του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη από το liberal.gr
Πάνω στο σκάνδαλο Novartis υπάρχει ένα μεγαλύτερο. Ότι η κυβέρνηση με τις καραμπινάτες ανακρίβειες που υιοθετεί και με τις φανερές υπόγειες διαδρομές της στη υπόθεση, γελοιοποιεί στη συνείδηση του λαού το σκάνδαλο, θολώνει τα νερά, «σώζοντας» τους πραγματικούς ένοχους, θάβει τις πραγματικές δωροδοκίες από τη Novartis και άλλες φαρμακευτικές και οδηγεί το σκάνδαλο σε κουκούλωμα. Αθωώνοντας με φανερό και ύποπτο τρόπο τον Κ. Καραμανλή!
Τα ερωτήματα που ξεφυτρώνουν από όσα ξέρουμε μέχρι τώρα για την υπόθεση και που την κάνουν να βρωμάει στην κυριολεξία είναι τα εξής:
1. Όλη η ιστορία βασίζεται σε τρείς «κουκουλοφόρους μάρτυρες» και σε κανέναν επώνυμο. Ο νόμος που έχει φτιάξει το 2001 η κυβέρνηση Σημίτη και τροποποίησε το 2014 ο υπουργός της ΝΔ κ. Αθανασίου είναι σαφής: Αν σε μία υπόθεση έχουμε μόνο προστατευόμενους ανώνυμους μάρτυρες τότε η μαρτυρία τους δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν»!
2. Μ’ αυτό το δεδομένο, για ποιες μαρτυρίες και πάνω σε ποια στοιχεία φωνάζει και βγάζει δικαστικές αποφάσεις η κυβέρνηση;
3. Σύμφωνα με τον νόμο Αθανασίου η Βουλή θα βρεθεί προ του είτε να απορρίψει τις καταθέσεις, άρα όλη τη δικογραφία, είτε να υποχρεώσει τους μάρτυρες να φανερωθούν επώνυμα.
4. Αν οι «κουκουλοφόροι μάρτυρες» είναι πρώην μεγαλοστελέχη της εταιρίας που πιάστηκαν να συμμετέχουν στο σκάνδαλο που ξεσκέπασαν οι Αμερικάνοι, όπως αφήνει να εννοηθεί ο κ. Πολάκης, συμπεραίνει κανείς αβίαστα ότι προκειμένου να σώσουν τους εαυτούς τους ήταν πρόθυμοι να καταθέσουν ο,τιδήποτε τους υπαγορεύσουν οι «σωτήρες τους». Και μόνο αυτή η ιδιότητα τους στερεί το φερέγγυο της μαρτυρίας. Ένοχος ένοχον ου ποιεί.
5. Ο ένας από τους «κουκουλοφόρους» σε κάποιο σημείο της μαρτυρίας του είναι τόσο προστατευτικός στον πρώην πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, που βγάζει κανείς εύκολα το συμπέρασμα ότι η κατάθεση του για τον κ. Αβραμόπουλο, δεν έπρεπε να θίξει τον τότε πρωθυπουργό και αγαπημένο παιδί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Επομένως, πιθανότατα είναι υπαγορευμένη. Τι λέει ο μάρτυρας, μιλώντας για τα εμβόλια κατά του ιού της γρίπης που παραγγέλθηκαν κατά εκατομμύρια:
«Ο υπουργός Υγείας κ. Αβραμόπουλος παρέσυρε τον τότε πρωθυπουργό, ο οποίος τελούσε εν αγνοία»!! Και εδώ ξεσκεπάζεται από την κοινή λογική: Πώς ήξερε ο μάρτυρας ότι ο πρωθυπουργός τελούσε εν αγνοία;
6. Στις μαρτυρικές καταθέσεις αναφέρεται διαρκώς το όνομα του τότε αντιπροέδρου της Novartis κ. Φρουζή ως συμμέτοχου σε όλο το κύκλωμα και στις επαφές με τους πρωθυπουργούς και τους υπουργούς. Χωρίς αυτόν είναι φανερό ότι τίποτε δεν θα μπορούσε να γίνει. Ο άνθρωπος αυτός δεν είχε κληθεί ούτε καν ως μάρτυρας για να καταθέσει μέχρι τη Δευτέρα το βράδυ, πριν η δικογραφία πάει στη Βουλή!
