεθνές περιβάλλον και η γεωπολιτική κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο σταθεροποιηθεί. Η Τουρκία αντιδρά επιθετικά, διότι βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Εκτός και αν προκύψει ευθεία προσβολή ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από τουρκικά στρατιωτικά μέσα. Στην περίπτωση αυτή, η ελληνική αντίδραση, θα πρέπει να είναι σαφώς προσδιορισμένη από τώρα και κατά το δυνατόν, να είναι καθολικής αποδοχής, από τα πολιτικά κόμματα και πρωτευόντως, από τον Ελληνικό Λαό.
1 ΣΧΟΛΙΟ
Το ΚΚΕ ζήτησε τη σύγκλιση της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας αλλά τα άλλα κόμματα ποιούν τη νήσσαν. Μήπως θα πρέπει να πάμε έξω από τη Βουλή και να τους παρακαλάμε μπας και συζητήσουν τί θα κάνουν σε περίπτωση κατάληψης εθνικού εδάφους ή επίθεσης σε ελλαδικές/κυπριακές δυνάμεις; Ας είμαστε και 200 ατόμα. Ας γίνει και κάτι παρόμοιο στη Θεσσαλονίκη.
Η Τουρκία βασίζεται στην πλήρη αδιαφορία των πολιτικών “δυνάμεων” της χώρας μας περισσότερο απ΄ότι στην απαξίωση των αμυντικών δυνατοτήτων της χώρας μας, αφού σε περίπτωση σύγκρουσης ύστερα από επίθεση της Τουρκίας θα βγούνε μπροστά όλοι οι ψοφοδεείς για να ζητάνε παρέμβαση εξωγενών παραγόντων αποδεχόμενοι αρνητικά τετελεσμένα για τη χώρα.
Είτε τους ταΐζει η ΕΕ, είτε οι ΗΠΑ, είτε η Ρωσία, θα λένε τα ίδια αφού κανένας από τους γεωπολιτικούς παράγοντες που υποστηρίζουν διάφορα πολιτικά κόμματα σαν εγχώριους διεκπεραιωτές τους δε θέλει διασάλευση της τάξης. Τη πίεσή τους όμως θα την ασκήσουν πάνω απ’ολα σ’αυτόν που φαινομενικά δε είναι αποφασισμένος να πολεμήσει για τα δίκαιά του. Η γεωπολιτική σημασία είναι μεν σημαντική αλλά έχει γίνει -ένα ακόμα- άλλοθι για να αποδεχόμαστε την παθητικότητά μας. Χρειάζεται να γίνει μια προσπάθεια αφύπνισης, μια ενημέρωση που πάει πέρα από τον εικονικό κόσμο του διαδικτύου της επικινδυνότητας της κατάστασης.
Κατανοώ και συμμερίζομαι το φόβο δημιουργίας ενός ακόμα προβλήματος στο μυαλό του λαού (δε παίζει κανείς εύκολα με το πόλεμο), αλλά με το να το ξορκίζουμε δε σημαίνει ότι αυτό θα φύγει ή ότι κάποιος άλλος δε θα αποφασίσει να καλύψει το κενό, μακάρι αναλαμβάνοντας ασυνείδητα και το ρόλο του “χρήσιμου ηλιθίου” που θα πυροδοτήσει μεγαλύτερα γεγονότα. Και όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν.
Μπορούμε να μιλήσουμε για πνευματική αναγέννηση, να στηρίξουμε συνεταιριστικά εγχειρήματα/παραγωγική ανασυγκρότηση ή να πάρουμε θέση για ζητήματα εσωτερικής ή εξωτερικής πολιτικής. Αλλά όλα αυτά προϋποθέτουν να μη βρεθεί υπό κατοχή στρατιωτική κατοχή άλλο τμήμα του ελληνισμού. Ειδάλως θα συσσωρευτεί άλλος ένας παράγοντας όχι “βελούδινης” ή σταδιακής συρρίκνωσης αλλά βίαιου αφανισμού, καθότι τα έθνη δε βγαίνουν στη σύνταξη όταν “γεράσουν” και χάσουν τον ιστορικό τους ρόλο. Πάνε κατευθείαν στο χασάπη όπως τα άλογα.
Σαν φίλος του κινήματος θα ήθελα να πάρει μια θέση πάνω στο ζήτημα και η κίνηση πολιτών Άρδην. Και δεν εννοώ απλά το αίτημά μου να πάμε έξω από τη Βουλή ή πρώην Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, αλλά ποιά συγκεκριμένα βήματα-πρωτοβουλίες στο εσωτερικό ή εξωτερικό μπορεί να προτείνει. Εκτός και αν αισθανόμαστε πιο σίγουροι ύστερα από τις τελευταία διαβήματα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Καλή δύναμη σε όλους/ες μας.