του Χρίστου Πέτρου
Στις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης του Νίκου Χριστοδουλίδη, που ανέλαβε επισήμως τα καθήκοντά του την 1η Μαρτίου, το ενδιαφέρον εστιάστηκε στον διορισμό του υπουργικού συμβουλίου, στην κινητικότητα γύρω από το Κυπριακό και το ταξίδι στην Αθήνα, που κρίνεται σημαντικό επί της ουσίας, αλλά και σε συμβολικό επίπεδο.
Κινητικότητα στο Κυπριακό με στόχο την ενεργότερη εμπλοκή της ΕΕ
Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, από τις πρώτες ώρες ανάληψης των καθηκόντων του ο Χριστοδουλίδης επιχειρεί να εμπεδώσει στους συνομιλητές του, σε Ευρώπη και Κύπρο, πως μεγάλη του επιδίωξη σε πρώτη φάση, είναι η ενεργότερη εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαδικασία επίλυσής του. Συγκεκριμένα, ο νέος ΠτΔ ήδη από την προεκλογική περίοδο προτείνει τον διορισμό ειδικού αντιπροσώπου από το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο οποίος θα είναι επιφορτισμένος με την εποπτεία των διαδικασιών επίλυσης του Κυπριακού κατ’ αντίστοιχο τρόπο με αυτόν του αντιπροσώπου του ΓΓ του ΟΗΕ. Με τον τρόπο αυτό ο Χριστοδουλίδης θεωρεί πως το Κυπριακό θα συζητείται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι προηγουμένως, όχι αμιγώς ως «Κυπριακό Ζήτημα» ή «ελληνοτουρκικό», αλλά και ως «ευρωτουρκικό». Η προσπάθεια που γίνεται στοχεύει στο να συνδεθεί το Κυπριακό με ανοιχτά ευρωτουρκικά ζητήματα προκειμένου να έχει κίνητρο η Τουρκία να μετακινηθεί από τις αδιάλλακτες θέσεις της.
Σε σειρά συναντήσεων και συνομιλιών που είχε τις προηγούμενες μέρες ο Νίκος Χριστοδουλίδης με ξένους ηγέτες, με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Μισέλ, τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ, τον αντιπρόσωπο του ΟΗΕ Κόλιν Στιούαρτ κ.α., εξέφρασε ακριβώς αυτή του την επιθυμία για ενεργότερη εμπλοκή της ΕΕ στις διαδικασίες επίλυσης του Κυπριακού.
Συντονισμός Αθήνας – Λευκωσίας και στο βάθος Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα
Πετυχημένο κρίνεται το πρώτο ταξίδι της νέας κυβέρνησης στην Αθήνα. Πέραν από τις υψηλού συμβολισμού κινήσεις και δηλώσεις που έχουν γίνει και από την κυπριακή ηγεσία και από την ελλαδική, ο Χριστοδουλίδης επέστρεψε στη Λευκωσία έχοντας στις αποσκευές του έναν οδικό χάρτη για την προώθηση κοινών επιδιώξεων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μια συμφωνία για σύσταση Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Κύπρου και Ελλάδας.
Η σύσταση Ανωτάτου Συμβουλίου πρακτικά σημαίνει πως θα υπάρχει στενή συνεργασία των κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδας για θέματα ενέργειας, ναυτιλίας κ.α. και ανά τακτά χρονικά διαστήματα αρμόδιοι υπουργοί των δύο χωρών αλλά και ο ΠτΔ με τον πρωθυπουργό θα συναντώνται και θα συνομιλούν, προκειμένου να συντονίζουν τον κοινό τους βηματισμό επί των διαφόρων θεμάτων.
Εκτιμάται πως το Ανώτατο Συμβούλιο μπορεί να αποτελέσει προάγγελο για τη σταδιακή και με νέους όρους ανασύσταση του ενιαίου αμυντικού δόγματος μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Πρόκειται εξάλλου για ζήτημα το οποίο έβαλε στο τραπέζι προεκλογικά ο Νίκος Χριστοδουλίδης και το οποίο αποτελεί και προγραμματική του θέση.
Ο χαμηλότερος των προσδοκιών διορισμός του υπουργικού συμβουλίου
Ο διορισμός του υπουργικού συμβουλίου, ήταν σίγουρα χαμηλότερος των προσδοκιών που ο ίδιος έθεσε. Ο Χριστοδουλίδης ανέβασε τον πήχη τόσο ψηλά και το μόνο που κατάφερε είναι να περάσει από κάτω.
Όλο το προηγούμενο διάστημα διαμήνυε πως οι υπουργοί του θα είναι νέοι, κορυφαίοι τεχνοκράτες στον τομέα τους που διαπρέπουν στο εξωτερικό, δεν θα του τους επιβάλουν τα κόμματα που τον στήριξαν και άλλα πολλά.
Σε μεγάλο βαθμό, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έγινε…
Φυσικά, αρκετοί από τους νέους υπουργούς και μάλιστα σε κομβικά υπουργεία, όπως το Εξωτερικών, το Εσωτερικών, το Δικαιοσύνης, αν και δεν πληρούν ενδεχομένως τα κριτήρια που ο ίδιος ο Χριστοδουλίδης έθεσε (και είναι εν πολλοίς και άνευ ουσίας), έχουν αρκετά καλές περγαμηνές.
