Για τις ενδιάμεσες Αμερικανικές Εκλογές, οι Δημοκρατικοί –όπως είναι γνωστό– προετοιμάζονται για μια μεγάλη ήττα. Ιδίως στην Βουλή των Αντιπροσώπων, και ίσως, στη Γερουσία (εκεί παίζεται, με μάχες για την επικράτηση σε διάφορες κρίσιμες πολιτείες που στις δημοσκοπήσεις φαίνονται οριακές –αλλά μένει να δούμε τι θα πει και η κάλπη).
Φυσικά, ένας από τους λόγους είναι ότι η καμπάνια των Δημοκρατικών, που εστιάζει στην ανατροπή της απόφασης για τις αμβλώσεις, στον έλεγχο της οπλοκατοχής, στην προώθηση της woke ατζέντας στην εκπαίδευση, καθώς και στην καταγγελία του τραμπισμού, δεν φαίνεται να ευθυγραμμίζεται με τις ανησυχίες των ψηφοφόρων. Που αφορούν κατά κύριο λόγο στον πληθωρισμό, την οικονομική στενότητα, την δημόσια ασφάλεια, την ποιότητα της εκπαίδευσης και της περίθαλψης για τα μεσαία και κατώτερα στρώματα, καθώς και τις ανησυχίες για την μετανάστευση.
Θα φανεί παράδοξο, αλλά την κυριότερη μεταβολή από την σκοπιά της ‘εκλογικής δημογραφίας’ που αναμένεται να αναδείξουν οι εκλογές της 8ης Νοεμβρίου –σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις– είναι όχι η στοίχιση της λευκής εργατικής τάξης με τους Ρεπουμπλικάνους. Αυτή η μεταστροφή συνέβη μέσα στην δεκαετία του 2010, και πλέον μετά τις εκλογές του 2020 έχει παγιωθεί.
Το νέο στοιχείο είναι η μετακίνηση των Ισπανόφωνων, που συμβαίνει σήμερα μαζικά, ιδίως στις χαμηλότερες εισοδηματικές κλίμακες. Εδώ ακριβώς είναι που καταρρέει η κυρίαρχη εκλογική στρατηγική μέσα στο Δημοκρατικό Κόμμα. Εκείνην που καθορίζεται από την πολυπολιτισμική αριστερά και υποστηρίζει ότι ένα ‘νέο εκλογικό σώμα’ αναδύεται στη χώρα, απαρτιζόμενο από τις μειονότητες που ανταποκρίνονται θετικά στην φυλετιστική ατζέντα των ‘Αφυπνισμένων’ (Woke) και δύνανται να συγκροτήσουν στο μέλλον ένα πλειοψηφικό ρεύμα.
Όμως, όχι. Οι Ισπανόφωνοι, στην δημογραφική δυναμική των οποίων οφείλεται το μεγαλύτερο μερίδιο αύξησης του μη-λευκού πληθυσμού, εμφανίζονται στις δημοσκοπήσεις να εκφράζουν πολιτικές ανησυχίες που απαντούν συνηθέστερα στα λαϊκά στρώματα, και όχι τις Woke παλαβομάρες. Ιδίως μάλιστα, σε ό,τι έχει να κάνει με την μετανάστευση.
Τα στοιχεία που παραθέτει ο Ρί Τεσέιρα –πολιτικός επιστήμονας που προέρχεται από τους Δημοκρατικούς, αλλά απομακρύνθηκε από τις λάθος κατευθύνσεις που επιβάλει σε αυτό η πολυπολιτισμική αριστερά– είναι εξόχως χαρακτηριστικά για την μεταβολή που συντελείται, και η οποία αφαιρεί ακόμα περισσότερο από την παραδοσιακή βάση του κόμματος:
«1. Το AEI demographics tracker, το οποίο υπολογίζει κατά μέσο όρο την τοποθέτηση των δημογραφικών υπο-ομάδων στις δημοσκοπήσεις, διαπιστώνει ότι το προβάδισμα των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο μεταξύ των Ισπανόφωνων ψηφοφόρων υπολείπεται σταθερά κατά 7-9 μονάδες από εκείνο του 2020, και 17-19 μονάδες από το αντίστοιχο του 2018.
2. Ορισμένες πολύ πρόσφατες δημοσκοπήσεις προσδιορίζουν το προβάδισμα των Δημοκρατικών στους Ισπανόφωνους σε μονοψήφια και αρκετά μικρά ποσοστά. Η δημοσκόπηση του NPR/Marist βρήκε τους Δημοκρατικούς να προηγούνται μόνο με μία μονάδα μεταξύ των ισπανόφωνων ψηφοφόρων. Και η δημοσκόπηση του Quinnipiac δείχνει ότι οι Δημοκρατικοί χάνουν στην πραγματικότητα στην ψήφο τους την Βουλή των Αντιπροσώπων κατά 4 μονάδες και για την Γερουσία κατά μία μονάδα.
3. Ο πληθωρισμός και η οικονομία είναι τα κορυφαία θέματα για τους Ισπανόφωνους ψηφοφόρους, περισσότερο από ό,τι στο σύνολο των ψηφοφόρων. Τίποτα άλλο δεν πλησιάζει καν.
4. Στη νέα δημοσκόπηση του CNN/SSRS, το 78% των Ισπανόφωνων ψηφοφόρων δηλώνουν ότι η οικονομία βρίσκεται σήμερα σε ύφεση και το 67% δηλώνει πως δεν είναι ικανοποιημένο από την προσωπική οικονομική κατάσταση.
5. Στην ίδια δημοσκόπηση, μόλις το 35% των ισπανόφωνων ψηφοφόρων λέει ότι ο Πρόεδρος Μπάιντεν είχε τις σωστές προτεραιότητες, σε σύγκριση με το 65% που πιστεύει ότι «δεν έχει δώσει αρκετή προσοχή στα πιο σημαντικά προβλήματα της χώρας».
6. Στη δημοσκόπηση του Quinnipiac, το 62% των Λατίνων αποδοκιμάζει το χειρισμό της οικονομίας από τον Μπάιντεν, ενώ μόλις το 31% εγκρίνει. Η διαφορά βρίσκεται στο -31.
7. Στην ίδια δημοσκόπηση, ένα εντυπωσιακά χαμηλό 23% των Ισπανόφωνων εκφράζει την αποδοχή του στον τρόπο που ο Μπάιντεν διαχειρίζεται την κατάσταση στα σύνορα, έναντι, έναντι 62% που αποδοκιμάζει (διαφορά -39%).
8. Στη δημοσκόπηση του NPR/Marist, οι Ισπανόφωνοι προτιμούν το Ρεπουμπλικανικό κόμμα έναντι του Δημοκρατικού κόμματος στο θέμα του ελέγχου του πληθωρισμού με 17 μονάδες διαφορά.
9. Στην ίδια δημοσκόπηση, οι Λατίνοι προτιμούν τους Ρεπουμπλικανούς έναντι των Δημοκρατικών κατά 20 μονάδες για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και, παραδόξως, κατά 6 μονάδες για την αντιμετώπιση της μετανάστευσης.
10. Ακόμη πιο σοκαριστικό είναι το γεγονός ότι η δημοσκόπηση του NPR βρίσκει τους ισπανόφωνους να δίνουν στον Ντόναλντ Τραμπ υψηλότερη βαθμολογία αποδοχής από τον Τζο Μπάιντεν! Μόλις το 37% δηλώνουν ότι διάκεινται ευνοϊκά προς τον Μπάιντεν σε σύγκριση με το 41% για τον Τραμπ».
Δεκεμβριστής
