Η Κίνηση Πολιτών ΑΡΔΗΝ καταγγέλλει το πρωτοφανές φορολογικό νομοσχέδιο το οποίο η κατοχική κυβέρνηση έχει ενσωματώσει στο κατατεθέν πολυνομοσχέδιο.
Η ληστεία των ανέργων, των φτωχών, των νέων και των συνταξιούχων, η οποία διαπράττεται με το νομοσχέδιο αυτό, δεν έχει ιστορικό προηγούμενο παγκοσμίως. Οι αυξήσεις των φόρων είναι ανήκουστες: έως και 700% (!) στα χαμηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια. Οι αυξήσεις αυτές προκύπτουν με την κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών, τη μείωση του αφορολόγητου ορίου και την άνοδο των φορολογικών συντελεστών. Από την άλλη, παρέχεται φορολογική ασυλία στα μεγαλύτερα εισοδήματα, ενώ καμία μέριμνα δεν υπάρχει για την ουσιαστική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Αντίθετα, σε μία κίνηση, που έχει ιδιαίτερη συμβολική σημασία, φορολογούνται βαρύτερα οι έχοντες παιδιά!
Μόνο μια κατοχική κυβέρνηση, όπως είναι η κυβέρνηση Παπανδρέου–Βενιζέλου, μπορεί και έχει το θράσος να προωθεί ένα τέτοιο νομοσχέδιο.
Το σχέδιο είναι απλό: Αυτή τη στιγμή, μέσω της χρεοκοπίας, επιχειρείται η εξ ολοκλήρου αποικιοποίηση της χώρας από το γερμανικό –κυρίως– κεφάλαιο. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση πρέπει να συμπιέσει μισθούς και συντάξεις, να εκποιήσει τον δημόσιο πλούτο, και ταυτόχρονα να εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα, ώστε να είναι σε θέση να πληρώνει τις δόσεις και του τόκους των δανείων. Γι’ αυτό και δίνεται εξαιρετικό βάρος στη φορολογία: γιατί ένα κατεχόμενο, διαλυμένο κράτος δεν μπορεί από πουθενά αλλού να βρει έσοδα παρά μόνο ληστεύοντας το λαϊκό εισόδημα – όπως ακριβώς δηλαδή γινόταν και επί τουρκοκρατίας!
Μέσα από αυτόν τον σχεδιασμό, ξεπροβάλλει ένα νέο μοντέλο κράτους, το «κράτος των ξένων επενδυτών και των τραπεζών», που στρέφεται με κάθε μέσο ενάντια στον ελληνικό λαό και υπονομεύει την ύπαρξη και το μέλλον του. Αυτά είναι τα σχέδια των «Τσολάκογλου» Παπανδρέου – Βενιζέλου και του Γερμανού ηγεμόνα. Ο στόχος είναι, η μετανάστευση όσων μπορούν, η πλήρης εξαθλίωση των υπολοίπων, η πλήρης οικονομική και κοινωνική αποσύνθεση.
Αυτά τα σχέδια εμείς, ο ελληνικός λαός, έχουμε καθήκον να γκρεμίσουμε, ως πρωταρχική προϋπόθεση για την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Να υποστηρίξουμε άμεσα τις καταλήψεις και τους αγώνες των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα
Να σταματήσουμε το πολυνομοσχέδιο με κάθε πρόσφορο μέσο.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011, ΗΜΕΡΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011
ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ, ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος: ή εμείς ή αυτοί!
Κινήση πολιτών Άρδην
http://ardinkp.gr/
ardinkp@gmail.com
21 ΣΧΟΛΙΑ
Ορθότατο ερώτημα!
Ή ΑΥΤΟΙ (οι εξυπνάκηδες του δημοσίου και των δήμων) Ή ΕΜΕΙΣ (δηλ. οι υπόλοιποι, τα κορόιδα που πληρώνουν και δε μιλάνε)!
http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4664428
“…Ετσι και πληρώνονται κανονικά και δεν εργάζονται, αφού με πρόσχημα τις καταλήψεις δεν γίνεται αποκομιδή των σκουπιδιών…”
Σωκράτη ή ζεις σε άλλη χώρα, ή δεν έχεις καταλάβει που ζεις. Πλέον, η αντιπαράθεση δεν πραγματοποιείται στη βάση του γνωστού σκυλοκαυγά που εξέθρεψε γενεές και γενεές μεταξύ των του δημοσίου και των του ιδιωτικού.
Η αντιπαράθεση αφορά στην επιβίωση ολάκερης της ελληνικής πολιτείας. Από τη μία είναι οι δυνάμεις της αποικιοποίησης, που αποζητούν την κατεδάφιση του κράτους και την υποδούλωση της χώρας, και από την άλλη είναι διάφορα ασκέρια που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να αντισταθούν. Σημασία έχει όμως, ότι η επιβίωση της ελληνικής πολιτείας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να διάγει ο λαός εν ελευθερία.
