Το Μεταναστευτικό «διχάζει» την Αριστερά

1,1K

Η διαφωνία του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας για την φιλομεταναστευτική ρητορική του ΚΚΕ

Tου Βασίλη Στοϊλόπουλου από το newshub.gr

Τον περασμένο Μάρτιο, κι ενώ η Τουρκία προσπαθούσε να αποσταθεροποιήσει την Ελλάδα προωθώντας χιλιάδες μετανάστες στον Έβρο, το ΚΚΕ εξέδωσε μια διακήρυξη «σχετικά με τις εξελίξεις στο ζήτημα των προσφύγων και τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση». Στην Ελλάδα η διακήρυξη με τις γνωστές θέσεις του ΚΚΕ για το μεταναστευτικό πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Προκάλεσε όμως το ενδιαφέρον και την όχι και τόσο φιλική αντίδραση του «αδελφού» κομμουνιστικού κόμματος της Γερμανίας, του KPD (Kommunistische Partei Deutschlands), το οποίο μέσα από την ιστορική του εφημερίδα «Die Rote Fahne» επέκρινε τη διακήρυξη παρουσιάζοντας μάλιστα και εντελώς διαφορετικές θέσεις για το μεταναστευτικό από αυτές του ΚΚΕ. Θέσεις που όχι μόνο τοποθετούν το μεταναστευτικό ζήτημα στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, των εργασιακών σχέσεων, της εθνικής αυτοδιάθεσης, του δημογραφικού και του ιμπεριαλισμού, αλλά και που υπερασπίζονται με έναν ξεκάθαρα «εθνοκεντρικό» τρόπο τα συμφέροντα του εργαζόμενου γερμανικού λαού που θίγονται από τη μαζική μετανάστευση. 

«Πλημμελής ανάλυση» και «άγνοια της συνολικής εικόνας».

 
Η κριτική των Γερμανών Αριστερών στο ΚΚΕ για «άγνοια της συνολικής εικόνας» στο μεταναστευτικό και για «πλημμελή ανάλυση» του θέματος μπορεί να  θυμίζει σε κάποιους αριστερή φρασεολογία που έρχεται από το παρελθόν. Όμως, είναι γεγονός ότι στη διακήρυξη του ΚΚΕ δεν υπάρχει σχεδόν καμία διάκριση μεταξύ προσφυγικού και μαζικής μετανάστευσης, δεν γίνεται καμιά αναφορά στις ιστορικές αιτίες της μετανάστευσης και – αυτό που ενδιαφέρει άμεσα τους Γερμανούς – ούτε στις συνέπειες που έχει η ανεξέλεγκτη μετανάστευση για τη Γερμανία σαν βασική «χώρα – στόχος». Και αυτό γιατί, όπως τονίζεται στο κείμενο, για το ΚΚΕ «απλά το πρόβλημα τελειώνει στα δικά του σύνορα.» 
Δεν παραλείπει μάλιστα να υπενθυμίσει ότι μεταξύ των μεταναστών που προκαλούσαν επεισόδια στα ελληνικά σύνορα «δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου Σύριοι», αλλά «μισθοφόροι και κυνηγοί κεφαλών του ΝΑΤΟ, της Τουρκίας και των Αράβων ολιγαρχών που ηττήθηκαν στρατιωτικά στη Συρία και στη συνέχεια εγκαταλείφτηκαν από τους κυρίους τους.»
 

Η μετανάστευση ως «γεωπολιτική του ιμπεριαλισμού»

Το πιο σημαντικό όμως σημείο κριτικής που ασκείται στο ΚΚΕ είναι πως αυτό δεν κατανοεί ότι «η μαζική μετανάστευση είναι η γεωπολιτική του ιμπεριαλισμού», ο οποίος προσπαθεί να συγκαλύψει τους γεωστρατηγικούς του στόχους συνδυάζοντας «ανεξάρτητα μεταξύ τους θέματα ασύλου, προσφυγικού και μαζικής μετανάστευσης». Και ότι η αναγκαία βοήθεια στα θύματα του ιμπεριαλισμού «δεν δίνεται μέσα από τη μαζική μετανάστευση σε μακρινές χώρες, αλλά με βοήθεια και ανοικοδόμηση επί τόπου στις θιγόμενες περιοχές», όπου «θα μπορούσαν να βοηθηθούν 100 φορές περισσότεροι άνθρωποι». 
Εντυπωσιακή είναι επίσης και η διαπίστωση του KPD ότι «τελευταία προσθήκη σε αυτήν την ιμπεριαλιστική πολιτική» αποτελεί το πολυδιαφημιζόμενο «Σύμφωνο για την Μετανάστευση» του ΟΗΕ. Ένα σύμφωνο που έγινε αποδεκτό επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, το επικροτεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού κοινοβουλίου, ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη το εφαρμόζει απαρέγκλιτα, παρότι νομικά μη δεσμευτικό και ορατό τον κίνδυνο της πληθυσμιακής αλλοίωσης.
 

