του Β. Ασπρογέρακα, από το Άρδην τ. 16, Οκτώβριος-Νοέμβριος 1998
Αυτός που δεν καταλαβαίνει τη σιωπή σου, δεν θα καταλάβει ούτε τα λόγια σου.
Τα πλέον δαιδαλώδη καταφύγια κατασκευάζονται ίσως από τους τυφλοπόντικες. 0 τυφλό πόντικας μπορεί να έχει ένα υπόγειο δωμάτιο-φωλιά, περικυκλωμένο από ομόκεντρα κυκλικά τούνελ, αλληλοσυνδεόμενα με άλλα ακτινωτά. Ρηχά επιφανειακά τούνελ ξεκινούν από αυτή τη βαθύτερη, περίπλοκη κατασκευή και γίνονται αντιληπτά από ανυψώσεις του εδάφους οι οποίες καταδεικνύουν την υπόγεια πορεία τους. Μπορεί επίσης αυτό το τρωκτικό να συσσωρεύει χώμα στην επιφάνεια δηλώνοντας έτσι τη θέση του υπόγειου συστήματος των τούνελ του. Καμιά φορά δανείζονται και τις στοές που ανοίγουνε άλλα ζώα.
Ο τυφλοπόντικας λοιπόν σκάβει σ’ αυτό το σχήμα τις κατακόμβες του. Έτσι με την ησυχία του αναπαράγεται και ζει έως και 3 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Μια ησυχία όμως ευάλωτη στους κάθε είδους υπόηχους που μόνον αυτοί έχουν την ιδιότητα να διαπερνούν2 τις μάζες του χώματος. Αυτοί οι υπόηχοι είναι ακουστοί από τους τυφλοπόντικες και αυτοί με την σειρά τους τους διακρίνουν σε προσωπικούς, κοινωνικούς και άλλους. Με αυτούς τους κοινωνικούς υπόηχους θ’ ασχοληθούμε περισσότερο μια και έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον γι’ αυτό το υπόγειο ζώο.
Οι κοινωνικοί αυτοί υπόηχοι, που αισθανθήκαμε τελευταία έρχονται από πολύ ψηλά. Απ’ τους αιθέρες! Τάραξαν την υπόγεια ζωή μας, μας ξεθαλάμωσαν. Είναι οι κοινωνικοί αιθέρες που καταπατούνται παγκόσμια, είναι το υπέρ που αναταράσσει το υπό.
Αλλά πριν προχωρήσουμε στις δονήσεις που μας αφύπνισαν ας θυμηθούμε την υπόγεια διαδρομή μας όταν σκάβαμε τη φωλιά μας.
…Public sphere ideal is if it functions merely as an exercise in Utopian speculation or if it can somehow reveal the hidden energies of democracy that account or change3.
Επιλέξαμε το ραδιόφωνο και όχι την τηλεόραση σαν πεδίο αντιπαράθεσης τονίζοντας τον κοινωνικά ευλαβικό και εξομολογητικό χαρακτήρα του μικροφώνου απέναντι στην ξιπασιά και την αδιακρισία της κάμερας, θέλαμε να ακουστούμε και όχι να επιδειχθούμε. Ήμασταν και παραμείναμε Ακουσματικοί, αφουγκραζόμενοι τους παλμούς του κοινωνικού υποσυνείδητου και βγαίναμε από τα λαγούμια μας μόνο για να υπερασπιστούμε τους κοινωνικούς απόκληρους”. Αναμεταδίδαμε τις οιμωγές απο τα κατάβαθα των κατασταλμένων, των συνθλιβομένων από τις συμπληγάδες της περιθωριοποίησης, τω. εχόντων ειδικές ανάγκες. Εφαρμόσαμε το «ότι ούτως πρακτέον» σ’ όλα όσα η κοινωνία μας δεν μπορούσε να’ ναι περήφανη.