Εσύ αυτό δεν μπορείς να το κατανοήσεις, και γι’ αυτό αντιμετωπίζεις τη συζήση μ’ έναν συντεχνιασμό απ’ την ανάποδη, του τύπου «πόσα παίρνουν αυτοί – πόσα παίρνουμε εμείς». Αυτή η συζήτηση, όμως, έχει προ πολλού εξαντληθεί…
Όσο και αν φαίνεται απίθανο να κάνεις έναν δημόσιο τομέα σαν αυτόν της Ελλάδας να δουλέψει αποδοτικά, είναι ακόμα πιο απίθανο να φτιάξεις μια αστική τάξη εκεί που δεν υπάρχει. Βαρέθηκα να ακούω τα ίδια και τα ίδια για τους υγιείς ιδιώτες και το νοσηρό δημόσιο, τη στιγμή που αυτό που παίζεται είναι η παράδοση εθνικών πλοπαραγωγικών πηγών, που μέχρι τώρα διαχειρίζεται το δημόσιο (με τον όποιο αντιπαραγωγικό αν θέλετε τρόπο) στα κοράκια που χειροκροτούσαν τον Παπανδρέου στο Βερολίνο. Βαρέθηκα να βλέπω να αναπαράγονται οι κλάψες κρατικοδίαιτων “επιχειρηματιών”, που λεηλατούν το δημόσιο χρήμα για δεκαετίες (Μπόμπολας, Κόκκαλης, Λαμπράκης και τόσοι άλλοι σε έναν ανοιχτό κατάλογο), όλους αυτούς που προσβλέπουν σε ένα άλλο δημόσιο (Γερμανικό; Τουρκικό;) να βάζουν σαν ανθρώπινη ασπίδα ανάμεσα στον εαυτό τους και το κακό που έρχεται τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα. Αν τα κοπρόσκυλα της δημοσιογραφίας του Συγκροτήματος καταγγέλλουν τους “προνομιούχους” σκουπιδιάρηδες, δεν έχουν παρά να διεκδικήσουν μια θέση ανάμεσα τους ώστε να νέμονται και αυτοί αντίστοιχα προνόμια. Δεν μπορεί, κάτι θα ξέρουν κι αυτοί από σκουπίδια
Συμφωνώ με το Γιώργο ο σκυλοκαυγάς μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου δεν έχει πια καμμία ουσία: Στην Ελλάδα υγιής ιδιωτικός τομέας δεν υπάρχει (οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες που το σύστημα του Δημοσίου εξέθρεξε για να το βοηθούν στη νομή της εξουσίας είναι κι αυτοί μέρος του ευρύτερου δημόσιου τομέα). Όσον αφορά το δημόσιο το ίδιο είναι ένα σάπιο, εκβιαστικό οικοδόμημα ένα απόστημα της νεοελληνικής κουλτούρας που τρώει τα σωθικά μας.
Παιδιά καταλαβαίνω τα ταμπού σας να αφήσουμε άθιχτο το δημόσιο τομέα. Με αυτά μεγάλωσα κι εγώ αλλά δυστυχώς η απλή λογική άλλα υπαγορεύει. Νομίζω ότι το να ΄χω την ελευθερία να διαλέξω εγώ ποιός θα μαζέψει τα σκουπίδια μου, να τον πληρώνω όσο θέλω κι όσο έχω και κυρίως για όσο δουλεύει είναι αυτονόητο και προφανέστατα προτιμότερο από το στρεβλωμένο σύστημα που μας έχει επιβληθεί ως δήθεν δίκαιο και φυσιολογικό. Αλλά αυτή ακριβώς η στρέβλωση των προφανών είναι που μας έφερε μέχρι εδώ κι από ότι φαίνεται μας τραβάει και στην άβυσσο ή τη χωματερή της ιστορίας.
Τελειώνοντας αγαπητέ Θανάση αν εσύ κουράστηκες να ακούς θεωρίες το ίδιο έπαθα κι εγώ. Επιπλέον, κουράστηκα να προσπαθώ να κατευνάσω τη μπόχα από τα σκουπίδια έξω από την πόρτα μου και να δουλεύω τρεις δουλειές του ποδαριού για να μπορώ να πληρώνω το σκουπιδιάρη που κάθεται και να εξασφαλίσω και τα απαραίτητα προς το ζειν για την οικογένεια.
Αλήθεια κουράστηκα και κανένα ευφυολόγημα σοσιαλισμού και βαρβαρότητας από το ένοχο παρελθόν του νεοελληνικού δημοσίου πλέον δεν μπορεί να με ξεκουράσει, παρηγορήσει ή πείσει….
Ή αυτοί ή εμείς λοιπόν….
