864
του Λ. Μαύρου, από το Άρδην τ. 74, Μάρτιος-Απρίλιος 2009
Βαδίζουμε λάθος δρόμο στο Κυπριακό, επί 35 χρόνια.
- Συρθήκαμε, μετά την τουρκική εισβολή του 1974, εξαρχής σε λανθασμένη πορεία συμβιβασμού και συνθηκολόγησης με τους κατακτητές.
- Απαγορεύσαμε, ακόμα και στο μυαλό μας, την εκπόνιση ενός πολιτικού σχεδίου απελευθερωτικού αγώνα.
- Αμελήσαμε επίσης να σχεδιάσουμε και να κοπιάσουμε για να βελτιώσουμε, υπέρ μας, το δυσμενές εις βάρος μας ανισοζύγιο ισχύος.
- Η πολιτική μας, με διάφορα σκαμπανεβάσματα, ήταν φυσιολογικά μοιραίο να οδηγήσει στην παραγωγή των όρων της τελειωτικής μας ήττας: Να μας ζητήσουν, δηλαδή, στο τέλος, με τη δική μας υπογραφή, να μετατραπεί η Κύπρος σε τουρκο-βρετανικό προτεκτοράτο. Και οι Έλληνες Κύπριοι, υπήκοοι – ανδράποδα.
Αυτό ήταν το Σχέδιο Ανάν. Προϊόν και συνέπεια της πολιτικής των τριών δεκαετιών. Της πολιτικής των Ηττημένων Μυαλών που εμείς εκλέγουμε και μας κυβερνούν.
Και ο πρώτος πληθυντικός αναφέρεται σε όλους μας: Σε Κύπρο και Ελλάδα. Σε Αθήνα και Λευκωσία.
Ενώπιον των αποψινών ομιλητώ, επιτρέψτε μου ένα διπλό ερώτημα: - Πόσο, άραγε, διαφορετική θα ήταν η πορεία του Κυπριακού, τα τελευταία 35 χρόνια, εάν μετά την τραγωδία του 1974 καταφέρναμε, από τότε, να κάνουμε πρώτη πολιτική δύναμη στην Κύπρο τον Βάσο Λυσσαρίδη;
- Πόσο, άραγε, θα ήταν πιο ελπιδοφόρα η στρατηγική του Ελληνισμού τα τελευταία 13 χρόνια, αν καταφέρναμε να έχουμε εδώ, το 1996, πρωθυπουργό τον Γεράσιμο Αρσένη;
Αντί τούτων, επιτρέψαμε να διαπομπεύσουν, οι συμβιβασμένοι, την πολιτική του Λυσσαρίδη, «κάθε σπίτι και κάστρο, κάθε πατριώτης και στρατιώτης», ως δήθεν τυχοδιωκτισμό.
Κι επιτρέψαμε, επίσης, να ξηλώσουν και να διαλύσουν το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας – Κύπρου, του Αρσένη.
Για να σέρνονται οι δειλοί, ανίσχυροι και ριψάσπιδες, με τις προσκλαύσεις τους, να εκλιπαρούν τους Τούρκους κατακτητές για έναν συμβιβαστικό διακανονισμό. Για μια λύση υποταγής, στις παραμέτρους του Σχεδίου Ανάν.
Ο αρχιμάγειρας εκείνου του σχεδίου, προαχθείς σε λόρδο, σερ Ντέιβιντ Χάνεϊ, του βρετανικού Φόρεϊν Όφεως, μετά την αποτυχία του στο 76% του ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, έγραψε ένα βιβλίο. Τίτλος του, «Cyprus – The search for a solution» (Κύπρος – Η αναζήτηση μιας λύσης).
Στο βιβλίο του, λοιπόν, ο λόρδος Χάνεϊ, κατονόμασε ως κύριο εμπόδιο της «λύσης» του, τους δημοσιογράφους του «Νότου». Νότο, προσδιορίζει ο Χάνεϊ, τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. Και τους δημοσιογράφους, ο Χάνεϊ, τους χαρακτήρισε ως “gaggle”, δηλαδή «κοπάδι από χήνες».
Η περιώνυμη διεθνώς Χαβούζα Εγκεφάλων, ThinK Tank, ονόματι “International Crisis Group”, που για τις περί Κυπριακού εκθέσεις της εισπράττει την έγκριση και την αμοιβή του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, από το 2006 είχε προσδιορίσει τους προς επίτευξη στόχους:
– Πρώτος ήταν να φύγει από τη μέση ο τότε πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος.
– Δεύτερος να αλλάξει το «ιστορικό αφήγημα των Ελληνοκυπρίων στην Παιδεία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης».
– Τρίτος στόχος η Εκκλησία της Κύπρου.
Και τους τρεις στόχους διεκπεραιώνει ο κύριος Χριστόφιας και η ηγεσία του ΑΚΕΛ.
Κατέβασαν από την προεδρία τον Τάσσο, κέρδισαν τις εκλογές και μανικώθηκαν να αλλάξουν το «ιστορικό αφήγημα των Ελληνοκυπρίων στην Παιδεία και στα ΜΜΕ».