Η καταγωγή μας έλκεται από τις παρέες της γειτονιάς που επικοινωνούσαν στα Μεσαία στα τέλη του ’60. Μελετούσαμε τον Τράπαλη ” και πρώιμη Τεχνική Εκλογή και μπερδεύαμε την αφιέρωση με τις συνομιλίες μεταξύ μας. Τα υλικά των πομπών μας τα βρίσκαμε από τα surplus (sic) στρατιωτικά μηχανήματα: «Δημοπρατήσεις παλαιών μηχανημάτων» στο Μοναστηράκι. Έτσι «διαβάζαμε» τα κυκλώματά τους, τα τροποποιούσαμε, τα βελτιώναμε, εντοπίζαμε τα λάθη τους. 0α αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα6, στη δική μου γειτονιά, για να αντιληφθούμε την πυκνότητα των πειρατών εκείνη την εποχή. Σε τρία οικοδομικά τετράγωνα εκπέμπαμε πέντε! Θα αναφέρω διεξοδικά όσους θυμάμαι: ο «Palmer» με την κλασική ψυχεδελική ροκ του, ο Α40 μικρός αλλά θαυματουργός, ο πανίσχυρος Αστερίξ (με ειδικότητα στον Καζαντζίδη), η Lady Tsarlie (τρυφερός πόλος έλξης κυρίως για άρρενες ακροατές) και ο Bangs Banny του γράφοντος (χαρακτηριστικό παρατσούκλι γνωστού τρωκτικού που οφείλεται σε χαρακτηριστικό της οδοντοστοιχίας μου λόγω κάποιας εφηβικής ιδιαιτερότητας).
Αργότερα, το Νοέμβρη του ’73, τρέχαμε στο Κάλεσμα, παραδίδοντας μετασχηματιστές και άλλα υλικά που είχαν ανάγκη ή αναμεταδίδαμε πανελλήνια το σταθμό του Πολυτεχνείου.
Στη συνέχεια, όταν «ανακαλύφθηκαν» τα FM. τέθηκαν ξανά οι όροι που διείπαν τα φορτωμένα πια μεσαία. Όχι διαφήμιση, ποιότητα εκπομπών, τοπική εκπομπή, απαξίωση από κάθε χρηματικό συμφέρον. Μόνο μεράκι.
Εκείνη την εποχή, η μόνη πρόσβασή μας στην ηλεκτρονική εφαρμοσμένη θεωρία ήταν οι ετήσιες εκδόσεις της ARRL , το περίφημο Radio Amateur Handbook. Αυτό αντιγράφαμε προσαρμόζοντας το στις συχνότητες των FM και μετά τρέχαμε στους τόρνους και τις στράντζες για τις ερασιτεχνικές μας συσκευές. Ήταν πραγματικά θαύματα φετιχοποιημένου αυτισμού, που ακόμη και οι ειδικευμένοι ΟΤΕτζήδες, ραδιογωνιομετρικοί συνοδοί των απηνών διωκτών μας, όταν μας εντόπιζαν, απορούσαν με την ευρηματικότητα και την απλότητα των κατασκευών. Χιλιάδες τέτοια στολίδια λαϊκής ραδιοτεχνίας, που θα μπορούσαν να κοσμήσουν ενα μουσείο, θάφτηκαν στις χωματερές με εισαγγελική εντολή. Το τότε Μοναστηράκι και ο Ψυρρής στο απόγειο τους8.
Σ’ αυτή τη δεύτερη (μεταπολιτευτική) περίοδο της ερασιτεχνικής ραδιοφωνίας ήμασταν ερωτευμένοι με το δί-πολο, δηλαδή την κεραία, και την τέτρ-οδο δηλαδή την λυχνία εκπομπής. Εδώ ξεκίνησε το πείραμα του Ελευθεριακού Ρ/Σ Τυφλοπόντικα στα FM μαζί με την Ελεύθερη Ραδιοφωνία.
