Ο Κασιδιάρης ΔΕΝ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ συμμετοχή στις εκλογές… επιδιώκει να γίνει Φύρερ του χρυσαυγιτισμού

2,7K

του Γιώργου καραμπελιά, πρώτη δημοσίευση liberal.gr

Σε αντίθεση από ότι πιστεύεται και γράφεται κατά κόρον, η ανακήρυξη του συνταξιούχου δικαστικού Τάσου Κανελλοπούλου στην ηγεσία του κόμματος Κασιδιάρη, δεν σκοπεύει στην πραγματικότητα να παρακάμψει την απαγόρευση της συμμετοχής του στις εκλογές, αλλά στη μεταβολή αυτής της απαγόρευσης σε ένα νέο πλήγμα ενάντια στη δημοκρατία και ένα ακόμα βήμα στην οικοδόμηση του αντισυστημικού «μύθου» Κασιδιάρη.

Συναφώς ο Κασιδιάρης και η Χρυσή Αυγή την οποία αυτός πλέον εκπροσωπεί «επάξια» και αποκλειστικά κατήγαγαν μια νέα πολιτική και επικοινωνιακή επιτυχία. Αρχικώς, μέσα από το θόρυβο που έγινε για την απαγόρευση της συμμετοχής του στις εκλογές κατόρθωσε να συσπειρώσει και πάλι τη χρυσαυγίτικη και ναζιστική ακροδεξιά που είχε σκορπίσει μετά τις καταδίκες των ηγετικών στελεχών της. Και μάλιστα μετονομάζοντας το παλαιομοδίτικο και παλαιοναζιστικό «Χρυσή Αυγή» στο πολύ πιο εύηχο «Έλληνες».  

Ας θυμηθούμε την εξέλιξη των πρόσφατων δημοσκοπήσεων. Το κόμμα «Έλληνες» μερικούς μήνες πριν κινούνταν γύρω στο 1% με 1,5%. Όταν άρχισε ο θόρυβος γύρω από την απαγόρευση της συμμετοχής στις εκλογές,  και ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος, πέρασε στο 2% με 2,5%. Τέλος, μετά τα Τέμπη έφθασε στο 3,5% έως 4% (που σε πραγματικές εκλογές θα μπορούσε να σημαίνει ακόμα και 5%, όσο περίπου και η Χρυσή Αυγή άλλοτε).

 Ο Κασιδιάρης κατόρθωσε, παρότι φυλακισμένος ή ίσως ακριβώς γι’ αυτό, να εγκαινιάσει εν τοις πράγμασι την αναβίωση της «Χρυσής Αυγής». Πρωτοστατώντας μάλιστα στην ανοιχτή υπεράσπιση του Πούτιν και της εισβολής στην Ουκρανία, έκανε ανοίγματα στο ευρύτερο φιλορωσικό «κόμμα». Άλλωστε, ενώ άλλοι φιλορώσοι διαδήλωναν, αιδημόνως, «ενάντια στον πόλεμο και το ΝΑΤΟ», το κόμμα του, τον Μάρτιο του 2022, πραγματοποίησε διαδήλωση ανοικτής υποστήριξης στην εισβολή, στην οποία και διαβάστηκε ανακοίνωση του φυλακισμένου «αρχηγού». 

Τελικώς η καθυστερημένη προσπάθεια του Κράτους για ψήφιση απαγορευτικού νόμου, ηλιθίως μόλις μερικούς μήνες πριν από τις εκλογές, αποτέλεσε βούτυρο στο ψωμί του: Τον αναδείκνυε στον κατεξοχήν και επίφοβο αρχηγό της «αντισυστημικής» και καταδιωκομένης από τη «πουλημένη δημοκρατία» ακροδεξιάς. 

Τέλος, με το τελευταίο του επικοινωνιακό πυροτέχνημα  την επιστράτευση ενός από τους ακροδεξιούς δικαστικούς –που δεν είναι και λίγοι–  για να αναλάβει δήθεν την προεδρία του κόμματος του πέτυχε έναν ακόμα στόχο. 

Πρώτον, εμφανίζοντας έναν ανώτατο συνταξιούχο δικαστικό, όπως τον Τάσο Κανελλόπουλο, –παρ’ ολίγον πρόεδρο του Αρείου Πάγου–, έδωσε μια επίφαση σοβαρότητας και ψευδοσυστημικότητας στο κόμμα του. 

