ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ (3/6) – Το Heritage Foundation, μαζί με περισσότερα από εκατό άλλα ιδρύματα, έχει ξεκινήσει προετοιμασίες για μια δεύτερη προεδρία Τραμπ υπό τον τίτλο “Project 2025”.
της Laure Mandeville
Ειδική ανταποκρίτρια στην Ουάσιγκτον
Τα άρθρα της Laure Mandeville, παρότι διάκεινται λιγότερο ή περισσότερο ευνοϊκά απέναντι στον Τραμπ –επί παραδείγματι, δεν μιλούν καθόλου για τις καταδίκες του–, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, προπαντός για το ελληνικό κοινό. Πράγματι, δίνουν μια εικόνα του φαινομένου Τραμπ, την οποία αγνοούμε, όπως η σχέση του με ορισμένες εταιρείες της Σίλικον Βάλεϋ, καθώς και τις κοινωνικές και ιδεολογικές του ρίζες κ.λπ. Γι’ αυτό κρίναμε ότι ήταν εξαιρετικά χρήσιμη η μετάφρασή τους. ΑΡΔΗΝ-ΡΗΞΗ
Στις 30 Μαΐου, ο Μάικλ ΜακΚένα, πρώην στέλεχος της πρώτης κυβέρνησης Τραμπ, μας συνάντησε σε μια βεράντα καφετέριας δίπλα στο επιβλητικό κτίριο του «Heritage Foundation», στην Ουάσιγκτον. Μέσα στον καύσωνα του καλοκαιριού της Ουάσιγκτον, εν μέσω της προεκλογικής εκστρατείας, κανονίσαμε να τον συναντήσουμε για να ακούσουμε πώς αυτή η «γηραιά κυρία» του κόσμου των συντηρητικών think tank, που ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1970 και συνδέεται ιστορικά με τον Ρόναλντ Ρέιγκαν, μαζί με πάνω από εκατό άλλα ιδρύματα, άρχισε να προετοιμάζεται για μια δεύτερη προεδρία Τραμπ υπό τον (δαιμονοποιημένο πλέον) τίτλο «Σχέδιο 2025».
Με πρωτοβουλία του προέδρου της, Κέβιν Ρόμπερτς, ενός συντηρητικού, γνωστού για τις αντιπαγκοσμιοποιητικές του διακηρύξεις, η Heritage δημοσίευσε ένα ογκώδες εγχειρίδιο προτάσεων 900 σελίδων. Περιλαμβάνουν σκληρά μέτρα, εμπνευσμένα από τις ομιλίες του Ντόναλντ Τραμπ, όπως η κινητοποίηση του στρατού για την απέλαση εκατομμυρίων παράνομων μεταναστών. Υπάρχουν όμως και άλλες προτάσεις που δεν έχουν επικυρωθεί από την ομάδα του, όπως η πλήρης απόσυρση του χαπιού της άμβλωσης από την αγορά. Η εμμονή με την «ειρήνη» απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν, με επικεφαλής τον Κέβιν Ρόμπερτς, ο οποίος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να μπλοκάρει το πακέτο βοήθειας προς την Ουκρανία, διαπνέει το σχέδιο, προς μεγάλη δυσαρέσκεια των ρεϊγκανιστών στην ομάδα του πρώην προέδρου.
Σε ολόκληρο τον αμερικανικό Τύπο, αυτό το Σχέδιο 2025, το οποίο εποπτεύεται από την Heritage και έχει ως αντικείμενο επίσης τη στρατολόγηση χιλιάδων υποψηφίων που θα στελεχώσουν μια μελλοντική κυβέρνηση Τραμπ, έχει προκαλέσει έναν καταιγισμό καυστικών επικρίσεων, με πολλούς δημοσιογράφους να καταγγέλλουν ένα σχέδιο της «αμερικανικής ακροδεξιάς» για την καταστροφή της Δημοκρατίας με «έναν στρατό ζηλωτών».
