Του Κώστα Καραΐσκου από την huffingtonpost.gr
Παρακολουθώντας την τελετή παράδοσης της Μακεδονίας μας μέσω της διαβόητης Συμφωνίας πρόσεξα κάποιες διαφορές μεταξύ των δύο πρωθυπουργικών λογιδρίων και τις παραθέτω εν ολίγοις κάτωθι: Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε μεν τις δέουσες αναφορές σε συνεργασίες και άλλα τινά, όμως τον τόνο έδωσαν οι λογοτεχνίζουσες, συναισθηματικές πομφόλυγες που κατά κανόνα επιστρατεύονται όταν δεν υπάρχουν επιχειρήματα. Η τόλμη, η εξωστρέφεια, η ειρήνη, η μουσική, η χαρά και άλλες θετικές έννοιες έστησαν ένα σκηνικό παραμυθίας, σε αντιπαράθεση φυσικά με τους κακούς εθνικισμούς, τους πολέμους, τους φανατισμούς, τα μίση και άλλα στερεότυπα εκθέσεων γυμνασιοπαίδων (κάτι σαν déjà vu της ελληνοτουρκικής προσέγγισης προ εικοσαετίας, αν θυμάστε).
Ο Ζόραν Ζάεφ μίλησε κυρίως για την προϊστορία της συμφωνίας, και επανειλημμένως για οικονομία, συνεργασία και ασφάλεια, δείχνοντας τη στόχευση των γειτόνων. Η διαφορά δείχνει με ακρίβεια και το τι έχει να κερδίσει η κάθε πλευρά. Ο Τσίπρας απέφυγε συστηματικά να χρησιμοποιήσει έστω και ένα εθνώνυμο στην ομιλία του, ενώ μίλησε αμέτρητες φορές για τους «δύο λαούς», επίσης για τις δύο γλώσσες και για «τις δύο χώρες μας»… Ούτε μια φορά δεν τόλμησε να τις ονομάσει!
Ο Ζάεφ όμως δεν δίστασε και μέσα στο ελληνικό έδαφος δύο φορές αναφέρθηκε στην μακεδονική κοινωνία και στους Μακεδόνες, αποκαλύπτοντας ποια θα είναι στο εξής η δημόσια – erga omnes! – χρήση του ελληνικότατου ονόματος (αυτή που ήδη βλέπουμε στις επίσημες ανακοινώσεις των ξένων ΥΠΕΞ). Βεβαίως, η αναφορά του Ζάεφ στον «Έλληνα φιλόσοφο Αριστοτέλη», μόλις πήρε τον λόγο, θα μπορούσε να θεωρηθεί φιλοφρόνηση προς την πλευρά μας. Κατά τη γνώμη μας ήταν κάτι σαν τις καραμέλες που προσφέρει ο ύποπτος ηλικιωμένος στην πιτσιρίκα.
Η Συμφωνία πουθενά δεν αναφέρει την αρχαία ελληνική Μακεδονία και απλώς ο Ζάεφ εχθές εκχώρησε φραστικά τον Αριστοτέλη στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Αυτό βεβαίως ουδόλως δεσμεύει τον επόμενο επίσημο της γείτονος, να μην κάνει την διάκριση ή και να τον διεκδικήσει ανοικτά, η διατύπωση της Συμφωνίας αφήνει ανοικτό κάθε περιθώριο. Θυμίζω ότι στην πρώτη επίσκεψη Ερντογάν στην ελληνική Θράκη το 2004 ο Τούρκος πρόεδρος κάλεσε το μωαμεθανικό στοιχείο της περιοχής να εργαστεί για τη χώρα όπου ζει, να προκόψει στο ευρωπαϊκό περιβάλλον κτλ.