Εκμεταλλεύτηκε  μάλιστα το γεγονός ότι οι διασυνδέσεις της Χρυσής Αυγής με δικαστικούς και αξιωματικούς της αστυνομίας και του στρατού ποτέ δεν διερευνήθηκαν από την Πολιτεία, τη δικαιοσύνη ούτε καν από σοβαρή δημοσιογραφική έρευνα  – παρότι αρκετοί από αυτούς ανήκαν κάποτε στους «ημι»-παράνομους πυρήνες της ναζιστικής οργάνωσης. 

Δεύτερον, χρησιμοποιώντας τη μωροφιλοδοξία του «ηγέτη» ενός ακροδεξιού γκρουπούσκουλου –από τα δεκάδες που έχουν συγκροτήσει απόστρατοι αξιωματικού και δικαστικοί–,  εκτόξευσε με επιτυχία ένα ακόμα προπαγανδιστικό πυροτέχνημα. 

Διότι βέβαια ο Κασιδιάρης δεν θέλει να εκπροσωπηθεί το κόμμα «Έλληνες» από κάποιον άλλον, έστω έναν εικονικό αρχηγό. Διότι εάν όντως επιθυμούσε τη συμμετοχή του μορφώματος στις εκλογές, δεν θα επέμενε να απορριφθεί η «εκλογική συμμαχία» με το γκρουπούσκουλο του «προέδρου»· δεν θα επέμενε να παραμείνει η ονομασία  του κόμματος ως έχει – οι «Έλληνες»·  δεν θα επέμενε να είναι ο ίδιος υποψήφιος στην  Α΄ Αθηνών! Βάζοντας αυτούς τους όρους, ο  Ηλίας Κασιδιάρης, προδιέγραφε χωρίς καμιά αμφιβολία την απαγόρευση της καθόδου του κόμματος από τον Άρειο Πάγο, μια και εμπίπτει ακριβώς  στις διατάξεις του νέου Νόμου, και ο νέος «πρόεδρος» έχει αναγνωρίσει ο ίδιος ότι είναι παρένθετος!

Άλλωστε οι παρένθετοι – ακόμα και ευήθεις– κινδυνεύουν να αποτελέσουν πραγματική απειλή για τη δική του ηγεσία. Άλλωστε ο ίδιος δεν θα μπορεί να συμμετέχει στη Βουλή ως κρατούμενος, η δε τελεσίδικη απόφαση της καταδίκης του, που σε μερικούς μήνες θα εκδοθεί θα αποτελέσει ένα ακόμα επιβαρυντικό δεδομένο. 

Επιδιώκει όμως η σκιά του να είναι παρούσα στην εκλογική διαδικασία ως του «μεγάλου αντιπάλου» της Δημοκρατίας. Και η επιλογή Κανελλοπούλου με την οριστική απόφαση του Αρείου Πάγου να εκδίδεται λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, θα αποτελέσει ένα επιπλέον στοιχείο για την οιονεί  παρουσία του σε αυτές. Και επικοινωνιακά είναι άλλο πράγμα να αποκλείεται ο κατάδικος Κασιδιάρης από τις εκλογές και άλλο ένας πρώην αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου.  

Η πολιτεία και οι δικαστικές αρχές για άλλη μία φορά αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Αντί να έχουν ολοκληρώσει πάση θυσία τη δίκη σε δεύτερο βαθμό της Χρυσής Αυγής και την τελεσίδικη καταδίκη του Κασιδιάρη και να έχουν πάρει νομοθετικές πρωτοβουλίες πολύ πριν τις εκλογές, του επέτρεψαν να παίξει το παιχνίδι που τον ανέδειξε στην ηγεσία του «χώρου» χρησιμοποιώντας σήμερα και έναν μωροφιλόδοξο δικαστικό. 

Ο «Λιάκος», όπως τον αποκαλούν οι εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθοι του στα κοινωνικά δίκτυα, δεν θέλει τον Κανελλόπουλο επικεφαλής του κόμματος του. Τον χρησιμοποιεί απλώς για να παγιώσει την παρουσία του ως του νέου Φύρερ της ελληνικής ναζιστικής ακροδεξιάς. Και κέρδισε μία ακόμα παρτίδα. 

Ας είμαστε βέβαιοι λοιπόν ότι θα έχουμε να κάνουμε με τον Ηλία Κασιδιάρη για αρκετά χρόνια ακόμα, εάν δεν αντιμετωπιστεί με τη δέουσα σοβαρότητα. Άλλοτε η δημοκρατία της Βαϊμάρης, εξαιτίας της αλαζονείας της εξουσίας, είχε υποτιμήσει τον μικρό Αυστριακό μπογιατζή που φυλακίστηκε μετά το πραξικόπημα οπερέτα της μπυραρίας του Μονάχου.