Σύντομο σχόλιο για την ενίσχυση της αριστεράς του Μελανσόν

του Μιχάλη Θεοδοσιάδη

Ἡ ἐνίσχυση τοῦ Μελανσόν δὲν εἶναι παρὰ μιὰ ἄκρως ἀνησυχητικὴ ἐξέλιξη σὲ κάθε μας προσπάθεια γιὰ τὴν ἀνάσχεση τοῦ Τουρκικοῦ ἀναθεωρητισμοῦ. Τὸ κόμμα τοὺ Μελανσόν προωθεὶ συστηματικὰ τὴν ἰδεολογία τοὺ islamogauchisme, μιὰ ἰδεολογία βάσει τῆς ὁποίας τὸ Ἰσλάμ μετατρέπεται σὲ πολιτικὴ ταυτότητα καὶ κατὰ συνέπεια σὲ ὅχημα έξυπηρέτησης ἀριστερῶν ἀντιλήψεων οἱ ὁποῖες ἔχοντας βασιστεῖ στὸ γενικευμένο αἴσθημα ἐνοχῆς ποὺ ταλανίζει τὸν δυτικὸ κόσμο (ενοχὴ γιὰ τὰ έγκλήματα τὴς ἁποικιοκρατίας), τὸν ὡθεῖ στὴν οἰκοφοβία, ἐνάντια στὸν ἴδιο του τὸν ἐαυτό. Κάτω ἀπὸ αὐτὲς τὶς συνθήκες ἡ Ἐλλὰς, ποὺ ὥς χώρα ἔχει τόσο πολὺ δυσφημιστεῖ ἀπὸ τὴν εὐρωπαἵκὴ ἀριστερά,, κυρίως μετὰ τὰ γεγονότα στὸν Ἔβρο τὸ 2020, ταυτίζεται μὲ τὸν δυτικὸ ἰμπεριαλισμό, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Τουρκία, ἡ ὁποῖα θὰ ἐπιδιώξει νὰ ταυτιστεῖ μὲ τὸ θύμα τῆς δυτικῆς ἐπικυριαρχίας. Ἄλλωστε, ἡ Τουρκικὴ κυβέρνηση γνωρίζει πολὺ καλὰ πὼς νὰ παίζει τὸ ρόλο τοῦ θύματος, ἐκτοξεύοντας κατηγορίες ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων γιὰ «ρατσισμὸ» καὶ «πρόσδεση στὸν δυτικὸ ίμπεριαλισμό», κάτι ποὺ συναντάμε καὶ στὴ ρητορικὴ τοῦ Πούτιν περὶ «ναζιστικῆς Οὑκρανίας».

Ὁπως ὄλα δείχνουν, τὰ δεσποτικὰ καθεστώτα πολλῶν ἀνατολικῶν χωρών ἔχουν βρεῖ τὸ ἀδύναμο σημεῖο τῶν δυτικῶν κοινωνιῶν: ἡ παγίδευση στὶς ἀυτοενοχὲς τοῦ παρελθόντος. Οἱ ἴδιες χρησιμοποιοῦν τὸ λεξιλόγιο τῆς πολιτικῆς ὁρθότητας ποὺ τὰ ἀριστερὰ κόμματα στὴ δύση ἐπιδιώκουν να ἐπιβάλουν στὸ δημόσιο διάλογο. Τὸ κόμμα τοῦ Μελανσόν κάθε ἄλλο παρὰ ἐξαίρεση δὲν εἶναι. Ἄλλωστε, ἦταν τὸ ἴδιο κόμμα ποὺ τὸ 2020 ἀρνήθηκε νὰ πάρει θέση ὑπέρ τῶν κυρώσεων κατὰ τῆς Τουρκίας, προφανῶς λόγῳ τῆς ταύτισης μὲ δυνάμεις ποὺ στὸ φαντασιακὸ τοὺ ἀριστεροῦ ἀντιπροσωπεύουν «τὸν καταπιεσμένο κόσμο ἀπὸ τὶς δυτικὲς χώρες», μὲ τὶς ὁποίες ἡ χώρα μας ἔχει συνάψει συμμαχίες. Τὸ χειρότερο ὅμως εἶναι ὅτι ἡ ἐνίσχυση αὐτοῦ τοῦ κόμματος θὰ περιορίσει τὴν ἐξωτερικη πολιτικὴ τοῦ Μακρόν, ἡ ὁποῖα ταυτίζεται μὲ τὴν ἑλληνικὴ σὲ πολλὰ σημεῖα. Ὥς ἐκ τούτου, δὲν εἶναι ὑπερβολικὸ νὰ ἰσχυριστεῖ κανεῖς ὅτι κινδυνεύει νὰ χαθεῖ μεγάλο μέρος τῆς Γαλλικῆς στήριξης σὲ μιὰ τόσο κρίσιμη στιγμή.

*Ο Μιχάλης Θεοδοσιάδης είναι Δρ. Πολιτικής Θεωρίας/Ιστορίας των Πολιτικών Ιδεών