του Νίκου Μελέτη από το liberal.gr
H ελαφρότητα ίσως και σκοπιμότητα με την οποία αντιμετωπίζονται σημαντικά θέματα της εξωτερικής πολιτικής τελικά οδηγούν στην προσφορά επιχειρημάτων στην τουρκική πολιτική και στην αποδυνάμωση του διπλωματικού κεφαλαίου που με μεγάλες θυσίες έχει κερδίσει η χώρα μας.
Τουλάχιστον τρία γεγονότα το τελευταίο δεκαήμερο είτε παρερμηνεύθηκαν είτε διαστρεβλώθηκαν πιθανόν από υπερβολικό ενθουσιασμό η εσκεμμένο πεσιμισμό με αποτελέσματα που δεν βοηθούν την ψύχραιμη αντιμετώπιση των πραγματικών δεδομένων.
Η τροπολογία Γκρέις Μενγκ στο Κογκρέσο για τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα η οποία ερμηνεύθηκε και αποδόθηκε στην πραγματική διάσταση της από τον Ε. Ζεμενιδη ακτιβιστή του ελληνικού λόμπι στα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ στην Ελλάδα υπήρξε σπουδή να προβληθεί ως «απόφαση» για την δημιουργία αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων σε ελληνικά νησιά.
Ο πρώην υπουργός άμυνας, Π. Καμμένος, με ανάρτησή του δήλωσε δικαιωμένος για την αναγγελία του πριν μερικά χρόνια ότι η Κάρπαθος θα γινόταν η εναλλακτική λύση στο ….Ιντσιρλίκ (που κατά τον ίδιο θα εγκατέλειπαν οι Αμερικανοί), ενώ πρωτοσέλιδα στην Ελλάδα προανήγγειλαν την επιλογή και της Λήμνου ως νέας επιλογής για εγκατάσταση αμερικανικής βάσης.
Φυσικά η τροπολογία η οποία προκειμένου να εγκριθεί θα πρέπει να περάσει δια πυρός και σιδήρου (όπως και τόσες άλλες τροπολογίες στον αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ) δεν αναφέρεται σε κανένα συγκεκριμένο νησί.
Όμως η σπουδή ορισμένων σχολιαστών και ΜΜΕ στην Αθήνα να προβάλουν ως εν δυνάμει μελλοντική βάση των ΗΠΑ, την Λήμνο θα επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα. Η γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όπως έχει επιβεβαιωθεί και σε επίσημα έγγραφα την τελευταία εικοσαετία, συνεχίζουν να θεωρούν την Λήμνο ως περιοχή που έχει καθεστώς αποστρατικοποίησης. Στα αμερικανικά τηλεγραφήματα τα οποία έχουν δημοσιοποιηθεί είναι σαφής η θέση της Ουάσιγκτον, όταν είχε προκύψει θέμα με την διεξαγωγή ασκήσεων που είχε επιχειρηθεί να ενταχθεί στον σχεδιασμό τους και η Λήμνος.
Με την προβολή από τα ελληνικά ΜΜΕ της Λήμνου ως επιλογής για την εγκατάσταση νέων αμερικανικών βάσεων, ουσιαστικά δίνονται επιχειρήματα στην Τουρκία να αντιδράσει και να στραφεί προς την αμερικανική πλευρά και επικαλούμενη το καθεστώς αποστρατικοποίησης, να υπονομεύσει κάθε νέο σχεδιασμό ελληνοαμερικανικής στρατιωτικής συνεργασίας. Και πιθανότατα να υποχρεώσει την Ουάσιγκτον να επιβεβαιώσει ρητώς και δημοσίως ότι αποδέχεται την τουρκική θέση για τη δήθεν υποχρέωση αποστρατικοποίησης των νησιών.
Κάθε κίνηση πρέπει να γίνεται χωρίς πυροτεχνήματα, μεθοδικά και αθόρυβα προκειμένου να αναδειχθεί η σημασία του ελληνικού Αρχιπελάγους για τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, για την εναλλακτική των Στενών οδό τροφοδοσίας και υποστήριξης των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και στην είσοδο και έξοδο προς την Μαύρη Θάλασσα
Η ελληνοαμερικανική στρατιωτική συνεργασία βρίσκεται στο ιστορικά υψηλότερο επίπεδο της με πυλώνες την Σούδα και την Αλεξανδρούπολη και όλες τις άλλες διευκολύνσεις προσφέρονται και δεν πρέπει να προσφερθεί καμιά χαραμάδα, σαν κι αυτές που αναζητεί η Τουρκία, για την υπονόμευση της. Συνεπώς, απαιτείται ψυχραιμία και ρεαλισμός.
