Από το Άρδην τ. 74, Μάρτιος-Απρίλιος 2009
Κόντρα στην ισοπεδωτική προπαγάνδα γνωστών κύκλων, που βλέπουν μόνο «Τούρκους» στην Θράκη
…Εμείς, οι Πομάκοι της Θράκης, είμαστε πιστοί φύλακες μιας μεγάλης και ένδοξης ισλαμικής παράδοσης, γεγονός που μας φέρνει αντιμέτωπους με τον τουρκικό εθνικισμό ακριβώς γιατί είμαστε πιστοί μουσουλμάνοι…
Προς
Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια
Τον πρωθυπουργό της Ελλάδος Κωνσταντίνο Καραμανλή
Τον πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Δημήτριο Σιούφα
Τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεώργιο Παπανδρέου
Την γενική γραμματέα του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα
Τον πρόεδρο της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ Αλέκο Αλαβάνο
Τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ Γεώργιο Καρατζαφέρη
Αξιότιμους βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου
Ο σύλλογός μας, «Πολιτιστικός Σύλλογος Πομάκων Ν. Ξάνθης», ιδρύθηκε το έτος 2007 με σκοπό τη διάσωση και διάδοση της γλώσσας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Δυστυχώς, αμέσως μετά τη δημοσίευση του καταστατικού, τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου γίναμε αποδέκτες απειλών, ύβρεων και συκοφαντιών, επειδή τολμήσαμε να πούμε δημόσια πως είμαστε Πομάκοι. Στις 26.01.2009, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μάνταζη, ως πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης, απέστειλε συλλυπητήρια επιστολή με αφορμή τον θάνατο του Γκιουντούς Ακτάν, πρώην πρόξενου της Τουρκίας στην Κομοτηνή, στην οποία μεταξύ άλλων ο ως άνω βουλευτής αναφέρει ότι ο θανών «βρισκόταν κοντά στην τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης στη μαύρη και πιο δύσκολη μέρα, την 29η Ιανουαρίου 1990, με τους βανδαλισμούς και τις αγριότητες που δεχτήκαμε από τους Έλληνες συμπατριώτες μας με την προτροπή και των διοικούντων μας». Σε άλλο σημείο των «συλλυπητηρίων» του αναφέρει: «Η τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης, που αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι του μεγάλου τουρκικού έθνους», βίωσε μεγάλη θλίψη με τον ξαφνικό θάνατο του Γκιουντούς Ακτάν.
Με αφορμή λοιπόν αυτή την δήθεν «συλλυπητήρια επιστολή», η οποία όμως είναι εντελώς προφανές ότι έχει άλλες στοχεύσεις, θέλουμε να δηλώσουμε με τον πλέον επίσημο τρόπο πως αρνούμαστε και αντιδρούμε στην ισοπεδωτική προπαγάνδα όλων όσοι προσπαθούν να ετεροπροσδιορίσουν αυθαίρετα και για τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα εμάς τους Πομάκους, αλλά και το σύνολο των μουσουλμάνων της Θράκης ως «Τούρκους» και να καθιερώσουν την ψευδή εικόνα της μιας και ενιαίας τουρκικής μειονότητας.
Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης και τη Συνθήκη Ανταλλαγής των Πληθυσμών, οι πληθυσμοί της Δυτικής Θράκης που εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή χαρακτηρίστηκαν «μουσουλμάνοι». Αντίθετα, οι πληθυσμοί της Κωνσταντινούπολης που εξαιρέθηκαν, χαρακτηρίστηκαν «Έλληνες ορθόδοξοι». Η διαφορά είναι σαφής, καθώς στην πρώτη περίπτωση το κριτήριο είναι θρησκευτικό, ενώ στη δεύτερη εθνικό. Η ορολογία αυτή χρησιμοποιήθηκε κατόπιν επιμονής της Τουρκίας και έγινε αποδεκτή από την Ελλάδα ακριβώς γιατί στην ελληνική Θράκη οι πληθυσμοί που εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή είχαν ως μόνο κοινό στοιχείο τη θρησκεία. Ούτε τη γλώσσα, ούτε την εθνική συνείδηση.
Εκείνη μάλιστα την εποχή, στην ελληνική Θράκη οι μουσουλμάνοι που δήλωναν «Τούρκοι» ήταν ελάχιστοι και περιορίζονταν ουσιαστικά στην πόλη της Κομοτηνής, γιατί εκεί υπήρχε διοικητικό κέντρο και είχε αναπτυχθεί το νεοτουρκικό κίνημα. Οι υπόλοιποι ήταν μουσουλμάνοι που μιλούσαν οι περισσότεροι (για την ακρίβεια, όσοι βρίσκονταν στα ορεινά) πομάκικα και οι υπόλοιποι ρομανί.
Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά το 1923, στην ελληνική Θράκη βρήκαν καταφύγιο εκατοντάδες μουσουλμάνοι τους οποίους απειλούσε με θάνατο η κεμαλική Τουρκία εξαιτίας της προσήλωσής τους στο Ισλάμ.
Ο χαρακτήρας λοιπόν της μειονότητας στη Θράκη ήταν από την πρώτη στιγμή θρησκευτικός και μάλιστα ενισχύθηκε από το κύμα των πολιτικών προσφύγων που ήρθαν εδώ εξαιτίας των διωγμών τους από τους Τούρκους εθνικιστές.
Εμείς, οι Πομάκοι της Θράκης, είμαστε πιστοί φύλακες μιας μεγάλης και ένδοξης ισλαμικής παράδοσης, γεγονός που μας φέρνει αντιμέτωπους με τον τουρκικό εθνικισμό ακριβώς γιατί είμαστε πιστοί μουσουλμάνοι. Ταυτοχρόνως η γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά μας αποδεικνύουν ότι έχουμε τη δική μας ταυτότητα.
Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα οι περισσότεροι από τους συμπολίτες μας, άλλοι από άγνοια και άλλοι από σκοπιμότητα, εξακολουθούν να ταυτίζουν το Ισλάμ με τους Τούρκους και να θεωρούν εσφαλμένα ότι κάθε μουσουλμάνος είναι Τούρκος.
Είμαστε Πομάκοι. Βαθιά ριζωμένοι στη γη της Θράκης, και η μοίρα μας άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μοίρα αυτού του τόπου. Η ειρηνική μας συμβίωση με όλα τα σύνοικα στοιχεία χάνεται στα βάθη των αιώνων. Θέλουμε να ζήσουμε στον τόπο μας κρατώντας την πίστη, τη γλώσσα και τα έθιμα των πατεράδων μας, για να τα κληροδοτήσουμε εμείς με τη σειρά μας στα παιδιά μας.
Είμαστε Πομάκοι – Έλληνες πολίτες. Γι’ αυτό έχουμε το δικαίωμα να απαιτήσουμε από το ελληνικό κράτος να δείξει τον έμπρακτο σεβασμό του τηρώντας το Σύνταγμα, τη Συνθήκη της Λωζάνης και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Γι’ αυτό και απαιτούμε κατ’ αρχήν από το ελληνικό κράτος:
Α. Να διασφαλίσει η ελληνική Πολιτεία και σε εμάς τους Πομάκους το αυτονόητο δικαίωμα κάθε Έλληνα πολίτη στη δημόσια εκπαίδευση και στην ισότιμη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, γιατί, παρά τις εκκλήσεις μας προς όλους τους αρμόδιους, δεν λειτουργεί ούτε ένα δημόσιο ελληνικό σχολείο στα Πομακοχώρια. Χωρίς τη γνώση της ελληνικής γλώσσας οι Πομάκοι καταδικάζονται στη φτώχεια, στην κοινωνική περιθωριοποίηση και στη στέρηση κάθε δυνατότητας για ένα καλύτερο μέλλον.
Β. Να αναγνωρίσει τα πομάκικα ως γλώσσα της μειονότητας ισότιμη με τα τουρκικά. Η Συνθήκη της Λωζάνης προβλέπει τη διατήρηση της γλώσσας της μειονότητας. Πουθενά δεν αναφέρει ότι η γλώσσα αυτή είναι η τουρκική. Το ελληνικό κράτος λοιπόν έχει την υποχρέωση να αναγνωρίσει την πομάκικη γλώσσα ως γλώσσα διδασκαλίας στα μειονοτικά σχολεία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Δεν είναι δυνατόν τα παιδιά μας, στην ηλικία των 5-6 ετών, να καλούνται να διδάσκονται μαθήματα σε ξένη προς αυτά γλώσσα, δηλαδή στα τουρκικά.
