Μα θα τα βάλουμε με την Τουρκία;

647

του Στέφανου Μανώλη

Το πιο πάνω ερώτημα πλανάται πάνω και μέσα στα κεφάλια μας από την γέννηση μας και μετά; Και η απάντηση πρέπει να είναι κατηγορηματική, διαχρονική και καθολική. Ναι, θα τα βάλουμε με την Τουρκία! Εάν δεν συμβαίνει αυτό, τότε κάποιοι δεν γνωρίζουν για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974, δεν γνωρίζουν για τα Σεπτεμβριανά του 1955 στην Κωνσταντινούπολη, την μικρασιατική καταστροφή του 1922, αναφέροντας μόνο τα πιο σημαντικά τραγικά γεγονότα για τον ελληνισμό της σύγχρονης ιστορίας μας. Δεν γνωρίζουν ή απλά δεν θέλουν να ακούνε για την συνεχή πίεση που εξασκεί η Τουρκία με όλα τα μέσα συμπεριλαμβανομένου στρατιωτικής ισχύος, από τον Έβρο μέχρι το Παραλίμνι, με διεκδικήσεις εδαφών και θαλάσσιων ζωνών. Παραβλέπουν όμως και το μεγαλείο της ελληνικής επανάστασης του 1821, όταν 400 χρόνια σκλαβιάς δεν στάθηκαν ικανά να αποτρέψουν το θράσος και την ατσάλινη θέληση της ελληνικής λεβεντιάς όταν αποφασίζει να συμπεριφέρεται έτσι.

Κάποιοι άλλοι εδώ στην Κύπρο εδώ και μισό αιώνα αναμασούν την ίδια καραμέλα. Διζωνική δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ) με τους ‘Τουρκοκύπριους’ αδελφούς μας. Αν ποτέ υπήρξαν αυτοί, τώρα έχουν ουσιαστικά εξαλειφθεί. Και αν υπήρξαν κάποτε είναι ουτοπία σήμερα 51 χρόνια μετά την εισβολή των Τούρκων το 1974 να το επικαλείται ακόμα κάποιος. Ο πληθυσμός στα κατεχόμενα ανέρχεται, ανάλογα με την πηγή, μεταξύ 500,000 και 1,2 εκατομμυρίων από τους οποίους η συντριπτική πλειοψηφία είναι έποικοι Τούρκοι της Ανατολίας. Ούτως ή άλλως στο νησί δεν υπήρχε Τούρκος πριν την πρώτη εισβολή των Τούρκων το 1571. Δηλαδή μεγάλο μέρος της μειοψηφίας σήμερα στα κατεχόμενα που κάποιοι αποκαλούν ‘Τουρκοκύπριους’ είναι απόγονοι των πρώτων εισβολέων Τούρκων το 1571. Ακόμα και να ήθελε κάποιος με το ζόρι να τους αποκαλεί ‘αδελφούς’ του, αυτό ακούγεται πια μόνο ως αστείο, διότι αποτελούν μικρή μειοψηφία της τάξης των 80.000, και είναι απόλυτα ελεγχόμενοι από το στρατοκρατούμενο μόρφωμα στα κατεχόμενα, υποτελές στην Τουρκία. Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ: ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. Η Κυπριακή Δημοκρατία δυστυχώς δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό. Ούτε η Ελλάδα. Επομένως πρέπει σε Κύπρο και Ελλάδα να ξεκαθαρίσουν κάποτε τα πράγματα, να τοποθετηθούν σε σωστή ορθολογική και ρεαλιστική βάση, και να σταματήσουμε να ζούμε με ψευδαισθήσεις, ουτοπίες, ψέματα και υποσχέσεις κενού περιεχομένου. Οι ‘Τουρκοκύπριοι’ δεν είναι αδελφοί μας. Στην συντριπτική πλειοψηφία τους έχουν απορροφηθεί από τον αυτούσιο τουρκικό όγκο και είναι είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι τμήμα της ‘ευρύτερης’ Τουρκίας.