Σωκράτη, δεν ξέρω αν σε ανακούφιζε περισσότερο να δουλέυεις τρείς δουλειές του ποδαριού για να πληρώσεις τον Δήμο που θα πληρώσει την ιδιωτική εταιρία για την αποκομιδή, κι αν δεν έχεις, να βρωμάνε πάλι τα σκουπίδια ΜΕΣΑ από την πόρτα σου. Γιατί ο ιδιώτης (σε παραπέμπω στην ιστορία της Κερατέας) δεν στήνει επιχείρηση για να σώσει την ψυχή του, ούτε θα τα βγάλει μόνο με το να χρησιμοποιεί μαύρη εργασία. Δεν υπερασπίζομαι κανένα κοπρόσκυλο, και τέτοια υπάρχουν πολλά και στην καθαριότητα και παντού, κι αν έχεις παρακολουθήσει τις ατομικές ή συλλογικές πορείες πολλών από εδώ μέσα θα ξέρεις ότι έχουμε αλεργία στην (πράσινη συνήθως) αργομισθία. Κανένα ταμπού λοιπόν για τον δημόσιο τομέα. Από κει και πέρα όμως: όταν το”αυτοί ή εμείς” διατυπώνεται με όρους Πρετεντέρη, όταν αυτοί που έθρεψαν το τέρας (όχι του δημοσίου τομέα γενικά, αλλά των συμπεριφορών και των σχέσεων που χαρακτηρίζουν το δημόσιο της μεταπολιτευτικής Ελλάδας) κάνουν σαν τον Κρόνο που κυνηγάει να καταβροχθίσει το σπλάχνο του, και όταν τέλος άνθρωποι που δουλέυουν τρείς δουλειές του ποδαριού και δεν αναρωτιούνται ποιανού δάχτυλο δείχνει τον υποτιθέμενο στόχο, τότε αναρωτιέμαι αλήθεια ποιοί είμαστε “εμείς”
Αγαπητέ Θανάση,
Για μένα το Δημόσιο και οι Δήμοι έχουν απαξιωθεί πλήρως και σαν άμεσοι εργοδότες ατόμων αλλά και σαν εργοδότες για υπεργολάβους. Αν ένας δήμος ή το δημόσιο θέλει να διατηρεί μια επιχείρηση αποκομιδής απορριμάτων και εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος θέλετε να πληρώνετε αυτούς για καθαριότητα παρότι αντιπαραγωγικοί μόνο και μόνο επειδή είναι δημόσιοι και τάχα νοιάζονται για το κοινό καλό δικαίωμα σας αναφαίρετο και σεβαστό.
Θεωρώ όμως απαρέγκλιτο και αναφαίρετο δικό μου δικαίωμα εκείνο της επιλογής. Για μένα τη μεγαλύτερη σημασία έχει η υγεία των παιδιών μου και της οικογένειάς μου και θέλω να έχω ένα τρόπο: α) να μην πληρώνω ανθρώπους που δεν μου/μας προσφέρουν τίποτα για να εξοικονομώ χρήματα να εξυπηρετώ τις ανάγκες της οικογένειάς μου, β) τα παιδιά μου να κυκλοφορούν σε ένα υποφερτό τουλάχιστον από πλευράς υγιεινής αστικό περιβάλλον.
Βλέπεις εγώ έφαγα τη ζωή μου και κατέστρεψα την υγεία μου για την οικογένειά μου και θεωρώ ανήθικο, απάνθρωπο, άδικο κι αντιδημοκρατικό να πληρώνω άχρηστους που με τον ιδρώτα μου τα πίνουν στην υγεία των κορόιδων με τους πρετεντέρηδες και λοιπά ρεμάλια δημοσιογραφίσκους του Μέγκα και της ΕΡΤ, πολιτικάντηδες και δημαρχαίους, συνδικάλες, φοιτητοπατέρες, εργολάβους του δημοσίου κλπ. “αφρόκρεμα”.
Αυτά όσον αφορά τα σκουπίδια και ελπίζω τώρα να καταλαβαίνεις αν κατατάσσομαι στο “εμείς που τα φάγαμε μαζί” ή στους Εμείς στους οποίους αναφέρεται το άρθρο.
Όσον αφορά το γενικότερο θέμα της δημοσιοϋπαλληλίας, όπως έχει αναφερθεί κι αλλού στον ιστότοπο τούτο νομίζω ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για ένα δημοψήφισμα σχετικά με την άρση της μονιμότητας των ΔΥ. Προσωπικά είμαι έτοιμος να δεχτώ ότι αποφασίσει ο λαός επί του θέματος, ακόμα κι αν διαφωνώ, κι ελπίζω το ίδιο και για εσέ. Αλλά ήρθε ώρα να μιλήσει αυτός ο λαός, ο δύσμοιρος και ταλαιπωρημένος. Και πρέπει να του επιτραπεί να εκφρασθεί για ένα τόσο σημαντικό θέμα, καθολικά, καθαρά και μέσω της μυστικής ψήφου του.
Αυτά και να είσαι καλά.
Νόμιζα πως την Ελλάδα την κυβερνάει ο Παπανδρέου κι όχι οι συντεχνίες τις οποίες αντιπολιτεύεται σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο καταλαμβάνοντας την Πλατεία Συντάγματος με σύνθημα: Ούστ. Λάθος μου, ε;
Νάμαστε όλοι καλά (κι αυτοί καλύτερα).
Αν και ειλικρινά δεν κατανοώ το συλλογισμό σου στο ερώτημα ποιός κυβερνά την Ελλάδα τουλάχιστον σήμερα, η προφανής απάντηση που δίνει κάθε εύλογος άνθρωπος, πιστεύω, είναι η τρόικα κι αυτό λόγω του χρέους που συσσωρεύθηκε εξυπηρετώντας το πελατολόγιο συμφερόντων και συντεχνιών του Δημοσίου.