7. Πώς ήξερε ο υπουργός β΄ Δικαιοσύνης και πρώην διοικητής της ΕΥΠ του κ, Καραμανλή, κ.Παπαγγελόπουλος, ότι το σκάνδαλο αυτό είναι μεγαλύτερο από της Siemens αν δεν είχευπ όψιν του τη δικογραφία, την οποία δε δικαιούταν να ξέρει; Είχε η χώρα τόσο ανόητο και επιπόλαιο διοικητή στην ΕΥΠ;
8. Γιατί οι μαρτυρίες των «κουκουλοφόρων», που έχουν καταθέσει στην Αμερική δεν περιλαμβάνονται στην ελληνική δικογραφία και έπρεπε να βρεθούν τρεις φρέσκοι εδώ; Που εμφανίστηκαν μάλιστα εσπευσμένα πριν τρεις μήνες, τον Νοέμβριο, και ένας στις 4 Φεβρουαρίου, προχτές;
9. Πώς συμπίπτει στην αρθρογραφία εφημερίδας κυβερνητικής (όχι απλώς φιλοκυβερνητικής) να δημοσιεύονται πριν από καιρό αυτά που κατέθεσαν οι «κουκουλοφόροι μάρτυρες εκ των υστέρων; Και μάλιστα ο εκδότης της να περηφανεύεται γι’ αυτό;
10. Πώς συμπίπτει να οδηγείται σε παραίτηση η προϊστάμενη της εισαγγελίας κατά της διαφθοράς κα Ράικου, που ερευνούσε τον φάκελο της Novartis μέχρι πέρυσι, μετά από ύποπτο δημοσίευμα- κατά διαβολική σύμπτωση- της ίδιας παραπάνω εφημερίδας, που την ενέπλεκε σε άλλη άσχετη υπόθεση;
Να θυμίσουμε εδώ, ότι η κα Ράικου είχε καταγγείλει το δημοσίευμα ως συκοφαντικό για να λερωθεί το όνομά της και να της αφαιρεθεί η υπόθεση της φαρμακευτικής, τη στιγμή που είχε φτάσει σε τροφοδότη λογαριασμό, που αποκάλυπτε μίζες 28 εκ. ευρώ σε κρατικούς αξιωματούχους, διοικητές μεγάλων δημόσιων οργανισμών, γιατρών κ.ά. Λέξη για πολιτικά πρόσωπα.
Μήπως η έρευνα της κ. Ράικου δεν πήγαινε την υπόθεση εκεί που ήθελε η κυβέρνηση; Μήπως η έρευνά της ακουμπούσε ανθρώπους κοντά στην κυβέρνηση;
Τέλος, επειδή έχουν μεσολαβήσει δύο Βουλές τα πολιτικά πρόσωπα θα απαλλαγούν λόγω παραγραφής. Ακόμα κι αν κάποιοι εμπλέκονται. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει στήσει έτσι την υπόθεση ώστε οι πολιτικοί της αντίπαλοι να μην αποδειχτεί ποτέ ότι είναι ένοχοι, αλλά και ποτέ ότι είναι αθώοι.
Χωρίς να αποδειχτεί η ενοχή κανενός ο κ. Τσίπρας και η παρέα του θα πάνε μέχρι τις εκλογές φωνάζοντας «γι’ αυτούς που τα πήραν». Και όποιος από το λαό θέλει να το πιστεύει θα το πιστεύει. Αλλά, έτσι ο λαός δεν θα μάθει ποτέ τι πραγματικά έχει γίνει. Ούτε θα κυριαρχήσουν οι ευθύνες του κυκλώματος γιατροί- φαρμακοποιοί- διευθυντές νοσοκομείων και κρατικοί γραμματείς και φαρισαίοι που πλούτισαν σε βάρος της τσέπης μας. Προσφορά της πρώτης φοράς λασπιστεράς.
4 ΣΧΟΛΙΑ
Αυτοί οι γελοίοι που παριστάνουν την κυβέρνηση και κυβερνούν τον τόπο στην προσπάθειά τους να γλυτώσουν τα τομάρια τους από την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια έστησαν το “σκάνδαλο” της NOVARTIS τόσο βιαστικά που στο τέλος θα την γλυτώσουν και οι πραγματικοί ένοχοι. Όμως έρχεται το τέλος και ο σκουπιδοτενεκές της Ιστορίας τους περιμένει.
