…Καθώς έξαλλοι wokesters πραγματοποιούν την ‘εαρινή επίθεση’ σε πανεπιστημιακά ιδρύματα των ΗΠΑ, όπως το Columbia, διαδηλώνοντας ευθαρσώς υπέρ των μουλάδων στο Ιράν, και της Χαμάς, δίνεται μια εικόνα στον έξω κόσμο ότι η Αμερική κλυδωνίζεται. Εντούτοις οι ΗΠΑ δεν είναι μόνον αυτό. Στις Νότιες Πολιτείες, η οικονομία ανασυντάσσεται παραγωγικά, ενώ η νέα γενιά στρέφεται προς τα τεχνικά επαγγέλματα προκειμένου να απαντήσει στο αδιέξοδο μιας ζωής βυθισμένης στα χρέη, που προκύπτουν από τα υπέρογκα δίδακτρα φοίτησης στο πανεπιστήμιο, καθώς και την συμπίεση των απολαβών που αντιμετωπίζουν λόγω τεχνολογικών αλλαγών τα ‘λευκά κολάρα’.
Στο εκτενές ρεπορτάζ του Τε-Πίνγκ Τσέν που δημοσιεύθηκε στην Wall Street Journal (14 Απριλίου 2024) με τίτλο “Η Αμερική χρειάζεται περισσότερους υδραυλικούς και η γενιά Ζ ανταποκρίνεται” παρουσιάζεται αυτή η νέα τάση υπέρ των τεχνικών επαγγελμάτων, καθώς και η αναβίωση του ενδιαφέροντος για τις τεχνικές σχολές.
***
Αν και πλήττονται εδώ και καιρό από ελλείψεις εργατικού δυναμικού, τα εξειδικευμένα επαγγέλματα προσελκύουν τελευταία τους πιο νέους εργαζόμενους της Αμερικής, πολλοί από τους οποίους γυρνούν την πλάτη τους στις σπουδές στο πανεπιστήμιο. Η αύξηση των τιμών, και η εφαρμογή νέων τεχνολογιών σε ειδικότητες από τη συγκόλληση μέχρι την κατασκευή εργαλειομηχανών δίνουν στα τεχνικά επαγγέλματα νέο πρόσωπο, βοηθώντας τα να αποβάλουν την εικόνα μιας εργασίας βαριάς και χαμηλών απολαβών. Ο ολοένα και πιο έντονος σκεπτικισμός, επίσης, ως προς τις επαγγελματικές προοπτικές που παρέχει ένα πανεπιστημιακό πτυχίο, και η εκτόξευση του κόστους των σπουδών που έλαβε χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, ενισχύει την στροφή προς τα τεχνικά επαγγέλματα.
Οι αιτήσεις στα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης αυξάνονται, την ίδια στιγμή που μειώνονται εκείνες προς τα πανεπιστήμια, και τις σπουδές τετραετούς φοίτησης. Ο αριθμός των φοιτητών που εγγράφηκαν σε τεχνικά κολέγια αυξήθηκε κατά 16%, και πλέον βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο από το 2018, που το National Student Clearinghouse ξεκίνησε να κρατάει στοιχεία. Ο αριθμός όσων φοιτούν σε τεχνικά επαγγέλματα που σχετίζονται με τις κατασκευές αυξήθηκε κατά 23% μέσα σε αυτήν την περίοδο, ενώ εκείνοι που σπουδάζουν επαγγέλματα ψυκτικών, ή τεχνικών εγκαταστάσεων θέρμανσης, καθώς και συντήρησης και επισκευής οχημάτων αυξήθηκαν κατά 7%.
«Είναι μια πραγματικά έξυπνη επιλογή για τα παιδιά που δεν θέλουν ντε και καλά να φοιτήσουν στο πανεπιστήμιο», λέει ο 20χρονος Tanner Burgess, ο οποίος αποφοίτησε από ένα εννεάμηνο πρόγραμμα ειδίκευσης στις συγκολλήσεις το περασμένο φθινόπωρο.
Αν και αρχικά ήθελε να πάει στο πανεπιστήμιο, η επιλογή αυτή έγινε λιγότερο ελκυστική στα μάτια του κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν είδε τους γονείς του –αμφότερους εργαζόμενους στην τεχνολογία– να στέκονται όλη μέρα μπροστά σε έναν υπολογιστή, και συνειδητοποίησε ότι δεν του άρεσε η ιδέα να περάσει τη ζωή του καθισμένος μπροστά σε μια οθόνη.