Οι διαφορές9 μας όμως ήταν καταλυτικές. Χωρίσαμε σε δυο σταθμούς το 1983 και συνεχίσαμε τις εκπομπές μας σε αντιραδιογωνιομετρική συνεργασία. Εκπέμπαμε εναλλάξ από διαφορετικές τοποθεσίες κάθε φορά για να μην εντοπιζόμαστε. Ο χρόνος εκπομπής περιορισμένος, αλλά γι’ αυτό τον λόγο πολύ περιεκτικός. Τόσο περιεκτικός, που ακόμη και ο αντικειμενικός εκφωνητής και συντάκτης των ειδήσεων μας, ο Μιχαήλ Πρωτοψάλτης, είχε χρόνο μόνο για τα νέα του εξωκοινοβουλευτικού χώρου. Αργότερα μπήκε στο χορό και η Ελεύθερη Ραδιοφωνία Πειραιά και συνεχίσαμε, έτσι, ως το Γενάρη του ’85.
Επειδή οι λεπτομέρειες του εγχειρήματος θα διατυπωθούν αργότερα, όπως είπαμε, ας μείνουμε με ορισμένους αφανείς του ήρωες, εκτός των γνωστών Μάκη Κορακιανίτη, Κατερίνα Λασιθιωτάκη και του γράφοντος.
Θα θυμηθούμε τον Θανάση Κώη από τους μετέπειτα πολυσήμαντους Lost Bodies. Η μουσική του ευρύτητα και η μεγάλη δισκοθήκη του μας τροφοδοτούσε με την πρωτοπόρο για την εποχή της μουσική.
Ο Βλάσσης Τυροκόμος και ο Λευτέρης Τσιχριτζής, αυτοί οι οργισμένοι βαλκάνιοι, που αντί να φυλάνε αντιραδιογωνιομετρικές τσίλιες μεσ’ το παλιό ντηζελοκίνητο Πεζό, τους έπιασα να ‘χουν κλείσει τα walkie talkie και να πίνουν μπύρες, σεινάμενοι στους ρυθμούς Άλλου σταθμού, οι αθεόφοβοι.
Ο ακάματος Στέφανος Παπαπολυμέρου, συντονιστής και οργανωτής πολλών εκπομπών, καθώς και συνεργάτης στον τεχνικό τομέα.
Η Ρίκα Ροδάκη, τυφλοποντικίνα και εναλλακτική, τόσο, που επηρέασε, κατά τη μετέπειτα συνεργασία της, τον ραδιοσταθμό του Ν. Ηρακλείου (Επικοινωνία FM) στην πρώτη καλή περίοδο του.
Η δημοφιλέστατη στο χώρο μας Κόκκινη Στέλλα που πάντα το ‘λεγε η καρδιά της.
Η νομιμότητα και οι ραδιοσταθμοί μας
Από τους ναούς του Απόλλωνα και την ηλιακή λατρεία με τους πρώτους οπτικούς αναμεταδότες της αρχάίκής10ψηφιακής επικοινωνίας, τα φρυκτώ-ρια και το ηχητικό κέρας του Μ. Αλεξάνδρου, στα παρεκκλήσια του Προφήτη Ηλία. Λατρέψαμε τις βουνοκορφές ζητώντας σεβασμό στο περιβάλλον με ήπιας ισχύος πομπούς και διακριτικές εγκαταστάσεις, ζητώντας τον έλεγχο του Δασαρχείου και την υπεύθυνη θέση της Αρχαιολογίας. Ας περιηγηθούμε λίγο τώρα στους νόμιμους σταθμούς της μη κερδοσκοπικής ραδιοφωνίας.
Στην Αραβησσό, φέραμε σε πρώτο πλάνο το ζήτημα της υδροδότησης, βάζοντας προσκόμματα στον ΟΥΘ, για να καταδείξουμε την πολυτιμότητα του νερού απέναντι στην ασύδοτη κατανάλωσή του και όχι για να καταδικάσουμε σε δίψα τον Θεσσαλονικιώτικο λαό.
