από το Άρδην τ. 55, Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2005
Χουάνγκ Ζινζού
Η ΧΡΥΣΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
Θεέ μου, τι ωραία που είναι η σχόλη! Διότι η κινέζικη κυβέρνηση, μέσα στην απέραντη μεγαλοψυχία της, διέταξε, το 1999, ότι ο Κινέζος πολίτης θα είχε διακοπές. Τρεις βδομάδες άδεια για όλο τον κόσμο! Στη Γιορτή της Άνοιξης– στην κινέζικη πρωτοχρονιά, στην αρχή του χρόνου–, στην εργατική Πρωτομαγιά και στην εθνική εορτή – 1η Οκτώβρη. Και οι πάντες να πάνε διακοπές, ταξίδι, να ξοδέψουν τα χρήματά τους, να βάλουν μπρος την τουριστική βιομηχανία! Είναι η «χρυσή εβδομάδα».
Όλο αυτό συνέπεσε με την ανάπτυξη του τουρισμού προς το εξωτερικό. Αρχικά προς το Χονγκ Κονγκ –το 2004, κάθε ώρα έφταναν εκεί 500 Κινέζοι προερχόμενοι από την ηπειρωτική χώρα. Κατόπιν, προς τη Νοτιοανατολική Ασία.πιο πρόσφατα, την Ιαπωνία, την Αυστραλία, την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. Το 2004, 25 εκατομμύρια Κινέζοι θα περνούσαν τα σύνορα για ένα ταξίδι αναψυχής, δηλαδή ένας δεκαπλασιασμός μέσα σε δέκα χρόνια.
Εκτιμάται πως το 2020 θα είναι 100 εκατομμύρια οι ταξιδιώτες στο εξωτερικό. Οι Κινέζοι, που δεν ταξίδευαν παρά για επαγγελματικούς ή οικογενειακούς λόγους, βάλθηκαν επίσης να γνωρίσουν την απέραντη χώρα τους. Μετά τους χώρους ιστορικού ενδιαφέροντος, τις παραλίες, τα πάρκα αναψυχής, τις πίστες του σκι, ανακαλύπτουν ξανά τους ιερούς τόπους της κινέζικης κομμουνιστικής επανάστασης. Ο «κόκκινος τουρισμός» έχει ρεύμα. Και καθώς σε αυτά τα τελευταία χρόνια σημειώθηκε μια απογείωση των πωλήσεων των ιδιωτικών αυτοκινήτων, στα τουριστικά κέντρα είδαν να αναφύεται ένα ως τώρα άγνωστο φαινόμενο: τα μποτιλιαρίσματα της έναρξης των διακοπών. Σε τέτοιο βαθμό ώστε συζητείται να οριστούν, το 2005, τρεις διαφορετικές περίοδοι διακοπών, οι ζώνες Α, Β και Γ.
Μετάφραση: Στράτος Ιωαννίδης