Αφού έψαξε σχετικά με τα τεχνικά επαγγέλματα, κατέληξε στις Συγκολλήσεις. «Μου φάνηκε ωραίο γιατί είχε πολλή φωτιά», λέει ο Burgess, ο οποίος τώρα βοηθάει στην εγκατάσταση αγωγών σ’ ένα νέο νοσοκομείο του Σαν Ντιέγκο.
Η ασφάλεια και η προοπτική σταθερά αυξανόμενων αποδοχών έπαιξε επίσης τον ρόλο τους. Μετά από πέντε χρόνια στο επάγγελμα, δηλώνει ότι σύντομα περιμένει το εισόδημά του να γίνει εξαψήφιο, με βάση αυτά που βλέπει να βγάζουν οι συνάδελφοί του.
«Στο τέλος της ημέρας, νοιώθεις καλά. Φτιάχνεις κάτι με τα χέρια σου και υπάρχει πάντα μια αίσθηση πληρότητας», συμπληρώνει.
Ελλείψεις εργατικού δυναμικού
Η έλλειψη ειδικευμένων τεχνιτών, προκλήθηκε καθώς οι παλαιότεροι ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί και ηλεκτροσυγκολλητές συνταξιοδοτούνται, και ανεβάζει το κόστος εργασίας, όπως διαπίστωσαν με έκπληξη πολλοί ιδιοκτήτες από τις επισκευές και τις ανακαινίσεις των τελευταίων ετών.
Το μέσο εισόδημα για τους νέους εργαζόμενους στις κατασκευές, αυξήθηκε πέρυσι κατά 5,1% και πλέον βρίσκεται στα $48.089. Αντίθετα, το μέσο εισόδημα για τους νέους εργαζόμενους στα επιστημονικά επαγγέλματα (δικηγόροι, λογιστές, εργαζόμενο στον χρηματοπιστωτικό κλάδο) είχαν μέσες ετήσιες απολαβές $39.250, και μια αύξηση κατά 2,7% από το 2022, σύμφωνα με το ADP, μια εταιρεία που εξειδικεύεται σε υπηρεσίες διαχείρισης ανθρώπινων πόρων.
Πρόκειται για την τέταρτη χρονιά, σύμφωνα με το ADP, που η αύξηση των μέσων ετήσιων απολαβών για τους νέους εργαζόμενους στις κατασκευές υπερκεράζει εκείνην των επιστημονικών και των τεχνολογικών επαγγελμάτων –όπως για παράδειγμα, οι λογιστές και οι εργαζόμενοι την συντήρηση των τεχνολογικών εξοπλισμών.
Η ζήτηση για τεχνική εκπαίδευση, η οποία επιτρέπει στους σπουδαστές να συνδυάζουν την εργασιακή εμπειρία με ένα πρόγραμμα σπουδών τα δίδακτρα του οποίου συχνά καλύπτονται από τους εργοδότες, έχει αυξηθεί τον τελευταίο καιρό. Σε μια έρευνα της εταιρείας λογισμικού Jobber, που διεξήχθη πέρυσι μεταξύ τελειόφοιτων και απόφοιτων λυκείου, το 75% δήλωσε ότι θα ενδιαφερόταν για τεχνικές σχολές που προσφέρουν αμειβόμενη κατάρτιση στη δουλειά.
Η άνοδος της γενικής τεχνητής νοημοσύνης αλλάζει τις προοπτικές καριέρας για αρκετούς νέους. Η πλειονότητα των ερωτηθέντων που συμμετείχαν στην έρευνα της Jobber είπαν ότι πιστεύουν πως οι θέσεις εργασίας των μπλε κολλάρων προσφέρουν μεγαλύτερη εργασιακή ασφάλεια από εκείνες των λευκών κολλάρων, δεδομένης της ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης.
Σχεδόν το 80% των ερωτηθέντων στην έρευνα της Jobber δήλωσαν ότι οι γονείς τους ήθελαν να πάνε στο πανεπιστήμιο. Τα επαγγέλματα στα οποία κυριαρχούν εργαζόμενοι με πανεπιστημιακή εκπαίδευση κερδίζουν γενικά περισσότερα με την πάροδο του χρόνου. Οι εργαζόμενοι στις νομικές, και οικονομικές υπηρεσίες, έχουν ένα μέσο εισόδημα της τάξης των 78.500$, σε σχέση με τα 69.200$ των κατασκευών.