Στην Ουτοπία του Ν. Βουλγαρόπουλου και του τσαχπίνη φυσιοθεραπευτή Στέφανου Κανελλή, δώσαμε το μικρόφωνο στα άτομα με ειδικές ανάγκες, τους κρατήσαμε βραδινή παρέα με ουζάκι (εκπομπή: «πιείτε ένα ουζάκι μαζί μας»),
Η “επίσημη” κυριακάτικη πρωινή εκπομπή του Παναγιώτη Γιούλη στην Ουτοπία, ο οποίος, έκανε τον κόπο να εξηγεί την πολιτική του κινήματος, με σχόλια πάνω στην επικαιρότητα.
Στις σχολικές καταλήψεις φιλοξενήσαμε τους μαθητές και τις επιτροπές των καταλήψεων διαμορφώνοντας ενεργούς πολίτες, οι οποίοι οικειο-ποιούμενοι τα Δημόσια κτίρια, πολέμησαν την κοινωνική αποξένωση.
Στο Χαλάνδρι, που η Κοκκινοσκουφίτσα υπερασπίστηκε τη φύση της ρεματιάς από τα καταπατού-ντα τριόρωφα, δεν χρειάζονται περαιτέρω διευκρινήσεις. Οι πλημμύρες στο Λεκανοπέδιο μιλούν από μόνες τους.
Ταυτόχρονα, στο πεδίο του Broadcasting, “εκεί που υπήρχαν οι αψιμαχίες των ‘πειρατών’, αρχίζει ένας άγριος πόλεμος με τη δυναμική εμφάνιση του κεφαλαίου. Η σημασία κατοχής του πεδίου, οδηγεί σε ένα ανταγωνισμό που το κράτος, ούτε θέλει ούτε μπορεί να ελέγξει. Οι νόμοι του κείτονται ανενεργοί και καταπατούνται σε όλα τους τα σημεία””
Όπως οι συνεχείς τροποποιήσεις του (αμεσο-δημοκρατικού ως προς την ουσία του) Π.Δ. 25 έδωσαν τη δυνατότητα σε Αθηναϊκούς και Θεσσαλο-νικιώΐικους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς να κάνουν πανελλήνια δίκτυα1′, έτσι πρέπει να διευρυνθεί και το δικαίωμα στους αντίστοιχους της επαρχίας. Μια προτεινόμενη αλλαγή θα μπορούσε να επιτρέπει στους επαρχιακούς Ρ/Τ σταθμούς την αναμετάδοση σε τρεις γειτονικούς νομούς. Αυτό, πέρα από τη διεύρυνση της ραδιοτηλεοπτικής αγοράς, μεταξύ των όμορων νομών, θα πετύχαινε και την ηλεκτρομαγνητική θωράκιση της επαρχίας. Εξ άλλου θα ήταν κίνητρο για την εγχώρια ηλεκτρονική βιομηχανία, που θα εισέβαλε και στον ευαίσθητο χώρο παραγωγής ηλεκτρονικών μέσων, αφήνοντας π.χ. το Lotto και τα συναφή τυχερά παιχνίδια, ωριμάζοντας και προσφέροντας ουσιαστικά και όχι αφαιμάζοντας.
Η εκδίκηση του νικημένου
Σήμερα η φορητή επικοινωνία, για να γίνει εφικτή, δανείζεται τη μέθοδο των διωκτών της ελεύθερης ραδιοφωνίας: Την πεδιομέτρηση που κάνουμε προσπαθώντας να βρούμε την πιο προσιτή κυψέλη για να μπούμε στο δίκτυο με το κινητό μας. Και η πεδιομέτρηση είναι μορφή ραδιογωνιομετρίας.
Η τεχνολογία προσάρμοσε και εφάρμοσε όχι μόνο την κατακτημένη ελεύθερη επικοινωνία εκπομπής αλλά και το ραδιοεντοπισμό, σε ένα αλλόκοτο τεχνικό σφυχταγκάλιασμα. “Αντίπαλες” στο παρελθόν τεχνολογίες δηλαδή ελεύθερη εκπομπή και ραδιογωνιομετρία, σήμερα είναι δεμένες για το ίδιο αποτέλεσμα: την επικοινωνία.
