Η   λατρεία των Σκοπιανών για τον Μεγαλέξαντρο!

317

του Αλέξανδρου Ασωνίτη*

    Τελικά, έχουν δίκιο οι υποστηρικτές της συμφωνίας των Πρεσπών, και άδικο μεγάλο όσοι κενόσπουδοι και μικρόψυχοι εναντιώθηκαν. Μόλις περιήλθε σε γνώση μου σήμερα, ημέρα των εκλογών στα Σκόπια,  ένα στοιχείο που δικαιώνει τους διορατικούς και άτεγκτους διαπραγματευτές Τσίπρα, Κοτζιά, τους Καμένο, Βούτση, Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόπουλο, Αλέξη Ηρακλείδη, συγγραφέα Ελένη Γιαννακάκη, τραγουδοποιό Θανάση Παπακωνσταντίνου, το ΕΛΙΑΜΕΠ και όλους τους άλλους, συγγνώμη που δεν τους αναφέρω όλους κι όλες. 

     Ιδού λοιπόν το στοιχείο που απέκρυπτε αγωνιωδώς  η ελληνική πλευρά και απεκάλυψε μόλις χτες η Πράβδα των Σκοπίων, τ. όργανο του ΚΚ(Μ): Ξέρετε πόσες εκδόσεις για τους άθλους του Μεγαλέξαντρου, προπάτορα των Σκοπιανών Μακεδόνων, έκαναν οι απόγονοί του της τέως Φύρομ, εδώ και τετρακόσια χρόνια; Διαβάστε προσεκτικά, όσοι δεν φοβόσαστε την αλήθεια:

    Από τον 16^ο αιώνα, λοιπόν, εξέδιδαν συνεχώς, οι δραστήριες παροικίες τους  στην Ευρώπη, το περίφημο Μυθιστόρημα του Μεγαλέξανδρου (που είχα την τιμή και την τύχη να μεταφέρω πρώτος στην νεοελληνική το 1998, εκδ. Πατάκη) αποδιδόμενο στον ανηψιό του Αριστοτέλη Καλλισθένη (Ψευδοκαλλισθένη). Συγκεκριμένα:

Τον 16ο αιώνα  έκαναν τρεις εκδόσεις: 1529 (έμμετρη εκδοχή), 1553, 1600

Τον 17ο έξι εκδόσεις: 1603, 1620, 1664, 1669, +-1680, 1690

Τον 18ο δεκατέσσερις: 1729, 1738, 1747, 1750, 1751, +-1757, 1758, 1758, 1778, 1780, 1788, 1794, 1800.

Τον 19ο δεκαέξι, μέχρι τα μισά του: 1803, 1804, 1805, 1810, 1813, 1814, 1819, 1820, 1832, 1835, 1840, 1844, 1845, 1846, 1847.

   Τι συμπέρασμα βγάζει λοιπόν κάθε καλοπροαίρετος; Ας διαβάσει και τα παρακάτω:

   Για την ύπαρξη των Μακεδόνων των Σκοπίων μιλάει ευθέως και ο Έλληνας Διαφωτιστής Δημήτρης Καταρτζής το 1783, στο σύγγραμμά του «Σχέδιο της αγωγής των παιδιών Ρωμηών και Βλάχων»: «Τα σλοβένικα είναι ωσαύτως αναγκαία γιατ’ είναι τρία έθνη  ομόπιστα και σύνδουλοί μας που τα μεταχειρίζονται στης εκκλησίας τους, ήγουν Βούργαροι, Σίρμποι και Μποσνάκοι». 

Νέα κυκλοφορία: Ο Βυζαντινός Μέγας Αλέξανδρος του Δ. Κουγιουμτζόγλου

   Εκατό εφτά χρόνια ακριβώς μετά, για τους Μακεδόνες των Σκοπίων μιλάει καθαρά και ξάστερα κι ο ‘λεφτερωτής  όλων των καταπιεσμένων λαών κι ανθρώπων, σύντροφος Φρίντριχ Ένγκελς, λίγο πριν αφ’ τον θάνατό του το 1895: «Μαγυάροι, Ρουμάνοι, Σέρβοι, Βούλγαροι, Αρναούτηδες -:Αλβανοί-, Έλληνες και Τούρκοι θα έχουν επιτέλους την δυνατότητα να λύσουν τις αμοιβαίες διαφορές τους δίχως ανάμειξη…»  και πιο πριν, μιλώντας για την κατάσταση το 1760, γράφει: «…στους υποταγμένους χριστιανούς Σλάβους, Ρουμάνους κι Έλληνες που αποτελούσαν την πλειοψηφία της Βαλκανικής χερσονήσου … ενώ όσοι ήσαν Σλάβοι, δηλαδή οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι»,  Η εξωτερική πολιτική του ρωσσικού τσαρισμού, 1890, Παν. Κονδύλη: Μαρξ  Ένγκελς: Η Ελλάδα, η Τουρκία  και το Ανατολικό Ζήτημα, σ.σ  482 και 471,  εκδ. Γνώση.

