Του Μάικλ Ρούμπιν – aei.com από την ιστοσελίδα himara.gr
Μετάφραση, Επιμέλεια: Πελασγός Κορυτσάς
Πριν από σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον. Ο πρώην αξιωματούχος της άμυνας της εποχής του Ρίγκαν, Ρίτσαρντ Περλ, τον σύστησε στον Λευκό Οίκο, επιβεβαιώνοντας ότι είναι δημοκράτης και μεταρρυθμιστής. Όταν ο Ερντογάν κέρδισε στη συνέχεια τις εκλογές, οι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ τον ενέκριναν. Ο Πρόεδρος Τζορτζ Μπους, για παράδειγμα, είπε στον Ερντογάν: «Εκτιμώ πάρα πολύ το παράδειγμα που έχει δώσει η χώρα σας για το πώς πρέπει να είναι μια μουσουλμανική χώρα και ταυτόχρονα μια χώρα που ασπάζεται τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και την ελευθερία». Ο υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, εν τω μεταξύ, περιέγραψε την Τουρκία ως «μια μουσουλμανική δημοκρατία που ζει ειρηνικά με τους φίλους και τους γείτονές της». Τέτοιοι ευσεβείς πόθοι συνεχίστηκαν για χρόνια καθώς Αμερικανοί αξιωματούχοι περιέγραφαν τον Ερντογάν τον οποίο επιθυμούσαν και όχι τον Ερντογάν που υπήρχε στην πραγματικότητα. Ενώ μια γενιά Αμερικανών διπλωματών επαίνεσε τις υποτιθέμενες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις του Ερντογάν, αυτός επανέφερε την Τουρκία σε ένα από τα πιο μοχθηρά αστυνομικά κράτη της Ευρώπης.
Η διπλωματική αμέλεια είχε συνέπειες. Η Τουρκία έχει την πέμπτη μεγαλύτερη πτώση στην κατάταξη του Freedom House την τελευταία δεκαετία, ακόμη μεγαλύτερη από το Χονγκ Κονγκ, αφού η κομμουνιστική Κίνα κατέρριψε τις εγγυήσεις αυτής της περιοχής. Το ποσοστό δολοφονιών των γυναικών έχει αυξηθεί πάνω από 1.400 τοις εκατό. Οι ελευθερίες του Τύπου είναι ανύπαρκτες. Μακριά από την υπεράσπιση των δυτικών συμφερόντων, ο Ερντογάν συμφιλιώνεται με τη Ρωσία και το Ιράν και αγκαλιάζει τους ηγέτες των τρομοκρατών. Το ερώτημα τώρα είναι εάν η Ουάσιγκτον και οι Ευρωπαίοι εταίροι της έχουν πάρει κάποιο μάθημα.
Σκεφτείτε τώρα την Αλβανία. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2013, ο Έντι Ράμα ανέλαβε τα καθήκοντά του ως ο 12ος πρωθυπουργός της Αλβανίας μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Όταν ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν συναντήθηκαν στη συνέχεια με τον Ράμα, επαίνεσαν την ηγεσία του, τις προσπάθειές του για ασφάλεια και σταθερότητα στα Βαλκάνια και την προώθηση της θρησκευτικής ανεκτικότητας. Ο Υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι ήταν διστακτικός κατά τη διάρκεια επίσκεψης του 2016 στα Τίρανα.
Ο Πρόεδρος Ομπάμα και εγώ και ο αμερικανικός λαός είμαστε πολύ ευγνώμονες για την ηγεσία που προσφέρετε και για τις προσπάθειες της ομάδας σας να μην ενδιαφέρεται μόνο για τα συμφέροντα της Αλβανίας και των Αλβανών, αλλά να αγκαλιάσει ένα ευρύ σύνολο αξιών που μας χαρακτηρίζουν όλους μας είπε στον Ράμα τον Φεβρουάριο του 2020, ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο επαίνεσε την υποτιθέμενη υποστήριξη του Ράμα στις δικαστικές μεταρρυθμίσεις. Όπως και με τον Ερντογάν, ωστόσο, εγείρονται ερωτήματα για τις παράνομες δωρεές στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα.