Παλαιά και νέα τεχνολογία
Με την αναβίωση της προπολεμικής τεχνολογίας έρχονται στο προσκήνιο και οι ενισχυτικές διατάξεις με τις λυχνίες. Θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω σύντομα τα πλεονεκτήματά τους και το τι χάσαμε όταν τις αντικαταστήσαμε, σαν τεχνολογικός πολιτισμός, με τα τρανζίστορ.
Η διαφορά των λυχνιών με τα τρανζίστορ, εκτός του όγκου τους, έγκειται στην αρμονική λειτουργία τους. Οι λυχνίες ενισχύουν τις περιττές αρμονικές Πρώτη, Τρίτη, Πέμπτη, κ.λπ., ενώ τα τρανζίστορ τις άρτιες, δηλ. δεύτερη, τέταρτη, έκτη, κ.λπ.
Αυτή η ιδιότητα τους είναι πρωταρχικής σημασίας, διότι οι περιττές αρμονικές είναι και οι πιο μουσικές, χωρίς να δημιουργούν διαφωνία, μια και τα αρμονικά πολλαπλάσια συμπίπτουν με άλλες μουσικές νότες. Οι αρμονικές των τρανζίστορ είναι ανυπόφορες μουσικά, γι’ αυτό και οι κατασκευαστές τις περιορίζουν όσο μπορούν. Αυτό είναι θεμελιακό στην πολυφωνική Ορθόδοξη μουσική” όπου ο πλούτος των αρμονικών φθόγγων απαιτεί αυτή την «παραμόρφωση». Έτσι, μιλώντας για λυχνίες πρέπει να κοιτάξουμε Ανατολικά, εκεί όπου τα εργοστάσια παραγωγής των έμειναν σε λειτουργία. Στη Ρωσία και τις άλλες χώρες της Κοινοπολιτείας, όπου μπορούμε να υποθέσουμε ότι, παρά την Σταλινική λαίλαπα, η τεχνολογία της, εμμένοντας στη λυχνία, παρέμεινε ασύνειδα Ορθόδοξη.
Οφείλουμε όμως να δούμε και την ποιότητα τους. Ας ανατρέξουμε στα καθ’ ημάς της περιόδου του ψυχρού πολέμου, στην αυτομόληση Μποχάν’4. Επρόκειτο για την πώληση15 ειδικών λυχνιών για εφαρμογές υψηλής ισχύος ραδιοσυχνότητας αμερικανικών εταιρειών. Όμως η αντοχή και η σταθερότητα των αντίστοιχων Σοβιετικών λυχνιών της εποχής εκείνης έκανε την EIMAC και τις άλλες δυτικές εταιρείες να ωχριούν. Απλά, σ’ ένα πιθανό συγκριτικό τεστ μεταξύ αμερικανικών και ρωσικών λυχνιών, η αντοχή των ρωσικών (και η συνεπαγόμενη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής τους) θα έδινε το προβάδισμα. Ίσως να οφείλεται στη μεγαλύτερη θερμοκρασία ψησίματος τους και την καθαρότητα των μετάλλων τους κατά την παραγωγή τους. Εμείς τις δοκιμάσαμε στην τετραοδική τους μορφή (βλέπε πομπό ιδιοκατασκευής Κοκκινοσκουφίτσας της πρώτης νόμιμης περιόδου), με εξαιρετική απόδοση και αντοχή, όμως η σπανιότητα των ανταλλακτικών λυχνιών οδήγησε σε παροπλισμό του πομπού.
Πρέπει να πλησιάσουμε και να κατανοήσουμε τη ρωσική τεχνολογία εμβριθώντας στη φιλοσοφία της, με σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους διακρίβωσης, όπως η ιχνηλασιμότητα16, εγκαταλείποντας πίσω μας τις ψυχροπολεμικές (=εμφυλιοπολεμικές) προκαταλήψεις.