Σχετικά με τον διορισμό του υπουργικού, η μεγαλύτερη απογοήτευση πέραν από συγκεκριμένα άτομα –τα οποία εξάλλου ο χρόνος θα δείξει αν θα πετύχουν ή όχι στα υπουργικά τους καθήκοντα–, αφορά στο γεγονός πως κόμματα που στήριξαν τον Χριστοδουλίδη επέβαλαν πρόσωπα σε συγκεκριμένα υπουργεία ή έκοψαν λόγω μικροπολιτικών ζητημάτων, άλλα ικανότατα, που προόριζε ο Χριστοδουλίδης για νευραλγικά υπουργεία.
Είναι ενδεικτικό ότι από το υπουργείο Οικονομικών κόπηκε από τον Σιζόπουλο της ΕΔΕΚ (που βυθίζεται σταδιακά στην εκλογική και πολιτική ανυποληψία) ένας συγκροτημένος και με όραμα νέος άνθρωπος της οικονομίας, ο Τάσος Γιασεμίδης, επειδή η μητέρα του υποστήριζε πριν χρόνια τον εσωκομματικό αντίπαλο του Σιζόπουλου και πρώην πρόεδρο της ΕΔΕΚ, Γιαννάκη Ομήρου… Αντί του Τάσου Γιασεμίδη, διορίστηκε την τελευταία στιγμή «και για να μην άρει τη στήριξή του στον Χριστοδουλίδη ο Σιζόπουλος», ο 72χρονος Μάκης Κεραυνός, ο οποίος μεταξύ πολλών άλλων διετέλεσε υπ. Εργασίας επί Τάσσου Παπαδόπουλου.
Εν κατακλείδι, η «πρώτη μείζονος σημασίας πολιτική πράξη», όπως ο ίδιος ο Χριστοδουλίδης χαρακτήριζε τον διορισμό του υπουργικού του συμβουλίου, μπορεί να χαρακτηριστεί ως αυτογκόλ του νέου προέδρου. Αυτογκόλ που βάζει στους πολίτες χαλινάρι στις προσδοκίες για την πολιτική ανανέωση και την υπέρβαση της κομματοκρατίας και που καλό είναι να αποτελέσει μάθημα και για τον ίδιο τον Χριστοδουλίδη πως καλύτερα να μη λέει περισσότερα απ’ αυτά που μπορεί να υλοποιήσει.
Αλλαγή ηγεσίας στον ΔΗΣΥ
Η ήττα και ο αποκλεισμός του Αβέρωφ Νεοφύτου στις προεδρικές εκλογές επέσπευσαν τις διαδικασίες για αλλαγή ηγεσίας στον Δημοκρατικό Συναγερμό.
Τα μέλη του κόμματος της κεντροδεξιάς εξέλεξαν το βράδυ της 11ης Μαρτίου την Αννίτα Δημητρίου στην προεδρία της παράταξης. Η νίκη της Αννίτας Δημητρίου ήταν συντριπτική έναντι του αντιπάλου της Δημήτρη Δημητρίου, αφού έλαβε ποσοστά 70% έναντι 30%.
Είναι η πρώτη φορά στην 47χρονη ιστορία του Δημοκρατικού Συναγερμού που το τιμόνι της παράταξης έχει στα χέρια του στέλεχος που γεννήθηκε μετά την τουρκική εισβολή του 1974 και μετά την ίδρυση του κόμματος το 1976.
Η Αννίτα Δημητρίου, που θεωρείται εν πολλοίς πολιτικό τέκνο του Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος με τις «αλχημείες» του την ανέδειξε πρόεδρο της Βουλής το 2021, γεννήθηκε το 1985.
Πρόκειται για πρόσωπο του οποίου η πολιτική ανέλιξη χαρακτηρίζεται «απότομη», αφού μέσα σε περίπου μία δεκαετία κατάφερε από κοινοτική σύμβουλος στο χωριό Τρούλλοι της επαρχίας Λάρνακας, να γίνει βουλευτής, πρόεδρος της Βουλής και τώρα πρόεδρος του Συναγερμού.
Πέραν από τις πάγιες θέσεις του κόμματός της αναφορικά με τα κεντρικά ζητήματα όπως το Κυπριακό, η Οικονομία κ.λπ. που τις υποστηρίζει με θρησκευτική ευλάβεια, η Δημητρίου ανήκει στη νέα γενιά κεντροδεξιών πολιτικών που καταπιάνονται με τη woke ατζέντα και προτάσσει τις θέσεις της στα ζητήματα έμφυλου χαρακτήρα.
Το μεγάλο στοίχημα για την ίδια, αλλά και την ηγεσία του κόμματος συνολικά, είναι η επίτευξη της ενότητας στο κεντροδεξιό οικοδόμημα που βγήκε κομματιασμένο από τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές.
Επιπλέον, ο χρόνος θα δείξει κατά πόσον η Αννίτα Δημητρίου θα καταφέρει να κρατήσει και να ενισχύσει τις ιδεολογικές – πολιτικές ισορροπίες που απαιτούνται προκειμένου να επιτευχθεί η συνοχή στον ΔΗΣΥ η οποία, όσο περνούν τα χρόνια, φαίνεται να ρευστοποιείται. Ισορροπίες που αφορούν στα δίπολα «συντηρητισμού» – «προοδευτισμού» και «λαϊκής πατριωτικής δεξιάς» – «δικαιωματιστική νεοδεξιάς».
Τέλος, ερωτηματικό παραμένει για αρκετούς συναγερμικούς και μη το κατά πόσον η ηγεσία της Αννίτας Δημητρίου θα φέρει το δικό της αποτύπωμα και θα εφαρμόσει τη δική της ατζέντα ή θα κηδεμονεύεται παρασκηνιακά από στελέχη όπως ο Αβέρωφ ή ο τέως πρόεδρος Αναστασιάδης.