Γ. Να τηρήσει τη νομιμότητα και να προστατεύσει αποτελεσματικά τους Πομάκους που διώκονται και δέχονται επιθέσεις από το τουρκικό προξενείο και τους Τούρκους εθνικιστές. Δεν είναι δυνατόν να φοβόμαστε για τη σωματική μας ακεραιότητα και το μέλλον των παιδιών μας εντός της ελληνικής επικράτειας, να αντιμετωπίζουμε προπηλακισμούς, ύβρεις και απειλές επειδή θέλουμε να μιλάμε τη γλώσσα μας, να χορεύουμε τους χορούς μας, να διδάσκονται τα παιδιά μας επαρκώς την ελληνική γλώσσα, ώστε να έχουν ουσιαστικές ευκαιρίες για την ισότιμη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας.
Δυστυχώς όμως, εδώ και χρόνια η ελληνική πολιτική ηγεσία, τόσο κεντρικά όσο και τοπικά, έχει κλειστά τα αυτιά της στα δίκαια αιτήματά μας και κρατά επιδεικτικά κλειστά τα μάτια της στην πολιτιστική γενοκτονία και τις διώξεις που υφίστανται όλοι οι Πομάκοι, από τους αυτοπροσδιοριζόμενους ως Τούρκους και το τουρκικό προξενείο.
Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού δεν το έχουν μόνο όσοι θέλουν να δηλώνουν «Τούρκοι».
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια όλα τα πολιτικά κόμματα, αλλά και οι τοπικοί άρχοντες, έχουν αναγάγει σε προνομιακούς συνομιλητές τους αυτούς που επιθυμούν τη διατήρηση των Πομάκων στα σκοτάδια της αμάθειας, που αντιδρούν και μόνο στο άκουσμα της ύπαρξής μας, που έχουν σαν στόχο τον αφανισμό της γλώσσας μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που υιοθετούν τις ακραίες και διχαστικές θέσεις του τουρκικού προξενείου.
Όλα τα κόμματα δεν διστάζουν να «κοσμούν» τα ψηφοδέλτιά τους, εν όψει ενός πρόσκαιρου κομματικού οφέλους, με ανθρώπους που υιοθετούν στον ιδιωτικό και δημόσιο λόγο και με την εν γένει δράση τους θέσεις και απόψεις που δεν τιμούν κανένα σύγχρονο και δημοκρατικό κόμμα που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ιδού ορισμένα παραδείγματα:
1) Σε συνεδρίαση της διευρυμένης νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Ξάνθης – Καβάλας – Δράμας, οι μουσουλμάνοι νομαρχιακοί σύμβουλοι όλων των παρατάξεων του νομαρχιακού συμβουλίου Ξάνθης, όπως και η υποψήφια υπερνομάρχης Γκιουλ Μπεγιάζ Καραχασάν, δεν δίστασαν να απαιτήσουν την απαλοιφή του όρου «Πομακοχώρια» από υπουργική απόφαση του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και την αντικατάστασή του είτε με τον όρο «Τουρκοχώρια», είτε «Ορεινός όγκος» (22-10-2008).
2) Ο Ορχάν Χατζηιμπράμ, υποψήφιος της ΝΔ στην Ξάνθη, μεταξύ άλλων δήλωσε: «Επιθυμώ την είσοδό μου στη Βουλή ώστε να υπερασπιστώ τα δικαιώματα των Τούρκων της μειονότητας».
3) Ο Ιμάμ Αχμέτ, υποψήφιος του ΛΑΟΣ το 2007, απολύθηκε από δάσκαλος το έτος 1994 επειδή, όπως αναφέρεται στην απόφαση του περιφερειακού υπηρεσιακού συμβουλίου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Ξάνθης, «ενεργώντας εν πλήρει συνειδήσει, εκ προθέσεως και με δόλο, συμπεριφερόμενος κατά τρόπο ασυμβίβαστο με τη θέση του ως δημοσίου υπαλλήλου, ενεργώντας κατά του έθνους και υπακούοντας στις εντολές ανθελληνικών δυνάμεων, σκόπευε στην αποσταθεροποίηση της περιοχής».
4) Ο Αχμέτ Χατζηοσμάν, βουλευτής Ροδόπης με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, είναι πρόεδρος του κόμματος DEB, του κόμματος που ίδρυσε ο βουλευτής Αχμέτ Σαδίκ.
5) «Το Κέντρο Ερευνών της μειονότητας θα αποδείξει πως όλοι είναι τουρκογενείς και δεν υπάρχουν Πομάκοι». Αυτή είναι δήλωση του πρώην βουλευτή Ροδόπης του ΠΑΣΟΚ, Γκαλήπ Γκαλήπ, τον Αύγουστο 2008 σε ραδιοφωνικό σταθμό της Κομοτηνής.
