Του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Κίνημα Τούρκων με το όνομα «Γκρίζοι Λύκοι» («Bozkurtlar») δεν υφίσταται πουθενά στον κόσμο, απεφάνθη ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, απορώντας μάλιστα που η Γαλλία αποφάσισε την απαγόρευση μιας ανύπαρκτης οργάνωσης. Παρ’ όλα αυτά, η Τουρκία, κατά τη προσφιλή τακτική της, κατηγόρησε τη Γαλλία ότι με την απαγόρευση των Γκρίζων Λύκων «περιορίζει την ελευθερία έκφρασης γνώμης» και πως «είναι απαράδεκτο να απαγορεύει σύμβολα που χρησιμοποιούνται ευρέως σε πολλές χώρες και δεν έχουν παράνομα χαρακτηριστικά». Για να ακολουθήσει με περίσσιο κομπασμό ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που δήλωσε ότι η τουρκική ηγεσία θα αντιδράσει «όσο το δυνατόν πιο αποφασιστικά», για να «προστατέψει την ελευθερία έκφρασης γνώμης και συνάθροισης των Τούρκων στη Γαλλία»!
Ο Ερντογάν δέσμιος του Μπαχτσελί
Είναι γεγονός ότι, εδώ και μερικά χρόνια, επισήμως οι Γκρίζοι Λύκοι μετονομάστηκαν σε «Ιδεαλιστές» («Ülkücüler»). Αγνοί ιδεολόγοι που απλώς «αγαπούν την πατρίδα και το έθνος τους», όπως διαλαλεί ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν και αρχηγός του κόμματος MHP, πολιτικής έκφραση των Γκρίζων Λύκων. Η αλλαγή του ονόματος της οργάνωσης, βέβαια δεν μπορεί να κρύψει ούτε την εξτρεμιστική, εθνικιστική και ρατσιστική ιδεολογία της, οι ρίζες της οποίας βρίσκονται στον παντουρκισμό / παντουρανισμό, ούτε τον εγκληματικό της χαρακτήρα, εντός κι εκτός Τουρκίας.
Όπως άλλωστε δεν άλλαξε καθόλου και η ευμενής απέναντι στους «Ιδεαλιστές» συμπεριφορά της κυβέρνησης Ερντογάν, καθώς στην Τουρκία η στενή σχέση κράτους, υποκόσμου και «Ιδεαλιστών» είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Ενδεικτικό παράδειγμα η περίπτωση του βαρυποινίτη αρχιμαφιόζου – δολοφόνου και ηγετικού στελέχους των «Ιδεαλιστών», Αλαατίν Τσακιτζί, ο οποίος αμνηστεύτηκε μετά από παρέμβαση του Ντεβλέτ Μπαχτσελί στον Ερντογάν. Μάλιστα, ο «Ιδεαλιστής» Τσακιτζί δείχνει να μη φοβάται ούτε τον ίδιο τον Τούρκο πρόεδρο. Και ούτε είναι τυχαίο που ο πρόεδρος της Τουρκίας σιώπησε «εκκωφαντικά» ακόμη και όταν ο φυλακισμένος τότε Τσακιτζί του διεμήνυσε μέσω τουίτερ πως «δεν είναι ο ιδιοκτήτης του κράτους» και πως δεν πρέπει να ξεχνά «ότι είναι απλά ένας επιβάτης, ενώ οι Ιδεαλιστές και οι Τούρκοι εθνικιστές είναι οι ιδιοκτήτες» της Τουρκίας. Κι αυτό, όταν ως γνωστόν η παραμικρή προσβολή ή κριτική κατά του Τούρκου προέδρου θεωρείται «προδοσία κατά της πατρίδας», που επισείει φυλάκιση πολλών ετών.
Η Γερμανική βουλή στα χνάρια του Μακρόν;
Όμως οι Τούρκοι δεν έδειξαν να ανησυχούν ούτε και από το γεγονός ότι πρόσφατα, με τεράστια υπερκομματική πλειοψηφία, η γερμανική βουλή υπέβαλε αίτημα στην κυβέρνηση Μέρκελ να ακολουθήσει τα χνάρια του προέδρου Μακρόν, απαγορεύοντας και αυτή τους Γκρίζους Λύκους. (Ανάλογη πρόταση για απαγόρευση των Γκρίζων Λύκων είχε κάνει πριν από ένα χρόνο και το κόμμα AfD χωρίς όμως επιτυχία, καθώς δεν ανήκει στο «δημοκρατικό τόξο» της Γερμανίας).
Με το σκεπτικό ότι Γερμανοί και Τούρκοι ακροδεξιοί πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, ο βουλευτής των Πρασίνων (με τουρκικές ρίζες) Τζεμ Οτζντεμίρ ξεκαθάρισε ότι οι Γκρίζοι Λύκοι είναι η μεγαλύτερη ακροδεξιά οργάνωση στη Γερμανία, κατά πολύ μεγαλύτερη και από το νεοναζιστικό NPD. Και ότι μόνο η μεγαλύτερη δευτεροβάθμια οργάνωση των Γκρίζων Λύκων, η «Ομοσπονδία των τουρκικών-δημοκρατικών οργανώσεων των Ιδεαλιστών στην Ευρώπη» (ADÜTÜF, «Almanya Demokratik Ülkücü Türk Dernekleri Federasyonu»), περιλαμβάνει 170 οργανώσεις με περίπου 7.000 οργανωμένα μέλη. Ένας μικρός στρατός, που κατά γενική ομολογία λειτουργεί σαν Πέμπτη Φάλαγγα του Ερντογάν στη Γερμανία, ασκώντας ακόμα και σωματική βία όχι μόνο εις βάρος αντιφρονούντων, αλλά και Αλεβιτών, Κούρδων, χριστιανών και Εβραίων.
