Του Ξενοφώντα Μπρουντζάκη | αναδημοσίευση από Το Ποντίκι
Το δίχως άλλο, η πλέον αποτελεσματική διπλωματία είναι οι εξοπλισμοί. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται πολύ μυαλό ή ιδιαίτερες σπουδές για να το αντιληφθεί κανείς.
Αυτό γίνεται ολοφάνερο τα δυο τελευταία χρόνια με την ισλαμοφασιστική Τουρκία απέναντί μας να μας απειλεί ξεδιάντροπα σε καθημερινή βάση όχι μόνο με συνεχείς δηλώσεις, προσβολές, απειλές και άλλες ασιατικομογγλικές ιταμότητες άλλα και με έμπρακτες αμφισβητήσεις της εθνικής μας κυριαρχίας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι οι διαπραγματεύσεις γίνονται με το όπλο στο τραπέζι. Αυτό το εμπεδώσαμε τόσο στον Έβρο όσο και στο Αιγαίο την περασμένη χρονιά. Οι εξοπλισμοί δεν είναι μονόδρομος. Είναι εθνική υπαρξιακή αναγκαιότητα.
Ίσως θα έπρεπε να αποστείλουμε τις θερμές μας ευχαριστίες και την συμπάθειά μας προς τον Τούρκο κουμπάρο Ταγίπ Ερντογάν καθώς υπήρξε ο μεγάλος εμπνευστής της εθνικής μας αφύπνισης και κυρίως η αφορμή για να επανεκκινήσουμε το εν μακαρία υπνώσει, εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας.
Επί τέλους, αφήσαμε πίσω μας όχι μόνο το εθνικό αίσθημα μειονεξίας απέναντι στην επιθετικότητα και αποθράσυνση της Τουρκίας, όχι μόνο την ηττοπαθή μετάθεση του προβλήματος στο αύριο, αλλά για πρώτη φορά, η Ελλάδα αποκτά εθνική αυτοπεποίθηση, για πρώτη φορά η Ελλάδα, αντί να σύρεται πίσω από τις εξελίξεις, συμμετέχει σ’ αυτές ως πρωταγωνιστής, για πρώτη φορά η Ελλάδα δεν διαμαρτύρεται αλλά ενεργεί, για πρώτη φορά η Τουρκία παραπονιέται και παρακολουθεί.
Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Το νιώθουν όλοι, ακόμα και οι πιο γραφικές περιπτώσεις των διεθνιστών ιδεολόγων που κατακλύζουν την Βουλή, οι ομάδες των Βαρουφάκη, Κουτσούμπα, Τσίπρα, των οποίων τις απόψεις χρησιμοποιεί ο Ερντογάν και ο Χουλουσί Ακάρ.
Η Ελλάδα αφυπνίστηκε, απαλλάχτηκε από τη σίτιση των απύλωτων και αδηφάγων συνδικαλιστικών στομάτων που κατασπαταλούσαν το δημόσιο χρήμα, και εξασφαλίζει με εθνικό γνώμονα τα αποτρεπτικά εξοπλιστικά προγράμματα που θωρακίζουν την πατρίδα που όλοι αγαπάμε – κάποιοι με το χέρι στην τσέπη, άλλοι με το χέρι στην καρδιά…
Σε λίγες μέρες, η ελληνική αεροπορία παραλαμβάνει τα έξι πρώτα Rafale περιμένοντας αλλά δεκαοκτώ που θα προστίθενται σ’ αυτήν σε τακτά χρονικά διαστήματα. Αναβαθμίζονται τα F-16 σε Viper, ετοιμάζονται οι Belharra, έρχεται τεράστιο εξοπλιστικό υλικό από τις ΗΠΑ και κυρίως τα έτοιμα υπερόπλα F-35 τα οποία προορίζονταν για την απέναντι πλευρά του Αιγαίου, σε χέρια αδίστακτα…
Η Ελλάδα μπορεί να γιορτάζει υπερήφανη, ελεύθερη, δημοκρατική και μέλος του πυρήνα του σύγχρονου πολιτισμένου κόσμου, τα 200 χρόνια από την Επανάσταση των Ελλήνων που σάρωσε την Οθωμανική αυτοκρατορία καταφέρνοντας μέσα σε εννέα χρόνια να αναγνωριστεί ως κυρίαρχο ανεξάρτητο κράτος, αναδιαμορφώνοντας έτσι το γεωπολιτικό σκηνικό της ευρωπαϊκής ηπείρου και ενός μεγάλου μέρους του κόσμου. Η Ελλάδα μπορεί να νιώθει ασφαλής και δυνατή, μπορεί να ονειρεύεται με αισιοδοξία τα επόμενα 200 χρόνια.
Η Ελλάδα εξοπλίζεται. Μπορεί να μην ακούγεται ρομαντικό αλλά είναι συναρπαστικά αγαπησιάρικο για την πατρίδα της γλώσσας μας, των κείμενων μας, του αιώνιου πολιτισμού μας. Ναι! Τα Rafale, τα F-16 Viper, τα F-35, οι Belharra είναι οι έμπρακτοι εγγυητές της συνέχισης του υπέροχου, μοναδικού και ρομαντικού εθνικού αφηγήματος, της εθνικής μας γλώσσας, της συλλογικής μας ελληνικής μνήμης, του ελληνισμού στο Αιγαίο, στις ακτές μας, στους καταγάλανους ελληνικούς ουρανούς, στα νησιά μας, στις πατρίδες μας.