Από εκεί και πέρα και δεδομένου ότι η τρόικα στραγγίζει και απομυζά την Ελλάδα με επιχείρημα την εξυπηρέτηση του χρέους, οι συντεχνίες του Δημοσίου και των δήμων επιχειρούν εκβιάζοντας, απειλώντας, υπονομεύοντας, εξαπατώντας και με όποιον άλλον τρόπο μπορούν να ελαχιστοποιήσουν το κόστος για την κάστα τους παρά το ότι αυτή είναι υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση. Σε αυτό τους το εγχείρημα προσωπικά βλέπω ότι επιτυγχάνουν εφόσον όχι μόνο βρίσκουν σύμμαχο το ΓΑΠ, τους υπουργούς, τη Βουλή, τα κόμματα και όλον το γνωστό κι αναμενόμενο συρφετό, αλλά κι αφελείς που πιστεύουν ότι οι αγώνες που κάνουν οι προνομιούχες κάστες των ΔΥ-κηφήνων είναι σοσιαλισμός και κοινωνικοί αγώνες. Κι έτσι αυτοί ζούνε καλά. Όσο για εμάς τους άλλους πιστεύω ξέρεις τι γίνεται….
Σωκράτη,
Η λογική σου όπως και η λογική πολλών άλλων είναι:
Πονάει κεφάλι κόψει κεφάλι.
Επειδή οι δημόσιες υπηρεσίες είναι παρασιτικές – αντιπαραγωγικές οφείλεις να δημιουργήσεις τους μηχανισμούς ελέγχου και διοίκησης που θα τις κάνουν παραγωγικές. Όχι να θέλεις να καταργήσεις την παροχή δημοσίων αγαθών και να την αντικαταστήσεις με εργολαβικές συμβάσεις σαν αυτές που κάνει η μαφία στη Νάπολη για την αποκομοδή των σκουπιδιών ή σαν αυτές που κάνει ο Άκτορας στα δημόσια έργα κτλ. κτλ.
Κι όσο για τις τρεις δουλειές που κάνεις του ποδαριού μάλιστα, φαντάζομαι θα γουστάρεις που σου καταργούν τώρα τις συλλογικές συμβάσεις του ιδιωτικού τομέα. Βλέπεις και γι΄ αυτό οι κακοί δημόσιοι υπάλληλοι φταίνε…
Αλλά συνήθως αυτοί που, σήμερα, έχουν τέτοιες απόψεις κάπου είναι βολεμένοι ή από κάπου τρώνε.
Μπάμπης
εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα
Αγαπητέ Μπάμπη,
Το κεφάλι δεν πονάει απλώς αλλά έχει πλέον σαπίσει, έχει γίνει γάγγραινα που θέτει σε κίνδυνο και το υπόλοιπο σώμα. Γι’αυτό πρέπει κατά τη γνώμη μου να αποκοπεί. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με απόφαση του Ελληνικού Λαού μέσω δημοψηφίσματος. Αν πάλι το δημοψήφισμα βγάλει ότι θέλουμε να κρατήσουμε μόνιμους τους ΔΥ εγώ θα πάω πάσο. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να κληθεί ο λαός να αποφασίσει.
Πέραν αυτού η πρότασή σου για “μηχανισμούς ελέγχου και διοίκησης” είναι να πάρουμε κι άλλους περισσότερους ΔΥ για να ελέγχουν κι επιτηρούν τους ήδη υπάρχοντες. Μια από τα ίδια δηλ.
Όσον αφορά τις συλλογικές συμβάσεις (που ούτως ή άλλως είναι ήδη κουρελόχαρτα στον ιδιωτικό τομέα όπως θα γνωρίζεις) δυστυχώς πάλι η δημοσιοϋπαλληλία φταίει. Για χάρη της, για τη δική της καλοπέραση οι πολιτικάντηδες κι οι συνδικάλες με τους οποίους συναλλάσσεται μας βύθισαν στα χρέη και στα δάνεια. Έτσι μετά μας φέρανε την τρόικα αλλά και πάλι για να μη θιχτούν τα κεκτημένα-χαρισμένα στη δημοσιοϋπαλληλία τα μέτρα στρέφονται πάλι εναντίον των γνωστών κορόιδων.
Τέλος όπως είπα και στο Θανάση δε θέλω καμμία μα καμμία ανάμειξη του ανάξιου και διεφθαρμένου συστήματος του Δήμου και του Δημοσίου. Ειδικά στα σκουπίδια κάθε οικογενειάρχης μπορεί να βρει λύση στον ιδιωτικό τομέα και να τακτοποιήσει το πρόβλημά του χωρίς μεγάλο κόστος και χωρίς παλινδρομήσεις. Απλά δεν του επιτρέπεται για να μπορούν να νέμονται τα κονδύλιά του οι άχρηστοι της αρπαχτής και της ρεμούλας.
Αναρωτιέμαι αν από το μυαλό του Σωκράτη (και του κάθε Σωκράτη), που απαξιώνει ΟΛΟ το Δημόσιο, πέρασε ποτέ η σκέψη μήπως υπάρχει και ένα σημαντικό κομμάτι του Δημοσίου, που καθημερινά έδινε και δίνει, σε συνθήκες οικονομικού πολέμου, μάχες υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και μάλιστα με επιτυχία. Αναρωτιέμαι αν γνωρίζει ότι οι προσπάθειες απαξίωσης του Δημοσίου ξεκίνησε από την κυβέρνηση Παπανδρέου από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, στρεφόμενη κυρίως ενάντια σε αυτό το κομμάτι που με εντιμότητα, γνώση, εμπειρία και θάρρος, προσπαθούσε ώστε να γίνονται και κάποια ορθά πράγματα σε αυτή την έρημη χώρα.