Η υπερδιαίρεση της Αμερικής
«Υπάρχει πραγματικά κανείς στην πόλη που να πιστεύει αυτό το παραμύθι ;», γέλασε ο Μάικλ ΜακΚένα τον Ιούνιο. Εξήγησε ότι η Heritage ήθελε πάνω απ’ όλα να «ξεκινήσει μια διαδικασία», παρέχοντας στον Πρόεδρο «μια βάση δεδομένων με προσωπικότητες που συμφωνούν με τις ιδέες του». «Το 2016, όταν πήδηξα στο πλοίο του Τραμπ, υπήρχαν τρεις ομάδες ανθρώπων : εκείνοι που δούλευαν ανοιχτά εναντίον του Τραμπ, εκείνοι που δεν ήξεραν πώς λειτουργεί μια προεδρική διοίκηση· και μια τρίτη ομάδα, που προσπαθούσε να εφαρμόσει τις αποφάσεις του, αλλά ήταν πολύ μικρή. Η ιδέα ήταν να αυξηθούν οι δυνατότητες αυτής της ομάδας! Όπως έλεγε ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ, δεν είναι το σχέδιο που έχει σημασία, αλλά ο σχεδιασμός», συνόψισε ο ΜακΚένα, σημειώνοντας ότι «η ομάδα του Μπάιντεν είχε κάνει το ίδιο πράγμα το 2020. Η ιδέα της προετοιμασίας για τη μετάβαση δεν είναι κάτι καινούργιο», επιβεβαίωσε ο αντιπρόεδρος της Heritage, Τζέιμς Καραφάνο.
«Τα μαθήματα που πήραμε από το 2016 ήταν ότι ένας νέος πρόεδρος πρέπει να διορίσει περίπου 4.000 άτομα σε πολιτικές θέσεις. Ωστόσο, ο Τραμπ έχει μείνει πολύ πίσω στην κάλυψη όλων αυτών των θέσεων». Έχει δημιουργηθεί μια διαδικτυακή ακαδημία, σχεδιασμένη να εκπαιδεύει τους δυνητικούς υποψηφίους. «Δεδομένου ότι τα κόμματά μας διαφέρουν πλέον σε όλα, η περίοδος χάριτος των 100 ημερών δεν υφίσταται πλέον και το “λα” μιας προεδρίας είναι δεδομένο από την πρώτη ημέρα. Αυτό συνέβη και με τον Μπάιντεν, με το τσουνάμι των προεδρικών διαταγμάτων που υπογράφηκαν για να ακυρωθούν οι ενέργειες του προκατόχου του», συνεχίζει ο Καραφάνο. «Οι κατηγορίες των Δημοκρατικών για τον υποτιθέμενο κίνδυνο που αποτελούμε για τη χώρα απλώς αντικατοπτρίζουν τον υπερδιχασμό της χώρας μας, όπου τα πάντα ζωγραφίζονται με άσπρο-μαύρο και όπου το Δημοκρατικό Κόμμα θεωρεί τον εαυτό του ως τη μόνη αποδεκτή δημοκρατική δύναμη».
Τον Ιούλιο, καθώς η νέα υποψήφια των Δημοκρατικών Κάμαλα Χάρις αξιοποίησε το Σχέδιο 2025 ως σκιάχτρο, ο Τραμπ αποστασιοποιήθηκε από αυτό, ζητώντας να σταματήσει η διαδικασία και οδηγώντας μάλιστα στην παραίτηση του Πολ Ντανς, του πρώην μέλους της κυβέρνησής του που ήταν υπεύθυνος για την πρωτοβουλία. «Ορισμένα από τα πράγματα που λένε είναι απολύτως γελοία και τρομακτικά. Δεν έχω καμία σχέση με αυτά», έγραψε στο Twitter ο πρόεδρος, ενώ η Heritage, αμήχανη, ανακοίνωσε ότι συνεχίζει να προσλαμβάνει στελέχη. Η Σούζαν Γουάιλς, επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του πρώην προέδρου, η οποία διαθέτει μεγάλη επιρροή, πήρε επίσης αποστάσεις, ζητώντας να γίνεται αναφορά στην πλατφόρμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Σύμφωνα με μια έρευνα του New Yorker, ήταν στο Μαρ-α-Λάγκο, την κατοικία του πρώην προέδρου στη Φλόριντα, που το Κέντρο για την Αμερικανική Ανανέωση, σε συνεργασία με το Conservative Partnership Institute, μια ομάδα με επικεφαλής τον πρώην γερουσιαστή Τζιμ ΝτεΜιντ, κάποτε πίσω από τον σχηματισμό του Tea Party, ξεκίνησε το Project 2025 την άνοιξη του 2022. Ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίστηκε ο ίδιος για να γαλβανίσει το πλήθος των καλεσμένων. Δύο χρόνια αργότερα, στην Ουάσιγκτον, ενθάρρυνε την ομάδα να προετοιμάσει τη συνέχεια.
