του Λάζαρου Μαύρου
ΒΕΒΑΙΟΝ είναι ότι: Ούτε ίχνος πιθανότητας υπάρχει για ευόδωση των όποιων διαδικασιών «επίλυσης» του Κυπριακού. Ξανά… ματαιότης ματαιοτήτων μοιάζει, σε «προ-τελική ανάλυση», ο επαναδιορισμός της Κολομβιανής κ. Μαρίας Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ ως απεσταλμένης στην Κύπρο του Πορτογάλου Γ.Γρ. του ΟΗΕ κ. Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες. Ομοίως άνευ ελπίδων και ο χαρακτηρισθείς «ελπιδοφόρος» διορισμός του πεπειραμένου στα ευρω-τουρκικά Αυστριακού κ. Γιοχάνες Χαν ως ειδικού απεσταλμένου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της ΕΕ για το Κυπριακό. Εις μάτην και η προχθεσινή ολιγόλεπτη συνάντηση και «συζήτηση στο πόδι» που πρόλαβε ο Κύπριος ΠτΔ Νίκος Φ. Χριστοδουλίδης με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Τ. Ερντογάν στα Τίρανα, κατά την 6η σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στην πρωτεύουσα της Αλβανίας. Εκ προοιμίου φαίνονται «χαμένες από χέρι» και οι όποιες άλλες προσπάθειες ή πρωτοβουλίες και προθυμίες των κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδος. Περί των οποίων, η μόνη υπό τας περιστάσεις προέχουσα ευχή είναι:
– Να κατορθώνουν την αποφυγή νέων πρόσθετων ζημιών σε βάρος του Ελληνισμού, καθώς σύρονται εκουσίως – και χωρίς εισέτι εξεύρεση διεξόδου – στις ράγες τής διαχρονικά αναποτελεσματικής, απ’ αρχής λανθασμένης και επιβλαβούς επί μισό ήδη αιώνα, πολιτικής των ψευδαισθήσεων περί εξεύρεσης «εντίμου» δήθεν συμβιβασμού των ηττημένων από το 1974 με τους Τούρκους κατακτητές.
– Πολιτική η οποία αποδείχθηκε μία διαρκής κατηφόρα διολισθήσεων. Σε αλλεπάλληλα σκαλοπάτια «φέτα-φέτα» διαπραγματευτικής υποταγής στις διαδοχικά αυξανόμενες τουρκικές απαιτήσεις. Εδραιωνομένης συν τω χρόνω ανενόχλητα και μακροημερεύουσας ατιμώρητα τής τουρκικής κατοχής στο διχοτομημένο από την Τουρκία νησί. Η οποία με αταλάντευτη επιμονή απαιτεί την νομιμοποίηση των επί της Κύπρου «τετελεσμένων» της, με ελληνική υπογραφή και με διεθνή αναγνώριση…
ΕΞΑΛΛΟΥ, ούτε μαντείο των Δελφών χρειάζεται, ούτε καφετζούδες ή χαρτορίχτρες για να προβλέψουν τα ήδη πασιφανή και πασίγνωστα. Ηλίου φαεινοτέρα προβάλλει η συντελούμενη επαύξηση της τουρκικής ισχύος. Και ο κατά πολύ υπέρτερος πολλαπλασιασμός της νεο-οθωμανικής αυτοπεποίθησής της. Υπό την 23ετή μονοκρατορία Ερντογάν, η Τουρκία, έχει πια την αίσθηση ότι πέτυχε να εκλαμβάνεται και να της συμπεριφέρονται διεθνώς, ως μίας των σημαντικότερων πλέον υπερδυνάμεων της περιοχής και ευρύτερα.
– ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ατιμώρητος εισβολέας από το 1974. Και διεθνώς ανενόχλητος επί 51 ήδη χρόνια κατακτητής των σκλαβωμένων υπό του Αττίλα βορείων ελληνικών εδαφών της Κύπρου. Επί των οποίων επέβαλε βιαίως την εθνοκάθαρση με μεθόδους δοκιμασμένες κατά την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Θωπευόμενη κιόλας από τις υπερδυνάμεις Ανατολής και Δύσεως η Τουρκία, αποταμίευσε το κυπριακό της επίτευγμα σαν καθοδηγητικό εγχειρίδιο, εγκόλπιο και «μόλα ραφτάδικου» στρατηγικής. Για την περαιτέρω ανάπτυξη και την υπομονετική μεθόδευση τής επεκτατικότητάς της. Με σαφώς και ανυποχωρήτως διακηρυγμένη κιόλας τις νεο-οθωμανικές της επιδιώξεις, μέχρι τα ορεγόμενα από την βουλιμία της «σύνορα της καρδιάς» της. Περίπου, δηλαδή, όλα όσα είχε χάσει εξαιτίας της ήττας και της διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τον Α΄ Παγκ. Πόλεμο 1914-1918…
– ΤΟ ΝΕΟΤΕΡΟ εν εξελίξει τουρκικό επίτευγμα είναι, από τον περασμένο Δεκέμβριο 2024, στην Συρία. Όπου επί 13 χρόνια η Άγκυρα υποκινούσε, υπέθαλπε, εξόπλιζε, χρηματοδοτούσε και καθοδηγούσε τον εκεί εμφύλιο πόλεμο. Αξιοποιώντας τους τζιχαντιστές, οι οποίοι με την τουρκική προέλαση πέτυχαν να ανατρέψουν το καθεστώς Μπασάρ αλ Άσαντ και να επικρατήσουν ως νέοι αφέντες στην Δαμασκό, μ’ επικεφαλής τον Αχμέντ Χουσεΐν αλ Σαράα. Γνωστόν προηγουμένως με το πολεμικό ψευδώνυμο των τζιχαντιστών Αμπού Μωχάμετ αλ Γκολάνι. Καταζητούμενο κι επικηρυγμένο έναντι αμοιβής 10 εκατομμυρίων δολαρίων από τις ΗΠΑ (FBI) ως τρομοκράτη. Τον οποίο, ωστόσο, μόλις την παρελθούσα Τετάρτη 14.5.2025 αίφνης υποδέχθηκε αυτοπροσώπως μετά βαΐων και κλάδων στο σαουδαραβικό παλάτι του πρίγκιπα Μωχάμετ μπιν Σαλμάν ο επισκεπτόμενος το Ριάντ Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Όπου σε απευθείας τηλεδιάσκεψη και με τον Ερντογάν, του επιδαψίλευσε και την άρση των αμερικανικών κυρώσεων σε βάρος της Συρίας.
– ΛΙΓΕΣ μέρες νωρίτερα την τουρκική αυτοπεποίθηση ισχύος πολλαπλασίασε και η απόφαση αυτοδιάλυσης του ένοπλου επί 40 χρόνια κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του ΡΚΚ, μετά από σύσταση για «πολιτικοποίηση του Κουρδικού» που απηύθυνε ο ισοβίως φυλακισμένος από το 1999 στην τουρκική απομόνωση της νησίδος Καλόλημνος (Ιμπραλί), ιστορικός ηγέτης τής (προδομένης από ουκ ολίγους πέριξ) κουρδικής παλιγγενεσίας Αμπντουλάχ Οτζαλάν.
– ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ: Η από πολλών ετών σκοπίμως επαμφοτερίζουσα τακτική του «εκκρεμούς» μεταξύ Ρωσίας – ΗΠΑ που εφαρμόζει ρισκάροντας και ζημιές η Άγκυρα, με μαέστρο τον αναγορευθέντα παλαιότερα υπό του Τραμπ ως «διεθνούς εμβέλειας σκακιστή» Ερντογάν, ο οποίος προσέφερε την Τουρκία ως την φιλικότερη στον Πούτιν της Ρωσίας ΝΑΤΟϊκή χώρα, παρ’ ότι εξοπλίζουσα και την υφιστάμενη από το 2022 ρωσική εισβολή Ουκρανία, κατάφερε να προσθέσει στο θησαυροφυλάκιο της, προχθές Παρασκευή, και την πρώτη παγκόσμια εναγώνιου ενδιαφέροντος δίωρη συνάντηση συνομιλιών Ουκρανών και Ρώσων στο Ντολμά Μπαξέ μέγαρο του Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη…
ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΣΑ τόσα και τέτοια επιτεύγματα και κέρδη έξαψης της σιγουριάς της, για την αποτελεσματικότητα και τα μεγαλεία τής νεο-οθωμανικής στρατηγικής της στην τρέχουσα συγκυρία η Τουρκία, είναι άραγε δυνατόν να διανοηθεί καν την παραμικρή υποχώρησή της στο Κυπριακό;
– Εντοπίζεται πουθενά, τώρα ή στο προβλεπτό μέλλον, οιοσδήποτε παράγοντας ή κατάσταση πραγμάτων ή υπέρτερη δύναμη, ικανή να πείσει με δέλεαρ τα “win-win” ή να εξαναγκάσει την Τουρκία να εγκαταλείψει την από τη δεκαετία του ’50 επεκτατική πολιτική της στην Κύπρο και να συγκατανεύσει σε λύση «μηδέν στρατευμάτων και μηδέν εγγυήσεων» στο Κυπριακό;
– Εντόπισε κανείς ποτέ, έστω και κατ’ ίχνος, την Τουρκία να σέρνεται και γονυπετώς εκλιπαρούσα την βελτίωση των ευρω-τουρκικών σχέσεων πρόθυμη να εκπληρώσει και τις κυπρογενείς υποχρεώσεις της προς την ΕΕ ή να αποδεχθεί το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο θαλάσσης εγκαταλείποντας τις στρατηγικές των «γαλάζιων πατρίδων» στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο;
ΡΑΓΔΑΙΩΣ ρέουσες όλο και επικινδυνότερα παγκοσμίως πολλές διακρατικές σχέσεις, σε εποχή μεγάλων πλέον μεταβολών και ανατροπών. Με αυξανόμενες όλο και χειρότερα τις εστίες πολεμικών συρράξεων που διαμορφώνουν καταστάσεις ομοιάζουσες με προεόρτια ενός Γ΄ Παγκ. Πολέμου. Γι’ αυτό καθίσταται ευκρινέστατα ολοφάνερο το πρώτιστο καθήκον αυτοπροστασίας αμφοτέρων των κρατών μας, Κύπρου και Ελλάδος, ώστε να διέλθουν αβλαβώς το επισφαλές αυτό στάδιο. Καραδοκώντας, καθώς τα πάντα ρει, κάθε ευκαιρία και πιθανώς ευνοϊκότερη συγκυρία, για την απελευθέρωση των σκλαβωμένων από την Τουρκία εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
ΣΥΝΤΑΓΗ παραμένει η ίδια και αναλλοίωτη, «τριάς ομοούσιος»:
(α) Διαρκής και πειστική ενδυνάμωση όλων ανεξαιρέτως των Συντελεστών Εθνικής Ισχύος.
(β) Επιδεξιότερη και εθνωφελέστερη διπλωματική επαγρύπνηση και δράση.
(γ) Σθεναρή, προπάντων, προφύλαξη έναντι οιασδήποτε επανεμφάνισης εθνικών διχασμών και εμφυλίων παθών.
Λάζ.Α.Μαύρος
ΛΕΖΑΝΤΑ:
Παρασκευή 16η Μαΐου 2025 στα Τίρανα της Αλβανίας, στην 6η σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας, «δυό κουβέντες στο πόδι» του Προέδρου της… μη εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Φ. Χριστοδουλίδη με τον αυξανόμενης αυτοπεποίθησης Τούρκο Πρόεδρο, επίδοξο νεο-σουλτάνο ακραιφνώς οθωμανιστή, Ρετζέπ Τ. Ερντογάν, με τη συνδρομή νεαρής μανδηλοφορούσας μεταφράστριας.
