Η αγριότητα της Ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Όπως κάθε προηγούμενο έχει ξεπεράσει και η γελοιότητα των διεθνών μέσων ενημέρωσης, που ελέγχονται ασφυκτικά από τα απανταχού ισραηλινά λόμπι, που επιμένουν ότι η στυγνή δολοφονία βρεφών γίνονται στο πλαίσιο της αυτοπροστασίας του ισραηλινού κράτους.
Όλα αυτά δεν πείθουν κανέναν, και δημιουργούν πολύ σοβαρό προηγούμενο μίσους στην περιοχή, που στο μέλλον θα θέσει υπό αίρεση την ίδια την ύπαρξη του ισραηλινού κράτους. Διότι, όταν οι ισραηλινοί διαπράττουν τέτοια εγκλήματα φροντίζουν για τη χειρότερη εκδίκηση, και εν τέλει δημιουργούν τις χειρότερες δυνατές συνθήκες για να επιβιώσουν μέσα σ’ ένα περιβάλλον που ούτως ή άλλως είναι απομονωμένοι.
Δεύτερον, η παράλογη εγκληματκή επιθετικότητα των Σιωνιστών δημιουργεί σήμερα ακραίους, παγκόσμιους κινδύνους. Διότι έχουν διολισθήσει στη λογική της απόλυτης έντασης, όπου για να συντηρηθεί το κράτος-τρομοκράτης έχει ανάγκη διαρκώς από την κιμαδομηχανή της βαρβαρότητας να λειτουργεί: Εξολόθρευση των Παλαιστινίων, διάλυση της Συρίας, πόλεμος με το Ιράν –και εν τέλει ένας τέταρτος, «τελικός» Παγκόσμιος Πόλεμος μεταξύ Δύσης και Αραβικού Κόσμου. Εκεί οδηγεί αναπόφευκτα η ισραηλινή ρεβανσιστική ατζέντα. Και τούτο το έχουν καταλάβει ακόμα και οι καουμπόηδες Αμερικάνοι, που –άκουσον, άκουσον– προσπαθούν εν μέρει να τους συγκρατήσουν (αφήνοντας σε αντάλλαγμα να ξεσπάσουν στη Γάζα, ίσως) για να μην τους σύρουν σ’ ένα μονοπάτι που οδηγεί στην ολική έκλειψη της διεθνούς ειρήνης.
Γι’ αυτό και, πέραν της ανθρωπιστικής ύβρεως, το έγκλημα στην Γάζα αποτελεί έγκλημα εναντίον όλης της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρξει άμεση διεθνής παρέμβαση για να σταματήσει. Κι αν τα ισχυρά κράτη του πλανήτη, οι ΗΠΑ και οι χώρες της ΕΕ έχουν δεμένα τα χέρια τους από την ισχύ του ισραηλινού λόμπι, τότε θα πρέπει να κινητοποιηθούν μόνοι τους οι λαοί, μαζί με όσους τολμηρούς, για να συρρεύσουν στη Γάζα και να σταματήσουν το νέο ολοκαύτωμα των σιωναζί.
Στην Ελλάδα, άμεση πρέπει να είναι η πίεση προς τους Ισραηλινούς με κάθε μέσο. Να μποϋκοτάρουμε τα ισραηλινά προϊόντα, και να συμμετάσχουμε σε μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Να πείσουμε όλα τα κόμματα να τοποθετηθούν. Διότι, μεταξύ όλων των άλλων, τίθεται και ζήτημα δικής μας εθνικής ασφάλειας, καθώς, προφανώς, σε μια περίπτωση γενικευμένης ανάφλεξης της ευρύτερης περιοχής, η ταλαιπωρημένη Ελλάδα θα καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα –ενώ μέσα στον γενικευμένο πανικό, η Άγκυρα θα βρεί ευκαιρία να μεγιστοποιήσει την επιρροή της επάνω μας.
Για άλλη μια φορά, έτσι, η δική μας επιβίωση κρίνεται από τον αγώνα όλων για την Ελευθερία και τη Δικαιοσύνη.
Υ.Γ. Μόλις προχθές βγήκε ο Ερντογάν και έχυσε κροκοδείλια δάκρυα για τη Γάζα. Την ίδια στιγμή που κάνει τα ίδια στους Κούρδους, που ζητάει την επαναφορά της θανατικής ποινής για να εκτελεί όποιον αγωνιστή πέφτει στα χέρια του. Ό,τι και να λέει ο Τούρκος φιλόδοξος ιμπεριαλιστής, ο κόσμος το ‘χει καταλάβει. Η σύγκρουση Τουρκίας-Ισραήλ είναι σύγκρουση δύο επιθετικών κρατών για τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής, και όχι μια σύγκρουση για την ισότητα και την ελευθερία μεταξύ των λαών της.
1 ΣΧΟΛΙΟ
Το μόνο θέμα που με έβαζε σε σκέψεις πολύ πριν
διαβάσω το άρθρο (και στον ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχεί η άποψη της άνευ όρων συμπαράστασης στους Παλαιστίνιους!), είναι το Παλαιστινιακό και η στάση μας σε αυτό.