Λογότυπο του Ινστιτούτου Συντηρητικής Σύμπραξης (CPI). CPI
Εξέγερση της ομοσπονδιακής γραφειοκρατίας
Για να εξηγήσουν τη σημασία που αποδίδουν στις προσλήψεις στελεχών, όλοι οι συντηρητικοί αναφέρονται στο δράμα της «εξέγερσης» της ομοσπονδιακής γραφειοκρατίας κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας. «Πολλοί ομοσπονδιακοί δημόσιοι υπάλληλοι συνωμοτούσαν εναντίον του προέδρου», σημειώνει ο Άρθουρ Μίλιχ, ερευνητής στο Ίδρυμα Κλαρεμόντ, σήμερα ένας από τους πνευματικούς πνεύμονες του τραμπισμού. «Οι σκόπιμες διαρροές προεδρικών συνομιλιών και το σκάνδαλο της υποτιθέμενης ρωσικής σύμπραξης έδειξαν την προθυμία του βαθέος κράτους να ξεσηκωθεί εναντίον του» για να σαμποτάρει την προεδρία του, συνεχίζει. «Υπήρξε μια μορφή υφαρπαγής της εξουσίας από έναν τέταρτο, μη συνταγματικό κλάδο της κυβέρνησης, το διοικητικό κράτος», δήλωσε πρόσφατα ο περιβόητος Πολ Ντανς, ο οποίος έχει πλέον παραιτηθεί.
Λογότυπο του Ιδρύματος Claremont.
Ο Ντανς και οι ομοϊδεάτες του στη Δεξιά πιστεύουν ότι αυτή η «πάγια τάξη» των γραφειοκρατών, τους κινδύνους της οποίας είχε καταγγείλει ο Tocqueville, έχει ιδιοποιηθεί ένα υπέρογκο μονοπώλιο πάνω στη χώρα. Εξ ου και ο όρος «τραμπιανή αντεπανάσταση» που χρησιμοποίησε το αφεντικό του Κλαρεμόντ, ο Τομ Κλίνγκενσταϊν. «Στόχος μας ήταν να βρούμε “μαχητές” στις περιφέρειες εκτός της φούσκας της Ουάσιγκτον, ψάχνοντας για μητέρες που είχαν βαρεθεί τον γουοκισμό στα σχολεία μας ή για ανεξάρτητους επιχειρηματίες», εξηγεί ο Ντανς. Μια σύγχρονη εκδοχή του κ. Σμιθ στη Γερουσία; [ Η ταινία «Ο κ. Σμιθ πάει στην Ουάσιγκτον» είναι μια αμερικανική ταινία του 1939, σε σκηνοθεσία του Φρανκ Κάπρα. Η ταινία παρακολουθεί τις καταστροφικές συνέπειες της εισόδου ενός νεαρού άνδρα στην πολιτική, του Τζέφερσον Σμιθ, τον οποίο υποδύεται ο Τζέιμς Στιούαρτ.] Ή ένα σχέδιο που θέτει την Αμερική στον δρόμο για την δικτατορία του Τραμπ;
Ο διανοούμενος Ρόμπερτ Κάγκαν, ο οποίος μόλις δημοσίευσε ένα βιβλίο για τον κίνδυνο δικτατορίας που εγκυμονεί η «αντιφιλελεύθερη» μεταμόρφωση του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, επιλέγει τη δεύτερη εκδοχή, διαβλέποντας «σε ό,τι κάνει ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος έναν τεράστιο κίνδυνο». Προβλέπει «την εγκαθίδρυση ενός αυταρχικού συστήματος που θα καταστρέψει σταδιακά το σχέδιο των Θεμελιωτών Πατέρων» αν κερδίσει ο Τραμπ, χωρίς να εξηγεί ακριβώς γιατί οι έλεγχοι και οι ισορροπίες δεν θα λειτουργήσουν. «Ο μεγάλος κίνδυνος είναι η απώλεια της νομιμότητας των θεσμών», ανησυχεί ο συντηρητικός διανοούμενος Ντέιβιντ Γκόλντμαν, ο οποίος ετοιμάζεται να ψηφίσει τον Τραμπ, αλλά αναρωτιέται τι θα συμβεί «αν εργαλειοποιήσει τη δικαιοσύνη».
