Ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός και η εξόντωση του ελληνισμού
Του “Διδύμιου” από την Ρήξη φ. 138
«Λίγη καρδιά, λίγο τσαγανό, λίγο υπερηφάνεια, λίγο εθνικό φρόνημα και θέληση ζητώ», είπε ο μητροπολίτης Κονίτσης, πριν λίγο καιρό.
Αφορμή τα προβλήματα της ελληνικής μειονότητας στην περιοχή, όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι: Η πατρίδα μάς έχει ξεχάσει… λένε. Η συστηματική κατεδάφιση των σπιτιών των ομογενών, είναι προσπάθεια εξόντωσης της μειονότητας, οικονομικής στην αρχή και φυσικής μετά.
Οι Έλληνες της Β. Ηπείρου έχουν θρησκευτική, ιστορική και πολιτισμική παράδοση. Μια συνέχεια χιλιάδων ετών. Εδώ και μια τριετία, όμως, αρπάζουν τις περιουσίες των Ελλήνων με τη δικαιολογία της τουριστικής ανάπτυξης.
Στις ελληνικές πόλεις της Χιμάρας ή στους Αγ. Σαράντα οι κάτοικοι τρομοκρατούνται. Ειδοποιητήρια για γρήγορη εκκένωση σπιτιών, μια άγρια κατατρομοκράτηση και συνεχείς απειλές σε ανθρώπους, συλλόγους, σωματεία, μαζί με πογκρόμ κατά των ομογενών μας που έχουν κυβερνητικές θέσεις ή στη διοίκηση.
Το λεγόμενο «οικιστικό σχέδιο», που ξεκίνησε πρόσφατα, περιλαμβάνει απαλλοτριώσεις 40.000 στρεμμάτων, ελληνικής γης στο μεγαλύτερο μέρος.
Εθνικιστές Αλβανοί, με πρόσχημα τους Τσάμηδες, η οργάνωση «Μεγάλη Αλβανία» και μεμονωμένες ομάδες, τρομοκρατούν τον ελληνικό πληθυσμό .
Η ανάπλαση αυτή που επικαλούνται έχει σαν στόχο την οριστική δήμευση όλων των περιουσιών και κατεδαφίσεις ακινήτων (σπίτια και μικροεπιχειρήσεις), ώστε να αλλάξει το ιδιοκτησιακό, αλλά και την οικονομική εξόντωση. Έτσι θα αλλάξει ολόκληρος ο χάρτης της επιχειρηματικής δραστηριότητας, αφού, με την κρατικοποίηση της γης, θα γίνει μια νέα πια επαγγελματική τουριστική γη.
Οι πολλές φωτιές που το περασμένο καλοκαίρι κατέκαψαν την περιοχή θεωρήθηκαν ύποπτες, γιατί ίσως εξυπηρετούν σκοπιμότητες για μεγαλύτερη εκρίζωση του ελληνικού στοιχείου.
Η ελληνική πολιτιστική μας κληρονομιά, η γλώσσα, η παιδεία, διώκονται. Πινακίδες άλλαξαν, εκπομπές σε ράδιο ή τηλεόραση σίγησαν, όλα χάνονται .
Το μόνο που υπάρχει είναι η εγκατάλειψη, η λεηλασία και η αλλοίωση της ιστορικής φυσιογνωμίας .
Με τη διαφθορά, τον εθνικισμό και την κάθε μορφής βίας ή καταπίεσης, ανοίγει ο δρόμος για την ομηρία, τις καταπατήσεις και τον φόβο.
Τελικός στόχος όλων είναι η πληθυσμιακή αλλοίωση. Η ελληνική μειονότητα πονάει, υποφέρει, εκτοπίζεται, φεύγει από τα μεγάλα αστικά κέντρα και υποχωρεί σε μικρά χωριά κουρασμένη, ανήμπορη, απαισιόδοξη, με τα μάτια στραμμένα στην «πατρίδα» και ένα πελώριο γιατί;;;
Ξέρουν και αυτοί που πρόλαβαν κι έφυγαν, ότι δεν μπορούν να γυρίσουν πια και να πεθάνουν στη γη τους, γιατί δεν τους αναγνωρίζεται τίποτα, τα χωριά που κατοικούν οι ομογενείς είναι διοικητικά πια ενταγμένα σε περιοχές με μουσουλμάνους.
Ο πρόσφατα ψηφισθείς νόμος για τις μειονότητες της γείτονος είναι ένα ακόμη βήμα πίσω, για τον λίγο και γερασμένο πια ελληνικό πληθυσμό .
Το πολιτικό αυτό θέμα το βαφτίζουν οι γείτονες σε δήθεν αμιγώς οικονομικό, μιας και οι αντιδράσεις μας περιορίζονται σε κατεδαφίσεις- αποζημιώσεις.
Ούτε τα θέματα των στρατιωτικών νεκροταφείων ή της ΑΟΖ λύνονται.
Οι γείτονες είναι μόνιμα εγκλωβισμένοι σε εθνικιστικές και μεγαλοϊδεατικές αντιλήψεις, αδιαφορώντας και για τις καλές σχέσεις με τους γείτονες, αλλά και για τα πρωτόκολλα του συμβουλίου της Ε.Ε .
Και η μητέρα πατρίδα τι κάνει; Δεν βλέπει; Δεν ακούει; Δεν πονάει;
Ίσως αυτά είναι ψιλά γράμματα, εθνικιστικές κορόνες, μιας και τόσα χρόνια λέγαμε το αμίμητο: «Δεν υπάρχει Β. Ήπειρος, αλλά μόνο νότιος Αλβανία». Θλιβερά λόγια παλιών ετών, που η ηχώ τους μας σπάει τα τύμπανα. Αριστερή ιδεολογική ηγεμονία, θα πουν μερικοί. Ούτε αυτό. Απλώς μια ασόβαρη πολιτική, που τρέχει πάντα πίσω από τα γεγονότα.
Οι δεσμοί των ομογενών με την Ελλάδα και η διατήρηση της ιστορικής μνήμης και συνείδησης θα μείνουν ζωντανά μονο όσο το ελληνικό στοιχείο υπάρχει, αναπνέει και ζει ελεύθερο.
Καλά μας μυαλά.