Ο Τετράδης σε όλα τα άρθρα του καταφέρεται εναντίον, συστηματικά, του Κώστα Καραμανλή, ας μην εξετάσουμε τη διαδρομή του που περνάει μέσα και από τον Σύριζα τον τωρινό-το 2012 δεν είναι 1970-, έχει νόημα η αναδημοσίευση των άρθρων ενός ανθρώπου που κατηγορεί συνεχώς τον λαό και γράφει εναντίον της κυβέρνησης όχι από τη σκοπιά του εθνικού συμφέροντος αλλά όπως θα έγραφε οποιοσδήποτε άλλος που ανήκει στο μέρος του θεάτρου σκιών που ονομάζεται αντιπολίτευση σε ένα site που αυτοπροσδιορίζεται ως πατριωτικό;
H υπόθεση Novartis έχει δύο ποιοτικά χαρακτηριστικά που τρομάζουν. Πρώτον ομολόγησαν οι αφέντες ότι κινούνται με γνώμονα την αντεκδίκηση στην ογκώδη και μεγαλειώδη συγκέντρωση για το Σκοπιανό. Είναι τόσο απερίσκεπτοι που το ομολόγησαν. Συνέδεσαν χρονικά και ουσιαστικά τον πατριωτισμό των Ελλήνων με μια υπόθεση διαφθοράς επιλεκτικά μάλιστα, αφαιρώντας τους αρεστούς τους από το κάδρο, Ξενογιαννακοπούλου και Καραμανλή. Αυτό δεν είναι μόνο σκέτη ανοησία αλλά κάτι περισσότερο, ξεκαθάρισμα λογαριασμών που οδηγεί σε τυφλή σύγκρουση με τεράστιες ηθικές και πολιτικές συνέπειες. Δρούν με απίστευτη επιπολαιότητα, προχειρότητα, παρορμητικά. Υποτιμούν τη νοημοσύνη του λαού και αυτό μου θυμίζει τους λόγους και τα έργα των ολιγαρχών που έχουν την χείριστη πρόθεση και κανένα ηθικό φραγμό. Άμεσο αποτέλεσμα αυτού είναι ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Αδώνιδος ο οποίος έχει μια εντυπωσιακή παρουσία σε όλα τα ΜΜΕ από προχθές, ανάλογης της Βουγιουκλάκης στον καιρό της, τον έκαναν ήδη εθνικό αστέρα. Η προχειρότητα και η ασχετοσύνη τους αποδεικνύει το ευτελές και την απρέπεια του πωλητικού μας προσωπικού και το πόσο επικίνδυνο είναι αυτοί να διαπραγματεύονται για λογαριασμό της χώρας. Φρίκη και τρόμος. Από την άλλη βέβαια πείθουν και τον πιο καθυστερημένο διανοητικά ότι ούτε το Σύνταγμα ούτε η εκλογομαγειρική του συστήματος μπορεί να υπερασπιστεί τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα του Έλληνα πολίτη. Όσο για τη δικαιοσύνη αυτή νοσεί πολύ βαριά και πρέπει να ρυθμιστεί και αναδομηθεί πάραυτα και ριζικά με δημοκρατικά εργαλεία που να αποδώσουν στο λαό την εξουσία που του ανήκει στις δημοκρατίες. Η δικαιοσύνη πραγματικά τρομάζει όποιον επιζητά μια δίκαιη δίκη. Το νομικό κατεστημένο έχει μια απίστευτη εξουσία που την θέτει απέναντι και ενάντια στον πολίτη και τις ανθρώπινες αξίες.
Από τότε που πήραν την εξουσία οι ιαχές από γύρω γύρω μαρτυρούν ότι “πέφτουν”. Κάνουν λάθος οι περισσότεροι. Αυτοί μέ κάποια παραλλαγή κι αν δεν υπάρξει κάποια τρομερή αρνητική αλλαγή στη γεωπολιτκή σκηνή (Τουρκία δηλαδή) θα είναι για άλλα 30 χρόνια μέχρι να φτιάξουν τα δικά τους τζάκια. Για τζάκια λέμε όχι για ξυλόσομπες. Έχουν ένα στρατηγικό τρίπτυχο: α)σκάνδαλα στα οποία δεν είναι χωμένοι και τέτοια είναι πάμπολλα για να βγαίνουν τρεις και λίγο αλλάζοντας ατζέντα κάθε φορά β)η νεοφιλελεύθερη δικαιωματική ατζέντα για την πρόκληση διχασμών σε ζητήματα τσιζ για την ελλαδική κοινωνία γ)η γενικότερη θεσμική στρατηγική του μνημονιακού διαίρει και βασίλευε σε σχέση με ευνοούμενους και θιγμένους. Και οι τρεις πτυχές ανακατατάσσουν διαρκώς την πολιτική σκηνή στην κοινωνία. Η ρευστότητα είναι ό,τι πρέπει για αυτούς. Και τέλος: “Δηλαδή τον Κυριάκο, θέλετε, ε”; Το συντριπτικότερο επιχείρημα της μεταπολίτευσης. ‘Εχουμε πολύ δρόμο ακόμα, αρδηνίστες…