Κυπριακό: Ναι στη Γενεύη, φτάνει να είναι στις 18 Ιουλίου

Ένα από τα μοιραία λάθη της πλευράς μας, είναι ότι επέτρεψε στην τουρκική πλευρά αλλά και στον Άιντα να χρησιμοποιούν το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας στο τραπέζι των συνομιλιών. Έστω κι αν ο Πρόεδρος αρνείται ότι είναι προς συζήτηση, το ότι ακόμα κι ο Άιντα θέτει τους τουρκικούς εκβιασμούς ως μέτρο πίεσης προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, είναι αρκετό. Προχτές από την Αθήνα, μιλώντας στο Βήμα, διασύνδεσε τις διαπραγματεύσεις με «το ζήτημα της ενέργειας» και «μίας επερχόμενης κρίσης», εννοώντας βεβαίως την κρίση που προκαλεί η Τουρκία, αλλά χωρίς να έχει την εντιμότητα να την κατονομάσει. Λες και μερίδιο της κρίσης μπορεί να αναλογεί και στην Κυπριακή Δημοκρατία, που ενεργεί στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου ασκώντας τα κυριαρχικά της δικαιώματα, που ο οργανισμός που εκπροσωπεί ο Άιντα της αναγνωρίζει. Επίσης, συνδέει τις νόμιμες γεωτρήσεις με τα χρονοδιαγράμματα, λέγοντας ότι υπάρχουν «φυσικά χρονοδιαγράμματα», όπως οι εκλογές και οι εξελίξεις γύρω από το φυσικό αέριο.

Οι εξελίξεις γύρω από το φυσικό αέριο είναι δουλειά και ευθύνη της Κυπριακής Δημοκρατίας, που ενεργεί εκ μέρους και για τα συμφέροντα όλου του κυπριακού λαού. Ούτε για τα συμφέροντα της Τουρκίας, ούτε για τα προσωπικά συμφέροντα του Άιντα, ο οποίος δεν μπορεί να πάει σε εκλογές στην πατρίδα του με το βάρος μιας παταγώδους αποτυχίας. Γι΄ αυτό και θα φροντίσει την αποτυχία να τη φορτώσει στον αδύνατο κρίκο, στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Ο Πρόεδρος οφείλει να πάρει τα μέτρα του. Και όχι βέβαια να προσαρμοστεί στους τουρκικούς όρους για να επιστρέψει στην παγίδα των συνομιλιών, όπως του υποδεικνύουν οι μέχρι πρόσφατα χειροκροτητές του, αλλά να σπεύσει στους «στρατηγικούς συμμάχους», για τους οποίους συχνά περηφανεύεται, να τους ενημερώσει και να ζητήσει βοήθεια. Ας αφήσει τις προεκλογικές συσκέψεις και την καθοδήγηση των κλακαδόρων, είναι πιο επείγουσα τώρα η προφύλαξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της.

Υ.Γ. Άκουγα χτες όλη μέρα στις ειδήσεις (και του σοβαρού ΡΙΚ) για την απόφαση του Εκλογοδικείου στην υπόθεση της Αλληλεγγύης, να προβάλλεται ότι «χάνει την έδρα της Λεμεσού η Αλληλεγγύη» και «θα γίνει αναπληρωματική εκλογή». Αναρωτιόμουν πόσο σοβαρή είναι η δημοσιογραφία μας. Πουθενά στην απόφαση δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Κρίθηκε άκυρη η βουλευτική έδρα του βουλευτή Γιώργου Παπαδόπουλου. Τίποτε άλλο. Ούτε έχασε την έδρα η Αλληλεγγύη, ούτε αποφασίστηκε να ξαναγίνουν εκλογές στη Λεμεσό. Όμως, το μετέδιδαν ακόμα και μετά που πήραν στα χέρια τους την απόφαση. Με τέτοιες επιπολαιότητες η σοβαρή δημοσιογραφία πέφτει στην παγίδα της ηλεκτρονικής ελαφρότητας. Γιατί να μας εμπιστεύεται ο κόσμος;