«Many of the important breakthroughs in communications theory and practice have been made by Hams17».
Εδώ θα επιστρέψουμε στους κοινωνικούς υπό-ηχους που μας ξετρύπωσαν. Τι συντελείται στους αιθέρες18; Τεχνολογικά επιτεύγματα απίστευτης φαντασίας αλλά και σκουπίδια1″. Οι δορυφόροι των κοινωνικών υπηρεσιών σύγχρονης επικοινωνίας αλλά και ρετάλια παρωχημένης, ανενεργούς και ίσως βλαβερής τεχνολογίας. Εμείς χωρίς πολλά λόγια θα λανσάρουμε τον Εναλλακτικό δορυφορικό σκου-πιδοφάγο. Ένα σχέδιο που πρέπει να προωθηθεί στο τμήμα που ασχολείται με το περιβάλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι απλό στην λειτουργία και σύλληψή του. Βασίζεται, όπως και πολλά άλλα σχέδια, στις αρχές της ακουστικής με τη σύγχρονη τεχνολογία των Laser. Τρία, επίγεια λέιζερ μέσης ισχύος, διαμορφωμένα με παλμούς από μια γεννήτρια ακουστικού σήματος, συμβάλλουν στο υπό εκκαθάριση δορυφορικό ρετάλι. Ο συντονισμός που συντελείται είναι τέτοιος που τον διαλύει σε κομμάτια και τα οποία αβλαβώς πέφτουν και καίγονται στη ατμόσφαιρα.
Μετά από αυτήν την οικολογική Derive της ambiance της τροπόσφαιρας, την ψυχογεωγραφία των αιθέρων, πρέπει να πούμε για την ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών στην Ευρώπη. Το περίφημο DAB του παγκόσμιου προγράμματος Eureka 147 της Ε.Ε, είναι ένα σύστημα που βασίζεται στην ψυχοακουστική συμπίεση ψηφιοποιημένου σήματος (χρησιμοποιούνται συχνότητες «μαύρες τρύπες» του ακουστικού φάσματος που δεν γίνονται αντιληπτές). Απελευθερώνοντας νέες συχνότητες21 και τριπλασιάζοντας τον συμβατικό αριθμό πομπών που χωρούν στα FM μπορούν να εκπεμφθούν, εκτός των γνωστών ψηφιακών δεδομένων (RDS, Radio Data Services κλπ), ένα σωρό άλλα πράγματα από τη φαντασία του εκπέμποντος. To Dab λειτουργεί τόσο σε real time όσο και σε χρονική συμπίεση. Για να το κατανοήσουμε θα δανειστούμε τον όρο “διαστημοποίηση του χρόνου” από την ψυχιατρική. Έτσι, οντοποιώντας το ραδιόφωνο, αυτό διαστέλλει ή συμπιέζει το χρόνο του αποκτώντας χρονικά ελαστική συνείδηση σχετικοποιώντας το χρόνο ακρόασης. Τελικά, από την ψύχωση του παραληρηματικού και μονοδιάστατου χαρακτήρα της, η αναλογική ελεύθερη ραδιοφωνία, περνά στη σχιζοφρένεια ελαστικοποίησης του χρόνου του ψηφιακού σήματος. Ίσως αυτό είναι το νέο ραντεβού για το ανεκπλήρωτο δίκτυο μας, μια και η ανεπάρκεια των συχνοτήτων δεν θα ‘ναι πια κρατικό επιχείρημα.
Εμείς βλέπουμε σταδιακή απελευθέρωση αυτών των συχνοτήτων με Προσοχή για να μην επαναληφθεί το γιουρούσι των Έβερτ και των συνακόλουθων εργολάβων, η ασέλγεια του ’88. Τα κοινωνικά κριτήρια υπάρχουν σπερματικά στο Π.Δ. 25. Από εκεί θα ξεκινήσουμε για να δώσουμε στη χαμένη ραδιοφωνική υπόσταση την τοπική παγκοσμιότητά της.
