Αρχική » Tι σημαίνει «ελευθερία» για τον Σύριζα και το ΚΚΕ;

Tι σημαίνει «ελευθερία» για τον Σύριζα και το ΚΚΕ;

από Αλέξανδρος Ασωνίτης

του Αλέξανδρου Ασωνίτη*

Ώστε, λοιπόν, η μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη είναι τουρκική, κατά τον Φίλη, συνεπώς και τον Σύριζα, όσο και να δειλιάζει να το πει. Η δήλωση Φίλη, που είχε καταργήσει τον Επιτάφιο του Περικλή από τα σχολεία και είχε αιτιολογήσει την δολοφονία του Κατσίφα, δίνει για μια ακόμη φορά το στίγμα του Σύριζα που αναθεωρεί, σαν να είναι τουρκικό κόμμα, ή απ’ το Αζερμπαϊτζάν,  την συνθήκη της Λωζάννης αλλά και την συνθήκη για την παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου στην Αλβανία από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Δύσης,  το 1913.  Ο Σύριζα «μάχεται» για την μουσουλμανική θρησκευτική μειονότητα της Θράκης, που ευημερεί και πολλαπλασιάζεται, ενώ η Τουρκία με εθνοκάθαρση στράγγιξε την ελληνική εθνική μειονότητα σε Ιμβρο, Τένεδο, Κωνσταντινούπολη, και δικαιολογεί την καταπίεση της εθνικής μας μειονότητας στην Αλβανία.

   Άρα, είναι συνεπής στην κομματική γραμμή, η παράταξή τους στον Δήμο Αθηναίων. Η  είδηση πέρασε στα ψιλά, αν και έπρεπε να είναι πρωτοσέλιδη και να ξεσηκωθεί η κοινωνία. Ο δήμος Αθηναίων  εξέδωσε ψήφισμα κατά της φυλάκισης του Φρέντυ Μπελέρη και αρνήθηκαν να το υπογράψουν οι παρατάξεις του Σύριζα και του ΚΚΕ!  Όποιος ξέρει την ιστορία, δεν πρέπει να εκπλήσσεται. Όμως πότε, τέλος πάντων, τα δύο αυτά κόμματα θα στηρίξουν τα εθνικά δίκαια, σύμφωνα με τις συνθήκες, και  τι άνθρωποι είναι αυτοί οι σύντροφοι; Γιατί τέτοια απροθυμία να στηρίξουν την εθνική μειονότητα στην Νότια Αλβανία (Βόρεια Ήπειρο); Γιατί αρνούνται το ίδιο το διεθνές δίκαιο; Γιατί αντιδράνε,  ορθώς, για  την Παλαιστίνη, αλλά δικαιολογούν και αιτιολογούν τους Τούρκους και τους Αλβανούς, να μην πούμε για τους «Μακεδόνες» των Σκοπίων (για τους οποίους δεν διστάσανε να κάνουνε ολόκληρο εμφύλιο); Τι συμβαίνει, τελικά, στην ψυχή τους και πότε επιτέλους θα μεταστρέψουν την παράλογη στάση τους που φθείρει τον λαό και το έθνος, όταν ένα υπερδραστήριο και υπερθορυβώδες τμήμα του επιτίθεται με τέτοιο μένος κατά της πατρίδας του, μοναδική περίπτωση στα παγκόσμια χρονικά;

  Όπως πανηγύρισαν πολλοί «προοδευτικοί» με την δολοφονία του Κατσίφα (ακόμα οι Αλβανοί δεν έχουν βγάλει το σχετικό βούλευμα), έτσι χαίρονται τώρα με τον Μπελέρη. Τον κλείνουν φυλακή για να του στερήσουν την δημαρχία, εκλέγεται, το  αλβανικό αυταρχικό  καθεστώς συνεχίζει την κράτησή του και η Ελλάδα, που έχει έννομο συμφέρον, καθώς επιπλέον πολλοί Βρειοηπειρώτες έχουν και διπλή υπηκοότητα,  παρακαλάει, εξευτελιζόμενη, την Αλβανία, και την ΕΕ,  να ελευθερώσει τον Μπελέρη, χωρίς να προβαίνει ούτε σε ένα άμεσο αντίμετρο εναντίον της.