Πολύ φοβάμαι όμως ότι στο μυαλό του (κάθε) Σωκράτη δεν χωρά πως ένα σημαντικό τμήμα των δημοσίων υπαλλήλων μπορεί να αντιμετωπίζει με επιτυχία, για παράδειγμα, τους (κατά κανόνα) κρατικοδίαιτους ιδιώτες επιχειρηματίες («τρωκτικά / ακρίδες»), που ο μοναδικός στόχος τους ήταν και θα είναι το κέρδος με κάθε μέσο. Άλλωστε ο φθόνος για τη «σιγουριά» του δημόσιου υπαλλήλου (των 1200 – 1500 ευρώ) ανθεί στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, ιδιαίτερα αυτά τα δύο τελευταία χρόνια και συμβαδίζει απόλυτα με την πολιτική απαξίωσης του Δημοσίου που προωθεί η κατοχική κυβέρνηση.
Υ.Γ. Νομίζω πως δεν θα έβλαπτε τον (κάθε) Σωκράτη αν διάβαζε στη Ρήξη και στο Άρδην τα άρθρα του Κώστα Γιώρμα για τα εργασιακά και το Δημόσιο.
Ναι συμφωνώ μάλλον υπάρχουν και τέτοιοι Βασίλη. Αλλά τότε γιατί υπάρχει πρόβλημα να αρθεί η μονιμότητα και να απολυθούν οι μισοί που πάνω κάτω αντιστοιχεί στο ποσοστό των ανάξιων και διεφθαρμένων; Γιατί να μην ανοίξουν τομείς δραστηριότητας και στους ιδιώτες,π.χ. τα σκουπίδια και να έχω δικαίωμα επιλογής; Αν το Δημόσιο σύστημα προσφέρει καλές υπηρεσίες και κρατήσει μόνο τους άξιους κι εργατικούς υπαλλήλους του σε διαβεβαιώ δεν θα έχω κανένα πρόβλημα να το προτιμήσω.
Τέλος αυτό που εσύ αποκαλείς φθόνο εγώ το θεωρώ άνιση μεταχείριση ενός κράτους προς τους πολίτες του. Πως είναι δυνατόν τον 21ο αιώνα να υπάρχουν κάποιοι με εξασφαλισμένο δια βίου εισόδημα και θέση χωρίς να υποβάλλονται σε καμμία αξιολόγηση από αυτούς που τους πληρώνουν; Είναι στην ουσία σαν τους φεουδάρχες-ιππότες του Μεσαίωνα και την αριστοκρατία δηλαδή. Ε λοιπόν αν είναι έτσι να ρε συ Βασίλη τη φθονώ την αριστοκρατία και την αφρόκρεμα γιατί είμαι παιδί του λαού που δε μου χάρισε κανένας τίποτα κι όλα τα κέρδισα και τα κερδίζω με τον ιδρώτα μου χωρίς καμμία εξασφάλιση και κατοχύρωση. Και θέλω επιτέλους σε τούτη δω τη δύσμοιρη χώρα να έχουμε όλοι ίσες ευκαιρίες και ίσα δικαιώματα επιτέλους. Να είσαι καλά.
ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΑΠΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΕΚΘΕΤΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ “ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ” ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ.
Η πρόταση μου: Να φύγουμε! Αν μπορείτε παιδιά, ψάξτε το για έξω και φύγετε. Δεν τους αξίζουμε. Δεν είναι ότι τα παρατάμε. Απλά, αυτές οι στρατιές των δημοσίων δεν πρόκειται να μας αφήσουν να σωθούμε. Έτσι μάθανε, αυτά ξέρουνε, δεν πρόκειται να καταλαβουνε. Ένας φίλος τις προάλες μου έλεγε σοφά πως αν κάνεις προσπάθεια να εξηγήσεις σε εναν δημόσιο υπαλληλο πως λειτουργεί η οικονομία, είναι σαν να προσπαθείς να διδάξεις έναν μαθητή του δημοτικού πυρηνική φυσική.
Μην το ψάχνετε άλλο. Φύγετε!!! Ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τη προσωπική του επιβίωση. Προσωπικά, με εξόργιζε ότι η προσοχή των πολιτικών και τα προνόμια που μοίραζαν αφορούσαν μόνο τους δημοσίους υπαλλήλους. Εγώ δεν ήμουν άξιος των πολιτικών τους. Οι ίδιοι λοιπόν καλλιέργησαν αυτό τον διαχωρισμό και δεν μου κάνει εντύπωση η χαιρεκακία που νιώθω για τη δραστική μείωση στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Γιατι κι αυτοί ποτέ δεν έκαναν μία απεργία τόσα χρόνια που να έχει κάποιο αίτημα που αφορούσε το σύνολο, παρά μόνο τα προνόμια τους.
Φύγετε μακριά!!! Δεν μας κάνει λιγότερο πατριώτες η φυγή. Μας κάνει όμως αξιοπρεπείς. Εγώ έχω το σθένος να δω το πρόβλημα σαν εθνικό (οσάν να είμασταν σε πόλεμο). Αυτοί όχι!
Ο λαϊκισμός ανθεί. Είμαστε η τελευταία κουμουνιστική χώρα της Ε.Ε. Οποιαδήποτε προσπάθεια μεταρρύθμισης, πνίγεται από τον αριστερό ιδεαλισμό. Μου γινε η ΓΕΝΟΠ προστάτης του λαού!!
