του Τάκη Θεοδωρόπουλου από την Καθημερινή
Οι Ρωμαιοκαθολικοί σουβλίζουν αμνοερίφια το Πάσχα; Για να είμαι ειλικρινής δεν το ήξερα. Μέχρι προχθές νόμιζα ότι η γενοκτονία της συμπαθούς και φιλικής προς τον άνθρωπο πανίδος ήταν προνόμιο της ιδιοπροσωπίας μας. Φέτος όμως, επειδή το δικό μας Πάσχα συμπίπτει ημερολογιακά με αυτό των Παπικών το έμαθα. Το πληροφορήθηκα από τους εκπροσώπους της αγοράς των κρεοπωλών στους οποίους προσέφεραν δημόσιο βήμα δραστήριοι και έτοιμοι για όλα ρεπόρτερ του ραδιοφώνου. Τηλεόραση δεν βλέπω οπότε αρκούμαι στην ενημέρωση του αρχαϊκού πλέον μέσου. Αυτοί με ενημέρωσαν πως οι τιμές των αμνοεριφίων είναι «τσιμπημένες» φέτος εξαιτίας της σύμπτωσης. Μας πήραν τα αμνοερίφια οι Παπικοί με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί στενότης σφαγίων, η οποία συνεπάγεται και αύξηση της τιμής. Γεγονός που έδωσε την ευκαιρία στην αντιπολίτευση να κηρύξει την πτώχευση του Πάσχα. Ασε πια το μεγάλο θέμα των ημερών, την τιμή του σοκολατένιου αυγού. Είτε το γράφεις με –ύψιλον είτε με –βήτα, το αυγό έχει γίνει απαγορευτικό εξαιτίας της τιμής του κακάο και της σοκολάτας. Αν κάποιος άκουγε ειδήσεις στα ελληνικά αυτές τις ημέρες θα συμπέραινε, ευλόγως, ότι μια κοινωνία που την απασχολεί η τιμή του αμνοεριφίου και του σοκολατένιου αυγού είναι μια κοινωνία που έχει ξεπεράσει τα ουσιαστικά της προβλήματα και την απασχολεί το περίσσευμα, η πολυτέλεια του βίου της. Θα παραγνώριζε όμως τον ψυχολογικό παράγοντα, την κινητήριο δύναμη της κοινωνίας μας, τον παράγοντα του άγχους.
Μεταξύ μας. Το Πάσχα είναι η μεγάλη γιορτή του Ελληνισμού διότι ενεργοποιεί το άγχος. Και τα Χριστούγεννα θα μου πείτε, όμως αυτά περιορίζονται στο άγχος εντός των τειχών. Πού έχεις κλείσει για παραμονή; Κάπου στο κέντρο εννοείται. Κοστίζει κάτι παραπάνω αλλά μου είπαν ότι οι γαρίδες του δεν παίζονται. Το Πάσχα όμως, το Πάσχα πρωταγωνιστεί στην έκκριση αδρεναλίνης. Κατ’ αρχάς ο προορισμός. Πού θα πάμε, πώς θα πάμε, πότε θα φύγουμε, πότε θα γυρίσουμε; Ακόμη κι αν έχεις κατάλυμα εκτός Αθηνών. Ακτοπλοϊκά ή αυτοκίνητο. Εχεις άγχος για να προλάβεις τα Δώδεκα Ευαγγέλια. «Αν δεν ακούσω το Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας, δεν καταλαβαίνω Πάσχα». Αν δεν έχεις κατάλυμα και προκειμένου να γλιτώσεις μια διανυκτέρευση φεύγεις Μεγάλη Παρασκευή, έχεις άγχος για να προλάβεις τα Εγκώμια και την περιφορά του Επιταφίου. Το άγχος κορυφώνεται με το Χριστός Ανέστη και τον πόλεμο των κροτίδων και των βεγγαλικών και ολοκληρώνεται την επομένη γύρω από το σουβλισμένο πτώμα του αθώου αμνού. Εξάντληση και χοληστερίνη. Πώς να μην πιεις κάτι παραπάνω και να τραβήξεις για μετωπική; Οι ρεπόρτερ ξεχνούν την τιμή των αμνοεριφίων και προσγειώνονται στον ρεαλισμό μιας ακόμη τραγωδίας στην άσφαλτο.
Και κάπου εκεί στο βάθος ακούγεται η ηχώ του λόγου των Ευαγγελιστών. Αλήθεια πόσοι από εμάς έχουμε την τύχη να τον ακούσουμε; Δεν μας τον δίδαξαν στο σχολείο. Γιατί άραγε; Γιατί ακόμη και σήμερα δεν διδάσκεται η Καινή Διαθήκη στην εκπαίδευση; Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τι γιορτάζουμε το Πάσχα χωρίς την αφήγηση των Ευαγγελιστών. Και δεν χρειάζεται να είσαι θρησκευόμενος για να σε συγκινήσει η αφήγηση του Θείου ή ακόμη και του Ανθρωπίνου δράματος. Σου είναι απαραίτητο, αν μη τι άλλο, για να σε λυτρώσει από το άγχος των ημερών.
Αν μη τι άλλο, και πέρα από την πίστη ή την αμφισβήτησή της, η γλώσσα των Ευαγγελιστών είναι μια κορυφαία στιγμή της συνέχειας της γλώσσας μας. Κατά συνέπεια της συνέχειας της ελληνικής γλώσσας από την πιο βαθιά αρχαιότητά της έως σήμερα. Οι άγιες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος αναδεικνύουν, αν μη τι άλλο, τη δύναμή της. Το «ω γλυκύ μου έαρ» αγγίζει τη δική μας ευαισθησία. Η ελληνική παράδοση είναι τραγική. Την αγιότητα την συλλαμβάνουμε ως μαρτυρία του τραγικού. Και γι’ αυτό το Πάσχα είναι πιο σημαντική γιορτή από αυτή των Χριστουγέννων.
Θα με ρωτήσετε τι σχέση έχουν όλ’ αυτά με τις τιμές των αμνοεριφίων και το άγχος των υποχρεωτικών διακοπών; Θα σας απαντήσω προσωπικά. Θα μείνω στο σπίτι μου, θα πάω στον Αγιο Χαράλαμπο στο Πεδίον του Αρεως χωρίς κανένα άγχος. Θα ακολουθήσω την περιφορά. Οσο για τις τιμές του αμνοεριφίου, χωρίς παρεξήγηση, ποσώς με ενδιαφέρουν. Απλώς έχω πολλά πράγματα για να αγχωθώ ώστε να μη με ενδιαφέρει. Προτιμώ να απολαύσω τα χωρία των Ευαγγελίων παρά να αγχωθώ σε μποτιλιάρισμα στα διόδια.