  Οι απόγονοι των Μακεδόνων της Βόρειας Μακεδονίας, που αναγνώρισαν οι ανήμεροι Μακεδονομάχοι που αναφέρθηκαν στην πρώτη μας παράγραφο, έχουν εκλογές λοιπόν και προβλέπεται να κερδίσει μια Μακεδόνα αγωνίστρια, μετενσάρκωση θα έλεγε κάποιος ευφάνταστος της λαϊκής τους ηρωίδας Μίρκας Γκίβνεβα, για την οποία είχαν διαπληκτισθεί στην Βουλή οι αρχηγοί των ΚΚΕς και ΚΚΕ, ο τότε πρωθυπουργός Τσίπρας και ο νυν αμερικανο-περιηγητής και ελπιδόφορος, οπωσδήποτε, Κουτσούμπας. Η αγωνίστρια υποψήφια Πρόεδρος έχει δηλώσει στην δια πασών ότι δεν θα χρησιμοποιεί το επίσημο όνομα Βόρεια Μακεδονία αλλά το Μακεδονία σκέτο, για το αλβανικοβουλγαρικό συνονθύλευμα των Σκοπίων.

     Το έχω γράψει προ ετών: τι θα γίνει αν κάποιος πρωθυπουργός ή πρόεδρος των Σκοπίων δεν χρησιμοποιεί την επίσημη ονομασία; Τίποτε απολύτως,  δεν μπορεί να του κάνει κανείς απολύτως τίποτε. Το πολύ-πολύ να πάνε γονυκλινείς και κλαίγοντας να τον παρακαλέσουν ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς κι ο Βούτσης και να του θυμίσουν το κοινό τους ένδοξο κομμουνιστικό παρελθόν και αγωγή τους.

  Ο απερχόμενός Πρόεδρος των απογόνων του Μεγαλέξαντρου Πενταρόφσκι, που οι ρίζες του φτάνουν στον Παρμενίοσκι,  δήλωσε τρομαγμένος, κρατώντας την αναπνοή και την  σάρισα του, ότι αυτό, η παράκαμψη της επίσημης ονομασίας, θα είναι τραγικό λάθος. «Τριάντα χρόνια τώρα η μεγάλη μας ανησυχία», είπε, «ήταν η ασφάλειά μας» -που  εξασφάλισαν εν τέλει με την ένταξη τους στο ΝΑΤΟ, χάριν των Μακεδονομάχων του Σύριζα. Να μην τα τινάξουν στον αέρα.

   Αυτό ακριβώς,  την ανασφάλεια των Βουργαροαρβανών Μεγαλέξαντρων, εκμεταλλεύθηκε αηθώς και χυδαίως η ελληνική κυβέρνηση της αριστεράς και του εμπόρου μεταχειρισμένων ου μην αλλά και καινουργών αυτοκινήτων Παναγιώτη Καμένου και τους έριξε στο καναβάτσο και δεν τους άφησε να σηκωθούν παρά μόνο όταν οι Σκοπτζιανοί (που γράφει και ο συγγραφέας Πάνος Κουτρουμπούσης) δέχθηκαν με καρδιά βαρειά το Βόρεια για την Μακεδονία, που ήταν η Μακεδονία τους από ανέκαθεν.

    Κανένα Γουδί  δεν λύνει την έφεση πολλών Ελλήνων να ζηλώνουν το κλέος του Ανταλκίδα. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε γι’ αυτούς, ακόμη κι αν θέλουν να μιμηθούν την αυτοχειρία του,  μόνο να προασπίσουμε τον εαυτό μας.

     Τα στοιχεία για τις εκδόσεις του μυθιστορήματος του Μεγαλέξανδρου από τους Έλληνες στις παροικίες μας της Ευρώπης, και όχι βέβαια από τους ανύπαρκτους, στην κυριολεξία, Βουλγάρους των Σκοπίων, από το μνημειώδες έργο του Κ. Θ. Δημαρά, Νεοελληνικός Διαφωτισμός, εκδ. Ερμής. Για το πρώτο μυθιστόρημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το: Αλεξάνδρου του Μακεδόνος Βίος και Πράξεις, ή Αλεξάνδρου Βίος, που μετέφρασα και δεν πρέπει να συγχέεται με την λαϊκή παράφρασή του, (1699;)  Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου (εκδ. Στοχαστής), μπορεί να διαβάσει κανείς και το εξαίρετο βιβλίο του  φιλόσοφου Κώστα Παπαϊωάννου, Η κληρονομιά του Αλεξάνδρου, Εναλλακτικές εκδόσεις.

Κώστας Παπαϊωάννου: Η κληρονομιά του Αλέξανδρου

 *Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης είναι συγγραφέας.  Η μυθιστορηματική του τριλογία: Εκτέλεση, Εκδίκηση, Καθαρμοί,  κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Διευθύνει την σχολή σεμιναρίων Ανοιχτή Τέχνη, στο Σύνταγμα