Η πολιτεία οφείλει να σχεδιάσει αποτελεσματικούς τρόπους θωράκισης της καθημερινότητας και της ζωής του γενικού πληθυσμού.
Του δρ. Νίκου Ντάσιου* από την huffingtonpost.gr
Ίσως το πλέον συμβολικό συμβάν στον απόηχο της «Μήδειας» είναι αυτό του θανάτου του ηλικιωμένου στην Εύβοια λόγω της πολύωρης διακοπής ρεύματος που έθεσε εκτός λειτουργίας την μηχανική υποστήριξη οξυγόνου.
Το συμβάν αντικατοπτρίζει μια συνολικότερα εικόνα: τους μοναχικούς ηλικιωμένους, το έλλειμμα ανθρώπινου υποστηρικτικού μηχανισμού ακόμα και στα χωριά μας, το ζήτημα των υποδομών και της πρόληψης για την αντιμετώπιση, ακόμα και φυσιολογικών για την εποχή φαινομένων –τουλάχιστον για την εκτός Αττικής χώρα.
Η επικείμενη νομοθετική ρύθμιση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση εστιάζεται αποκλειστικά στο ζήτημα της ακυβερνησίας που επέφερε η εφαρμογή της απλής αναλογικής στους δήμους, ενώ δεν δίνεται η δέουσα σημασία στην υποστήριξη, λειτουργική και οικονομική, των παλιών κοινοτήτων που διαλύθηκαν με τις συνενώσεις του Προγράμματος Καλλικράτη το 2010.
Ενδεχομένως ο συνάνθρωπος μας να ζούσε σήμερα αν η κοινότητα του διέθετε μια απλή γεννήτρια οξυγόνου και κάποιος την είχε τοποθετήσει προληπτικά εν όψει της κακοκαιρίας…
Οι επαναλαμβανόμενες αντιπαραθέσεις ΔΕΔΗΕ, Δήμων, Περιφέρειας, Δασαρχείων για τον επιμερισμό της ευθύνης στην κοπή δέντρων, που διαφοροποιείται ανάλογα με την απόσταση τους από τα καλώδια, μόνο οργή μπορεί να δημιουργεί στους πολίτες που υφίστανται τις συνέπειες και στους εργαζόμενους που αναλαμβάνουν υπό πίεση το κόστος της αποκατάστασης.
Η οργάνωση της πολιτικής προστασίας απαιτεί πρωτίστως τον συντονισμό των υπηρεσιών, την κάλυψη των θεσμικών κενών ευθύνης και των απαραίτητων θέσεων εργασίας με σταθερό και εκπαιδευμένο προσωπικό με επαρκή εξοπλισμό καθώς και την ενημέρωση των πολιτών, πολύ πριν την εκδήλωση των φαινομένων.
Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως ο καλύτερος δρόμος είναι αυτός που ξεκινάει από την βάση και το μικρό επίπεδο παράλληλα μ’ έναν κεντρικό σχεδιασμό που δεν εξαντλείται στις υπεργολαβίες και στις αναθέσεις, στα 5μηνα και στην επικοινωνία.
Η υπογειοποίηση των καλωδίων, η τοποθέτηση μικρών ΑΠΕ σε επίπεδο κατοικίας ή μικρών αγροτικών-κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, ο καθαρισμός των υδραγωγείων κι ο εφοδιασμός τους με γεννήτριες, η προληπτική κοπή κλαδιών, ο καθαρισμός ρεμάτων κοκ αποτελούν κάποιες απλές λύσεις που θα μπορούσαν να τύχουν επαρκούς χρηματοδότησης και από το περιβόητο Ταμείο Ανάκαμψης.
Η υποβοήθηση των αυξημένων ενεργειακών αναγκών του συστήματος από τα λιγνιτωρυχεία σε καιρικές συνθήκες μειωμένης αποδοτικότητας των φωτοβολταϊκών και των ανεμογεννητριών, θα πρέπει να προβληματίσει αυτούς που σχεδιάζουν και εξαγγέλλουν χρονοδιαγράμματα «fast track» για την από-λιγνιτοποίηση.
Ο κορονοιός, η συχνότητα των «ακραίων» καιρικών φαινομένων, τα σεισμικά φαινόμενα, η εκδήλωση τρομοκρατικών επιθέσεων, ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου κ.λπ. δείχνουν ότι στον νέο αιώνα που διανύουμε η ομαλότητα της καθημερινότητας όπως την γνωρίζαμε τις τελευταίες δεκαετίες, θα αποτελεί ευχάριστο διάλειμμα σε επαναλαμβανόμενες κρίσεις.
Οφείλουμε όλοι μας να προετοιμαστούμε και η πολιτεία να σχεδιάσει αποτελεσματικούς τρόπους θωράκισης της καθημερινότητας και της ζωής του γενικού πληθυσμού.
*Στέλεχος Μονάδας Οργάνωσης της Διαχείρισης Προγραμμάτων του ΕΚΤ_Υπ. Ανάπτυξης