Το έχω γράψει εδώ και πέντε χρόνια: Η παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς, ήταν μήνυμα προς όλους: Κάνετε ό,τι θέλετε, δεν θα αντιδράσουμε. Κι αυτό συμβαίνει. Αυτή είναι η Ελλάδα διεθνώς. Ανυπόληπτη και παίγνιο ισχυρών και αδυνάμων. Δες την σημερινή συμμετοχή Ισπανίας, Πολωνίας (ανακάλεσαν μόλις), Κατάρ, Αζερμπαϊτζάν (γιατί δεν τους απειλούμε με αντίποινα στην ΕΕ;) σε ασκήσεις με τον τουρκικό στρατό απ’ τα κατεχόμενα. Ανυπόληπτη και ανύπαρκτη. Συνθλίβεται και  αυτοχειριάζεται μεταξύ μιας δεξιάς, δειλής και καταστροφικής, με ενδεχόμενο δόλο σε κάθε της ενέργεια, και μιας αριστεράς, με ομολογημένο δόλο, από το 1922 και την Μακεδονία μέχρι τον Κατσίφα και τον Μπελέρη. Για τους συντρόφους, η Αλβανία είναι μια δεύτερη ΕΣΣΔ και την υπερασπίζονται πάντα γιατί  τους «έσωσε» απ’ την «μοναρχοφασιστική» Ελλάδα, μετά τον εμφύλιο. Αναρωτιέται κανείς, ωστόσο, γιατί ύστερα δεν επεδίωκαν να πάνε στον αλβανικό παράδεισο, αλλά ζήταγαν να επιστρέψουν στον μοναρχοφασισμό.

Όμως, το θέμα δεν είναι η ιστορικώς αποτυχημένη  ιδεολογία  της. Είναι ότι οι Έλληνες, που ασπάζονται την ιδεολογία αυτή, είναι οι μόνοι μαρξιστές-κομμουνιστές  που την παίρνουν κατά γράμμα και προσπαθούν να την εφαρμόσουν. Όλοι οι άλλοι, απανταχού, χρησιμοποίησαν την θεωρία αυτή για να αποκτήσουν εξουσία, αλλά ταυτόχρονα να ισχυροποιήσουν την χώρα τους (βλ: Τίτο, Δημητρώφ, Γκλιγκόρωφ κ.α), και μόνο οι Έλληνες στράφηκαν εναντίον της πατρίδας τους υποστηρίζοντας τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις των σοσιαλιστών γειτόνων.  Οι Τούρκοι είναι uber alles για τον μαρξισμό (και την Δύση),  ούτως ή άλλως. ΄Εχει δίκιο, συνεπώς,  ο Φαράκος: « Άλλο κομμουνιστής, άλλο Κουκουές». Όταν ο Γλέζος πήγε και προσκύνησε την σορό του δικτάτορα Χότζα, που είχε κάνει τα πάντα για να διαλύσει την ελληνική μειονότητα, τότε γιατί μια κάποια δημοτική σύμβουλος του Σύριζα στην Θεσσαλονίκη, πριν τον Φίλη, να μην παρομοιώσει τους Βορειοηπειρώτες με τους Πομάκους και τα «δικαιώματα» που έχει στην «τούρκικη», όπως είπε,  μειονότητα η Τουρκία; Τι κι αν η Λωζάννη μιλάει για μουσουλμανική μειονότητα κι οι Πομάκοι είναι Έλληνες σαν τους Αθηναίους, τους Κύπριους ή τους Μακεδόνες; Ποιος θα την διαγράψει; Και τι αλλάζει, επί της ουσίας, που ο Τσίπρας αναγκάστηκε να δεχτεί τους εκπροσώπους των «Βορειοηπειρωτών φίλων του Σύριζα»;

Ποια θα είναι η αντίδρασή μας στη Αλβανική πρόκληση να μένει στην φυλακή, χωρίς δίκη και καταδικαστική απόφαση,  ο εκλεγείς δήμαρχος Μπελέρης,  με απόφαση  του Ράμα, στον οποίο οι Δένδιας και Μητσοτάκης διοργάνωσαν έκθεση ζωγραφικής στο Ζάππειο, στις 21 Μαρτίου, εξωραΐζοντάς τον με αδιανόητη δουλοπρέπεια;   Γιατί δεν απαιτούμε να ορκισθεί  προσωρινός δήμαρχος κάποιος από την παράταξη του Μπελέρη, π.χ., ο  πλειοψηφίσας σε σταυρούς; Γιατί δεν απαιτούμε την άμεση διεξαγωγή δίκης; Ποιος όμως θα μας δώσει σημασία, όταν, εκτός όλων των άλλων, ο κ. Σκέρτσος δηλώνει ότι η διεκδίκηση των αποζημιώσεων για την γερμανική κατοχή ανήκει στο παρελθόν; Πότε θα σοβαρευτεί η ελλαδική (και η κυπριακή) πολιτική τάξη δίνοντας στην κοινωνία το μήνυμα ότι πρέπει κι αυτή να σοβαρευτεί; 

