Εδώ και χρόνια, η παράλληλη οικονομία που δομεί στα Βαλκάνια η Τουρκία, με “όχημα” τη Δυτική Θράκη, φαίνεται να αποκτά ισχυρές βάσεις, αφού …
Από την ιστοσελίδα thrakitoday.com
Εδώ και χρόνια, η παράλληλη οικονομία που δομεί στα Βαλκάνια η Τουρκία, με “όχημα” τη Δυτική Θράκη, φαίνεται να αποκτά ισχυρές βάσεις, αφού πρόκειται για το πιο κερδοφόρο οικονομικό σχέδιο των τούρκων επιχειρηματιών, πάντα με τις “ευλογίες” της κυβέρνησης Ερντογάν.
Η αγορά της Θράκης έχει γεμίσει ασφυκτικά με προϊόντα τουρκικής προέλευσης, σαφώς φθηνότερα από τα αμιγώς ελληνικά, τα οποία βρίσκονται καταρχήν σε όλα τα ράφια των Mini-Market που έχουν στην ιδιοκτησία τους μουσουλμάνοι επαγγελματίες, και δευτερευόντως χριστιανοί επαγγελματίες μιας και είναι ο μόνος τρόπος για να αντέξουν στην οικονομική ασφυξία που τους έχει κατακλύσει.
Οι εισαγωγείς
Τα Τουρκικά προϊόντα, που δεν είναι μόνο τρόφιμα μακράς διάρκειας αλλά και ρούχα, έπιπλα, πρώτες ύλες οικοδομικών υλικών και άλλα πολλά, εισάγονται στην Ελλάδα είτε απευθείας από τα Ελληνοτουρκικά σύνορα, είτε από την γειτονική επίσης Βουλγαρία, η οποία επίσης στο νότιο μέρος της, έχει κατακλυστεί από Τουρκικά προϊόντα.
Την “μέριμνα” αυτής της παράλληλης οικονομίας έχουν στελέχη της αυτοαποκαλούμενης “Τουρκικής Μειονότητας”, όπως για παράδειγμα ο υιός του Σαδίκ, αλλά και άλλοι απόγονοι παλιών κατευθυνόμενων από το Προξενείο Κομοτηνής πολιτικών στελεχών, που τώρα θησαυρίζουν κυριολεκτικά από την διακίνηση των προϊόντων αυτών.
Εχουν συστήσει εταιρείες εντός και εκτός Ελλάδας, ανάλογα με τα συμφέροντα του φόρου εισαγωγής και της απαλλαγής του ΦΠΑ, ενώ καταφέρνουν μεγάλες πιστώσεις στις πληρωμές τους, μέσω εγγυητικών επιστολών που τους δίνει η Ziraat Bankasi, η Τουρκική Τράπεζα που παίζει το δικό της ρόλο για λογαριασμό της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία.
Ολο αυτό το σκηνικό, σε αντίθεση με το ελληνικό τραπεζικό σύστημα που αρνείται να στηρίζει τις ελληνικές επιχειρήσεις παραγωγής πρώτων υλών και άλλων μεταποιημένων προϊόντων, αλλά και την εμμονική φορολογική πολιτική εις βάρος των επιχειρήσεων από όλες τις εκάστοτε Ελληνικές Κυβερνήσεις, δημιουργεί ένα ήδη δεδομένο, αυτού του “θανάτου” της τοπικής οικονομίας στις πόλεις της Θράκης και της Αν. Μακεδονίας και της “άνδρωσης” της παράλληλης Τουρκικής Οικονομίας στην περιοχή, με ότι συνεπάγεται αυτό ως προς τη διαχείριση της κυκλοφορίας του χρήματος και όχι μόνο!
Τεράστια κέρδη
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων, που δεν επιδέχονται διάψευση, ο τζίρος της διακίνησης τουρκικών προϊόντων που εισάγονται από Τουρκία και Βουλγαρία, ξεπερνά τα 300 εκ. ευρώ ετησίως, χωρίς σε αυτά να υπολογίζονται οι εισαγωγές αυτοκινήτων και άλλων συναφών προϊόντων που εισάγονται στην Ανατολική Ευρώπη και τα Νότια Βαλκάνια από την Τουρκία, λόγω φασόν παραγωγής τους εκεί από τις αυτοκινητοβιομηχανίες.
Απο αυτά τα χρήματα, μόλις ένα ποσοστό περίπου το 15% παραμένει εντός Ελλάδας, και διακινείται στην υπόλοιπη αγορά, από τους μουσουλμάνους επαγγελματίες και πάλι μεταξύ τους, ενώ το μεγαλύτερο μέρος αποταμιεύεται σε Τράπεζες της Τουρκίας και της Βουλγαρίας ή μετατρέπεται σε αγορά γης και άλλης ακίνητης περιουσίας εντός Ελλάδας, αλλάζοντας κυριολεκτικά το χάρτη της ιδιοκτησίας ακινήτων στην περιοχή.
Αδιαφορία
Όλα όσα αναφέρονται στο σημερινό ρεπορτάζ είναι σε γνώση της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και όλων των κυβερνήσεων, από το 1998 και δόθε, που άρχισε δειλά – δειλά να δημιουργείται η παράλληλα οικονομία στη Θράκη.
Κανείς μα κανείς δεν θέλησε να βάλει “φρένο” στην ανοδική πορεία της οικονομίας αυτής, ενώ διαφαίνονταν ο βέβαιος ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ μικρομεσαίου.
Ο λόγος; Γνωστός. Προεκλογικά οφέλη, άρα ας μην διαταραχθεί η εκάστοτε “συμμαχία” και “ψηφοθηρική ισορροπία”!
Πλήρης αδιαφορία, κανένας ουσιαστικός έλεγχος στον ανταγωνισμό, κανένας έλεγχος στην ποιότητα των εισαγόμενων προϊόντων, καμία μέριμνα για ανάσχεση του επιχειρούμενου σχεδίου της εγκαθίδρυσης της παράλληλης οικονομίας.
Ο απλός καταναλωτής, που δεν έχει άλλη επιλογή για την επιβίωσή του, αναγκάζεται να προμηθεύεται προϊόντα από τον… “μπακάλη” της γειτονιάς, αφού καταρχήν δεν έχει πρόβλημα η θρησκευτική του ταυτότητα όταν έχει συνηθίσει να διαβιεί αρμονικά αιώνες τώρα, από την άλλη είναι και η συμφέρουσα αγορά για το οικογενειακό τραπέζι.
Έτσι, τα ελληνικά αμιγώς προϊόντα μένουν απούλητα στα ράφια ως ακριβά, οι φόροι και το ΦΠΑ τα κάνουν απλησίαστα, επιχειρήσεις παραγωγής, μεταποίησης και προμήθειας η μία μετά την άλλη κλείνουν ή εξαγοράζονται από επιχειρήσεις τουρκικών συμφερόντων, προκειμένου να παίξουν το ρόλο του διακινητή με ακόμη χαμηλότερο κόστος στην αγορά!
Πολλές εκ των τουρκικών συμφερόντων εταιρείες, έχουν έδρες και εντός Ευρώπης, με αποτέλεσμα κανείς από τους καταναλωτές να μη γνωρίζει την πραγματική προέλευση των προϊόντων.