Θα ‘ρθει ένας καιρός, που μόνο ένας τρελός θα λέει φωναχτά αυτό που σκέφτεται
Ράδιο Κιβωτός Σήμερα υποχωρούμε προσωρινά. Μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας και συσπειρωθήκαμε στην Κιβωτό. Εδώ αποθηκεύσαμε την Ουτοπία μας, τους πόθους μας, την κληρονομιά μας. Θ’ αρμενίσουμε ξανά διεκδικώντας, ίσως, και ένα πανελλήνιο Δίκτυο, μια και η ανανέωση της τοπικής άδειας της Κιβωτού είναι κατακτημένη.
Κλείνοντας αυτή την πολύπλευρη θεματική, έχω κάτι για να φρυάξουν οι εναπομείναντες ηρωικοί σεχταριστές, οι μάστορες της αποπόμπησης. Χρέος μας ο φόρος τιμής:
Χαλκιδέε εκφωνητή, εξακολούθησες να τιμάς το παρελθόν σου, ελισσόμενος μεσ’ τα διαπλεκόμενα, δίνοντας μας χώρο όποτε τον χρειαστήκαμε. Πολύτιμε έντυπε αναμεταδότη σύντροφε και συντοπίτη του Σκαρίμπα, Ανδρέα Ρουμελιώτη, σε ευχαριστούμε.
Όσο για σένα Δημήτρη Παπαχρήστο, ραδιοφωνικέ μας Πατέρα, δεν χρειάζεσαι επιπλέον εύσημα και συστάσεις. Ήσουν εκεί για να μας υπερασπίσεις και να μας ερμηνεύσεις με τη ζεστή φωνή σου. Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω.
* Αρχιτέκτων ΕΔΕ (πτυχιούχος ραδιοερασιτέχνης και με την άδεια των συντρόφων του)
Σημειώσεις
1. Από χειρόγραφη προκήρυξη που κυκλοφόρησε το Μάιο ’98 οιην κατάληψη Πάτμου και Καρραβία.
2. Θα υπενθυμίσουμε ότι οι σπηλαιολόγοι χρησιμοποιούν τα μακρά κύματα για να επικοινωνήσουν με το εσωτερικό των σπηλαίων, με κεραίες που μοιάζουν με τη φωλιά του τυφλοπόντικα. Τα μακρά κύματα είναι οι υπόηχοι των ερτζιανών.
3. “Non Commercial Radio broadcasting and the Public Sphere
Ideal in Greece – Something and nothing.” Μεταπτυχιακή εργασία στο City University, σχολή κοινωνικών επιστημών, του αξιολογότατου Χρήστου Μπαρμπούτη για τους ελληνικούς αυτοδιαχειριζόμενους σταθμούς.
4. Οι απόκληροι της τύχης στην Αρχαιότητα είχαν την προστασία των ηρώων. Ιάμβλιχος, Περί Πυθαγορικού Βίου, εκδόσεις Νέα Θέσις.
5. Α. Τράπαλης, «Ηλεκτρονικές κατασκευές».
6. Περισσότερες λεπτομέρειες και ιστορική καταγραφή θα γίνει σε μελλοντικό πόνημα του γράφοντος από τις εκδόσεις Βιβλιοπέλαγος (συνέχεια των εκδόσεων Βιβλιόπολις).
7. Η επίσημη ομοσπονδία των Αμερικανών ραδιοερασιτεχνών.
8. Αγαπητοί σύντροφοι Πατησιώτες, θιασώτες αυτής της ανάπλασης: Υπάρχει πρόβλεψη στις μελέτες που αποδεχθήκατε, για περιοχή όπου θα ξανανθίσει αυτό το hobby άσκησης της κοινωνικής συνοχής; Πρέπει να διαφυλαχθεί αυτή η πολυποίκιλη ιστορική μνήμη μεταφερμένη ίσως στα σοκάκια των Εξαρχείων.