«Για να είμαι ειλικρινής, μου πήρε λίγο χρόνο να το αποδεχθώ», λέει η μητέρα του Burgess, Lisa Hopkins, η οποία σπούδασε Θέατρο και Ιστορία της Τέχνης πριν λάβει το μεταπτυχιακός της στην Διοίκηση Επιχειρήσεων. Δεν είχε ποτέ μεγάλη επαφή με τεχνικά επαγγέλματα, αλλά πλέον δηλώνει ενθουσιασμένη που ο γιος της βρήκε κάτι που αγαπάει, και έχει καλές προοπτικές: «Αυτό που σκέφτεται ήδη, είναι να αγοράσει το πρώτο του σπίτι στα 24. Δεν έχει κανένα χρέος, και είναι έτοιμος για τον επαγγελματικό στίβο».
Νέος ρομποτικός εξοπλισμός
Ο Steve Schneider, σύμβουλος επαγγελματικής σταδιοδρομίας σε ένα λύκειο στο Sheboygan, του Wisconsin, λέει πως για χρόνια, οι μαθητές θεωρούσαν πως οι τεχνικές του κατευθύνσεις ήταν για τους αποτυχημένους και τους ταραχοποιούς. Το γεγονός ότι φιλοξενούσε στα εργαστήριά του απαρχαιωμένο εξοπλισμό ξύλου και μετάλλων δεν βοηθούσε στην εκλυστικότητά τους.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, οι τοπικές επιχειρήσεις συγκέντρωσαν πόρους και δώρισαν νέο εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων ρομποτικών βραχιόνων, υποστηρίζει, προσθέτοντας ότι τα εργαστήρια αυτά μεταφέρθηκαν στο κεντρικό κτήριο.
«Βέβαια εξακολουθεί να υπάρχει η πεποίθηση πως οι πανεπιστημιακές σπουδές 4ετους κύκλου είναι ο χρυσός κανόνας, αλλά πλέον δεν χρειάζεται να πασχίσεις ώστε να πιστέψουν οι μαθητές την βιωσιμότητα άλλων επιλογών», λέει ο Σνάιντερ.
Όσοι εργάζονται στους κλάδους έχουν θετική εικόνα για τις επιλογές που έχουν κάνει: Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε πέρυσι στα τεχνικά επαγγέλματα από τον ιστότοπο Thumbtack, συμπέραινε πως το 94% των ερωτώμενων θα ενθάρρυναν τα παιδιά τους ή άλλα μέλη της ευρύτερης οικογένειας να ακολουθήσουν παρόμοια επαγγέλματα.
Ενώ τα τεχνικά επαγγέλματα μπορεί να είναι προσοδοφόρα, καμία φορά έχουν υψηλό τίμημα. Σε ορισμένους κλάδους απόφοιτοι των τεχνικών σχολών αντιμετώπισαν δυσκολίες στην εξεύρεση θέσεων, καθώς υπήρξε επιβράδυνση στις κατασκευές. Οι περισσότεροι εργοδότες, επίσης, επιμένουν σε προσλήψεις με εμπειρία, λέει ο Curt Nordal, ένας υπεύθυνος προσλήψεων με έδρα το Ρίβερσαϊντ της Καλιφόρνιας που ειδικεύεται στους συντηρητές εγκαταστάσεων.
Η 18χρονη Alezet Valerio ξεκίνησε σε ένα εργοτάξιο στο Φοίνιξ πριν από εννέα μήνες, αμέσως μετά την αποφοίτησή της από το λύκειο. Έμεινε έκπληκτη όταν, εκτός από το να μάθει πώς να κρεμάει γυψοσανίδες, οι προϊστάμενοί της άρχισαν επίσης να την εκπαιδεύουν στο χειρισμό ενός ρομπότ.
«Δεν είναι καθόλου αυτό που περίμενα», λέει η Valerio, η οποία τώρα περνάει μερικές ημέρες την εβδομάδα επιβλέποντας τη δουλειά του ρομπότ, κερδίζοντας 24$ την ώρα. Η δουλειά μπορεί να είναι εξαντλητική -σηκώνεται στις 4:30 π.μ. κάθε μέρα για να φτάσει στο εργοτάξιο πριν από τις 6 π.μ.- αλλά λέει ότι αγαπάει την ιδέα ότι χτίζει κάτι λειτουργικό. Τώρα σχεδιάζει να πάρει πτυχίο στη διαχείριση κατασκευών.
«Χτίζω ουρανοξύστες, κάτι που με βοηθάει να χτίσω και την καριέρα μου», λέει.
