Κύπρος: “Ψυχραιμία, ο Μηχανισμός δεν είναι κακός”

του Άριστου Μιχαηλίδη από το Φιλελεύθερο

Στις αρχές του περασμένου Ιουλίου, πριν από την τραγική ιστορία του Μαρί, τα κόμματα της αντιπολίτευσης διαμαρτύρονταν για την αργοπορία της κυβέρνησης να πάρει μέτρα για την οικονομία και ζητούσαν να οριστεί σύσκεψη όλων για «εθνική συστράτευση» για αντιμετώπιση της κρίσης. Η κυβέρνηση κατηγορούσε τους κινδυνολόγους, αλλά τελικά όρισε μια σύσκεψη. Μια βδομάδα πριν από τη σύσκεψη, συσκέφθηκαν μόνα τους τα κόμματα της συγκυβέρνησης (ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ), με τον Πρόεδρο και ανακοίνωσαν ότι αποφάσισαν πακέτο μέτρων «για τον εξορθολογισμό των δημοσίων οικονομικών». Διερωτηθήκαμε κι εμείς τότε, όπως και πολλοί άλλοι, τι νόημα είχε να καλούνται σε σύσκεψη όλα τα κόμματα, αλλά πριν από αυτήν να αποφασίζουν ξεχωριστά, μόνο τα κόμματα της συγκυβέρνησης. Όπως ήταν αναμενόμενο με τέτοιους χειρισμούς, ξεκίνησε ένας νέος κύκλος αλληλοκατηγοριών και η οικονομία αφέθηκε να πνέει τα λοίσθια. Παρόμοιες καταστάσεις, είτε με τα κόμματα, είτε με τις συντεχνίες, είχαμε πολλές τα τελευταία χρόνια. Χτες ήταν το αποκορύφωμα. Χτες ανακοινώθηκε η υποβολή αίτησης για ένταξη στο Μηχανισμό Σταθερότητας, παρότι ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωνε μέχρι και προχτές ότι «η οικονομία πάει πολύ καλά» και προσπαθούμε να αποφύγουμε το Μηχανισμό. Αλλά, για μια τέτοια απόφαση και προπάντων για τις επιπτώσεις που συνεπάγεται η ένταξη, θα ήταν λογικό ότι ο Πρόεδρος θα ζητούσε, αν όχι την άποψη, τουλάχιστον την πολιτική συμπαράσταση όλων των πολιτικών αρχηγών. Όμως καλεί σύσκεψη για ενημέρωση των αρχηγών, την επομένη της ανακοίνωσης. Για να τους πει προφανώς τι αποφάσισε κι όχι για να τους εμπλέξει στις αποφάσεις και στις συνέπειες τους. Αυτή είναι η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται τόσο σοβαρά κρατικά ζητήματα. Φυσικά, είναι δικές του οι ευθύνες και οι αποφάσεις, αυτός είναι ο Πρόεδρος ας μην το ξεχνούμε, αλλά όταν θα του ασκούν κριτική δεν πρέπει να απαιτεί να μοιράζονται όλοι τις ευθύνες.

Αυτό που απαιτούν οι περιστάσεις, εδώ που φτάσαμε, είναι να έχει συναίσθηση και η κυβέρνηση και οι «κοινωνικοί εταίροι», που εσχάτως αναπαύονται στην πλάνη των πολιτικών υποσχέσεων και σιωπούν, ότι όλα αυτά τα παχιά λόγια που ακούμε τις τελευταίες βδομάδες ότι δήθεν θα πάμε στο Μηχανισμό μόνο για τις τράπεζες, τελείωσαν από τη στιγμή που στείλαμε την αίτηση. Ήδη από χθες βράδυ ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος έδωσε το μήνυμα. Το αίτημα, είπε, έχει ως βασικό άξονα την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών κι από εκεί και πέρα υπάρχουν διάφορα ζητήματα, που θα συζητήσουμε…
Αυτά τα «διάφορα ζητήματα» είναι το μεγάλο μας πρόβλημα, στο τέλος της ημέρας, όπως θα έλεγε κι ο κ. Χριστόφιας. Διότι, η πορεία πλέον είναι προδιαγεγραμμένη και δεν είναι στα χέρια μας, όσες διαβεβαιώσεις κι αν δίνει η κυβέρνηση ότι ο Μηχανισμός δεν είναι κάτι το κακό ή όπως έλεγε ο Πρόεδρος μόλις την Παρασκευή, «κατάντησε να είναι ο Μηχανισμός Στήριξης ένα φόβητρο που δημιουργεί πανικό και δεν πρέπει να δημιουργούμε πανικό στην αγορά»… Τώρα, που θα έρθει η τρόικα να μας εξηγήσει με ποιο τρόπο θα λύσουμε τα δημοσιονομικά προβλήματα μας, εμείς να τους λέμε ότι είναι κινδυνολόγοι κι ότι ο Μηχανισμός δεν είναι φόβητρο.