Διαδρομές των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με το μεγάλο κεφάλαιο
Του Γιάννη Ξένου από την Ρήξη φ. 128
Ο Τάσος Τέλλογλου σε μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στην συνδρομητική ιστοσελίδα Inside Story, με τον τίτλο «Το Κόμμα των πλουσίων», παρουσιάζει εκτενώς και εμπεριστατωμένα γνωστές και άγνωστες στο ευρύτερο κοινό πτυχές της βαθύτατης και πολύμορφης διαπλοκής του Σύριζα με το μεγάλο κεφάλαιο. Σχέση που εξηγεί εν πολλοίς και την ευμενή στάση του τελευταίου προς την «πρώτη φορά Αριστερά», την οποία και ανέχονται ή και στηρίζουν «μέχρι να τελειώσουν τη δουλειά».
Ο Τέλλογλου μας περιγράφει πως, από το μακρινό 2012, Τσίπρας και Παππάς συναντούσαν επιχειρηματίες, ο Παππάς στη σουίτα γωνιακού ξενοδοχείου της πλατείας Συντάγματος και ο Τσίπρας στο σπίτι του Αλ. Φλαμπουράρη. Στις ευρωεκλογές του 2014 η Γιάννα Αγγελοπούλου (που τώρα εγκαταλείπει τη χώρα) τους έφερε σε επαφή με την εταιρεία Teneo. Ιδιοκτήτης της είναι ο επικεφαλής των συμβούλων της Κλίντον, Ντάγκλας Μπαντ. Από εκεί προέκυψαν και οι προσκλήσεις στην Αμερική και η σχέση με τους Κλίντον, που έφτασε ο Μπιλ Κλίντον, το καλοκαίρι του 2015, να μεσολαβεί για περάσει το μνημόνιο 3 και πριν έναν χρόνο να προσκαλέσει τον Τσίπρα για συζήτηση στην Νέα Υόρκη.
Οι επαφές εκείνης της εποχής έφεραν αποτέλεσμα, αφού, παρά την κριτική από το σύνολο του επιχειρηματικού κόσμου και γενικά της αγοράς για το πνιγηρό κλίμα στην οικονομία, μια σειρά μεγαλοεπιχειρηματίων στηρίζουν, με το αζημίωτο, την κυβέρνηση. Είναι πρώτα από όλους οι επιχειρηματίες της ενέργειας. Παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης ότι θα πατάξει το λαθρεμπόριο καυσίμων, η πραγματικότητα είναι ότι οι έλεγχοι μειώθηκαν κατά επτά φορές στη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Ο Παναγιώτης Νικολούδης είναι από τους λίγους υπουργούς που απομακρύνθηκαν λόγω της απροθυμίας του να μειώσει τους ελέγχους.
Η κυβέρνηση ικανοποίησε και ένα πάγιο αίτημα των ενεργοβόρων βιομηχανιών για φθηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα και φυσικό αέριο. Ο όμιλος Μυτιληναίου πέτυχε, στις αρχές Οκτωβρίου, να αγοράζει ρεύμα για το αλουμίνιο σε πολύ χαμηλότερη τιμή από ό,τι στο παρελθόν – σε τιμές που φθάνουν μόλις το 50% των υπόλοιπων βιομηχανιών και που αυξάνουν αντίστοιχα την τιμή του ρεύματος για τους καταναλωτές. Στην επίτευξη της συμφωνίας σημαντικό ρόλο έπαιξε ο «αριστερός αντάρτης» της κυβέρνησης, Πάνος Σκουρλέτης. Τώρα, ανάλογη ρύθμιση επιδιώκουν και οι υπόλοιπες ενεργοβόρες βιομηχανίες
Εξαιρετικές είναι οι σχέσεις της κυβέρνησης και με τον ΣΕΒ. Ο πρόεδρός του, Θ. Φέσσας, έφτασε να υποστηρίξει την πρόταση του Τσίπρα για αύξηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, με τη δικαιολογία ότι διαφορετικά δεν θα έκλεινε η διαπραγμάτευση. Ο Φέσσας δεν είπε αυτό που πραγματικά πιστεύει, ότι δηλαδή η κυβέρνηση Τσίπρα είναι η μόνη που μπορεί να περάσει μη δημοφιλή μέτρα στα εργασιακά, όπως οι ομαδικές απολύσεις και με τις ενδείξεις που έχουμε από την “διαπραγμάτευση” της υπουργού Αχτσίογλου, οι ομαδικές απολύσεις θα περάσουν για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.