Μια περίοδος μεγάλης αποφασιστικότητας
«Η Αριστερά άνοιξε ρωγμή με την προώθηση άκρως πολιτικών αγωγών, αλλά ελπίζω ο Τραμπ να μην πέσει μέσα», σημειώνει επίσης ο διευθυντής του εκδοτικού οίκου Encounter Books, Ρότζερ Κίμπολ, ο οποίος σχετικοποιεί τις κατηγορίες του Κάγκαν, υπενθυμίζοντας ότι «κάθε Ρεπουμπλικανός υποψήφιος μετά τον Ρέιγκαν έχει χαρακτηριστεί ως Χίτλερ!» . Πιο πεζά, ο Μάικλ ΜακΚένα απορρίπτει τις προβλέψεις των Δημοκρατικών για τον «κίνδυνο των ζηλωτών του Τραμπ», σημειώνοντας ότι οι πολιτικοί διορισμοί θα επηρεάσουν 4.000 από τα 2,4 εκατομμύρια δημόσιους υπαλλήλους και ότι δεν είναι καν βέβαιο ότι θα συμπληρωθεί ο αριθμός αυτός.
Στο America First Institute, παίρνουμε συνέντευξη από τον Ρόμπερτ Γουίλκι, πρώην υπουργό του Τραμπ για τα θέματα των βετεράνων. Αυτό το βαρύ πυροβολικό της πρώτης κυβέρνησης Τραμπ, περήφανος για τις γαλλικές του ρίζες και μεγάλος θαυμαστής του στρατηγού ντε Γκωλ, χαρακτηρίζει «γελοίες» τις κατηγορίες για επικείμενη δικτατορία Τραμπ και δηλώνει ότι «προετοιμάζει» τη δεύτερη προεδρία του κατά τα πρότυπα της πρώτης, ενώ παίρνει αποστάσεις από το σχέδιο 2025, το οποίο υποστηρίζει ότι «δεν έχει διαβάσει». Σημειώνοντας ότι «σε καμία περίπτωση δεν μιλάει εκ μέρους του Τραμπ», τονίζει ότι το Ινστιτούτο America First στελεχώνεται από «άνδρες της δράσης» που έχουν ήδη διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο, όπως ο πρώην εμπορικός αντιπρόσωπος Μπομπ Λάιτχιντζερ και ο ίδιος. Ο Γουίλκι εξηγεί ότι «θα βρεθεί στο Τόκιο αυτόν τον μήνα και στη συνέχεια στην Κεντρική Ευρώπη, για να συζητήσει και να επικοινωνήσει τις προθέσεις της ρεπουμπλικανικής ομάδας σε σχέση με τις ανερχόμενες αυταρχικές δυνάμεις της Κίνας, της Ρωσίας και του Ιράν. Η Δύση βρίσκεται σήμερα στην πιο επικίνδυνη κατάσταση από ποτέ άλλοτε μετά την κρίση της Κούβας».
Λογότυπο του America First Policy Institute (AFPI). AFPI
Υποστηρίζει ότι θα χρειαστεί «επειγόντως να επανεξοπλιστούμε» μετά την «ιστορική κατάρρευση του στρατιωτικού προϋπολογισμού» επί Μπάιντεν και προαναγγέλλει μια πολιτική μεγάλης αποφασιστικότητας, αν κερδίσει ο Τραμπ, «ο επανεξοπλισμός προβλέπεται στην πλατφόρμα των Ρεπουμπλικανών», λέει. Αυτό θα περιλαμβάνει την «επιστράτευση και επαναδραστηριοποίηση των ενόπλων δυνάμεων», οι οποίες επί Μπάιντεν, όπως καταγγέλλει, υπέστησαν μια «πραγματική εσωτερική υπονόμευση» υπό την πίεση των κοινωνικών προγραμμάτων με επίκεντρο τη σεξουαλική και εθνοτική ποικιλομορφία (DEI) «που υπονομεύουν το ηθικό των ενόπλων δυνάμεων και επιβραδύνουν τη στρατολόγηση». Αφηγείται πώς επί τρία χρόνια πάλευε με το Κογκρέσο για να σταματήσει την αριστερά, η οποία ήθελε να αφαιρέσει τα αποφθέγματα του Λίνκολν από τα κτίρια του υπουργείου Υποθέσεων των Βετεράνων με την αιτιολογία ότι «ήταν σεξιστής». «Αντιστάθηκα, αλλά μόλις ήρθε η κυβέρνηση Μπάιντεν, τα γνωμικά του Λίνκολν εξαφανίστηκαν από 172 νοσοκομεία», λέει με απογοήτευση. «Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας», καταλήγει ο Γουίλκι, σημειώνοντας ότι «αυτά τα πολιτισμικά ζητήματα αποτελούν επίσης μέρος της πλατφόρμας του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος».
