576
Ο Μανώλης Γλέζος στα πλαίσια συζήτησης που είχε ο Γιώργος Καραμπελιάς τον Ιανουάριο του 2016 με την Κύπρια ευρωβουλευτή Ελένη Θεοχάρους με θέμα: «Η Κύπρος ενόψει ενός νέου σχεδίου Ανάν» έκανε μια ιστορική παρέμβαση για τη διαχρονική του σχέση με την Κύπρο από το 1941 έως και το τέλος της ζωής του.
1 ΣΧΟΛΙΟ
Η εκδήλωση αυτή με την ευρωβουλευτή Ελένη Θεοχάρους ίσως ήταν εκείνη, όπου στο τέλος, απαντώντας σε μιαν ερώτηση, πρόσθεσε και πως, αν εξαρτώταν από την ίδια, ήταν διατεθειμένη να αυτοπυρποληθεί για την Ένωση. Η όλη εκδήλωση δεν άρεσε στο ρεύμα των νεναίκων, και με αφορμή την αναφορά σε αυτοπυρπόληση ξεκίνησαν ένα σωρό από κοροϊδίες και ειρωνείες. Ωστόσο, δεν είπαν τίποτε για το ότι την Ένωση υποστήριζε κυρίως η αριστερά, σήμερα δε αναφέρονται ακόμα σ’ αυτήν και πολλοί της αριστεράς, ή που πάντως δεν ανήκουν ούτε στη δεξιά ούτε στην ακροδεξιά. Αλλά ούτε και για τον Γλέζο είπαν κάτι, θεωρώντας πως το όνομα δεν σήκωνε ειρωνείες και ελαφρότητες.
Ήδη από τις μέρες του Ιουλίου 1974 το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ην. Εθνών αποφάσισε πως έπρεπε να φύγουν τα ξένα στρατεύματα, να επιστρέψουν οι πρόσφυγες και να αρχίσουν συνομιλίες. Δηλαδή, έδινε πολιτική κάλυψη σε μια πολιτική που θα επέμενε στην αποχώρηση του τουρκικού στρατού και την επιστροφή των προσφύγων πριν από οιεσδήποτε συνομιλίες. Όμως χωρίς να φύγει ο τουρκικός στρατός και χωρίς να επιστρέψουν οι πρόσφυγες, η κυπριακή ηγεσία προχώρησε σε συνομιλίες. Ίσως διότι έρχονταν πολλά μηνύματα συμπαράστασης από πολλές χώρες και διεθνείς οργανισμούς, μα όλα παρέμεναν λόγια. Και μια πολιτική για απελευθέρωση δεν μπόρεσε να συγκροτηθεί σε μαζικό ζωντανό κίνημα.
Έχει δίκιο ο Γλέζος, στη κριτική του για τον όρο αγνοούμενοι. Διότι πράγματι, δεν είναι αγνοούμενοι, μα αιχμάλωτοι, και αρκετοί αδήλωτο αιχμάλωτοι. Συνελήφθησαν από τον τουρκικό στρατό ή τουρκοκύπριους ατάκτους μπροστά σε δεκάδες συγχωριανούς τους. Για άλλους υπάρχουν μαρτυρίες, ή εμφανίζονται σε φωτογραφίες. Υπάρχει και ένας στρατιώτης της ΕΛΔΥΚ, που είναι επίσημα κηρυγμένος ως αιχμάλωτος μετά από έρευνα της ΕΛΔΥΚ.
Είναι όμως ανακριβές ή παραπλανητικό να αποδοθεί ο όρος «στους Κύπριους». Η διάδοση του όρου αυτού οφείλεται στην επικράτηση της σημερινής κυρίαρχης πολιτικής, που υποβαθμίζει και συσκοτίζει τη κατοχή, και προβάλλει το θέμα όχι ως τουρκική εισβολή και κατοχή, μα ως διακοινοτική διαμάχη. Μαζί με την ορολογία για «αγνοούμενους» πρέπει να θεωρήσουμε και την ορολογία για «εγκλωβισμένους», ενώ στη πραγματικότητα πρόκειται για το αντίθετο: για τους κατοίκους των χωριών στα κατεχόμενα που δεν υπέκυψαν στις πιέσεις να φύγουν από τα χωριά τους. Είναι το ίδιο με το να θεωρούνται σαν εθνικισμός οι διαφωνίες και οι κριτικές στη κυρίαρχη πολιτική, και στις παραχωρήσεις που κάνει στις τουρκικές απαιτήσεις.