Δεν έχω καμία σχέση με αυτούς τους Έλληνες. Για μένα υπάρχουν δύο Ελλάδες και μέχρι σήμερα αυτή που εκπροσωπώ εγώ, είναι όμηρος της άλλης (των συνδικαλιστών, των κρατικοδίαιτων, των λαμόγιων, των δημοσίων που βλέπουν τη δουλειά σαν ”βόλεμα”, των ανάξιων πολιτικών, των ταξιτζήδων, των σκουπιδιάρηδων κτλ). Βαρέθηκα όταν βρίσκομαι στο εξωτερικό να αισθάνομαι αμήχανα όταν λέω ότι είμαι Έλληνας και να πρέπει να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα.
Απευθύνομαι στους Έλληνες που θέλουν να συνεχίσουν να ονειρεύονται γι αυτούς και για τα παιδιά τους. Στους Έλληνες που έχουν μεγάλες δυνατότητες, ταλέντα, όρεξη, αξίες, προσόντα! Εδώ το σύστημα δεν μας τα αναγνωρίζει αυτά. Μας πνίγει, μας περιθωριοποιεί και δίνει βήμα στους μάγκες, στους λαϊκιστές!
Κάθε αρχή και δύσκολη. Αλλά μετά από 10 χρόνια η απόφαση μου να φύγω, είμαι σίγουρος θα με δικαιώσει. Απαισιοδοξώ διότι δεν μάθαμε από τα λάθη μας στην ιστορία και δεν παραδειγματιστήκαμε από λάθη άλλων.
Φεύγω, κι αφήνω πίσω μου συντρίμια…
Φεύγω και νίωθω περήφανος..γιατί πλέον έχετε έναν λιγότερο να ταλαιπωρείτε…
Φεύγω και χαίρομαι..γιατί θα πληρώσετε ακριβά το τίμημα των λάθως επιλογών. Στερνή μου γνώση θα λετε….
Φεύγω και μπορώ να ονειρεύομαι δημιουργικά…
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_14/10/2011_1296507
Ρε Σωκράτη,
Η πολιτική στην οποία πιστεύεις έχει εφαρμοστεί ήδη στη Λατινική Αμερική από τους ίδιους και μετον ίδιο τρόπο που το κάνουν και εδώ. Πάνε να δεις π.χ. στο Σαντιάγο της Χιλής έχει έναν λόφο από τη μια βλέπεις βίλες με κάμερες, φυλάκια και ηλεκτροφόρα σύρματα και από την άλλη παραγκουπόλεις. Πάνε να ζήσεις εκεί θα σ΄ αρέσει. Εκτός αν όλα αυτά μας τα γράφεις από τη βίλλα σου στην Κηφισιά.
Στην Ευρώπη έχουν το ίδιο ποσοστό ΔΥ με εμάς μόνο που εκεί δουλεύουν και δεν κωλοβαράνε. Γι΄ αυτ’ό προσφέρουν υπηρεσίες στους πολίτες. Και προφανώς το δημόσιο θα πρέπει να απασχολεί αναλόγως με τις αν’άγκες και μη μονιμους συμβασιούχους κτλ. Αλλά πρέπει να υπάρχει μια σταθερή βάση, διαφορετικά το κράτος θα καταστεί απολύτως κομματικό υποχείριο και θα γεμίζει σε κάθε εκλογές η πλατεία Κλαυθμώνος.
Μπάμπη βλέπω πάλι άρχισες τις προσωπικές αιχμές. Όσον αφορά την Ελλάδα θεωρώ ότι ήδη είμαστε χειρότεροι της Χιλής σε πολλά διαφορετικά επίπεδα. Το κράτος μπορεί να καταστεί κομματικό υποχείριο: α) Αν υπάρχουν τα ίδιου είδους κόμματα με σήμερα και β) αν η θέση στο δημόσιο είναι περιζήτητη. Αν όμως αρθεί η μονιμότητα και ανά πάσα στιγμή βρεθείς στο δρόμο γιατί να βάλεις μέσο να μπεις εξαρχής; Άρα λοιπόν αν οι ΔΥ γίνουν σαν όλους τους άλλους εργαζομένους, που δεν έχουν μονιμότητα και κατοχύρωση, η προσφορά και η ζήτηση θα λύσει αυτόματα όλα τα άλλα υποτιθέμενα προβλήματα στα οποία αναφέρεσαι.
Εν πάσει περιπτώσει, νομίζω ότι η σημερινή κατάσταση πρέπει να τεθεί υπόψιν του λαού και να αποφασίσει. Ας συνεχίσουμε τη συζήτηση αλλά νομίζω να συμφωνείς με το “σύνθημα”: ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΥ ΤΩΡΑ!