Η είδηση ότι η Ρωσία ανοίγει προξενικό γραφείο για την εξυπηρέτηση των Ρώσων πολιτών που ζουν ή ταξιδεύουν στα Κατεχόμενα της Κύπρου, μεταφέρθηκε σε πολλά ελληνικά ΜΜΕ ως άνοιγμα Προξενείου στα Κατεχόμενα, ως έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους, ως τιμωρία της Ρωσίας για την Κύπρο και την Ελλάδα λόγω της στάσης της στον πόλεμο της Ουκρανίας, και ως «νίκη» της Τουρκίας.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Μόσχα πριν ακόμη από τον πόλεμο της Ουκρανίας συζητούσε με την Λευκωσία την υιοθέτηση της πρακτικής που έχουν εφαρμόσει η Βρετανία κι οι ΗΠΑ για λειτουργία γραφείου το οποίο θα χειρίζεται προξενικές υποθέσεις των πολιτών των χωρών αυτών που βρίσκονται στα Κατεχόμενα λόγω των ειδικών συνθηκών. Όσοι ξένοι πολίτες δεν έχουν εισέλθει στην Κύπρο μέσω των νόμιμων σημείων εισόδου της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχουν πρόσβαση στα Προξενεία και στις πρεσβείες των χωρών τους στην Λευκωσία.
Χωρίς κανείς να παραβλέπει ότι η Μόσχα επιλέγει την συγκεκριμένη συγκυρία για να ανακοινώσει την απόφασή της, μόνο ορισμένοι εκ των πολιτικών στελεχών του ψευδοκράτους είδαν την κίνηση αυτή ως έμμεση αναγνώριση της «ΤΔΒΚ» όπως έσπευσαν με δόση χαιρεκακίας να ανακοινώσουν ορισμένα ελληνικά ΜΜΕ. Άλλα για να εξυπηρετήσουν την φιλορωσική προπαγάνδα και να φοβερίσουν για τις συνέπειες που θα υποστεί Ελλάδα και Κύπρος λόγω της καταδίκης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και άλλα για να προβάλουν την ανάγκη της όποιας και άρον άρον λύσης του κυπριακού.
Η ανακοίνωση της αποστολής του τουρκικού γεωτρύπανου Αμπντουλχαμιντ Χαν στην Ανατολική Μεσόγειο για γεωτρήσεις ήταν το άλλο θέμα που ερμηνεύθηκε κατά βούληση. Η Τουρκία είναι προφανές ότι θέλει να δείξει ότι δεν υποχωρεί ούτε ένα εκατοστό από την διεκδίκηση των συμφερόντων της στην περιοχή. Το γεωτρύπανο θα πραγματοποιήσει έρευνες εντός της δυνητικής αλλά μη οροθετημένης υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό σημαίνει ότι πρακτικά δεν θίγει τα κυριαρχικά δικαιώματα ούτε της Ελλάδας ούτε της Κύπρου, παρά το γεγονός ότι αποτελεί μη νόμιμη ενέργεια, καθώς από το Διεθνές Δίκαιο δεν επιτρέπεται η άσκηση τέτοιων δικαιωμάτων σε μη οριοθετημένη περιοχή.
Το να υπάρχουν όμως τίτλοι ότι το τουρκικό γεωτρύπανο θα κάνει γεωτρήσεις «μεταξύ Ρόδου και Κύπρου», χωρίς καμία επεξήγηση, είναι εντελώς παραπλανητικοί.
Η Τουρκία είναι ξεκάθαρο ότι παρά την προσπάθεια επανεκκίνησης των σχέσεων με την Ελλάδα δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τις θέσεις της, όμως από την άλλη πλευρά θα πρέπει να αποτιμηθεί το γεγονός ότι αποφεύγει μια ευθεία πρόκληση έναντι Ελλάδας και Κύπρου, που θα συνιστούσε η αποστολή του γεωτρύπανου σε περιοχές δυνητικής ελληνικής ή κυπριακής υφαλοκρηπίδας τις οποίες διεκδικεί η Τουρκία με το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας και πιο πρακτικά είτε με το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο είτε βάσει της περιοχής που έχει μονομερώς και αυθαίρετα κηρύξει τουρκική ΑΟΖ με επιστολές και χάρτες που έχει καταθέσει στον ΟΗΕ.
Η Τουρκία θα συνεχίζει να είναι η Τουρκία που όλοι γνωρίζουμε. Ας μην είμαστε οι ίδιοι που ενισχύουμε την ηττοπάθεια και προσφέρουμε επιχειρήματα στην Άγκυρα…
1 ΣΧΟΛΙΟ
ΠΑΜΕ ΚΙ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ
Πάντοτε η επιτυχία σχεδίου, στρατηγήματος ή πολιτικής εξαρτάται από ένα επιτελικό κέντρο που οφείλει να προβλέπει, σχεδιάζει άμεσα και εναλλακτικά σενάρια και διαχέει τις αποφάσεις του στις συντονιζόμενες απ’ αυτό υφιστάμενές του μονάδες. Βέβαια για να υπάρξει ένα τέτοιο κέντρο θέλει πρώτα θέληση για να δημιουργηθεί και πολύ δουλειά αρίστων για να καταστρώνουν σενάρια. Ελλάδα ξύπνα και όπως λέει ο viral λογιστής, “άσε τις δικαιολογίες και μπες στις διαδικασίες” .