Η απόσταση από την ρητορική των ημερών μας είναι παραπάνω από χαώδης αλλά τότε οι Έλληνες αρμόδιοι που του άνοιξαν τον δρόμο μέμφονταν (εμάς) τους σκεπτικιστές ότι αδίκως ανησυχούν, ορίστε τι είπε ο καλός μας γείτονας…
Τέλος, ο Σκοπιανός πρωθυπουργός στις εκτενείς ευχαριστίες του προς τον ξένο παράγοντα άφησε για το τέλος τις ευχαριστίες προς τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής – όχι για τις υπηρεσίες του κ. Νίμιτς που τον είχε ήδη ευχαριστήσει. Αντιθέτως ο Έλλην πρωθυπουργός δεν έκανε καμία ανάλογη μνεία. Ίσως να μην ήθελε να δώσει τροφή στα σχόλια του τύπου «εντεταλμένη υπηρεσία», «εκτέλεση συμβολαίου» και άλλα κακεντρεχή που αναφέρονται στην Συμφωνία η οποία επετεύχθη εντός του ασφυκτικού χρονοδιαγράμματος που ετέθη προ εξαμήνου. Ίσως να ήθελε να αποφύγει – είναι και αριστερός ριζοσπάστης – άλλο ένα «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» (ή μήπως θεωρεί ότι με τις ευχαριστίες στον υπουργό του των Εξωτερικών καλύφθηκε;). Ίσως απλώς δεν ήθελε άλλο όνομα πάνω από το δικό του, μια τέτοια μέρα που – όπως μετριοφρόνως δήλωσε – έδωσε μαζί με τον Ζόραν το καλό παράδειγμα σε όλη την ανθρωπότητα…
4 ΣΧΟΛΙΑ
Είναι τόσο στημένο το “παιγνίδι” που θα τον προτείνουν και για βραβείο Νόμπελ Ερήνης. Τον ξεβράκωσαν και εκείνος χαίρεται.
Φαίνεται ότι δεν στοιχίζει και πολύ στην σκοπιανή προπαγάνδα η (προσωρινή) αποποίηση της εθνικότητας του Αριστοτέλη, καθώς αυτός γεννήθηκε στα Στάγειρα, άρα εκτός στενού μακεδονικού βασιλείου.
Θα μπορούσε άραγε ο Ζάεφ στην ομιλία του να αποκαλέσει Έλληνες τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο, ή επίσης τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο;
Μάλλον όχι, γιατί η σκοπιανή προπαγάνδα καλά κρατεί …
Όμως από μίαν άλλη άποψη το πρόβλημα τελικά δεν βρίσκεται στους σκοπιανούς αλλά σε εμάς του ίδιους, που φτάσαμε στην ψυχοπαθολογική κατάσταση να αμφισβητούμε την ιστορία μας από μόνοι μας.
Μεγάλη αλήθεια: το πρόβλημα δεν είναι οι σκοπιανοί αλλά οι ίδιοι οι Έλληνες που μέσα στη μνημονιακή θολούρα τους έφτασαν να εκπροσωπούνται αυθαίρετα από μη Ελληνικής συνείδησης άτομα (π.χ. το δίδυμο Αλεξ και Νίκος) και να αμφιβάλλουν ακόμα και για το αν είναι οι ίδιοι Έλληνες.
Δυστυχώς η επίθεση προπαγάνδας με στόχο την αποδόμηση της εθνικής μας συνείδησης έχει ήδη γενικευτεί:
Το διαπιστώνει κανείς και με μια απλή βόλτα στα κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας, όπου μοστράρεται το βιβλίο των Κωστή Καρπόζηλου και Δημήτρη Χριστόπουλου “10+1 ερωτήσεις και απαντήσεις για το Μακεδονικό”.
Πρόκειται για ένα απροκάλυπτα εθνομηδενιστικό έντυπο συνθηματολογικού ύφους, που σαφώς γράφηκε για να κατευναστεί η κοινή γνώμη έναντι των επερχομένων.
Κρίμα (και ντροπή) για τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ που στο παρελθόν μας είχαν δώσει και σημαντικά έργα.