Της Δημοτικής Παράταξης Σπάρτακος
Στον απόηχο της απόφασης Ερντογάν για την βαρβαρική μετατροπή της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως σε τζαμί, η δημοτική μας Αρχή έφερε προς ψήφιση εχθές (13/7/20) στο Δημοτικό Συμβούλιο Κομοτηνής ένα κείμενο αποδοκιμασίας της νέας αυτής τουρκικής πρόκλησης. Το ψήφισμα πέρασε ομόφωνα αφού έλεγε τα αυτονόητα που κυκλοφορούν σε όλη την Ελλάδα – άρα ήταν ό,τι πρέπει για τις κομματικές παρατάξεις – αλλά κι εμείς δεν θελήσαμε να χαλάσουμε την ομοφωνία. Προτείναμε την προσθήκη μιας φράσης που θα συνέδεε το θέμα με όσα θετικά πράττει η χώρα μας – και ειδικά με την συντήρηση στην πόλη μας και των πιο ασήμαντων τεμενών – αλλά …απορρίφθηκε, προφανώς από εθνική αναισθησία και ανίατη μικρόνοια. Την ίδια στιγμή ο Τούρκος ΥΠΕΞ συνέδεε την Αγιασοφιά με τις …«διώξεις των Τούρκων» στη Θράκη!
Στο παρόν κείμενο λοιπόν, ως Παράταξη Πολιτών ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, σημειώνουμε πως δεν μας εκπλήσσει η γνωστή, ανύπαρκτη σχέση της Τουρκίας με τον πολιτισμό και τον αλληλοσεβασμό, όπως κι ότι δεν αγνοούμε τις εσωτερικές και διεθνείς στοχεύσεις του τουρκικού καθεστώτος. Ταυτοχρόνως, ωστόσο, δεν θεωρούμε πρόσφορη κάποιαν συναισθηματική, εκδικητική αντίδραση – εκτόνωση για το ζήτημα. Είναι κακομοιριά να τρέχουμε πίσω από τις αποφάσεις άλλων που μας θίγουν, πόσο μάλλον όταν αυτοί οι ίδιοι μας απειλούν με εθνικό ακρωτηριασμό και εμείς επισήμως κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Τι ακριβώς περιμένουμε από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό; Γράφτηκαν πολλά που θα μπορούσαν να γίνουν ως αντίποινα για την απόφαση αυτή, όμως άλλα είναι ως μέτρα αναντίστοιχα κι άλλα αποτελούν υποχρεώσεις μας ως συνειδητών Ελλήνων πολιτών που έπρεπε από δεκαετίες να τηρούμε. Εκτός κι αν ως ελληνική κοινωνία αποφασίσουμε ότι η συλλογική μας επιβίωση θα διασφαλιστεί μόνο με την αφύπνιση και την αντίστασή μας σε κάθε (τουρκική και όχι μόνο) υπονόμευση. Τότε ναι, σε μια συνολική μεταβολή της επίσημης ρητορικής και πρακτικής μας, θα είχε νόημα το εμπάργκο των τουρκικών προϊόντων, η διακοπή του τουριστικού ρεύματος προς την γείτονα, το πάγωμα στην συντήρηση όλων των οθωμανικών μνημείων ανά την επικράτεια, το ξήλωμα του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής κ.ά. Και φυσικά να κινηθούμε με γνώμονα την εθνική αυτοσυντήρηση στα θέματα της παράνομης μετανάστευσης, της καταστρεφόμενης οικονομίας, της αφελληνιζόμενης κρατικής περιουσίας, της γεωπολιτικής μας υποβάθμισης, της δημογραφικής απίσχνασης, της ενδημικής διαφθοράς.
Θέλουμε λοιπόν να απαντήσουμε επαρκώς στην νεο-οθωμανική ύβρη; Να πάψουμε να ζούμε σαν νεοραγιάδες! Η επικείμενη 200χρονη επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης ας γίνει έμπνευση κι αφετηρία μας.