Ο στόχος, όπως τον προσδιόρισε ο πρόεδρος Χριστόφιας, σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στις 13 περασμένου Νοέμβρη, είναι να ξαναγραφτεί η ιστορία ώστε να παραδεχτούμε οι Ελληνοκύπριοι ότι είμαστε συνυπεύθυνοι για τις τραγωδίες. Ώστε «να επέλθει, όπως είπε, η συμφιλίωση με τους Τουρκοκυπρίους».
Το μέσο που επελέγη γι’ αυτό τον στόχο είναι ν’ αλλάξουν τα φώτα της περιόδου 1963-64, που εκτοξεύτηκε η προσχεδιασμένη από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου της Τουρκίας, ένοπλη τουρκανταρσία. Για να καλλιεργήσουν στους Έλληνες Κυπρίους αισθήματα ενοχής, ότι δήθεν κατέσφαξαν και καταπίεσαν τους αθώους Τουρκοκυπρίους και τους απέκλεισαν σε θυλάκους ελάχιστης έκτασης γης. Στην προσπάθειά τους αυτή, αποκρύπτουν, παραγράφουν και αλλοιώνουν, γεγονότα και αλήθειες τις οποίες κατέγραφε, πρόβαλε και δημοσίευε ακόμα και η κομματική εφημερίδα του ΑΚΕΛ, η Χαραυγή εκείνης της περιόδου, από το 1963 και τα μετέπειτα χρόνια.
Καταθέτω, απόψε, ένα στοιχείο για να φανεί το μέγεθος της επιχείρησης: Την Πέμπτη, 22 Ιανουαρίου, όπως είναι σε όλους γνωστό, ο Τούρκος ηθοποιός Αττίλας Ολγκάτς, ομολόγησε σε τουρκική τηλεόραση ότι, το 1974 που υπηρέτησε στον τουρκικό στρατό εισβολής στην Κύπρο, διέπραξε διατεταγμένες εκτελέσεις δεμένων Ελλήνων (Κυπρίων και Ελλαδιτών) Αδηλώτων Αιχμαλώτων.
Οι τουρκικές εφημερίδες βρέθηκαν σε απόγνωση: «Τι κακό μας βρήκε;» έγραψε η Χουριέτ και, «Αυτό μας έλειπε τώρα», έγραψε η Μιλλιέτ.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, βγήκε την Κυριακή, 25 Ιανουαρίου, η εφημερίδα του ΑΚΕΛ, η Χαραυγή, και τους προσέφερε σανίδα σωτηρίας και… εξισορρόπησης: Δημοσίευσε βαρυσήμαντη συνέντευξη προβεβλημένου ως πρώην καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ακελιστή δόκτορος, ότι, «Ελληνοκύπριοι δολοφονούσαν αθώους Τουρκοκυπρίους το 1963-64».
Όπως ήταν απολύτως φυσιολογικά αναμενόμενο, ο τουρκικός Τύπος έσπευσε αμέσως και αξιοποίησε το λαχείο που πήρε.
Ως απόδειξη των ισχυρισμών του ο ακελιστής δόκτορας ανέφερε και την περίπτωση ενός ομαδικού τάφου 21 Τουρκοκυπρίων του Ιανουαρίου 1964 στο χωριό Άγιος Βασίλειος.
Ψάξαμε λοιπόν στους παλιούς τόμους της Χαραυγής και βρήκαμε ότι, στις 14 Ιανουαρίου 1964, είχε δημοσιεύσει την είδηση. Επρόκειτο για νεκρούς των ενόπλων συγκρούσεων εκείνων των πρώτων ημερών της τουρκανταρσίας: 21 Τούρκοι και 16 Έλληνες νεκροί. Για τους Τούρκους νεκρούς, οι αρχές του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας είχαν ειδοποιήσει, μέσω του Ερυθρού Σταυρού, την τουρκοκυπριακή ηγεσία να παραλάβει τις σωρούς προς ενταφιασμό. Η τουρκοκυπριακή ηγεσία αρνήθηκε να το πράξει και οι αρχές του νοσοκομείου αποφάσισαν να ενταφιάσουν οι ίδιες τους νεκρούς στο τουρκικό κοιμητήριο του Αγίου Βασιλείου.
Μετά απ’ αυτά, ο καθένας μπορεί να υποψιαστεί σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι στόχοι που προσδιόρισε η International Crisis Group.
Ιδίως όταν, δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Νοέμβριο, έδειξε ότι το 72% των Ελλήνων Κυπρίων (ανάμεσά τους και το 60% των ψηφοφόρων του ΑΚΕΛ) απορρίπτουν την επιχείρηση της κυβέρνησης Χριστόφια να αλλάξει τα σχολικά βιβλία της ιστορίας.
Ευχαριστώ.
*Ομιλία του Κύπριου δημοσιογράφου Λ. Μαύρου στην εκδήλωση της ΣΕΥΑΕΚ-ΣΑΚ Θεσσαλονίκη.
Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009.
