Άλλο Ερντογάν και άλλο Λουκασένκο;

του Βασίλη Στοιλόπουλου
Μπορεί η κατάσταση στη Βόρεια Συρία να παραμένει ακόμα αρκετά θολή μετά από σχεδόν δέκα χρόνια συγκρούσεων. Όμως το σίγουρο είναι ότι από το διαφαινόμενο νέο ρωσοτουρκικό ντηλ, που ετοιμάζεται εδώ και εβδομάδες για την περιοχή του Ιντλίπ, οι χαμένοι θα είναι και πάλι οι δύσμοιροι Κούρδοι, οι οποίοι διαχρονικά αποτελούν ένα απλό πιόνι για θυσία στην γεωπολιτική σκακιέρα της Μέσης Ανατολής.
Με «παράπλευρες απώλειες» όμως και για την απούσα, εν γένει, Ευρωπαϊκή Ένωση, που αντιμετωπίζει ήδη ένα νέο μεταναστευτικό κύμα (κυρίως από νεαρούς Κούρδους) αυτή τη φορά στις ανατολικές πύλες της. Άλλωστε, είναι προφανές γιατί τα δεκάδες αεροπλάνα μεταφοράς μεταναστών στο Μινσκ απογειώνονται κυρίως από Μόσχα και Κωνσταντινούπολη.
Όμως, αυτά παθαίνει κανείς όταν η πολιτική του σ΄ ένα θέμα με ζωτικές γεωπολιτικές διαστάσεις, που αφορά την ασφάλεια και την αποσταθεροποίηση, εξαντλείται σε ηθικολογίες και σε «ζούφιες» απειλές. Και κυρίως να εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από κραυγαλέα υποκρισία, με «δύο μέτρα και δύο σταθμά». Η μερκελική συνταγή: «Άλλο Ερντογάν και άλλο Λουκασένκο» μόνο δεινά φέρνει. Άλλωστε, η αμέριστη στήριξη του Ερντογάν στον Λουκασένκο, υπό τη «σκέπη του Πούτιν», τα λέει όλα. Όσο για τους Πολωνούς, να μην ξεχνάμε ότι έστειλαν βοήθεια στον Έβρο, όταν έλαβε χώρα ο τουρκικός υβριδικός πόλεμος κατά της Ελλάδας. Και τώρα κάνουν, όσο μπορούν, καλά τη δουλειά τους, παρότι μόνοι και επιπλέον στο στόχαστρο των Βρυξελλών και του Βερολίνου.