Υπάρχουν ενδείξεις, ωστόσο, ότι ο Ράμα βλέπει τον εαυτό του ως νέο Ερντογάν. Εδώ, η περίπτωση του Φρέντι Μπελέρη πρέπει να είναι μια προειδοποίηση. Στις 12 Μαΐου 2023, δύο ημέρες πριν από τις δημοτικές εκλογές στην Αλβανία, οι αλβανικές αστυνομικές δυνάμεις συνέλαβαν τον Μπελέρη, έναν Έλληνα που ήταν υποψήφιος για τη δημαρχία της Χιμάρας, μια πόλη στην Αλβανική Ριβιέρα. Οι κατηγορίες ήταν αμφίβολες. Οι εισαγγελείς από το μηχανισμό του Ράμα κατηγόρησαν τον Μπελέρη ότι επιδίωκε να αγοράσει τέσσερις ψήφους για ένα σύνολο περίπου 320 δολαρίων. Οι ψηφοφόροι θεώρησαν τις κατηγορίες ως μια κυνική προσπάθεια να παραγκωνίσουν έναν υποψήφιο της αντιπολίτευσης και να στερήσουν τον έλεγχο της αλβανικής ελληνικής κοινότητας σε όλο και πιο πολύτιμη ακίνητη περιουσία που ήλπιζαν να αναπτύξουν οι συνεργάτες του Ράμα. Ο Μπελέρη κέρδισε, αλλά ο Ράμα αρνήθηκε να του επιτρέψει να αναλάβει τα καθήκοντά του.
Οι παραλληλισμοί με την Τουρκία είναι εκπληκτικοί. Πρώτον, ο Ερντογάν κατασκεύασε επίσης ισχυρισμούς για οικονομική καταχρηστικότητα για να παραγκωνίσει τους πολιτικούς αντιπάλους και να κατασχέσει τις περιουσίες τους.
Δεύτερον, θα χρησιμοποιούσε αμφίβολα δικαστικά μέσα για να εμποδίσει τις εθνικές μειονότητες να πάρουν τα αξιώματα που κέρδισαν. Για χρόνια, ωστόσο, ο Ερντογάν δεν υπέστη διπλωματικές συνέπειες για τις πράξεις του. Πεπεισμένοι στην αλήθεια της δικής τους πεποίθησης σχετικά με το πώς ο Ερντογάν ήταν μεταρρυθμιστής, οι αμερικανοί διπλωμάτες θα κάνουν ακόμη και το μαύρο άσπρο για να ξεπλύνουν και την κατάχρηση. Μόλις πριν από μια δεκαετία, για παράδειγμα, ο Ομπάμα επαίνεσε τον Ερντογάν στη Sabah, αγνοώντας ότι ο Τούρκος ηγέτης μόλις είχε κατασχέσει το χαρτί και το είχε μεταφέρει στον γαμπρό του. Το λάθος του Ομπάμα δεν ήταν μόνο δικό του. είχε βασιστεί σε διπλωμάτες που έπιναν το Kool-aid του Ερντογάν.
Όπως ο Ερντογάν, ο Ράμα ακολουθεί τακτική. Συνειδητοποιεί ότι, όσο βασικοί διπλωμάτες και αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες τον βλέπουν ως μεταρρυθμιστή, όπως έκαναν κάποτε για τον Ερντογαάν, θα επιτρέψουν στον Ράμα να χρησιμοποιήσει δικαστήρια για να στοχεύσει την αντιπολίτευση.
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν ότι ο πρώην πρέσβης Γιούρι Κιμ αγνόησε την κατάχρηση εξουσίας του Ράμα καθώς έκανε ελιγμούς για μια επόμενη μετάθεση στην Άγκυρα.
Η Ουάσιγκτον δεν πρέπει να κάνει το ίδιο λάθος δύο φορές. Διακυβεύεται κάτι περισσότερο από τη συνεργασία για την ασφάλεια των Βαλκανίων. Ανεξέλεγκτος, ο Ερντογανισμός κάνει μεταστάσεις και ακολουθούν καταχρήσεις και αστάθεια. Είναι καιρός να κρίνουμε τον Ράμα από τις πράξεις του και όχι από την προαίρεση του και να κηρύξουμε τον Μπελέρη ως πολιτικό κρατούμενο.