Πρώτα η γερμανική εργατική τάξη

Αυτό που προκαλεί έκπληξη όμως είναι που οι συντάκτες της «Rote Fahne» τολμούν να δώσουν ένα καθαρά «εθνικό στίγμα» στο μεταναστευτικό ζήτημα επικρίνοντας μάλιστα το ΚΚΕ επειδή αποκρύπτει το γεγονός ότι «οι μετανάστες πλημμυρίζουν τη Γερμανία μόνο επειδή εκεί το κεφάλαιο, σε αντίθεση με άλλες χώρες, έχει ανοίξει διάπλατα τα κοινωνικά συστήματα στους αλλοδαπούς και η πρόσβαση σε οικονομικούς πόρους είναι μερικές φορές ευκολότερη για τους αλλοδαπούς απ’ ότι στους Γερμανούς.» Και είναι πράγματι εντυπωσιακό πόσο «εθνοκεντρικά» στηρίζουν την γερμανική εργατική τάξη: «Η Γερμανία θεωρείται στο εξωτερικό συχνά ως «πλούσια χώρα», συχνά όμως παραβλέπεται το γεγονός ότι η ίδια η γερμανική εργατική τάξη υποφέρει. Ανεργία, φτηνές θέσεις εργασίας, έλλειψη στέγασης, παιδιά που πρέπει να τρέφονται σε συσσίτια, ηλικιωμένοι που αναζητούν τροφή στα σκουπίδια, όλα αυτά τα φαινόμενα αποτελούν μέρος της καθημερινής καπιταλιστικής ζωής και στη Γερμανία.» Θεωρούν μάλιστα τους μετανάστες «εφεδρικό στρατό χαμηλόμισθων» στην υπηρεσία του κεφαλαίου, όταν «η ταξική πάλη στη Γερμανία κλιμακώνεται από την πίεση στους μισθούς», «τα ιστορικά επιτεύγματα του εργατικού κινήματος αναθεωρούνται» και οι φορολογούμενοι είναι αυτοί που «πρέπει να πληρώσουν το κόστος της μαζικής μετανάστευσης». 

Η μετανάστευση ως «αποσταθεροποιητικός παράγοντας» της Ευρώπης.

Τέλος, προχωρώντας ακόμη παραπέρα στην κριτική στο ΚΚΕ προειδοποιούν ότι η μετανάστευση «αποτελεί αποσταθεροποιητικό παράγοντα με ευρύτατες συνέπειες», καθώς «η αποσταθεροποίηση της Γερμανίας και της Ευρώπης δεν συμβάλλει ούτε στο ελάχιστο στην επίλυση των παγκοσμίων προβλημάτων. Αντίθετα, η μαζική μετανάστευση κλιμακώνει τη διεθνή κατάσταση και μετατοπίζει την ισορροπία ισχύος υπέρ του ιμπεριαλισμού. Αποσταθεροποίηση και δημογραφική καταστολή συμβάλλουν τελικά στην αποσύνθεση της αστικής δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού».
Δεν έγινε γνωστό αν το ΚΚΕ απάντησε στο δημοσίευμα των Γερμανών «συντρόφων» του με τις «αιρετικές» απόψεις. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι αν την ώρα που η μετανάστευση σημαίνει γεωπολιτικός ιμπεριαλισμός και φτηνή εργασία το κατά τ’ άλλα φιλομεταναστευτικό ΚΚΕ είναι όντως σε θέση να υπερασπιστεί σθεναρά τα συμφέροντα της ελληνικής εργατικής τάξης. Ή αν αναζητεί και αυτό στους «προλεταριοποιημένους» μετανάστες απλά τους μελλοντικούς του οπαδούς.