Στην Πενσυλβάνια, τα επαγγέλματα είδαν μια εισροή εργαζομένων μετά την πανδημία, λέει ο Michael McGraw, εκτελεστικός διευθυντής της Ένωσης Υδραυλικών-Θέρμανσης-Ψύξης της Πενσυλβάνια. Στο νοτιοανατολικό τμήμα της πολιτείας, όπου βρίσκεται ο McGraw, κάποιος που αποφοίτησε πριν από πέντε χρόνια από τις τεχνικές σχολές που διευθύνει η Ένωση, μπορεί να έβγαζε 35.000$ ετησίως· σήμερα οι ετήσιες απολαβές αγγίζουν τα 60.000$. Οι αιτήσεις στις τεχνικές σχολές της Ένωσης –όπου τα δίδακτρα κοστίζουν περίπου 3.000$ ετησίως– έχουν αυξηθεί σε όλους τους τομείς.
«Μετά τον Covid, φάνηκε ότι πολλοί άνθρωποι συνειδητοποίησαν ότι τα τεχνικά επαγγέλματα συνιστούν μια βιώσιμη επιλογή καριέρας», λέει. Καθώς άλλες επιχειρήσεις έκλεισαν τότε, περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποίησαν ότι τα τεχνικά επαγγέλματα διαθέτουν σταθερότητα, και ευκαιρίες για καλές αμοιβές, που δεν πρόκειται να εξαφανιστούν, είπε.
Ο Michael Krupnicki, πρόεδρος της Αμερικάνικης Ένωσης Συγκολλητών, έχει περιοδεύσει σε δύο δωδεκάδες τεχνικές σχολές τον τελευταίο χρόνο, πολλές από τις οποίες, όπως λέει, παρουσιάζουν πληρότητα στα προγράμματα συγκόλλησης, όπως συμβαίνει με τη σχολή που του ανήκει στα βόρεια της Νέας Υόρκης. Οι ομοσπονδιακές και πολιτειακές πρωτοβουλίες για την ενθάρρυνση περισσότερης κατάρτισης για τους σπουδαστές έχουν βοηθήσει στην τόνωση του ενδιαφέροντος, λέει. Το ίδιο και το έργο ανθρώπων όπως ο Mike Rowe, οικοδεσπότης της σειράς του Discovery Channel «Dirty Jobs», η οποία έριξε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω στα τεχνικά επαγγέλματα.
«Δεν είναι μια ιστορία κρίσης όπως ήταν πριν από μερικά χρόνια», λέει ο Krupnicki, για την έλλειψη ταλέντων στον κλάδο. «Η ταλάντωση του εκκρεμούς συνέβη αιφνιδίως και γρήγορα τα τελευταία πέντε χρόνια».
Μια νέα μελέτη της εταιρείας ανάλυσης εργασίας Burning Glass Institute και του εκπαιδευτικού ιδρύματος Strada δείχνει ότι περίπου οι μισοί από τους αποφοίτους πανεπιστημίου καταλήγουν σε θέσεις εργασίας όπου δεν απαιτούνται τα πτυχία τους, και πολλοί απόφοιτοι λυκείου δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν επωμιστούν τα χρέη που απαιτούν οι σπουδές στο πανεπιστήμιο.
«Δεν χρειάζονται όλοι ένα πτυχίο, και αφαιρεί την αξία ενός πτυχίου αν το έχουν όλοι», λέει ο George Belcher, 18 ετών, απόφοιτος Λυκείου από το Χιούστον. Ο Belcher πίστευε για καιρό ότι θα πήγαινε στο πανεπιστήμιο, αλλά ως τελειόφοιτος λυκείου, άρχισε να ενδιαφέρεται για τη βιομηχανία πετρελαίου, όπου εργάζεται και ο πατέρας του. Αυτό το φθινόπωρο, θα εγγραφεί σε μια τεχνική σχολή με δίδακτρα 14.000$ για ένα διετές πτυχίο και σχεδιάζει να εργαστεί τελικά σε θαλάσσια εξέδρα άντλησης πετρελαίου. «Λατρεύω τον ωκεανό», λέει. Του αρέσει επίσης η ιδέα να εργάζεται για εβδομάδες και στη συνέχεια να ξεκουράζεται για εβδομάδες, ένα πρόγραμμα συνηθισμένο για επαγγέλματα σαν αυτό.
Τριπλασιασμός των αιτήσεων
Στην εταιρεία παροχής ενεργειακών υπηρεσιών Lantern Energy, στο Glastonbury του Conn, ο CEO Peter Callan λέει ότι την περασμένοι χρονιά, είδε πάρα πολλούς ανθρώπους να κάνουν αίτηση για τεχνικές θέσεις εργασίας, που είχαν περάσει από το πανεπιστήμιο και τελικά αποφάσισαν ότι δεν ήταν γι’ αυτούς. Ο συνολικός αριθμός των αιτήσεων που λαμβάνει η εταιρεία έχει περίπου τριπλασιαστεί τα τελευταία πέντε χρόνια.