     Ο ΄Αγγελος Συρίγος έγραψε, το γράφει και η βικιπαίδεια,   πως ο Χότζα αφαίρεσε παράνομα την γεωγραφική περιοχή της Χειμάρρας από τμήμα της ελληνικής μειονότητας. Γιατί  τότε η Ελλάδα δεν θέτει την γεωγραφική επαναφορά της Χειμάρρας στην μειονότητα ως όρο για την ένταξη της Αλβανίας  στην ΕΕ; Γιατί δεν παραδειγματίστηκε από την άνευ όρων και ανταλλαγμάτων  ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και την στάση του Ερντογάν προς την Σουηδία; Γιατί δεν ανακηρύσσει την ΑΟΖ προς την Αλβανία (αφού επιμένει σε τμηματική ανακήρυξη-οριοθέτηση) αποστέλλοντας τις συντεταγμένες στον ΟΗΕ, όπως έκανε η Αίγυπτος με την Λιβύη; Γιατί δεν λέει ότι τα σημερινά Αλβανικά παράλια ήταν από χιλιετιών ελληνικά, γεμάτα από ελληνικές πόλεις, Επίδαμνος, Απολλωνία κλπ,  άλλωστε από κει δεν άρχισε ο Πελοποννησιακός πόλεμος; Γιατί δεν λέει ότι η Βόρεια Ήπειρος δόθηκε στην Αλβανία λόγω πίεσης των Ιταλών την δεκαετία του 1910, ότι η Ελλάδα την ελευθέρωσε τρεις φορές και την διεκδίκησε μεταπολεμικά, αλλά έθεσε βέτο η «μητερούλα» ΕΣΣΔ; Πότε θα μιλήσουν επιτέλους οι Έλληνες πολιτικοί;

   Και τελικά, τι σημαίνει τελικά ελευθερία, για τους συντρόφους; Οι Έλληνες δεν έχουν δικαίωμα στην ελευθερία τους, στα κατεχόμενα στην Κύπρο και στην Βόρειο Ήπειρο (Νότια Αλβανία); Και ποιοι είναι αυτοί που θα αποφασίσουν για τη ελευθερία μας; Θα μπορούσαμε να τους μιλήσουμε, όπως οι δημοκρατικοί Αθηναίοι προς τους ολιγαρχικούς συμπολίτες τους την περίοδο των τριάντα τυράννων,  και να τους πούμε:  «Γιατί στρέφεσθε εναντίον μας, τι σας κάναμε; Μαζί είμασταν στις γιορτές, στους αγώνες, στις τελετές, γιατί έχετε τόσο μίσος εναντίον μας;  Θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, όπως εσείς, δεν το καταλαβαίνετε, γιατί δεν μας βοηθάτε; Ποιος στην Ελλάδα διώκει κάποιον για τις απόψεις του, όπως είπε ο Φίλης, για τους Έλληνες Μουσουλμάνους; Γιατί δεν θέλετε να δείτε  τι κάνουνε σε μας τόσες δεκαετίες; Στα Σκόπια υπάρχουν οκτώ μειονότητες και δεν υπάρχει ελληνική, όταν ο Ζαχαριάδης πήγε στο ελληνικό σχολείο εκεί; Ξέρετε τι σημαίνει να είσαι υπόδουλος;». Αυτά και πολλά ακόμη θα τους έλεγαν και απάντηση δεν υπάρχει, ή μάλλον υπάρχει και την κρύβουμε.  Κι εφ’ όσον δεν διαψεύστηκαν  όσα είπε το μέλος του Σύριζα Άγης Τάτσης, ότι στην Κεντρική τους Επιτροπή μια ομάδα, “πέμπτη φάλαγγα”, ζήτησε να παραιτηθεί εγγράφως  η Ελλάδα από το μονομερές δικαίωμά της, κατά το Διεθνές Δίκαιο, για να ανακηρύξει τα 12 μίλια, αυτό σημαίνει ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για όλους μας –και κατάμαυρα.

ΣΧΕΤΙΚΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