6) Ο Τσετίν Μάντατζη, ο Χατζηοσμάν Αχμέτ και η Γκιουλ Μπεγιάζ Καραχασάν κλήθηκαν να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης των εκδοτών της τουρκόφωνης εφημερίδας Μιλλέτ. Οι εκδότες τής ως άνω εφημερίδας, αφού δημοσίευσαν όλα τα ονόματα των ιδρυτικών μελών του συλλόγου μας και μας αποκαλούσαν «προδότες του έθνους», ανέφεραν μεταξύ άλλων: «Επιτρέπεται μήπως στο Ισλάμ να συνεργάζεστε με τους χριστιανούς ορθοδόξους –τους πιο στυγερούς εχθρούς στην ιστορία των ομόθρησκων αδελφών σας–, να προδίδετε τους τουρκομουσουλμάνους αδερφούς σας και να πουλάτε κινήσεις εναντίον τους»; Και: «Δεν έχετε αντιληφθεί την αγωνιστική δύναμη αυτού του έθνους. Αυτό το έθνος απέδειξε στο παρελθόν ότι για τον μουσουλμανισμό και τον τουρκισμό είναι έτοιμο να θυσιάσει τα πάντα και κάθε στιγμή είναι έτοιμο να το αποδείξει πάλι. Αν πιστεύεστε πως μπορείτε να βαστάξετε τα αποτελέσματα, μπορείτε να δοκιμάσετε».
Όλοι αυτοί δεν λειτουργούν ούτε ως υποψήφιοι ούτε ως βουλευτές του ελληνικού λαού, τμήμα του οποίου αποτελούν όλοι οι μουσουλμάνοι, ανεξάρτητα αν είναι Πομάκοι, Ρομά ή τουρκογενείς, αλλά ως εκπρόσωποι του τουρκικού προξενείου. Κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να μας τρομοκρατήσουν εμάς τους Πομάκους και αυτούς που συμπαραστέκονται στα δίκαια αιτήματά μας. Προσπαθούν να αποκρύψουν την αλήθεια για τους μουσουλμάνους της Θράκης.
Αναρωτιόμαστε ως πού μπορεί να φτάσει η εθελοδουλία, η εθελοτυφλία και ο αυτοεξευτελισμός των τοπικών και κεντρικών κομματικών στελεχών, που όχι μόνο δεν αντιδρούν στις διχαστικές και ακραίες αυτές θέσεις, αλλά αποδέχονται τους εκφραστές αυτών των θέσεων ως μοναδικούς συνομιλητές.
Αυτές οι πρακτικές και απόψεις, που αποσκοπούν στη δημιουργία εντάσεων μεταξύ των σύνοικων στοιχείων της Θράκης, που υιοθετούν ιδεολογίες και πρακτικές που αποβλέπουν στην περιθωριοποίηση και εξόντωση των διαφορετικών εθνοτικών ομάδων της μειονότητας της Θράκης και που υποκρύπτουν ρατσιστικές θέσεις και αβυσσαλέα μισαλλοδοξία, πρέπει να καταδικασθούν άμεσα και έμπρακτα από όλους.
Η ειρηνική συμβίωση μουσουλμάνων και χριστιανών δεν πρόκειται να επιτευχθεί με την πολιτισμική εξόντωση των Πομάκων και των Ρομά, που επιχειρεί η Τουρκία εντός του ελληνικού κράτους.
Επειδή αντιλαμβανόμαστε ότι η ελληνική πολιτική ηγεσία, ενώ κάνει περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσε για να υπερασπιστεί και να αναδείξει τους Τούρκους της Θράκης, τη στιγμή που συστηματικά αδιαφορεί και δεν προστατεύει τα δικαιώματα των Πομάκων και των Ρομά, είμαστε υποχρεωμένοι, αν σύντομα δεν αλλάξει αυτή η πολιτική, να καταφύγουμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την υπεράσπιση του δικαιώματός μας να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας, αποκτώντας ταυτοχρόνως τη δυνατότητα ισότιμης συμμετοχής στη διοίκηση και στην ευημερία του τόπου μας.
Δική μας ευχή και θέληση είναι όλα αυτά τα ζωτικά προβλήματα να λυθούν με πρωτοβουλία και ευθύνη του ελληνικού κράτους, του οποίου υπήρξαμε πάντα έντιμοι και νομοταγείς πολίτες.
Με ιδιαίτερη τιμή
Ο πρόεδρος Ταχήρ Κόντε
Η γραμματέας Αλιέ Εφέντη