Η παρουσία των Τούρκων Ιδεαλιστών στη Γερμανία εντοπίζεται κυρίως σε τρεις οργανώσεις τζαμιών, οι οποίες επηρεάζουν περισσότερους από 10 χιλιάδες πιστούς μουσουλμάνους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλοι αυτοί είναι Γκρίζοι Λύκοι ή ότι τα πλοκάμια της εξτρεμιστικής οργάνωσης δεν απλώνονται και αλλού (π.χ. ποδοσφαιρικές ομάδες). Εκτιμάται πάντως ότι ο συνολικός αριθμός των Τούρκων «υπερεθνικιστών» στη Γερμανία φτάνει περίπου στις 20.000!
Η ιστορία της τουρκικής ανάμειξης στην Γερμανία είναι μακρά
Εξτρεμιστικές οργανώσεις του MHP υπό την ηγεσία του Αρπασλάν Τουρκές, όπως η «Türk Ocagi» και η «Ülkücü Dernegi», υπήρχαν στη Γερμανία ήδη από τη δεκαετία του ’70, παρότι το τουρκικό συνταγματικό δικαστήριο είχε απαγορεύσει τη λειτουργία οργανώσεων τουρκικών κομμάτων στο εξωτερικό. Με τη βοήθεια όμως του τότε Βαυαρού πρωθυπουργού Φραντς Γιόζεφ Στράους όλα τα προσκόμματα ξεπεράστηκαν με την ίδρυση της προαναφερθείσας ADÜTÜF. Η διάσπαση της ADÜTÜF στη δεκαετία του ’80 είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια ακόμα πιο εξτρεμιστική οργάνωση, η Ένωση των Τουρκοϊσλαμικών Πολιτιστικών Συλλόγων στην Ευρώπη (ATIB), που ελέγχει περίπου 120 συλλόγους με 11.500 μέλη (στοιχεία του 2015). Η ATIB, όπως και η Γερμανική Μουσουλμανική Κοινότητα (DMG), είναι μέλη του «Κεντρικού Συμβουλίου των Μουσουλμάνων» (ZMD) της Γερμανίας, το οποίο συμμετέχει στην Ισλαμική Συνδιάσκεψη (Islamkonferenz), προνομιακό συνομιλητή της γερμανικής κυβέρνησης. Το γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών έχει επισημάνει αρκετές φορές ότι ATIB και DMG ανήκουν στο «εξτρεμιστικό πλαίσιο» των μουσουλμανικών οργανώσεων που δρουν στη Γερμανία και πως αποτελούν εμπόδιο στη συνεργασία με το ZMD». Μέχρι τώρα όμως όχι μόνο δεν έκανε κάποια ενέργεια εναντίον τους, αλλά δέχεται και αυστηρή κριτική ότι, μέσα από περίεργες χρηματοδοτήσεις πολιτιστικών συλλόγων, ουσιαστικά το γερμανικό κράτος χρηματοδοτεί πλουσιοπάροχα Τούρκους εξτρεμιστές, ακόμη και Γκρίζους Λύκους.
Τι θα κάνει η Μέρκελ;
Είναι προφανές ότι μια απαγόρευση των Γκρίζων Λύκων της Γερμανίας θα αποδυναμώσει σημαντικά την επιρροή που ασκεί συστηματικά η Τουρκία στην Γερμανία, όπου ζουν 3,7 εκατομμύρια άνθρωποι τουρκικής καταγωγής, οι μισοί σχεδόν από τους οποίους έχουν γερμανική υπηκοότητα, και λειτουργούν εκατοντάδες ανεξέλεγκτα τζαμιά, με ιμάμηδες που ελέγχονται πλήρως από το τουρκικό κράτος. Σίγουρα θα είναι και ένα ισχυρό μήνυμα στον Ερντογάν, ότι με τις προκλήσεις και την επιθετικότητά του «υπερέβη τα εσκαμμένα», ακόμα και για τους παραδοσιακούς του φίλους, τους Γερμανούς.
Ο αγώνας εναντίον Τούρκων ακροδεξιών κι εθνικιστών στη Γερμανία δεν πρέπει να μείνει στα χαρτιά επειδή η Τουρκία πιθανότατα θα αντιδράσει οργισμένα, μιλώντας για γερμανικό ρατσισμό, ισλαμοφοβία και αντιτουρκισμό της Γερμανίας. Η πίεση αυτή τη φορά στην Μέρκελ, που σχεδόν πεισματικά προστατεύει όσο και όπου μπορεί τον Ερντογάν και την Τουρκία, είναι πολύ μεγάλη, καθώς έχει απέναντί της όλη σχεδόν τη γερμανική βουλή, τη γερμανική κοινωνία, αλλά και το ίδιο της το κόμμα. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν γνωρίζει αν τελικά η «σιδηρά κυρία» της Γερμανίας θα δώσει το πράσινο φως για την απαγόρευση των Γκρίζων Λύκων ή απλώς θα κρυφτεί, όπως έκανε όταν η γερμανική βουλή αναγνώριζε την αρμενική γενοκτονία χωρίς τη δική της παρουσία και ψήφο.