Εκδήλωση: “Ατελέσφορος εκσυγχρονισμός, ο Κώστας Σημίτης και η μεταπολίτευση” (ΙΑΝΟΣ -1/10/25)

Επιπλέον, τα ελληνοτουρκικής φιλίας που άρχισαν επί Σημίτη και τη Μαδρίτη του 1997 και τους σεισμούς και τον Γιωργάκη Παπανδρέου το 1999, και συνεχίζονται άλλοτε από το αριστερό ΑΚΕΛ και εν μέρει το νεοφιλελεύθερο ΔΗΣΥ στην Κύπρο για δήθεν επαναπροσέγγιση (με ποιους αλήθεια;), αλλά και τις παλινωδίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη τύπου Γεραπετρίτη, καθώς και την ακατανόητη εμμονή διαδοχικών κυπριακών κυβερνήσεων με την Τουρκικής έμπνευσης ‘λύση’ ΔΔΟ, προς τη λάθος κατεύθυνση οδηγούν. Αλήθεια σε Κύπρο και Ελλάδα πιστεύουν ότι θα ‘λύσουν’ το κυπριακό πρόβλημα με την ΔΔΟ; Δεν έχω ακούσει πιο διχαστικό στόχο από την ΔΔΟ. Προσέξτε μόνο τις λέξεις που απαρτίζουν την ΔΔΟ και θα καταλάβετε: Δι-κοινοτική, Δι-ζωνική Ομοσπονδία. Δύο κοινότητες και δύο ζώνες. Δεν είναι άκρως διαιρετικό;

Εν τέλει, ο ελληνισμός ενιαίος, από τον Έβρο μέχρι το Παραλίμνι, έχει μόνο μία επιλογή επιβίωσης. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε τον ελληνικό τρόπο ζωής με τις διαφορετικές εκφάνσεις του είτε στη Βόρειο Ελλάδα, είτε στο Αιγαίο, είτε στην Κύπρο και όπου γενικά υπάρχουν Έλληνες, μία στρατηγική επιλογή έχουμε: Η Τουρκία και όσοι την υπηρετούν, συμπεριλαμβανομένου των ‘Τουρκοκυπρίων’ είναι εχθρός μας. Μας απειλεί, παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, δεν σέβεται κανόνες και νόμους είτε της θάλασσας είτε άλλους, εκτός αν εξυπηρετούν τα επεκτατικά της σχέδια. Ο ελληνισμός ενιαίος είναι εμπόδιο για την τουρκική επέκταση που οραματίζονται οι εκάστοτε ηγέτες της, και ακολουθεί πιστά ο τουρκικός λαός και εθνικισμός. Για να αντιμετωπιστεί όλο αυτό που έρχεται, και πριν είναι αργά, ο ελληνισμός άμεσα πρέπει να εξοπλιστεί ιδεολογικά και στρατιωτικά και να ετοιμάζεται. Από το Έβρο μέχρι το Παραλίμνι. Η σύγκρουση θα γίνει. Το θέμα είναι να είμαστε έτοιμοι, αν είναι δυνατόν να καιροφυλαχτούμε, έτσι ώστε την ώρα εκείνη να είμαστε εμείς οι νικητές, όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και αλλού…Κι αν πάλι κάποιος αμφιβάλλει για τις στρατιωτικές δυνατότητες του ελληνισμού ας κοιτάξει ποια χώρα στην Ευρώπη έχει τα περισσότερα συμβατικά όπλα (τανκς, μαχητικά αεροπλάνα και θαλάσσια μέσα). Οι δυνατότητες υπάρχουν, η βούληση και η στρατηγική είναι που λείπουν. Όταν αποκτήσουμε τα δύο τελευταία, μπορούμε να τα βάλουμε με την Τουρκία.

Δρ. Πανεπιστημίου Εδιμβούργου

s.manolis@sms.ed.ac.uk