Αλλά και οι εφοπλιστές πίνουν νερό στην υγεία της κυβέρνησης. Διαχρονικός συνομιλητής τους είναι ο, προερχόμενος από εφοπλιστική οικογένεια, Γιώργος Σταθάκης. Στη δεύτερη αξιολόγηση η τρόικα πιέζει να μπει θέμα φορολόγησης των εφοπλιστών, αλλά η κυβέρνηση αντιστέκεται σθεναρά και σίγουρα περισσότερο αποτελεσματικά από ό,τι για τις επικουρικές συντάξεις και παρότι η αξιολόγηση “κλέινει”, θέμα φορολόγησης εφοπλιστών δεν φαίνεται να υπάρχει. Ο Τέλογλου αποκαλύπτει ότι μέλος του προεδρείου των εφοπλιστών του είπε για την κυβέρνηση: «Κάνουν ό,τι τους λέμε… είναι η καλύτερη κυβέρνηση που είχαμε μέχρι τώρα». Στο ίδιο μήκος κύματος και σύμβουλος του Σταθάκη για τα φορολογικά των εφοπλιστών, ο οποίος του εξήγησε ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι «να πληρώνουν οι μικροί και οι μεσαίοι, και οι μεγάλοι να τοποθετούν τα χρήματά τους στη χώρα»! Για τους εφοπλιστές και ο Πάνος Καμμένος κόπτεται αφού έφτασε από το βήμα της Βουλής να ζητήσει το Κέντρο Φορολογούμενων Μεγάλου Πλούτου να σταματήσει να διενεργεί συστηματικά ελέγχους σε εφοπλιστές.
Μεγάλη εκτίμηση στην κυβέρνηση τρέφουν και οι μεγαλοκατασκευαστές. Γράφει ο Τέλογλου: «Οι εκπρόσωποι των κατασκευαστών, ιδιαίτερα των τριών μεγάλων εταιρειών «Άκτωρ», «Τέρνα» και «JP Άβαξ», είχαν ζητήσει από την κυβέρνηση Σαμαρά να τους προφυλάξει από τυχόν ποινικές ευθύνες στα λεγόμενα συρρέοντα αδικήματα (όπως είναι οι πράξεις δωροδοκίας ή απιστίας που θα μπορούσαν να συμπεριλαμβάνονται σε μια χρόνια αντιανταγωνιστική πρακτική), στην περίπτωση που προέκυπταν από τις εναρμονισμένες πρακτικές του καρτέλ για το οποίο κατηγορούνται. Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν ενέδωσε.
Τον Μάιο του 2016, οι υπουργοί Ν. Παρασκευόπουλος, Γ. Σταθάκης και Ευ. Τσακαλώτος έφεραν διάταξη που ικανοποιούσε πλήρως τις απαιτήσεις τους. Μετά από αντιδράσεις της αντιπολίτευσης η διάταξη επαναδιατυπώθηκε και, αντί ποινικής ασυλίας, καθιερώθηκε οι κατασκευαστικές να πληρώσουν το πρόστιμο. Αρχές του Οκτωβρίου 2016 οι κατασκευαστές επανέφεραν το θέμα της ασυλίας και πιέζουν και τη ΝΔ για να πετύχουν την ποινική ασυλία. Μετά από αυτά γίνεται ξεκάθαρο γιατί ο Μπόμπολας αποφάσισε να αφήσει το Mega να πεθάνει και γιατί η δημοσιογραφική του ναυαρχίδα, το Έθνος, στηρίζει την κυβέρνηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συμπάθειες ακόμα και στον χώρο των τραπεζών, παρότι μετά τη «διαπραγμάτευση» του πρώτου εξαμήνου του 2015 οι ελληνικές τράπεζες κόντεψαν να διαλυθούν και μετά την ανακεφαλαιοποίηση διά χειρός Σύριζα αφελληνίστηκαν. Ο Μιχάλης Σάλλας, στην προσπάθειά του να μη χάσει ολότελα τον έλεγχο της Πειραιώς από τον μεγαλοεπενδυτή Πόλσον, συζητά με τον Νίκο Παππά για τον νέο επικεφαλής της MIG (σ.σ. που ανήκει στον όμιλο Πειραιώς). Για να μην πούμε τίποτα για την Τράπεζα Αττικής, που η κυβέρνηση έλυνε και έδενε μέχρι που αποκαλύφθηκε ο πακτωλός δανείων που είχε λάβει, χωρίς εγγυήσεις, ο Καλογρίτσας.
Η κυβέρνηση Σύριζα είναι απολύτως ταυτισμένη με το μεγάλο κεφάλαιο! Γι’ αυτό άλλωστε έχει θέσει υπό διωγμό τους ελευθέρους επαγγελματίες και τις μικρές επιχειρήσεις.