Είμαι φίλος των Παλαιστινίων και έχω απόλυτη συναίσθηση ότι είναι ο πιο αδικημένος λαός του κόσμου. Από την άλλη, είμαι πιστός σε αυτό, που και σε άλλα κείμενα χαρακτήριζα ΄΄ ρεαλιστική προσέγγιση ΄΄ των γεγονότων. Η Ελλάδα έχει ένα μείζον πρόβλημα ασφάλειας με την Τουρκία, πρόβλημα που πλέον με την κρίση καθίσταται μη διαχειρίσιμο (στην κρίση του Μαρτίου του 87, Ελλάδα/Κύπρος είχαν ΑΕΠ περίπου ίσο με το 60% του τουρκικού, τώρα οδεύουμε στο 30% ! ). Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να επιλέξει μεταξύ ειλικρινούς ΄΄ ειρήνης που σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση και πολέμου που σημαίνει συντριβή ΄΄ , πράγματι όπως σημείωνε ο Κονδύλης το δίλημμα που αντιμετωπίζουμε είναι αντικειμενικά τρομακτικό και ψυχολογικά αφόρητο! Υπάρχει όμως και ο τρίτος δρόμος
του Ψυχρού πολέμου ή της Θερμής ειρήνης! Η Ελλάδα πρέπει να επιδιώξει την ταχεία αναγέννηση της και την συγκρότηση συμμαχιών, ΕΕ, Ρωσία, Βαλκάνια, Μ.Ανατολή που θα της επιτρέψουν να συνεχίσει την αντιπαράθεση με την Τουρκία αναμένοντας ΄΄ καλύτερες ημέρες ΄΄! Και εδώ είναι το μέγα ζήτημα! Οι Άραβες, παραδοσιακοί μας φίλοι, προσεγγίστηκαν από την νέα πολιτική Ερντογάν/ Νταβούτογλου, που με την χρησιμοποίηση του Ισλάμ και των (δημοφιλέστατων στον μουσουλμανικό κόσμο!) ΄΄ τσαμπουκάδων ΄΄ με το Ισραήλ πέτυχαν διάνα! Έτσι ξαφνικά, έχουμε πρόβλημα με (μετα)κανταφική Λιβύη, Αίγυπτο για την ΑΟΖ, με Άσαντ με την αναγνώριση της ΄΄Μακεδονίας ΄΄ ( ο οποίος ξέχασε την ελληνική φιλία σε μια νύχτα για να τα βρει με την Τουρκία, η οποία διπρόσωπη όπως πάντα του έμπηξε το μαχαίρι στην πλάτη στην συνέχεια!). Ταυτόχρονα η Κύπρος έχει παρόμοια προβλήματα με Αίγυπτο, Λίβανο, Συρία! Είναι φανερό πως πέρα από την ιδιοτέλεια των χωρών αυτών, το μακρύ χέρι της τουρκικής διπλωματίας έκανε το θαύμα του!
Η Τουρκία, είναι σίγουρα πιο επιθυμητός σύμμαχος από την Ελλάδα για τους Άραβες, λόγω μεγέθους, αποφασιστικότητας να αντιπαρατεθεί με το Ισραήλ, θρησκείας/πολιτισμού! Τι μπορεί να κάνει η καταρρέουσα Ελλάδα για να αλλάξει αυτήν την εικόνα; Προφανώς τίποτα! Θα επιλέξει ότι έμεινε για να αποκαταστήσει την ισορροπία δυνάμεων (στο βαθμό του δυνατού!) και ευτυχώς για εμάς έμεινε το …..Ισραήλ με τις τεράστιες δυνατότητές του και την σύμπτωση συμφερόντων μαζί μας και στο ενεργειακό πεδίο! Το Ισραήλ τόσο στρατιωτικά όσο και διπλωματικά μπορεί να αποδειχθεί πολυτιμότατος σύμμαχος καθεαυτό αλλά και να βοηθήσει στην οικοδόμηση συμμαχιών που θα αντιπαραβάλουμε στην Τουρκία.
Πρόκειται για επιλογή που πρέπει να εφαρμοστεί λελογισμένα ώστε να μην διαρραγούν οι σχέσεις μας με τον Αραβικό κόσμο και να μην ταυτιστούμε με τις ακραίες συμπεριφορές των Ισραηλινών. Πιθανότατα, θα μας προσφέρει μεγάλες δυνατότητες διαμεσολάβησης και στο μεσανατολικό. Σε κάθε περίπτωση, σκέφτομαι πως ακολουθώντας τις συμβουλές του Θουκυδίδη, πρέπει να επιλέξουμε ψυχρά με βάση το εθνικό συμφέρον και όχι συναισθηματικά! Ζούμε σε έναν σκληρό κόσμο και την στροφή την έκαναν πρώτοι οι Άραβες, αν δεν προσαρμοστούμε ……χαθήκαμε!
Φυσικά, ακόμη και εγώ που γράφω αυτά που γράφω, έγινα μαλλιά κουβάρια με κάτι Εβραίους, αποφασισμένους να δικαιολογούν με κάθε τρόπο τις άθλιες συμπεριφορές του Ισραήλ!