Αυτές τις μέρες, η πρόκληση που αντιμετωπίζει για την πρόσληψη δεν είναι οι ελλείψεις στην προσφορά, αλλά η εύρεση ποιοτικών εργαζόμενων. Οι σημερινοί υποψήφιοι τείνουν να παρουσιάζουν λιγότερες κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, ενώ είναι πιθανότερο να φύγουν έπειτα από κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα.
Η Ashley Brown, επικεφαλής υπεύθυνη προσλήψεων στελεχών της Rust Belt Recruiting με έδρα το Οχάιο, η οποία ειδικεύεται στις προσλήψεις τεχνητών, λέει ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχει γίνει ευκολότερο να καλύπτει κανείς θέσεις όπως αυτές των μηχανολόγων, των ηλεκτροσυγκολλητών και των τεχνικών στις συντηρήσεις.
«Η προσφορά ευθυγραμμίζεται με τη ζήτηση», λέει.
Ο αριθμός των ξυλουργών στις ΗΠΑ αυξήθηκε την τελευταία δεκαετία, ενώ η μέση ηλικία τους μειώθηκε από 42,2 σε 40,9 έτη. Το ίδιο ισχύει και για τους ηλεκτρολόγους, οι τάξεις των οποίων αυξήθηκαν κατά 229.000 εργαζόμενους, παρόλο που η μέση ηλικία τους μειώθηκε κατά 2,9 χρόνια, σύμφωνα με ομοσπονδιακά στοιχεία. Άλλα τεχνικά επαγγέλματα, όπως οι υδραυλικοί, η ψυκτικοί και οι συντηρητές θέρμανσης, είδαν επίσης μια τάση να πέφτει ο μέσος όρος ηλικίας.
Σε αυτό το σημείο, λέει ο Brown, τα τεχνικά επαγγέλματα που είναι πιο εύκολο να καλυφθούν είναι εκείνες που απαιτούν πανεπιστημιακή εκπαίδευση –οι μηχανικοί ελέγχου, για παράδειγμα, ένα επάγγελμα που απαιτεί γνώσεις παραγωγής, καθώς και δεξιότητες προγραμματισμού ρομποτικής -μαζί με μπόλικη πρακτική εμπειρία.
«Υπάρχουν φοιτητές που βγαίνουν με πτυχία διοίκησης επιχειρήσεων και θέλουν να ασχοληθούν με τη διαχείριση εγκαταστάσεων», λέει, «αλλά σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι που θα προσλάβουμε είναι εκείνοι που εργάζονται ήδη ένα ή δύο δεκαετίες στον κλάδο και γνωρίζουν τα πάντα για την επιχείρηση».
Κάποιοι από τη γενιά Z λένε ότι τους ελκύουν τα εξειδικευμένα επαγγέλματα λόγω των επιχειρηματικών τους δυνατοτήτων. Ο Colby Dell, 19 ετών, παρακολουθεί επαγγελματική σχολή για την επισκευή αυτοκινήτων, με σχέδια να ξεκινήσει τη δική του εταιρεία.
«Πάντα πίστευα ότι ήταν ένα χόμπι», λέει για την αγάπη του για τα αυτοκίνητα. “Κοιτάζοντας αυτές τις επαγγελματικές σχολές, συνειδητοποίησα ότι ήταν ένα όνειρο που θα μπορούσα να ακολουθήσω πραγματικά».
Ο πατέρας του Terry Dell, διευθυντής τεχνικών πωλήσεων με έδρα το Σποκέιν της Ουάσινγκτον, λέει ότι είναι ενθουσιασμένος με την απόφαση του γιου του και επενδύει χρήματα που θα ξόδευε για τα δίδακτρα του πανεπιστημίου στην εταιρεία του γιου του.
Σχεδιάζει να κάνει το ίδιο και με τον μικρότερο αδελφό του Κόλμπι, ο οποίος έχει επίσης εκφράσει τον τελευταίο καιρό ενδιαφέρον να παρακολουθήσει επαγγελματική σχολή και να ανοίξει τη δική του επιχείρηση συγκόλλησης, και πιστεύει ότι και οι δύο έχουν σημαντικές δυνατότητες.
«Περιμένω κάποια στιγμή να βγάζουν περισσότερο από εμένα», λέει.
