Ο Δήμος Αγρινίου και οι Εναλλακτικές Εκδόσεις σας προσκαλούν την Τετάρτη 31 Μαΐου 2017, ώρα 19:30, στην παρουσίαση
του βιβλίου του Γιώργου Καραμπελιά:
Πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς, Η Υπέρβαση
Συζητούν για το βιβλίο
Ηλίας Γεωργαλής, δημ. σύμβουλος Ξηρομέρου,
Θανάσης Γκότοβος, καθηγητής Πανεπιστημίου,
Θύμιος Σώκος, πρώην δήμαρχος
και ο συγγραφέας του βιβλίου.
Χαιρετίζει ο δήμαρχος Αγρινίου Γιώργος Παπαναστασίου.
Στο κτήριο της πρώην Τράπεζας της Ελλάδος (Αναστασιάδη 1).
Μετά τη δεκαετία του 1990, παρατηρείται μια ισχυρή σύγκλιση μεταξύ συστημικής Αριστεράς και Δεξιάς, διότι η οικονομική παγκοσμιοποίηση προϋποθέτει την πολιτισμική, δηλαδή η Δεξιά χρειάζεται την Αριστερά για να μπορεί να κυβερνά.
Οι Κινέζοι, ως το πρότυπο του αναδυόμενου μεγα-κράτους του μέλλοντος, φαίνεται να έχουν επιτύχει έναν καταπληκτικό συνδυασμό των δύο προτύπων. Και κρατισμός με Κομουνιστικό Κόμμα και… πολυεθνικές κάνοντας πράξη, με τον τρόπο τους, την «υπέρβαση» Αριστεράς-Δεξιάς! Οι πρόεδροι των πολυεθνικών τους είναι «ιδιώτες» και ταυτόχρονα αξιωματούχοι του κόμματος!
Έτσι, για την πλήρη κατεδάφιση της δασμολογικής προστασίας και την ανάπτυξη της παγκόσμιας αγοράς, έπρεπε να προηγηθεί, η ιδεολογική απονομιμοποίηση των «εθνικών συνόρων… Για να διαλυθεί η εθνική ταυτότητα, θα έπρεπε η Αριστερά να αποσυνθέσει τους πυλώνες της εθνικής ιδιοπροσωπίας, τη διαχρονία του ελληνισμού, τη σχέση με την Ορθοδοξία, τη συνέχεια της γλώσσας…
Όταν, λοιπόν, το σύστημα του παρασιτικού εκσυγχρονισμού εισήλθε σε μια σαρωτική κρίση τότε η Αριστερά, από δύναμη ιδεολογικής αναπαραγωγής του μεταπολιτευτικού συστήματος, διεκδίκησε την ίδια την πολιτική εξουσία. Τα μνημονιακά χρόνια και η απαξίωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προσέφεραν αυτή τη δυνατότητα, και μέσα σε μια φτωχοποιημένη κοινωνία, ο πολιτισμικός φιλελευθερισμός του ΣΥΡΙΖΑ, μετασχηματίστηκε ταχύτατα και σε νεοφιλελευθερισμό.
Σήμερα, λοιπόν, ολοκληρώνεται ο κύκλος της μεταπολίτευσης και των μνημονίων. Οι τρεις βασικοί πυλώνες του καθεστώτος, ανήλθαν στην εξουσία, και την καταστροφή την ολοκληρώνει η Αριστερά.
Ας ελπίζουμε ότι η ελληνική κοινωνία θα βγει, από την εποχή του μηδενισμού, προς έναν συνθετικό δρόμο πατριωτισμού, ενδογενούς οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Κυριολεκτικώς, πέρα από την Αριστερά και τη Δεξιά, σε μια θετική οραματική κατεύθυνση, επιτυγχάνοντας, επιτέλους έναν εκσυγχρονισμό που δεν θα είναι παρασιτικός, αλλά θα στηρίζεται στην ίδια μας την παράδοση. Και επειδή βρισκόμαστε μεταξύ Ανατολής και Δύσης και η πνευματική μας παράδοσή είναι συνθετική, με την καρδιά και με το νου ταυτόχρονα, ενώ η ανατολική οπτική εκφυλίζεται στον τζιχαντισμό, η δε δυτική σε μια γενικευμένη απώλεια νοήματος…
Πέραν λοιπόν της Αριστεράς και της Δεξιάς για μια πρόταση που θα απορρίπτει τον παρασιτικό εκσυγχρονισμό και δεν θα εγκλωβίζει την παράδοση στο παρελθόν, επιτέλους για έναν εκσυγχρονισμό βασισμένο στη δική μας παράδοση.