Σωκράτη, η μονιμότητα δεν σημαίνει διατήρηση της θέσης ότι κι αν γίνει. Ακόμη και τώρα, στο καθεστώς που μέμφεσαι, αδίκημα “περί την υπηρεσία” συνεπάγεται πειθαρχική δίωξη μέχρι την απόλυση. Υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός υπαλλήλων που έχει καταδικαστεί τελεσίδικα σε ποινικό επίπεδο, αναφέρθηκε ένας αριθμός 45.000, στη συζήτηση για το ποιοί θα πρέπει να βγούν εφεδρεία. Εδώ είναι το ζουμί: Για την εφεδρεία δεν επιλέχθηκε αυτό το αυτονόητο αλλά η δαμόκλεια σπάθη γύρισε από το 10% από κάθε φορέα, αδιάφορα αν δουλεύει καλά η αν είναι για κλείσιμο, στην επιλογή των πιο ηλικιωμένων, αδιάφορα αν είναι παραγωγικοί ή κοπροσκυλιάζουν. Πάλι καλά που δεν είπαν “να σκοτώσουμε τους κακομούτσουνους”. Προσωπικά στην δουλειά μου αξιολογούμαι, και πάντα ήμουν υπέρ της αξιολόγησης. Ακριβώς όμως επειδή είμαι υπέρ της αξιολόγησης δεν έχω καμία διάθεση να εμπιστευτώ ως αξιολογητές τους ίδιους που έθρεψαν την διαφθορά. Ποιοί νομίζεις ότι θα την πληρώσουν; Όσοι δεν είναι μέλη του ΠΑΣΟΚ ή του όποιου ΠΑΣΟΚ, ή όσοι δεν έχουν γερό γλείψιμο στον προϊστάμενο. Οι άχρηστοι που κάναν θερινό το μαγαζί θα μείνουν, να είσαι σίγουρος. Ένα μήνα πριν στο ταχυδρομικό κατάστημα του σιδηροδρομικού σταθμού Θεσσαλονίκης σχηματίστηκαν τεράστιες ουρές από σιδηροδρομικούς που έτρεχαν να καταθέσουν την συνδρομή τους στο ΠΑΣΟΚ. Αιτία; Είχαν περάσει οι τύποι της ομοσπονδίας και τους έπεισαν ότι αν δεν θέλουν να βγούν εφεδρεία και να πάρουν μετάταξη, θα έπρεπε να είναι ταμειακά εντάξει μέλη του κόμματος. Και συ μου λες ότι ελπίζεις ότι θα καθαρίσουν την «κόπρο των στάβλων του Αυγεία» οι ίδιοι οι κοπρίτες! Αυτοί που πάχαιναν την γαλοπούλα για να την σφάξουν τα Χριστούγεννα για την σερβίρουν στην τρόικα φουρνιστή με πατάτες ! Αυτούς ζητάς να χειροκροτήσουμε, Σωκράτη; Από αυτούς περιμένεις να σε σώσουν από τις συντεχνίες, όπως κάποτε σου έταζαν να σε σώσουν από την επάρατη δεξιά, τις βάσεις, τη φτώχεια, που σου έταζαν «ισχυρή Ελλάδα» και σε καθήλωναν με το κίτς της Αγγελοπούλου; Όσο για τον απόδημο που την έκανε για να μην βλέπει τους δημόσιους υπάλληλους (αν και αγνοώ την χώρα στην οποία αποδήμησε), κατευόδιο αλλά δεν θα τον ακολουθήσω. Γιατί μέσα μου δουλεύει ο λόγος του Καβάφη: «Αν τη ζωή σου χάλασες εδώ, σ’ όλη τη γη τη χάλ
Θανάση,
Ακόμα κι οι σερ στην Αγγλία είναι δυνατόν να εκπέσουν του αξιώματός τους αν υποπέσουν σε αδίκημα! Άρα αυτό δεν έχει καμμία σχέση με τη μονιμότητα ή όχι με τον τρόπο που ισχύει στο Ελληνικό δημόσιο σήμερα.
Όσον αφορά την αξιολόγηση τώρα σε συγχαίρω για τις απόψεις σου και συμφωνώ μαζί σου. Από εκεί και πέρα όμως η αξιολόγηση για να είναι ουσιαστική πρέπει να επισύρει και συνέπειες. Αν η αξιολόγηση είναι θετική π.χ. θα πρέπει να αυξάνονται οι πρόσοδοι από την άσκηση της δραστηριότητας. Αυτό γίνεται αυτόματα με την αυξημένη κίνηση που απολαμβάνει ένα καλός πάροχος υπηρεσιών. Αλλά αυτό για να γίνει απαιτείται να υπάρχει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ. Άρα αυτή η ελευθερία επιλογής είναι το ένα προαπαιτούμενο για να μπορεί να υλοποιείται ουσιαστικά και πρακτικά η αξιολόγηση μιας υπηρεσίας από τους λήπτες της. Το δεύτερο προαπαιτούμενο είναι η επίπτωση στον υπάλληλο: Δεν είναι δυνατόν να περιμένει το κοινό να φτάσει η αμέλεια και η φυγοπονία το ποινικό επίπεδο για να αρχίσει να κινείται το σύστημα! Πέραν αυτού με όσα λες σχετικά με την εφεδρεία επιβεβαιώνεις ότι ο ΓΑΠ κι ο συρφετός του δεν επιδιώκουν να αλλάξουν πραγματικά το σάπιο σύστημα του δημοσίου που εγκαθιδρύθηκε με βασικό εργαλείο τη μονιμότητα. Απλά πρέπει κάτι να δείξουν στην τρόικα, να τους εξαπατήσουν και να συνεχίσουν όλα όπως το παλιό καλό καιρό.
Όσον αφορά τα κόμματα, για να ισχύουν αυτά που λες πρέπει να υπάρχουν δύο πρϋποθέσεις: α) Να εξακολουθήσουν να υπάρχουν τα ίδιου είδους κόμματα με σήμερα και β) Η θέση στο δημόσιο να είναι περιζήτητη. Αν όμως αρθεί η μονιμότητα και ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθείς στο δρόμο γιατί να βάλεις μέσο να μπεις εξαρχής; Άρα λοιπόν αν οι ΔΥ γίνουν σαν όλους τους άλλους εργαζομένους, που δεν έχουν μονιμότητα και κατοχύρωση, η προσφορά και η ζήτηση θα λύσει αυτόματα όλα το πρόβλημα του κομματισμού.