9. Η Ελεύθερη Ραδιοφωνία υποστήριζε, άκριτα, το Ολλανδικό μοντέλο με ενισχυτές πομπών των 20-25 Watt, μη λαμβάνοντας υπόψη τον ορεινό χαρακτήρα της Ελλάδας. Πράγματι στην επίπεδη Ολλανδία μπορούσαν αυτά τα λίγα Watt να επαρκέσουν. Όμως στη βουνίσια Ελλάδα θα ήταν υπερβολή που ούτε τα αστικά Community Radio θα μπορούσαν να ακολουθήσουν. Ο Τυφλοπόντικας είχε ταχθεί με το μέσο όριο των 500 Watt.
10. “Επίσκεψη στο μουσείο του ΟΤΕ”, Περιοδικό Comptef. ρεπορτάζ Στέφανος Παπαπολυμέρου.
11. Από κοινή προκήρυξη του Ράδιο Κιβωτός 92,5, Ράδιο Ουτοπία 107,7, Ράδιο Κοκκινοσκουφίτσα.
12. Πρώτος έσπασε την τοπική μετάδοση και δημιούργησε διαδίκτυο ο 902 Αριστερά στα FM εγκαθιστώντας (σε κοντινή βιοτεχνία της Πάτρας) αναμεταδότη.
13. Όπως εικάζεται από ορισμένους ερευνητές όπως ο Rene Girard, τα εκφωνημένα κατά τη λειτουργία Ευαγγέλια μεταφέρουν πρωτογενείς γενετικές πληροφορίες οι οποίες κωδικοποιούνται και αποκωδικοποιούνται μόνο υποσυνείδητα.
14. Αν η ουσία της υπόθεσης αυτής ήταν η διαρροή των σχεδίων των αμερικανικών Stinger (αντιαεροπορικών πυραύλων εδάφους-αέρος) που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον των σοβιετικών αερομεταφορών στο πόλεμο του Αφγανιστάν, αυτό που αρχικά διαφάνηκε ήταν πιο σημαντικό. Η ποιότητα των αμερικανικών λυχνιών που αγόρασαν οι σοβιετικοί ήταν και είναι χαμηλότερη από τις αντίστοιχες σοβιετικές.
15. Σε όλα τα καλά καταστήματα της Αμερικής, της Ευρώπης και της Άπω Ανατολής πωλούντο και πωλούνται ελεύθερα και στον οποιοδήποτε, για ραδιοερασιτεχνική Broadcast και ιατρική χρήση.
16. Μετρήσεις που λαμβάνουν υπόψη τον συσχετισμό διεθνών και εθνικών προτύπων μέσα από συγκριτικές διαδικασίες.
17. Αρθρο στο περιοδικό Popular Communications: «Who else is Listening». Από τον L.T. COL Constantine T. Papas U.S. Army.
18. Αρθρο του Κωστή Φιλιππόπουλου (Κανάλι 15 του αείμνηστου Ρούσου Κούνδουρου): “Ξένοι πειρατές αρμενίζουν στα ελληνικά πελάγη με τηλεοπτικά υπερωκεάνια”, ένθετο στο περιοδικό “Ήχος”, Νοέμβρης 86.
19. 0 αριθμός των δορυφόρων σε τροχιά υπολογίζεται σε πάνω από 30.000.
20. International Situationniste «Χωροταξία»: Πειραματικός τρόπος συμπεριφοράς δεμένος με τις συνθήκες της αστικης (urbaine) κοινωνίας: τεχνική του γρήγορου περάσματος μέσα από ποικίλες ambiances (περιβάλλοντα). Λέγεται επίσης ειδικότερα, για να προσδιορίσει τη διάρκεια μιας συνεχούς άσκησης αυτής της εμπειρίας.
21. Οι νέες συχνότητες είναι: 47-68 MHz, 174-230 MHz. 230-240 MHz, 1452-1467,5 MHz.