Εν πάσει περιπτώσει, νομίζω ότι η σημερινή κατάσταση πρέπει να τεθεί υπόψιν του λαού και να αποφασίσει. Ας συνεχίσουμε τη συζήτηση και σε ευχαριστώ για τις απαντήσεις σου. Αν, δε, πραγματικά πιστεύεις σε πραγματική αξιολόγηση και εκκαθάριση του σάπιου δημόσιου συστήματο νομίζω ότι πρέπει να συμφωνείς και με το «σύνθημα»: ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΥ ΤΩΡΑ!
Και παρεμπιπτόντως Θανάση δεν περιμένω από τους πολιτικάντηδες, τους δημοσιογράφους και τους συνδικάλες να σώσουν την Ελλάδα από τους ΔΥ. Ούτως ή άλλως κι αυτοί όλοι ΔΥ είναι και ντε φάκτο μόνιμοι….
Γι’αυτό ακριβώς ζητάω επίμονα και να με συγχωρείτε όλοι ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ κι ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ για υπηρεσίες όπως τα σκουπίδια κλπ….
Ας κάνουμε πρώτα ένα δημοψήφισμα αν θέλουμε το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο, την τρόικα, ας υπάρξει πρώτα αξιολόγηση για τις περιπτώσεις όπου ιδιώτες αντικατέστησαν τους υπαλλήλους (και στην καθαριότητα ειδικά υπάρχουν παραδείγματα σε πολλούς δήμους) για να δούμε αν υπήρξε βελτίωση του κόστους ή της ποιότητας των υπηρεσιών, και μετά ας κάνουμε κι ένα δημοψήφισμα για την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Βέβαια, για να συμβούν όλα τα παραπάνω, οι μετασχηματισμοί που θα έχουν συμβεί θα είναι τέτοιοι, που θα έχουμε πολίτες που έχουν συνειδητοποιήσει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους και θα κάνουν την μόνη πραγματική, συνεχή και αδιάβλητη αξιολόγηση, αυτή του συνειδητοποιημένου χρήστη των υπηρεσιών. Ως τότε το να συμπαρατασσόμαστε με ένα δημοψήφισμα που σχεδιάζει η εξουσία για να δείξει με το δάχτυλο κάποιους εκτός του εαυτού της ως εχθρούς του λαού είναι απλώς ανοησία. Ο δράκος με τα πολλά κεφάλια σκοτώνεται αν σημαδέψεις την καρδιά.
Άμποτε Θανάση!
Να γίνουν όλα τα δημοψηφίσματα που προτείνεις! Να δούμε θέλει ο λαός να αναλάβει τα χρέη που εξ ονόματός του ανέλαβαν οι πολιτικάντηδες (ντε φάκτο μόνιμοι ΔΥ) για να καλοπερνάει τόσα χρόνια η δια νόμου μόνιμη δημοσιοϋπαλληλία εις υγείαν των κορόιδων;
Εγώ μέσα είμαι να γίνουν όλα τα δημοψηφίσματα τώρα. Και πεποίθηση μου είναι ότι ο λαός θα πει ότι δε θέλω ούτε τρόικα, ούτε μνημόνια αλλά ούτε και χρεοκοπία, ούτε δημοσιοϋπαλληλία. Έτσι θα λυθεί το πρόβλημα και θα κτυπηθεί ο υδροκέφαλος δράκος κατευθείαν στην καρδιά μια κι έξω.
ΥΓ: Αν θες διάβασε τα προηγούμενα ποστ μου για την αξιολόγηση και πως βλέπω τη λύση για την αποκομιδή απορριμάτων και παρόμοιες υπηρεσίες. Θα δεις ότι δε θεωρώ λύση την ανάθεση από τους Δήμους σε εργολάβους. Τη θεωρώ το ίδιο επιβλαβή με την πρόσληψη υπαλλήλων απευθείας από το Δήμο. Όπως μπορείς να δεις εγώ ειδικά στο θέμα σκουπίδια δεν επιθυμώ καμμία μα καμμία ανάμειξη από το διεφθαρμένο, άχρηστο, σάπιο και διαπλεκόμενο δημόσιο και τους δήμους μαριονέττα που κατασκεύασε. Η πρόταση βασίζεται καθαρά στην πρωτοβουλία και τη συμμετοχή των πολιτών στη βάση ιδιωτικών συμφωνιών.
Η πρόταση για πρωτοβουλίες πολιτών στη βάση ιδιωτικών συμφωνιών μπορεί να δουλέψει για τα περισσότερα από τα οποία σήμερα ο νεοέλληνας περιμένει το σάπιο και διεφθαρμένο δημόσιο “σύστημα” να λύσει.
Παράδειγμα τα σκουπίδια:
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_05/11/2011_1296712
Απαιτείται όμως κινητοποίηση και αποδέσμευση των πόρων, της φαντασίας και της δημιουργικότητας κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με άμεσο ξήλωμα της μόνιμης δημοσιοϋπαλληλίας που καταδυναστεύει το λαό και υποθάλπει το έθνος-κράτος.